آغوش می تواندآرامش و راحتی زیادی ایجاد کند. در آغوش گرفتن به شما کمک می گندتا با افرادی که برای شما اهمیت دارند، احساس نزدیکی بیشتری کنید.چه این افراد همسر شما باشند، چه فرزند یا یک دوست.هم چنین آغوش باعث می شود احساس درک شدن و مورد توجه واقع شدن بکنید.
وقتی شرایط باعث می شوند نتوانید وقت زیادی با عزیزان خود بگذرانید ممکن است برای صمیمیت فیزیکی، احساس نیاز و کلافگی کنید.لمس کردن و لمس شدن یک نیاز ابتدایی است و در نتیجه، این واکنش بسیار طبیعی است.لمس نشدن و لمس نگردن مخصوصا در یک بازه ی طولانی می تواند تاثیر بزرگی بر سلامت احساسی شما بگذارد.
یک خبر خوب داریم. گرچه گرفتن یک آغوش از یک عزیز بالافاصله حال شما را بهتر می کند، اما هنگامی که واقعا نیاز به آغوش دارید و تنها هستید، چرا خودتان، خود را در آغوش نگیرید؟
متوجهیم. خود آغوشی ممکن است دشوار یا حتی احمقانه به نظر برسد اما یک پدیده ی واقعی است.
خود آغوشی فواید مهمی دارد.
- کاهش احساس درد
بر اساس تحقیقاتی از سال 2011 ، خودآغوشی درد را کاهش می دهد.
در این مطالعه، محققان با استفاده از لیزر، یک درد شبیه درد سوزن را در 20 شرکت کننده امتحان کردند. زمانی که افراد بازو های خود را در آغوش می گرفتند میزان درد گزارش شده کاهش پیدا می کرد.
پژوهشگران در مورد این پدیده این طور توضیح می دهند که این موضوع به سردرگم شدن مغز در مورد منبع درد بر می گردد. درد در یک ناحیه ی مشخص اتفاق می افتد اما اگر دست هایتان را دور بازوی خود بگیرید، مغز در تشخیص منبع اصلی درد دچار مشکل می شود. زمانی که مغز شروع به دریافت این اطلاعات می کند، ظرفیت کمتری برای پردازش سایر اطلاعات از جمله منبع درد دارد.
شیوه ی مشابهی در کاهش درد به کمک دست کشیدن و نوازش یک زخم یا مالش محل درد وجود دارد. اضافه کردن محرک های بیشتر اطلاعات بیشتری برای بررسی به مغز می دهد و این موضوع روی میزان حس کردن درد اثر می گذارد.
یک تحقیق دیگر در سال 2015 نشان می دهد که هورمون اکسی توسین در هنگام لمس آزاد می شود که در کاهش درد نقش دارد. محققان در این تحقیق همچنین اشاره کرده اند که اکسی توسین هم به طور مستقیم در کاهش درد نقش دارد و هم به طور غیر مستقیم، با کاهش احساسات ترس و اضطراب، روی شدت درد احساس شده اثر می گذارد.
- احساس امن بودن و آرامش
شما نقش بسیار کلیدی ای در سلامت خود دارید و خودآغوشی به شما قدرت خود را یادآوری می کند. به جای اینکه منتظر دیگری باشید تا حال شما را بهتر کند،خودتان قدم هایی را برای آرام کردن خودتان بردارید.
- خلق و خوی بهتر
بعد از یک روز طولانی احساس خستگی و دلتنگی زیادی می کنید اما به دلیل شرایط قرنطینه به عزیزان خود دسترسی ندارید.
خود را در آغوش بگیرید
قطعا یک آغوش تمام مشکلات شما را برطرف نمی کند اما با پایین آوردن سطح کورتیزول، استرس را کاهش می دهد و به شماکمک می کند احساس بهتری داشته باشید.
- بالا بردن خود شفقتی
خود شفقتی با پایین بردن سطح کورتیزول ، سلامت عمومی را بهبود می دهد.
به گفته ی کریستین نف، روانشناس پیش رو در مورد خود شفقتی، نوازش کردن، در آغوش گرفتن خود یا خود را از لحاظ فیزیکی آرام کردن، احساس عشق و شفقت را نسبت به خود بیشتر می کند.
با این کار تمرین پذیرش خود و توانایی آرام کردن خود در سختی ها و مشکلات را پیدا میکنید.
چه طور خود آغوشی را انجام دهیم؟
اگر نمی توانید در ابتدا به خوبی خودآغوشی را تصویر کنید نگران نباشید. در ابتدای کار، ممکن است این روش عجیب به نظر برسد.
شما خودآغوشی را همانطور که دیگری را درآغوش می گیرید، می توانید انجام دهید اما اگر نیاز به دستورالعمل مشخص تر و جزیی تری دارید، راهکار های زیر کمک کننده هستند:
- بازو های خود را دور بدن خود قرار دهید به طوری که حس طبیعی و راحتی داشته باشید.
مثلا ممکن است قرار دادن دست ها دور شکم یا پایین قفسه ی سینه برایتان آسان تر از خودآغوشی روی قفسه ی سینه باشد.
- دست های خود را روی شانه های خود تکیه دهید. در مقابل اگر خودآغوشی را دور شکم انجام می دهید راحت تر است دست خود را دو طرف خود بگیرید.
- آغوشی را که دوست دارید، تصور کنید. آیا الان نیاز به یک آغوش آرامبخش و کوچک نیاز دارید یا یک آغوش محکم؟
- شدت آغوش را بسته به نیاز خود تنظیم کنید.
- برای هر زمان طولانی که نیاز دارید، آغوش را ادامه دهید.
- اگر خودآغوشی را دوست ندارید، در عوض شانه ها و بازوهای خود را به آرامی ماساژ دهید.
در کنار خودآغوشی راه های دیگری هم برای تمرین عشق ورزیدن به خود وجود دارد:تکنیک های آرام سازی، لذت بردن ازطبیعت، پختن غذای مورد علاقه تان و هدف گذاری .
بیشتر افراد برای زندگی بهتر به لمس شدن نیاز دارند.
لمس نشدن برای مدت طولانی می تواند موجب اضطراب، افسردگی، و دیگر ناراحتی ها شود.اما همیشه ارتباط فیزیکی ای که به آن نیاز داریم را ممکن است دریافت نکنیم.در چنین مواردی،بغل کردن یک حیوان خانگی، ارتباط تصویری با عزیزان، یا تمرین خودآغوشی و خود مراقبتی می تواند بسیار کمک کننده باشد.
برای اطلاعات بیشتر به موسسه سلامت مغز دانا مراجعه کنید.
منبع:
https://www.healthline.com/health/hugging-self#takeaway
درباره نویسنده
دکتر علی محمد کمالی فارغ التحصیل دکترای تخصصی علوم اعصاب از دانشگاه علوم پزشکی شیراز، بیش از 15 سال است که در زمینه پژوهش، تدریس و فعالیت های اجرایی در حوزه علوم اعصاب فعالیت و تجربه دارد. وی همچنین در ارتقا عملکرد های شناختی با استفاده از نوروتکنولوژی و مطالعات خواب تخصص ویژه ای دارد. او یکی از بنیانگذاران انستیتو سلامت مغز دانا است، (گروهی که سلامت مغز را اولویت جامعه می داند).
دکتر کمالی بیش از 50 مقاله پژوهشی (h-index 13) در مجلات معتبر علمی به چاپ رسانده و در حال حاضر مدیر عامل انستیتو سلامت مغز دانا است. بعلاوه به عنوان پژوهشگر ارشد واحد مغز، شناخت و رفتار دپارتمان علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی شیراز مشغول فعالیت می باشد. می توانید پژوهش او را در Google Scholar دنبال کنید.
دکتر کمالی علاوه بر تخصص در زمینه علوم اعصاب، سال ها است که به عنوان مدیر اجرایی مجله علوم پزشکی پیشرفته و فناوری های کاربردی (JAMSAT) مشغول به فعالیت است. همچنین به عنوان دبیر اجرایی انجمن علوم اعصاب ایران شاخه فارس فعالیت می کند.