همه گیری کرونا ممکن است جنبه مثبت تعاملات مجازی را برای برخی از ما برجسته کرده باشد، اما کارشناسان هشدار میدهند که صرف زمان زیاد به صورت آنلاین، هزینه هایی هم دارد.
ارتباط با دیگران به طور کلی برای سلامت ما چیز خوبی است. اما آیا می توان همین را در مورد تعاملات مجازی نیز گفت؟ به گفته روانشناسان و سایر کارشناسانی که این موضوع را مطالعه کرده اند، پاسخ این است: “شاید”، اما شرطهایی هم دارد.
- رسانه های اجتماعی، شمشیری دولبه
- سؤالات مهمی که همه ما باید بپرسیم این است: “چگونه از آن استفاده کنیم؟” و “چگونه می توانیم تعادل را برای تقویت نکات مثبت و کاهش اثرات منفی به دست آوریم؟”
- رسانه های اجتماعی محیطی را برای افراد مبتلا به اختلالات سلامت روان هستند، فراهم میکند
- استفاده از رسانه های اجتماعی در طول همه گیری کرونا
- مزایای رسانه های اجتماعی با استفاده بیشتر کاهش می یابد
- نکاتی برای استفاده سالم از رسانه های اجتماعی
- حرف آخر
- منابع
رسانه های اجتماعی، شمشیری دولبه
حتی قبل از اینکه کووید-19 بسیاری از ما را برای کار، یادگیری و معاشرت به روشهای بیشماری مجبور به آنلاین بودن کند، شواهدی وجود داشت که استفاده از رسانههای اجتماعی مزایای خود را دارد. تحقیقاتی وجود دارد که نشان میدهد توانایی برقراری ارتباط با دیگران از طریق فیسبوک، اینستاگرام، اسنپچت، توییتر و دیگر پلتفرمهای رسانههای اجتماعی، و همچنین پیامهای متنی، میتواند به تقویت روابط اجتماعی کمک کند و ما را با سلامت روحی و جسمی خود بیشتر هماهنگ کند.
و سپس در طول همه گیری کرونا، توانایی روی آوردن به فناوری بسیاری را از انزوا نجات داد. دکتر کریستین مک کاولی اوهانسیان، سردبیر مجله تحقیقاتی Emerging Adulthood، که تحقیقات خود را در دانشکده پزشکی دانشگاه کنتیکت و فلوریدا انجام داده است، میگوید: من فکر میکنم که مزایای رسانههای اجتماعی برای بسیاری از ما آشکارتر و قابل توجهتر شده است.
اما شواهدی نیز وجود دارد که نشان میدهد تعاملات آنلاین علاوه بر مزایای آن، میتواند ارتباطات انسانی را تحت شعاع قرار دهد، عزت نفس ما را کاهش دهد، احساس تنهایی و انزوا را به ما بدهد، و ما را تحت فشار قرار دهد.
سؤالات مهمی که همه ما باید بپرسیم این است: “چگونه از آن استفاده کنیم؟” و “چگونه می توانیم تعادل را برای تقویت نکات مثبت و کاهش اثرات منفی به دست آوریم؟”
شخصیسازی چیز خوبی است
دکتر اوهانسیان می گوید که رسانه های اجتماعی در برخی موارد حمایت اجتماعی را که ما (مانند همه انسان ها) به آن نیاز داریم، فراهم می کند. و تحقیقات – از جمله در دوران پیش از همهگیری کرونا – از آن پشتیبانی میکند.
مطالعهای که در ژورنال ارتباطات با واسطه رایانه در جولای ۲۰۱۶ منتشر شد، و همچنین تحقیقات دیگر، نشان میدهد که وقتی ارتباطات هدفمند و شخصیشدهای را از افرادی که با آنها روابط قوی داریم دریافت میکنیم، مانند پیام مستقیم یا کامنت گذاشتن در مورد عکسهای به اشتراک گذاشته شده – سلامت روانمان را بهبود میبخشد. در مقابل، تعامل در رسانههای اجتماعی با کسی که رابطه ضعیفی با او داریم و غریبه هستیم، یا تعاملات آسانتر با یک کلیک، مانند «لایک کردن» عکس یک دوست، کمکی به سلامت روان ما نمیکند.
این دادهها از 1910 کاربر فیسبوک به دست آمده است که برای یک نظرسنجی اختیاری که برای این مطالعه طراحی شده بود، سه بار در طول یک دوره سه ماهه در سال 2011، معیارهای سلامت روان را گزارش کردند. سپس پاسخها با گزارشهای سرور شرکتکنندگان مطابقت داده شد. فعالیت فیسبوک از ماه قبل از شروع نظرسنجی تا ماه بعد از تاریخ آخرین نظرسنجی بررسی شد.
تاثیر نوع استفاده از رسانه های اجتماعی
بررسی دیگری که در فوریه 2018 در Current Directions in Psychological Science منتشر شد، پیشنهاد کرد که یک چارچوب سادهتر برای درک رسانههای اجتماعی و پویایی سلامت روان، نگاه کردن به استفاده از رسانههای اجتماعی به عنوان وسیلهای برای ارتقای ارتباطات (داشتن مبادلات مستقیم با دیگران یا تعامل با کسانی که در زندگی واقعی نیز با آنها تعامل دارید) یا نداشتن ارتباط (مشاهده منفعلانه پستها یا چک کردن پروفایل غریبهها) میباشد. به گفته محققان، شواهد موجود نشان میدهد که استفاده از رسانههای اجتماعی برای ارتقای ارتباط به سلامت روان کمک میکند، در حالی که عکس آن میتواند مضر باشد.
با توجه به اینکه اکثر مردم از این ابزار استفاده می کنند، پتانسیل رسانه های اجتماعی برای داشتن ارتباطات بهتر، خبر خوبی است. برای مثال، یک نظرسنجی از 6700 بزرگسال در ایالات متحده در سال 2019 نشان داد که بیشتر بزرگسالان روزانه رسانه های اجتماعی را بررسی می کنند. به ویژه جوانان. شصت و هفت درصد از پاسخ دهندگان 18 تا 21 ساله و همچنین 60 درصد از افراد 22 تا 37 ساله می گویند حداقل روزانه رسانه های اجتماعی را چک می کنند. در سنین 54 تا 64، 53 درصد این کار را انجام می دهند.
رسانه های اجتماعی و همدلی
برخی شواهد نشان میدهند که در میان بزرگسالان جوان و نوجوانان، رسانههای اجتماعی ممکن است واقعاً نقشی در ترویج ارتباطات داشته باشند. به عنوان مثال، مطالعه ای که در هلند انجام شد و در اکتبر 2016 در مجله Computers in Human Behavior منتشر شد، 942 فرد 10 تا 14 ساله را دو بار در طول سال مورد بررسی قرار داد. کسانی که در آن زمان از رسانههای اجتماعی استفاده میکردند، مهارتهای همدلی خود را در آن دوره بهبود بخشیدند. از این نظر که هم میتوانستند دیگران را بهتر درک کنند و هم میتوانستند احساسات خود را بهتر به اشتراک بگذارند.
با این حال، در یک بررسی که در دسامبر 2021 در مجله News Media & Society منتشر شد، محققان به این نتیجه رسیدند که چارچوبهای ساده برای درک تأثیرات رسانههای اجتماعی احتمالاً کافی نیستند. آنها خاطرنشان کردند که محتوا و فرستندگان و گیرندگان نیز باید در نظر گرفته شود.
طبق گزارشی که در سپتامبر 2018 توسط مرکز تحقیقاتی Pew منتشر شد، دادهها نشان میدهد که 59 درصد از نوجوانان گزارش دادهاند که آزار و اذیت سایبری (مانند فحاشی، انتشار شایعات نادرست یا تهدیدهای فیزیکی) را تجربه کردهاند.
رسانه های اجتماعی محیطی را برای افراد مبتلا به اختلالات سلامت روان هستند، فراهم میکند
وقتی صحبت از کنار آمدن با چالشهای شخصی، مانند اختلالات سلامت روان مزمن، مشکلات یا سایر بیماریها میشود، رسانههای اجتماعی منبعی است که بسیاری از مردم به آن روی میآورند.
یک نظرسنجی از بیش از 1300 نوجوان و جوان منتشر شده در سال 2018 گزارش داد که تقریباً 40 درصد از نوجوانان و جوانان گفته اند که از رسانه های اجتماعی برای یافتن افرادی با اختلالات سلامت روان مشابه استفاده کرده اند. این تحقیق توسط Hopelab و NORC در دانشگاه شیکاگو انجام شد.
دادههای حاصل از نظرسنجی Everyday Health نشان میدهد که در حالی که 17 درصد از همه افراد گزارش کردهاند که حداقل روزانه ایمیلشان را چک میکنند، این میزان در میان افرادی که مشکلات سلامت روان داشتند (20 درصد از افراد مورد بررسی)، اندکی بیشتر است.
استفاده از رسانه های اجتماعی در طول همه گیری کرونا
و بیایید ابزاری حیاتی را که رسانههای اجتماعی و سایر ابزارهای دیجیتال در اختیار ما قرار دادند، زمانی که همهگیری کرونا، برای بسیاری از ما، زندگی اجتماعی حضوری را که به آن عادت کرده بودیم تعطیل کرد، فراموش نکنیم. از جلسات کاری مجازی گرفته و آموزش مجازی گرفته تا گردهمایی های اجتماعی مجازی، فناوری از بسیاری جهات به ما این امکان را می دهد که با هم در ارتباط بمانیم.
برای مثال، یک مطالعه منتشر شده در آوریل 2021 در ژورنال بین المللی تحقیقات محیطی و بهداشت عمومی، نشان می دهد که میانگین زمان تماشای صفحه نمایش در طول همه گیری کرونا حدود سه ساعت در هفته افزایش یافته است، که عمدتاً به دلیل پخش برنامه های تلویزیونی و فیلم ها و استفاده بیشتر از رسانه های اجتماعی بوده است. رایج ترین دلایلی که مردم برای گذراندن زمان بیشتر با صفحه نمایش پس از شروع کرونا ذکر کردند بحران سلامت روان، خستگی و میل به ارتباط با دیگران بود. با این حال، حدود 1 نفر از هر 20 نفر میگویند که احساس میکنند این افزایش زمان صفحه نمایش تأثیر منفی بر سلامت روان آنها دارد.
کرونا و استفاده از رسانه های اجتماعی بین دانشآموزام و دانشجویان
مطالعه دیگری که در ژوئیه 2021 در JMIR Formative Research منتشر شد و به طور خاص بر استفاده از رسانه های اجتماعی در بین دانشجویان قبل و در طول همه گیری متمرکز بود، نشان داد که میانگین زمان رسانه های اجتماعی از 115 دقیقه در روز قبل از همه گیری به 196 دقیقه در روز در طول همه گیری افزایش یافته است. نسبت دانشآموزانی که گزارش دادند از رسانههای اجتماعی برای لذت بردن و تعامل با دیگران استفاده میکنند در طول همهگیری افزایش یافت.
اوهانسیان، که در این مطالعه شرکت نداشت، میگوید: «رسانههای اجتماعی در این مدت بسیار ارزشمند بودهاند، زیرا به ما این امکان را میدهند که همچنان با یکدیگر ارتباط برقرار کنیم، وقتی که شخصاً قادر به انجام این کار نیستیم».
اما دانشجویان کالج در مطالعه JMIR همچنین جنبه منفی افزایش همه گیری کرونا در استفاده از رسانه های اجتماعی را نشان دادند. در طول همهگیری، تعداد کمتری از دانشآموزان گفتند که رسانههای اجتماعی تأثیر مثبتی بر سلامت عاطفی آنها دارد و تعداد بیشتری از آنها گزارش دادند که احساس میکنند رفتارشان در رسانههای اجتماعی اعتیادآور است.
مزایای رسانه های اجتماعی با استفاده بیشتر کاهش می یابد
آنیا کامنتز، خبرنگار آموزشی NPR و نویسنده کتاب The Art of Screen Timeمیگوید به نظر می رسد مزایای استفاده از رسانه های اجتماعی زمانی که بیش از حد می شود از بین می رود.
افسردگی در بین نوجوانان و جوانان
به عنوان مثال، مطالعه ای که جولای 2017 در مجله آمریکایی طب پیشگیری منتشر شد، گزارش داد که استفاده از پلتفرم هایی مانند اینستاگرام، فیس بوک و اسنپ چت برای بیش از دو ساعت در روز با احساس انزوای اجتماعی در افراد بین سنین 19 تا 32 سال مرتبط است. طبق تحقیقات منتشر شده در آوریل 2016 در مجله اضطراب و افسردگی، سایر داده ها نشان می دهد که بروز افسردگی در میان جوانان (در سنین 19 تا 32 سال) که بیشتر از همسالان خود از رسانه های اجتماعی استفاده می کنند، افزایش می یابد.
کامنتز میگوید: «جوانان معمولاً در مرحلهای از زندگی خود هستند که تأیید همسالان بسیار مهم است، بنابراین تلاش برای یک تصویر عالی مجازی ممکن است همهگیر شود». آنها ممکن است به رسانه های اجتماعی به عنوان راهی برای کشف بیان خود و هویت در حال ظهور خود روی بیاورند، اما متوجه شوند که شروع به تکیه صرف به هزینه کرده اند.
آنها از دیگران به عنوان معیاری برای سنجش ارزش خود استفاده می کنند. در صورتی که افراد بازخورد نامطلوب دریافت کنند، مانند دریافت نظرات منفی از یک پست یا دریافت نکردن «لایک» زیاد در یک پست، رسانه های اجتماعی ممکن است استرس را افزایش دهند. یا افرادی که در رسانه های اجتماعی فعال هستند ممکن است برای حفظ به روز رسانی شبکه های اجتماعی خود تحت فشار باشند. حجم عظیم اطلاعاتی که از طریق سایتهای رسانههای اجتماعی به شما میرسد ممکن است باعث استرس برخی افراد شود.
اضطراب
تحقیقات اوهانسیان که در ژانویه 2017 در مجله اختلالات عاطفی منتشر شد، نشان میدهد که هر چه جوانان زمان بیشتری را صرف استفاده از رسانههای اجتماعی کنند، علائم اضطراب بیشتری را گزارش میکنند و احتمال اینکه اختلال اضطرابی را تجربه کنند بیشتر میشود.
(بیشتر بخوانید: تاثیر روش میدان الکترومغناطیسی پالسی(PEMF)بر اضطراب و افسردگی )
نکاتی برای استفاده سالم از رسانه های اجتماعی
دکتر واینستین میگوید، راهحل فقط کاهش زمان آنلاین بودن نیست. در عوض، ما باید بر این تمرکز کنیم که استفاده از رسانههای اجتماعی چه احساسی در ما ایجاد میکند و چگونه بر زندگی و روابط ما تأثیر میگذارد.
واینستین میگوید این به معنای بررسی عادتهایمان برای کمک به پرورش استفاده آگاهانهتر از رسانههای اجتماعی است. این بیماری کرونا باعث تغییر در عادات ما شد، اما اکنون میتوانیم با حرکت رو به جلو، عادتهایمان را تغییر دهیم.
در اینجا پنج مرحله برای کمک به شما در انجام این کار وجود دارد:
1. استفاده خود را پایش کنید.
اولین قدم تشخیص مشکل است. این بدان معناست که شما باید بدانید چه مقدار از زمان خود را در رسانه های اجتماعی صرف می کنید. از اپلیکیشنی برای ردیابی استفاده از رسانههای اجتماعی استفاده کنید (و احتمالاً برنامهای که میتواند محدودیتهای زمانی برای شما تعیین کند).
2. در مورد اینکه چه کسی و چه چیزی را دنبال می کنید انتخابگر باشید.
اکانتهایی را دنبال کنید که ما را با ایدهها و افرادی که به آنها اهمیت میدهیم مرتبط باشند. از دنبال کردن اکانتهایی که به شما احساس ناامنی یا ناراحتی میدهند دست بردارید.
3. با آگاهی پست ها را دنبال کنید.
به یاد داشته باشید که پست های رسانه های اجتماعی “نقاط برجسته زندگی دیگران” هستند. با این حس که هر تصویری نشان میدهد دیگران شادتر هستند و زندگی بهتری دارند عکس ها را نگاه نکنید. «اگر متوجه شدید که اکانت خاصی به طور معمول باعث ایجاد احساس بد در شما میشود، آن را میوت یا آنفالو کنید تا صفحه فید شما پر از محتوایی شود که از سلامت روان شما حمایت میکند.
4. زمانی را برای قطع ارتباط اختصاص دهید.
درست مانند بسیاری از چیزهای زندگی، اعتدال کلیدی است. زمانی را در روز انتخاب کنید تا فعالانه رسانه های اجتماعی را بررسی نکنید. تلفن و سایر وسایل خود را در اتاق دیگری نگه دارید تا از وسوسه برداشتن آنها جلوگیری کنید.
5. از رسانه های اجتماعی با هدف استفاده کنید.
کامنتز می گوید: استفاده از رسانه های اجتماعی به روشی سالم به معنای استفاده از آن به گونه ای است که از سایر بخش های زندگی شما مانند زمان خانواده، کار، ورزش و سایر علایق پشتیبانی می کند. او میگوید این به این معناست که خود را به طور واقعی بیان کنید، به آنچه میخواهید بگویید و به چه کسی میخواهید بگویید، فکر کنید و به دیگران متفکرانه پاسخ دهید. کامنتز اضافه می کند که این موضوع در طول همه گیری بسیار مهمتر شده است. او میگوید: «صفحهنمایش یک راه نجات برای معاشرت بود. اما آنها همچنین می توانند به شمشیری دولبه تبدیل شوند.
حرف آخر
اگر استرس و اضطرابی که با آن دست و پنجه نرم میکنید غیر معمول است و با ایجاد عادتهای سالم توصیه شده از بین نمیرود، برای بهبود سلامت روان خود از متخصصان کمک بگیرید. انستیتو سلامت مغز دانا در این راه با ارائه به روزترین و موثرترین تکنیک ها به شما کمک میکند. برای اطلاعات بیشتر سایت ما را ببینید یا با کارشناسان تماس بگیرید.
منابع
https://www.ajpmonline.org/article/S0749-3797(17)30016-8/fulltext
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4853817/
https://hopelab.org/reports/pdf/a-national-survey-by-hopelab-and-well-being-trust-2018.pdf
https://www.pewinternet.org/2018/09/27/a-majority-of-teens-have-experienced-some-form-of-cyberbullying/
https://journals.sagepub.com/doi/full/10.1177/14614448211065425
درباره نویسنده
موژان پارسا پژوهشگر ارشد توانبخشی شناختی دانشگاه شهید بهشتی و همکار قطب عصب روانشناسی شناختی کشور است. جریان اصلی تحقیقات وی اختلالات عصب تحولی و به طور خاص متمرکز بر اوتیسم می باشد.