“منو نمیخواد!” نشانه های حساسیت به طرد شدن و نحوه تاثیر

با هم این مقاله را بشنویم:

در حالی که هیچ کس از طرد شدن لذت نمی برد، برخی از افراد نسبت به دیگران نسبت به طرد شدن اجتماعی حساس تر هستند. افرادی که حساسیت بالایی نسبت به طرد دارند، انتظار دارند همیشه طرد شوند. و از آنجایی که آنها با نگرانی به دنبال نشانه هایی می گردند که نشان دهد کسی نمی خواهد با آنها باشد، اغلب به گونه ای رفتار می کنند که دیگران را از خود دور می کند. این رفتار چرخه دردناکی را ایجاد می کند که شکستن آن دشوار است.

علائم حساسیت به طرد شدن

افرادی که حساسیت به طرد شدن بالایی دارند دائماً به دنبال نشانه هایی هستند که نشان می دهد در شرف طرد شدن هستند. آن‌ها تمایل دارند به هر اشاره‌ای که نشان می‌دهد کسی نمی‌خواهد با آنها باشد، واکنش چشمگیری نشان می‌دهند.

به دلیل ترس ها و انتظارات، افرادی که حساسیت به طرد شدن دارند، تمایل دارند آنچه را که دیگران می گویند و انجام می دهند، اشتباه تعبیر کنند، تحریف کنند و بیش از حد واکنش نشان دهند. آنها حتی ممکن است با رنجش و عصبانیت پاسخ دهند. در اینجا عواملی آورده شده است که بر این واکنش های بیش از حد تأثیر می گذارند.

حالات چهره

افرادی که حساسیت طرد شدن دارند اغلب حالت های مختلف صورت را اشتباه تفسیر می کنند یا نسبت به آن واکنش بیش از حد نشان می دهند. به عنوان مثال، یک مطالعه نشان داد افرادی که حساسیت به طرد بالاتر داشتند، با دیدن چهره ای که به نظر می رسید ممکن است آنها را رد کند، تغییراتی در فعالیت مغز نشان دادند.

محققان با استفاده از تصویربرداری تشدید مغناطیسی عملکردی (fMRI) دریافتند که افرادی که حساسیت رد شدن بالاتری داشتند، هنگام مشاهده چهره هایی که نشان دهنده عدم تایید بودند، فعالیت مغز متفاوتی را نشان دادند.

افراد مورد مطالعه هنگام نگاه کردن به افرادی که خشم یا انزجار داشتند، نتایج یکسانی را نشان ندادند. این مشاهده در راستای بررسی افرادی بود که حساسیت رد را تجربه نمی کردند.

افزایش فعالیت فیزیولوژیکی

وقتی افراد دارای حساسیت طرد شدن می ترسند طرد شوند، فعالیت فیزیولوژیکی بیشتری را تجربه می کنند – بیشتر از افراد بدون حساسیت به طرد. و حتی ممکن است رفتار جنگ یا گریز از خود نشان دهند.

تعبیر اشتباه رفتار

حساسیت مفرط نسبت به طرد شدن اغلب باعث می شود که افراد اعمال دیگران را تحریف و تفسیر نادرست کنند. برای مثال، وقتی دوستان فوراً به یک پیام متنی پاسخ نمی‌دهند، یک فرد حساس به رد کردن ممکن است فکر کند: «دیگر نمی‌خواهد با من دوست باشد». در حالی که ممکن است فردی بدون حساسیت به رد کردن، تصور کند که سر دوستش برای پاسخ دادن خیلی شلوغ است.

تعصب توجه

علاوه بر این، افرادی که از نظر حساسیت به طرد رتبه بالایی دارند، اغلب به طرد شدن یا نشانه هایی که نشان می دهد طرد شده اند توجه بیشتری می کنند. این به عنوان سوگیری توجه شناخته می شود.

به عنوان مثال، اگر فردی با حساسیت بالای طرد شدن برای قرار گذاشتن از 10 نفر بپرسد و 9 نفر قبول کنند و یک نفر رد کند، آنها بیشترین تمرکز را روی آن یک رد می گذارند. آنها حتی ممکن است به تلاش های خود برای قرار ملاقات به عنوان یک “فاجعه کامل” اشاره کنند و شروع به این باور کنند که هیچ کس آنها را دوست ندارد.

برعکس، کسی که در درجه پایینی از نظر حساسیت به طرد قرار دارد، ممکن است همین شرایط را یک موفقیت بزرگ بداند. آن شخص ممکن است بر روی 9 تعامل مثبت تمرکز کند و به یک مورد رد توجه کمی کند.

حساسیت بین فردی

افرادی که حساسیت بین فردی بالایی دارند درگیر انواع طرد شدن هستند – چه طردهای ادراک شده و چه رد واقعی.

شخصی که حساسیت به طرد شدن دارد ممکن است دائماً به دنبال اثباتی باشد که نشان دهد دیگران آنها را رد می کنند. بنابراین، علی‌رغم اطمینان دوست یا شریک به اینکه زیبا، دوست داشتنی و به اندازه کافی خوب هستند، ممکن است همچنان احساس طرد شدن کنند.

آنها همچنین میل به روابط نزدیک دارند. با این حال، ترس آنها از طرد شدن می تواند باعث شود آنها احساس تنهایی و انزوا کنند. با این حال، توجه به این نکته مهم است که اگرچه ممکن است فردی در سناریوهای اجتماعی حساسیت رد شدن را تجربه کند، ممکن است در شرایط دیگر آن را تجربه نکند.

برای مثال، فردی که از طرد شدن اجتماعی وحشت دارد ممکن است مشکلی نداشته باشد که برای یک شغل آنلاین رد شود. زمانی که موقعیتی عواقب اجتماعی نداشته باشد، ممکن است بتوانند آن رد شدن ها را به گونه ای متفاوت مدیریت کنند.

علل حساسیت به طرد شدن

حساسیت به رد شدن تنها توسط یک عامل ایجاد نمی شود. در عوض، ممکن است عوامل زیادی وجود داشته باشد. برخی از دلایل احتمالی شامل تجربیات دوران کودکی مانند والدین انتقادگر و قلدر، همراه با عوامل بیولوژیکی و ژنتیکی است. در اینجا نگاهی دقیق تر به عواملی که ممکن است منجر به حساسیت به رد شدن شوند، آورده شده است.

تجربیات دوران کودکی

تجارب اولیه طرد شدن، مورد غفلت و سوء استفاده قرار گرفتن ممکن است به حساسیت طرد شدن کمک کند. برای مثال، قرار گرفتن در معرض طرد فیزیکی یا عاطفی توسط والدین ممکن است احتمال ابتلا به حساسیت به طرد شدن را افزایش دهد. با این حال، رد شدن همیشه لازم نیست مستقیم باشد تا تأثیر بگذارد.

بزرگ شدن با والدینی که از نظر عاطفی در دسترس نیستند یا به شدت انتقادی هستند نیز می تواند باعث ایجاد ترس شدید در شخص از طرد شدن توسط دیگران شود.

کودکان حساس به طرد شدن احتمال بیشتری دارد که رفتار پرخاشگرانه نیز داشته باشند. طبق یک مطالعه منتشر شده در ژورنال رشد کودک، کودکانی که بسیار حساس به طرد شدن بودند، به احتمال زیاد با عصبانیت انتظار طرد شدن داشتند.

به همین ترتیب، کودکانی که احساس قلدری یا طرد شدن می کنند نیز ممکن است بیش از دیگران از طرد شدن ترس داشته باشند. هر نوع قرار گرفتن قبلی در معرض طرد شدن دردناک می تواند باعث شود که کسی تمام تلاش خود را بکند تا دوباره آن درد را تجربه نکند.

آسیب پذیری بیولوژیکی

همچنین تصور می شود که برخی از افراد ممکن است آسیب پذیری بیولوژیکی نسبت به حساسیت طرد شدن داشته باشند. ممکن است یک استعداد ژنتیکی یا ویژگی های شخصیتی خاصی وجود داشته باشد که احتمال حساسیت فرد به طرد شدن را افزایش می دهد. برخی از محققان حتی حساسیت به طرد شدن را با عزت نفس پایین، روان رنجوری، اضطراب اجتماعی و سبک دلبستگی ناایمن مرتبط می دانند.

تاثیر حساسیت به طرد شدن

افرادی که سطوح بالایی از حساسیت به طرد شدن را تجربه می کنند، درجات بیشتری از ناراحتی روانی را در هنگام طرد شدن تجربه می کنند، از جمله درد عاطفی، خشم و غم. در تلاش برای مقابله با این ناراحتی، آنها همچنین در معرض خطر بیشتری برای درگیر شدن در پرخاشگری، انزوای اجتماعی و آسیب زدن به خود هستند.

علاوه بر این، دو عامل اصلی در افراد دارای حساس به طرد شدن وجود دارد: نیاز دائمی به دوست داشته شدن و چالش هایی که در ایجاد ارتباط معنادار با افراد دیگر با آن مواجه هستند.

در اینجا نگاه دقیق تری به این دو عامل می اندازیم.

نیاز دائمی به دوست داشته شدن

افرادی که به طرد شدن حساس هستند ممکن است احساس کنند که باید مورد پسند همه قرار گیرند. و اگر آنها رد شوند، ممکن است سخت تلاش کنند تا دوباره مورد لطف آن شخص قرار گیرند.  در واقع، یک مطالعه منتشر شده در مجله شخصیت و روانشناسی اجتماعی نشان داد که مردانی که حساسیت بالایی نسبت به طرد شدن دارند، احتمالاً با تلاش برای دوست داشتنی‌تر شدن پاسخ می‌دهند.

آنها همچنین دریافتند که این افراد حاضرند پول بیشتری بپردازند تا بخشی از گروهی باشند که آنها را رد کرده است. اگر زنی آنها را در یک سایت دوستیابی ساختگی ارزیابی منفی می کرد، در طول قرار ملاقات برای او پول بیشتری خرج می کردند تا او را دوست داشته باشند.

شرکت‌کنندگان زن تنها زمانی رفتار مشابهی از خود نشان دادند که توسط یک مسابقه عاشقانه بالقوه که قبلاً اطلاعات شخصی را با آنها به اشتراک گذاشته بودند طرد می‌شدند.

افراد حساس به طرد به گونه ای به زندگی پاسخ می دهند که قرار است از آنها در برابر درد محافظت کند. متأسفانه رفتارهای آنها اغلب نتیجه معکوس می دهد.

مشکل در ایجاد ارتباط

ترس یک فرد حساس به طرد شدن باعث می شود که آنها برای ایجاد ارتباطات جدید و تضعیف روابط موجود خود با مشکل مواجه شوند. برای مثال، شخصی که حساسیت بالایی نسبت به طرد شدن دارد ممکن است دائماً شریک زندگی خود را به خیانت متهم کند – که ممکن است به خیانت کمک کند!

علاوه بر این، یک فرد حساس به طرد شدن ممکن است هر زمان که یک دوست به دعوت او به موقع پاسخ ندهد عصبانی شود. در نهایت، این ممکن است باعث شود که دوست حتی بیشتر عقب نشینی کند، که حس طرد شدن را افزایش می دهد.

در همین حال، دیگران با حساسیت طرد شدن ممکن است از همه موقعیت ها و روابطی که ممکن است طرد شوند اجتناب کنند. در نتیجه، آنها ممکن است به شدت احساس انزوا و تنهایی کنند – که اساساً منجر به تحقق بزرگترین ترس آنها می شود.

مشکلات در روابط عاشقانه

افرادی که با حساسیت به طرد شدن دست و پنجه نرم می کنند، اغلب طرد شدن را به عنوان دلیلی بر غیرقابل قبول بودنشان تعبیر می کنند. برای آنها طرد شدن قضاوتی درباره ارزش آنها به عنوان یک شخص است. و در روابط، این سیستم اعتقادی می تواند فاجعه آمیز باشد.

وقتی کسی منتظر طرد شدن است، احساس امنیت در روابط دشوار است. حتی اگر در حال حاضر طرد نشوند، همیشه مراقب آن هستند و انتظار دارند که در هر زمانی این اتفاق بیفتد.

در نتیجه، اشتباهات جزئی به عنوان عدم توجه کامل یا قضاوت ظالمانه در مورد ارزش آنها به عنوان یک شخص تلقی می شود. در پایان، فرد حساس به طرد شدن ممکن است به محض اینکه متوجه طرد شدن احتمالی شود، مضطرب و عصبانی شود.

در اینجا نگاهی دقیق تر به چگونگی تاثیر حساسیت طرد شدن بر روابط را بررسی می کنیم.

اثرات بر نوجوانان

حساسیت به طرد ممکن است از همان سال های نوجوانی شروع شود. بر اساس مطالعه منتشر شده در Children Maltreatment، دختران نوجوانی که در درجه بالایی از حساسیت به طرد شدن قرار دارند، ممکن است به گونه‌ای رفتار کنند که آنها را در معرض خطر بیشتری برای قربانی شدن قرار دهد.

محققان دریافتند دخترانی که به طرد شدن حساس هستند، زمانی که نسبت به تعهد دوست پسر خود احساس ناامنی می کنند، بیشتر برای حفظ رابطه افراط می کنند.

حتی زمانی که دختران می دانستند ممکن است عواقب منفی برای اعمال آنها وجود داشته باشد، آنها همچنان رفتار خود را در تلاش برای حفظ رابطه ادامه دادند. آنها همچنین به احتمال بیشتری درگیر روابطی بودند که شامل پرخاشگری فیزیکی و خصومت غیرفیزیکی در طول درگیری‌ها می‌شد. و رفتارهای ناسالم را در تلاش برای ماندن در کنار هم تحمل می‌کردند.

اثرات بر بزرگسالان

بزرگسالانی که دارای حساسیت طرد شدن هستند و در روابط عاشقانه هستند، احتمالاً مشکلات مداوم در رابطه را تجربه خواهند کرد. آنها اغلب رویدادها و واکنش ها را اشتباه تفسیر می کنند، زیرا در مورد طرد شدن بیش از حد نگران هستند.

این رفتارها ممکن است منجر به حسادت غیرمنطقی شود زیرا فرد از رها شدن یا طرد شدن وحشت دارد. آنها همچنین ممکن است رفتارهای دیگر، مانند مشغله کاری شریک زندگی، را به عنوان دلیلی بر اینکه طرف مقابل دیگر عاشق آنها نیست، تفسیر کنند.

برای مردانی که حساسیت طرد شدن دارند، قرار گرفتن در یک رابطه متعهدانه ممکن است برای آنها مفیدتر از زنان باشد. یک مطالعه نشان داد که مردان وقتی در یک رابطه عاشقانه نیستند، تنهاتر هستند و بیشتر به طرد شدن حساس هستند.

اما زنانی که در درجه بالایی از حساسیت طرد شدن قرار دارند، احتمالاً از بودن در یک رابطه تسکین نمی‌یابند. آنها ممکن است به همان اندازه که در یک رابطه هستند احساس تنهایی و ترس از طرد شدن داشته باشند در مقایسه با زمانی که تنها هستند.

با این حال، هم مردان و هم زنانی که از طرد شدن می ترسند، ممکن است برای برقراری روابط عاشقانه نزدیک تلاش کنند. تلاش آنها اغلب به سمت اجتناب از تعارض و طرد شدن است تا ایجاد صمیمیت و رشد.

پیوند حساسیت به طرد شدن به مشکلات سلامت روان

طرد شدن یک تهدید مستقیم برای احساس تعلق یک فرد است و می تواند عواقب جدی برای سلامت روان داشته باشد. حتی اگر کسی در واقع همیشه طرد نمی شود، اگر احساس کند که طرد شده است یا اگر معتقد باشد که طرد شده است، کیفیت سلامت روان او همچنان به احتمال زیاد کاهش می یابد.

با این حال، حساسیت به طرد شدن به تنهایی یک تشخیص سلامت روان نیست، اما با چندین بیماری روانی مختلف مرتبط است. به عنوان مثال، حساسیت به طرد یک عامل خطرساز برای ابتلا به افسردگی است و می تواند علائم موجود را بدتر کند.

یک مطالعه نشان داد که جدایی – و طرد شدن مرتبط با آنها – ممکن است بیشتر باعث ایجاد افسردگی در زنان شود.

به عنوان مثال، زنان در سن دانشگاه با حساسیت طرد شدن بالا، علائم افسردگی را پس از جدایی که توسط شریک زندگی شروع شده بود، در مقایسه با افرادی که حساسیت طردشان پایین بود، نشان دادند.

مطالعات دیگر نشان داده اند افرادی که حساسیت به رد شدن بالایی دارند نیز در معرض خطر بالاتری برای موارد زیر هستند:

• اضطراب
• اختلال بدشکلی بدن
• اختلال شخصیت مرزی
• تنهایی

حساسیت شدید به طرد بخشی از معیارهای تعیین کننده اختلال شخصیت اجتنابی و فوبیای اجتماعی نیز می باشد. علاوه بر این، محققان ارتباطی بین حساسیت به طرد شدن و افکار خودکشی در بیماران روانی کشف کردند.

محققان دریافتند که افراد دارای افکار خودکشی بیشتر احساس می‌کنند که طرف مقابل به آنها تعلق ندارد، و اغلب احساس می‌کنند که باری بر روی دوش دیگران هستند – چیزهایی که افراد دارای حساسیت طرد شدن اغلب تجربه می‌کنند.

استراتژی های مقابله ای

اگر مشکوک هستید که نسبت به طرد شدن حساس هستید، شناخت علائم – و مشکلاتی که حساسیت به طرد شدن ایجاد می کند – می تواند اولین قدم در ایجاد تغییر باشد. کمک گرفتن نه تنها می تواند آسیب پذیری شما را در برابر بیماری های روانی کاهش دهد، بلکه با کمک و مداخله مناسب می تواند روابط شما را نیز بهبود بخشد.

در واقع، تحقیقات نشان می دهد خودتنظیمی، که شامل نظارت و کنترل واکنش های عاطفی و رفتاری فرد است، ممکن است کلید مقابله با حساسیت طرد شدن باشد. به عنوان مثال، هنگامی که شما یک نشانه بالقوه از طرد شدن را درک می کنید، ممکن است به جای پاسخ فوری به توقف و تأمل در موقعیت کمک کند.

یکی از راه های انجام این کار این است که به جای فرض بدترین رفتار، به دنبال توضیحات جایگزین برای رفتار باشید.

اگر به تنهایی قادر به ایجاد این تغییرات نیستید، ممکن است لازم باشد از یک مشاور کمک بگیرید.

در بسیاری از مواقع، درمان شناختی رفتاری می تواند به شما کمک کند تا با افکار، احساسات و رفتارهایی که ترس از طرد شدن را تشدید می کند مقابله کنید. و اگر قبلاً در یک رابطه هستید، زوج درمانی می تواند به هر دوی شما کمک کند تا یک رابطه سالم تر و ایمن تر ایجاد کنید.

برداشتن گام‌هایی برای نزدیک‌تر شدن به یک فرد می‌تواند ترسناک باشد، زیرا هرچه رابطه عمیق‌تر شود، طرد شدن بیشتر می‌تواند آسیب بزند. اما یادگیری چگونگی ایجاد ارتباطات عمیق تر و سالم تر برای کاهش تنهایی و انزوا کلیدی است.

حرف آخر

حساسیت به طرد شدن چیزی نیست که شما بتوانید نادیده بگیرید. در واقع، اگر علائم درمان نشوند، اغلب در طول زمان بدتر می شوند.

در نتیجه، اگر زمانی که احساس می‌کنید مورد انتقاد یا طرد شدن قرار می‌گیرید، مستعد واکنش‌های هیجانی شدید از جمله عصبانیت شدید، اضطراب و غم هستید، با  متخصص سلامت روان صحبت کنید. یادگیری پاسخگویی به حساسیت شما و پاسخ مناسب تر به طرد شدن، کلید بهبود کیفیت کلی زندگی شما است.

اگر ناراحتی عاطفی، اضطراب، افسردگی یا علائم دیگری را در نتیجه حساسیت به طرد شدن تجربه می کنید، برای دریافت کمک با یک متخصص ارتباط برقرار کنید. ممکن است بخواهید از صحبت با متخصص سلامت روان مرکز سلامت مغز دانا شروع کنید. از کمک گرفتن دریغ نکنید و بدانید سلامت روان شما مهم ترین چیز است. برای کسب اطلاعات بیشتر از خدمات ما، سایت انستیتو سلامت مغز دانا را ببینید یا با کارشناسان تماس بگیرید.

 

منابع

1. Burklund LJ, Eisenberger NI, Lieberman MD. The face of rejection: Rejection sensitivity moderates dorsal anterior cingulate activity to disapproving facial expressions. Soc Neurosci. 2007;2(3-4):238-253. doi:10.1080/17470910701391711
2. Gyurak A, Ayduk O. Defensive physiological reactions to rejection: The effect of self-esteem and attentional control on startle responses. Psychol Sci. 2007;18(10):886–892. doi:10.1111/j.1467-9280.2007.01996.x
3. Berenson KR, Gyurak A, Ayduk O, et al. Rejection sensitivity and disruption of attention by social threat cues. J Res Pers. 2009;43(6):1064–1072. doi:10.1016/j.jrp.2009.07.007
4. Preti E, Casini E, Richetin J, De Panfilis C, Fontana A. Cognitive and emotional components of rejection sensitivity: independent contributions to adolescent self- and interpersonal functioning. Assessment. 2020 Sep;27(6):1230-1241. doi:10.1177/1073191118817866
5. Jin MJ, Jung W, Hyun MH, Lee SH. Effect of behavioral inhibition system and childhood emotional neglect on serotonergic activity, negative affect, and rejection sensitivity in non-clinical adults. PLoS One. 2018;13(11):e0207746. doi:10.1371/journal.pone.0207746
6. Downey G, Lebolt A, Rincón C, Freitas AL. Rejection sensitivity and children’s interpersonal difficulties. Child Dev. 1998;69(4):1074–1091.