علت های پنهان خشم

خشم و عصبانیت یک احساس سالم و طبیعی است که می تواند در زمان هایی مشکل زا شود. خشم، یکی از احساسات مهم در رواندرمانی است.

برای مثال در بیماری هایی مانند اختلال کم توجهی بیش فعالی و اوتیسم، آستانه ی تحمل کلافگی پایین تر است.خشم همچنین در وضعیت هایی مانند مانیا یا سایکوز وجود دارد.خشم در اثر اختلال اضطراب پس از سانحه نیز یکی از موارد شایع است.

افراد افسرده،معمولا خشمگین و زودرنج می شوند. این موضوع به ویژه در مردان بسیار دیده شده است که به جای احساس غم و اندوه، در زمان افسردگی، خشم را تجربه می کنند.

خشم و عصبانیت و زودرنج شدن همچنین از علائم اختلال اضطراب فراگیر است.

ممکن است افرادی را دیده باشید که بدون علت خاص و مشخصی، خشمگین هستند. یا افرادی را دیده باشید که به دلایلی که در بالا ذکر شد خشم را تجربه می کنند و روش های معمول و توصیه های مدیریت خشم روی آن ها اثری نمی گذارد.در چنین شرایطی راه حل چیست؟

به عنوان درمانگر، ما معمولا به دنبال واقعه، یا فکر مرکزی ای می گردیم که این خشم را به جریان در می آورد.

بعد از بررسی عوامل فیزیکی و خارج کردن یک سری از بیماری ها از دایره ی احتمالات، یا بررسی وضعیت هایی مانند سومصرف مواد مخدر، ما به دنبال ریشه های خشم می گردیم.

در ادامه به ریشه هایی اشاره شده است که ممکن است کمتر با آن ها آشنا باشید.

خشم و گرسنگی

در زبان انگلیسی کلمه ی hangry به معنای شخصی است که به دلیل گرسنگی، عصبانی است. گرچه این عبارت، یک کلمه ی پزشکی نیست اما وضعیتی است که ما درمانگران ممکن است با آن مواجه شویم.

یک پژوهش در سال 2014 نشان داد که زوج هایی که سطح گلوکز پایینی دارند بیشتر ستیزه جو و منازع طلب هستند.

بنابراین یکی از کارهای مهم، بررسی عادت های غذایی و خورد و خوراک در افراد خشمگین است.

یکی از مثال های این نوع خشم را می توان در محیط کار مشاهده کرد. بسیاری از افراد صبح ها بدون صبحانه به محل کار می روند و تا عصر سر کار هستند. برای بسیاری از افراد، ممکن است روز کاری آنقدر شلوغ و پردغدغه باشد که فرصت نهار نیز پیش نیاید.

افراد در چنین وضعیتی در ظاهر ممکن است احساس رضایت داشته باشند زیرا کار خود را به خوبی انجام داده اند و کارفرما از آن ها راضی است. اما در حقیقیت، خشم و احساس بدی که این موقعیت ایجاد می کند در بلند مدت خودش را نشان می دهد.

بررسی شده است که این افراد می توانند با بهبود عادت غذایی خود در طول روز، احساس زودرنجی و حساسیت ناشی از گرسنگی را جبران کنند.

ما برای عملکرد بهینه و داشتن کارایی، نیاز داریم در روز مقدار مشخصی گلوکز دریافت کنیم.

اگر میزان گلوکز در بدن کاهش پیدا کند،و از مقدار مشخصی کمتر شود، بدن هورمون هایی ترشح می کند که میزان قند خون را بالا ببرند. دو انتقال دهنده ی شیمیایی آدرنالین و کورتیزول در این مورد نقش اساسی دارند. همچنین نوروپپتید Y وارد عمل می شود تا سیگنال گرسنگی را اعلام کند. ترشح این هورمون ها می تواند موجب پرخاشگری در افراد شود.

اشاره به درمان های خشم ناشی از گرسنگی

تغذیه همیشه اثر مهمی بر سلامت روان داشته است.

درمانگران به طور معمول در جلسات درمانی خود باید از مراجع در مورد عادات غذایی او بپرسند.

برای مثال اگر فرد عادت داشته باشد در بازه های طولانی غذا نخورد، احتمال پرخاشگری در او بیشتر می شود.

با داشتن یک برنامه ی مشخص و دنبال کردن روتین های روزانه، می توان دریافت مشکل خشم فرد، با تغذیه ی او ارتباط دارد یا نه.

باید به مراجع آموزش داد تا نسبت به تغذیه ی خود آگاه باشد و آن را نادیده نگیرد.

فردی که مشکل مدیریت خشم او ناشی از گرسنگی است یادمیگیرد با مدیریت تغذیه ی خود، می تواند احساسات خود را نیز به خوبی تنظیم کند.

میزوفونیا

آیا تا به حال به شخصی برخورد کرده اید که صداهای خاصی برای او  به شدت اذیت کننده و کلافه کننده است؟این اشخاص حتی ممکن است تنفر خود را نسبت به شخصی که صدا را ایجاد کرده است نشان دهند.

میزوفونیا به معنی تنفر از صدا است. افرادی که به این مسئله دچارهستند نسبت به صداهای خاصی حساسند.

محرک های معمول شامل صداهای مختلف می شود.

به نظر می رسد 20 درصد افراد به این مشکل دچار باشند.

بنابراین یکی از عوامل پنهان خشم می تواند میزوفونیا باشد.

این مشکل هنوز به طور عمیق توسط پژوهشگران بررسی نشده است و هنوز در مراحل اولیه ی شناخت این مشکل هستیم. اما به نظر می رسد در این وضعیت، بخشی از مغز که مسئول پردازش احساسات و ادراک است تحت تاثیر قرار می گیرد. هنوز درمان نورولوژیکی یا روانشناختی ای برای این مشکل پیدا نشده است.

نتیجه گیری

• خشم همیشه دارای یک علت خارجی مشخص نسیت.گاهی باید در جاهای غیرمعمول و عوامل دور از ذهن به دنبال عامل خشم و عصبانیت باشیم.
• خشم ناشی از گرسنگی میتواند درصورت مدیریت نشدن، تاثیرات مخربی روی روابط فرد بگذارد.
• میزوفونیا یا حساسیت شدید نسبت به صداها می تواند عامل خشم و اضطراب شود.این مشکل در حدود 20 درصد افراد دیده شده است.