تحقیقات جدید دانشمندان علوم مغز و اعصاب Caltech که انگیزه های پشت رفتارهای فزاینده موش ها را بررسی می کند ، نشان می دهد که گاهی اوقات بین عشق و نفرت (یا عصبانیت) در مغز موش یک مرز نازک وجود دارد.
تومومی کاریگو ، دانشمند فوق دکترا در Caltech ، توضیح می دهد: “آزمایشگاه ما علاقه مند به درک چگونگی کنترل رفتارهای اجتماعی و احساسات اساسی توسط مغز است.” کاریگو می گوید: “در حالی که ما مشغول مطالعه رفتارهای اجتماعی در موش ها بودیم ، گاهی اوقات متوجه می شدیم که موش های نر بر روی نرهای دیگر سوار می شوند ، به روشی مشابه نحوه سوار شدن آنها به ماده ها.”
یک سوال
مشخص نبود که آیا این موش های نر سعی در جفت گیری با یک نر دارند زیرا آنها آن را با ماده اشتباه می گیرند یا اینکه می دانستند این موش، نر است اما قصد دارند بر آن تسلط پیدا کنند؟
یک سرنخ این بود که به نظر می رسد موش های نر هنگام جفت گیری با آنها برای زنان “آواز” می خوانند. این آهنگ ها که به عنوان صداهای فراصوتی شناخته می شوند ، برای شنیدن انسانها بسیار پر سر و صدا هستند ، اما می توان آنها را با یک میکروفون ویژه برداشت. کاریگو و تیم دریافتند که موشهای در حال سوار شدن فقط برای موشهای ماده آواز می خوانند ، نه برای مردان. علاوه بر این ، هنگامی که یک نر سوار نر دیگری می شود ، دو حیوان معمولاً پس از مدت کوتاهی سوار شدن درگیر می شوند. این مورد در مورد یک شریک سوار شدن زن اتفاق نمی افتد.
این نتایج حاکی از آن است که رفتار سوار شدن نسبت به ماده معنای متفاوتی از رفتار نسبت به یک ماده دارد. به طور خاص ، سوار شدن به سمت یک مرد احتمالاً بیان سلطه یا عصبانیت خفیف (سوار شدن تهاجمی) است و نه یک رفتار تولید مثل (یا اصطلاحاً وابسته).
مناطق مغزی درگیر
هنگامی که موش نر با موش های ماده جفت گیری می کند، محققان فعالیت عصبی را در ناحیه ای از مغز آن به نام هیپوتالاموس مشاهده کردند که از جمله می تواند گرسنگی ، تشنگی ، متابولیسم و رفتارهای دفاعی را کنترل کند. به طور خاص ، به نظر می رسد که دو منطقه از هیپوتالاموس درگیر باشد: قسمت های شکمی و داخلی هیپوتالاموس
سپس تیم از نزدیک فعالیت سلولهای عصبی در آن منطقه را بررسی کردند. آنها دریافتند که گروههای متمایزی از سلولهای عصبی در هنگام سوار شدن باروری و سوار شدن تهاجمی ، در هر منطقه از مغز فعال می شوند. علاوه بر این ، محققان دریافتند که می توانند کامپیوتر را آموزش دهند تا درست ، جنسی بودن یا تهاجمی بودن سوار شدن را پیش بینی کند ، صرفاً براساس الگوی فعالیت عصبی در این دو منطقه!
محققان سپس آزمایش کردند تا ببینند آیا این مناطق مغزی واقعاً دو رفتار سوار را کنترل می کنند یا اینکه فعالیت در مناطق به سادگی با این رفتارها ارتباط دارد. آنها این کار را با استفاده از تکنیکی به نام تحریک اپتوژنتیک انجام دادند که در آن از نور برای ایجاد شلیک سلول های عصبی استفاده می شود. با هدایت نور به مناطق خاصی از مغز ، محققان می توانند فعالیت عصبی را در آنجا القا کنند و بنابراین رفتارهایی را القا می کنند.
هنگامی که محققان موش ماده ای را به موش نر ارائه دادند ، موش نر شروع به آواز خواندن و جفت گیری با یک ماده کرد. اما
هنگامی که محققان ناحیه ای از مغز که در هنگام سوار شدن یک نر بر نر دیگر را تحریک کردند ، نر آواز را متوقف کرد و
شروع به رفتار تهاجمی سوار شدن نسبت به موش ماده کرد. برعکس ، اگر موش نر نسبت به نر دیگری رفتارهای پرخاشگرانه ای
داشته باشد و محققان ناحیه از مغز که مربوط به سوار شدن جفت گیری بود را تحریک کنند ، موش پرخاشگر جنگ را متوقف می
کند ، شروع به آواز خواندن می کند و سعی می کند با نر دیگر جفت شود.
کاریگو می گوید: “در این مطالعه ، ما از رفتار در حال رشد به عنوان یک نقطه ورود برای فهمیدن سازوکارهای اساسی عصبی برای کنترل حالات احساسی یا انگیزشی استفاده کردیم.” وی می گوید یافته های آنها درک ما را از چگونگی عملکرد مغز موش و به طور گسترده تر مغز پستانداران برای کنترل احساسات پیش می برد و افزود که آنها ممکن است روزی به ما در درک بهتر رفتارهای انسان کمک کنند.
منبع: http://neurosciencenews.com
سید مهدی ساداتی هستم. عاشق مغز! داروساز و دانشجوی دکترای تخصصی علوم اعصاب. عضو تیم مرکز سلامت مغز دانا! از علاقه هام شناسوندن کارایی های هیجان انگیز مغز به زبان ساده به آدمهاست! جست و جو می کنم در افسردگی، داروهای موثر بر مغز و سایر بیماری های حوزه ی روان و البته نوروپلاستیسیتی!