تحقیقات نشان می دهد کسانی که علاقه ای به دنیای اطراف ندارند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به زوال عقل هستند. تیم تحقیقاتی بررسی کردند که آیا ابتلا به زوال عقل با بی علاقگی ارتباط دارد یا خیر.
افرادی که دچار بی علاقگی هستند، اغلب به دنیای اطراف خود علاقه ندارند، علائم بی علاقگی شامل توقف در فعالیت های عادی، احساسات اندک و کمبود انرژی است. در این مطالعه، تیم از پرسشنامه ای استفاده کرد که برای ارزیابی بی علاقگی در بیش از 2000 نفر و تشخیص بی علاقگی از افسردگی و اضطراب طراحی شده است.
آنها داوطلبان را به گروه های مربوط به بی تفاوتی کم، متوسط یا شدید تقسیم کردند. این تیم تعیین کرد که افراد مبتلا به زوال عقل با چه الگوریتمی مبتنی بر اطلاعات مربوط به استفاده از داروهای دمانس، سوابق بیمارستان یا کاهش قابل توجه حافظه و تفکر، مبتلا می شوند.
این تیم طی 9 سال شرکت کنندگان را پیگیری کرد و دریافت که 381 داوطلب به احتمال زیاد به زوال عقل مبتلا شده اند. آنها متوجه شدند که بی تفاوتی شدید با افزایش خطر ابتلا به زوال عقل در مقایسه با گروه بی تفاوتی کم ارتباط دارد. بی علاقگی همچنین با بدتر شدن حافظه و تفکر در ابتدای مطالعه همراه بود.
دکتر سارا ایماریسیو، رئیس تحقیقات در تحقیقات آلزایمر انگلستان، گفت: “علائم بی تفاوتی در زوال عقل شایع است و لزوماً این بی علاقگی فقط از علائم افسردگی به شمار نمی رود.”
به اشتباه در بسیاری از افراد مبتلا به زوال عقل، به ویژه در مراحل اولیه، این امر دلیل افسردگی تشخیص داده می شود. درک بهتر برخی از علائم کمتر شناخته شده زوال عقل، مانند بی تفاوتی، می تواند تلاش های ما را برای ایجاد درمان های بهتر این بیماری آگاه کند. “
دانشمندان در این مطالعه از الگوریتم هایی برای شناسایی احتمالی زوال عقل استفاده کردند. مهم است که درک کنیم چگونه عوامل سلامتی و سبک زندگی می توانند خطر ابتلا به زوال عقل را تحت تأثیر قرار دهند و هنوز مشخص نیست که آیا بی علاقگی به مشکلات حافظه کمک می کند یا خیر. یا برعکس.
برای دستیابی به موفقیت واقعی برای افرادی که به آن نیاز دارند، باید شاهد سرمایه گذاری مداوم در تحقیقات در مورد زوال عقل باشیم.
برای اطلاعات بیشتر به مؤسسه سلامت مغز دانا مراجعه کنید.
منبع: