مایالژیک انسفالومیالیتیز (ME)، معروف به سندرم خستگی مزمن ، یک بیماری مزمن پیچیده است که حدود 600000 کانادایی و تا 2.5 میلیون آمریکایی را تحت تأثیر قرار می دهد. این بیماری به خوبی درک نشده است: تاکنون هیچ نشانگر خون یا آزمایش معتبری برای تشخیص این بیماری وجود نداشته است.
سندرم خستگی مزمن (Chronic fatigue syndrome) یا میالژیک انسفالومیالیتیز (myalgic encephalomyelitis) وضعیتی است که نشانه اصلی آن خستگی مفرط و مزمنی است که با انجام هرگونه فعالیت ذهنی یا جسمی به مراتب شدیدتر میشود.
این بیماری با انواع دیگر خستگی مزمن و معمول مانند خستگی ناشی از کم خونی، کمبود ویتامین دی، افسردگی و … متفاوت است و وجه اصلی این تفاوت در بدتر شدن علائم پس از فعالیت فیزیکی یا فعالیت فکری در این بیماری است.
همچنین این خستگی بعد از کار زیاد، اضطراب یا بی خوابی رخ نمیدهد، بلکه این خستگی از نوع شدید و خطرناک میباشد و با استراحت و داشتن فعالیت بدنی و ذهنی از بین نمیرود. این خستگی تمام بدن را احاطه کرده و فعالیت ذهنی و بدنی و توان فرد را به شدت کم میکند. کیفیت زندگی در برخی از این بیماران پایینتر از بیماران MS و نارسایی قلبی و نارسایی کلیه برآورد میشود.
محققان به سرپرستی دکتر آلن مورو یک آزمایش تشخیصی نوآورانه ایجاد کرده اند که برای اولین بار آزمایش بیمارانی را که به دلیل شدت علائم بیماری، نمی توانند در معاینات بالینی حضور یابند، امکان پذیر می کند.
مورو و تیم او اظهار داشتند، توسعه این آزمایش اولین ابزار تشخیصی مولکولی را برای ما فراهم می آورد و بسیاری از پزشکان و بیماران مدتها در انتظار آن بوده اند. همچنین این امکان را برای طبقه بندی بیماران در زیر گروه هایی جهت درک بهتر مکانیسم های مولکولی درگیر در علائم آنها و انتخاب بهتر بیمارانی که می توانند با جابجایی داروهای موجود از رویکردهای درمانی بهره مند شوند، ایجاد می کند.
تحریک مکانیکی که توسط کاف بازو به بازو وارد می شود باعث بروز ضعف پس از ورزش، علائم اولیه سندروم خستگی مزمن می شود و یک نشانگر مولکولی دقیق را فراهم می کند که امکان تمایز بیماران از افراد طبیعی یا کسانی که از بیماری های مرتبط مانند فیبرومیالژیا رنج می برند، ایجاد می کند.
افزایش یا کاهش برخی از میکرو RNA های اندازه گیری شده در آزمایش می تواند به پیش بینی پاسخ درمانی بیمار به داروهای خاص کمک کند، که با شخصی سازی درمان، شانس یافتن درمان مناسب را افزایش میدهد.
تیم تحقیقاتی اکنون در حال آزمایش در سایر جمعیت ها برای تعیین این مسئله است که آیا نشانگرهای زیستی استفاده شده در این مطالعه در تشخیص سندروم خستگی مزمن به اندازه کافی حساس هستند. محققان اضافه کردند، این آزمایش امکان تشخیص زودهنگام سندروم خستگی مزمن را در افرادی که علائم مداوم پس از ویروس کرونا را COVID-19 دارند و بسیار شبیه سندروم خستگی مزمن هستند، فراهم می کند.
“مشخصات میکرو RNA های در گردش در انسفالومیلیت میالژیک و ارتباط آنها با شدت علائم و پاتوفیزیولوژی بیماری”، توسط آلن مورو و همکاران، در 12 نوامبر سال 2020 در گزارش های علمی منتشر شد.
برای اطلاعات بیشتر به مؤسسه سلامت مغز دانا مراجعه کنید.
منبع:
Evguenia Nepotchatykh et al. Profile of circulating microRNAs in myalgic encephalomyelitis and their relation to symptom severity, and disease pathophysiology, Scientific Reports (2020). DOI: 10.1038/s41598-020-76438-y