احساس از دست دادن علاقه می تواند انجام کارهایی را که هر روز باید انجام دهید دشوارتر کند. این موضوع می تواند باعث شود که شما احساس بی حالی، بی علاقگی و بی انگیزگی برای انجام بسیاری از کارها کنید. ممکن است چیزهایی وجود داشته باشد که قبلاً برای شما جالب بوده است، اما اکنون به نظر نمی‌رسد انگیزه یا الهامی برای انجام آنها پیدا کنید.
این احساس که به عنوان آنهدونیا شناخته می شود، می تواند باعث شود افراد علاقه خود را به فعالیت هایی که قبلاً از آنها لذت می بردند از دست بدهند. همچنین باعث می‌شود که افراد هنگام درگیر شدن در کارهایی که قبلاً انجام آنها را دوست داشتند، لذت نبرند.
چرا احساس از دست دادن علاقه می کنید
از دست دادن علاقه یکی از علائم اصلی افسردگی است.
علاوه بر افسردگی، از دست دادن علاقه نیز می تواند ناشی از موارد زیر باشد:
اضطراب
اختلال دو قطبی
اسکیزوفرنی
استفاده از مواد
استرس
همچنین مهم است توجه داشته باشید که از دست دادن علاقه لزوماً با یک اختلال روانی مرتبط نیست.
همچنین میتواند ناشی از مواردی مانند کار بیش از حد، مشکلات رابطه، فعالیت‌های کسل‌کننده یا صرفاً احساس گیرکردن در یک ناهنجاری باشد.
این مساله می تواند چرخه ای ایجاد کند که رهایی از آن دشوار است. به دلیل کاهش علاقه، ممکن است از گذراندن وقت با دیگران و شرکت در کارهایی که معمولاً به شما کمک می کند کمتر استرس داشته باشید، دست بکشید. این افزایش انزوا، کاهش فعالیت و کاهش حمایت اجتماعی می تواند در ایجاد احساس اضطراب و افسردگی بیشتر نقش داشته باشد.
اگر فکر می کنید علت عدم علاقه شما به فعالیت ها ناشی از اختلالات روانی ذکر شده است، از گرفتن کمک دریغ نکنید. انستیتو سلامت مغز دانا با بهره گیری از بهنرین و موثرترین تکنیک های درمانی میتواند به بهبود علائم شما کمک کند. برای اطلاعات بیشتر سایت ما را ببینید.
هنگام احساس از دست دادن علاقه چه باید کرد؟
خوشبختانه، کارهایی وجود دارد که می توانید برای احساس بهتر در زمانی که از دست دادن علاقه خود را تجربه می کنید، انجام دهید. در اینجا مواردی وجود دارد که ممکن است کمک کند.
روی فعال ماندن تمرکز کنید
از دست دادن علاقه می تواند پایبندی به یک برنامه ورزشی را دشوار کند، اما بر انجام فعالیت بدنی در هر روز تمرکز کنید. نشان داده شده است که ورزش اثرات مثبتی بر سلامت روان دارد، از جمله بهبود خلق و خو و کاهش علائم افسردگی. حتی پیاده روی سریع هر روز می تواند کمک کننده باشد.
استراحت کافی داشته باشید
کمبود خواب می تواند بر سلامت روان شما تأثیر منفی بگذارد. به عنوان مثال، یک مطالعه نشان داد که داشتن بی خوابی منجر به افزایش دو برابری در خطر ابتلا به افسردگی می شود. بنابراین اگر با از دست دادن علاقه دست و پنجه نرم می کنید، مطمئن شوید که عادات خواب مناسبی دارید و تغذیه مناسب دارید. هر شب زمانی برای استراحت با کیفیت داشته باشید.
اگر با مشکلات خوابی مواجهید که با تغییر عادات برطرف نمیشود احتمال دارد دچار اختلالات خواب باشید. برای تشخیص دقیق این موضوع میتوان از نقشه برداری مغز کمک گرفت. اگر دوست دارید راجع به این روش بیشتر بدانید، مطلب زیر را ببینید:
قدم های کوچک بردارید
در حالی که ممکن است نتوان با همان ذوق و شوق قبلی خود را وادار به فعالیت هایی کنید که معمولاً دوستشان دارید، انجام کارهای کوچک هر روزه می تواند به شما کمک کند. اگر سرگرمی‌ای وجود دارد که معمولاً آن را دوست دارید، اما علاقه خود را به آن از دست داده‌اید، خود را به چالش بکشید تا چیز جدیدی در مورد آن بیاموزید. یا یک پروژه بزرگتر را به مراحل بسیار کوچکتر تقسیم کنید و هر روز زمان کمی را برای پرداختن به یک چیز اختصاص دهید.
برنامه داشتن
حتی اگر الهام گرفتن دشوار باشد، ممکن است برای شما برنامه ریزی برای کارهایی که می خواهید در آینده انجام دهید مفید باشد. تحقیقات نشان داده است که برنامه ریزی برای آینده، که به عنوان مقابله فعال شناخته می شود، می تواند به بهبود تاب آوری کمک کند.
به خودتان چیزهایی وعده بدهید که منتظرشان باشید و به دنبال چیزهایی باشید که در مورد آنها هیجان زده شوید، می تواند به شما کمک کند با کمبود علاقه ای که ممکن است در آن لحظه احساس می کنید کنار بیایید.
به دنبال حمایت باشید
وقتی احساس بی‌علاقگی می‌کنید، مراجعه به دوستان و خانواده برای حمایت میتواند مفید باشد. به آنها بگویید که شما با این عدم علاقه دست و پنجه نرم می کنید.
گاهی اوقات وقت گذرانی در کنار دیگران می تواند روحیه شما را بهبود ببخشد. اشتیاق دیگران نیز میتواند مسری باشد، بنابراین ممکن است متوجه شوید که اشتیاق آنها برای فعالیت‌های مختلف شروع به سرایت کردن به شما نیز می‌کند.
نحوه دریافت کمک
اگر احساس بی علاقگی برایتان غیرقابل تحمل شده است، مهم است که به دنبال کمک باشید. با متخصص سلامت روان در مورد آنچه احساس می کنید صحبت کنید، به خصوص اگر این احساسات با علائم دیگری مانند خلق و خوی ضعیف، تحریک پذیری یا احساس بی ارزشی همراه باشد.
تشخیص
متخصص در مورد علائمی که تجربه می کنید سوالاتی می پرسد. همچنین ممکن است پزشک یک معاینه فیزیکی و تست های آزمایشگاهی برای کمک به رد هر گونه بیماری زمینه‌ای که ممکن است در احساس شما نقش داشته باشد، انجام دهد.
سپس بسته به تشخیص شما درمان های مختلفی را توصیه می کند. برای مثال، اگر تشخیص داده شود که افسردگی دارید، ممکن است روان درمانی، دارو یا ترکیبی از این دو را پیشنهاد کند.
درمان
رویکردهای درمانی مختلف از جمله درمان شناختی-رفتاری (CBT) وجود دارد که می تواند برای رفع از دست دادن علاقه، برای کمک به تغییر افکار و رفتار شما استفاده شود. داروهای ضد افسردگی یا سایر داروها نیز ممکن است برای کمک به بهبود خلق و خوی شما تجویز شوند، اگرچه ممکن است مدتی طول بکشد تا این داروها شروع به عمل کنند.
اگر می خواهید راجع به درمان شناختی رفتاری بیشتر بدانید، مطلب زیر را از دست ندهید:
حرف آخر
هر کس هر از گاهی درجاتی از بی علاقگی را تجربه می کند. گاهی اوقات ممکن است به این دلیل باشد که شما فقط احساس می کنید که چیزی برایتان الهام بخش نیست. در موارد دیگر، ممکن است به این معنا باشد که شما علاقه خود را به برخی از سرگرمی های قدیمی خود از دست داده اید و نیاز به کشف برخی علایق جدید دارید.
اما گاهی اوقات این احساس می تواند نشانه ای از یک اختلال روانی مانند افسردگی باشد. اگر از دست دادن علاقه، کنار آمدن با زندگی را دشوار می کند یا در زندگی شما اختلال ایجاد می کند، مهم است که با یک پزشک یا متخصص سلامت روان در مورد احساستان صحبت کنید.
افسردگی می تواند در طول زمان بدتر شود، بنابراین هر چه زودتر کمک دریافت کنید، زودتر احساس بهتری خواهید داشت و می توانید اشتیاق خود را نسبت به چیزهایی که باعث شادی شما می شود، به دست آورید.
منابع:
- Biddle S. Physical activity and mental health: evidence is growing. World Psychiatry. 2016;15(2):176-177. doi:10.1002/wps.20331
- https://www.verywellmind.com/things-to-do-if-you-feel-a-loss-of-interest-5093337
- Baglioni C, Battagliese G, Feige B, et al. Insomnia as a predictor of depression: a meta-analytic evaluation of longitudinal epidemiological studies. J Affect Disord. 2011;135(1-3):10-9. doi:10.1016/j.jad.2011.01.011
- Polk MG, Smith EL, Zhang L-R, Neupert SD. Thinking ahead and staying in the present: Implications for reactivity to daily stressors. Personality and Individual Differences. 2020;161:109971. doi:10.1016/j.paid.2020.109971
درباره نویسنده
موژان پارسا پژوهشگر ارشد توان‌بخشی شناختی دانشگاه شهید بهشتی و همکار قطب عصب روان‌شناسی شناختی کشور است. جریان اصلی تحقیقات وی اختلالات عصب تحولی و به طور خاص متمرکز بر اوتیسم می باشد.