تشخیص دوقطبی: چرا اختلال دوقطبی اغلب به اشتباه تشخیص داده می شود؟

با هم این مقاله را بشنویم:

موسسه ملی سلامت روان آمریکا (NIMH) می گوید حدود 4 درصد از مردم در مقطعی از زندگی خود اختلال دوقطبی را تجربه می کنند. و حدود 2.8 درصد از بزرگسالان در سال گذشته به این اختلال مبتلا بودند و تشخیص دوقطبی گرفتند.

اما در سال‌های اخیر، برخی از محققان برخی از تشخیص‌های دوقطبی را زیر سؤال برده‌اند، در حالی که برخی دیگر معتقدند تعداد افراد مبتلا به این اختلال که باعث نوسانات شدید در سطح انرژی و خلق و خو می‌شود، در واقع بیشتر است.

آیا من دوقطبی دارم؟

بر اساس مطالعه مروری که توسط مارک زیمرمن، استاد روانپزشکی و رفتار انسانی در دانشگاه براون در پروویدنس و محقق اصلی پروژه روش‌های رود آیلند برای بهبود ارزیابی و خدمات تشخیصی (MIDAS) انجام شد، اختلال دوقطبی اغلب بیش از حد تشخیص داده می‌شود. 

این بررسی که بیش از 20 سال داده و همچنین نتایج سایر مطالعات تشخیص را در عمل بالینی معمول در سه شهر ایالات متحده بررسی کرد، خاطرنشان کرد که ارزیابی‌های تشخیصی کامل‌تر و دقیق‌تر می‌تواند تعداد تشخیص‌های اشتباه شرایط مرتبط با اختلال دوقطبی را کاهش دهد و تشخیص را بهبود بخشد.

این بررسی نتایج یکی از مطالعات قبلی دکتر زیمرمن را بررسی می‌کند که نشان می‌دهد اختلال دوقطبی اغلب در افرادی که این بیماری را ندارند، تشخیص داده می‌شود. در آن مطالعه بزرگ، تیم تحقیقاتی او مشخص کرد که کمتر از نیمی از افراد حاضر در مطالعه که مبتلا به اختلال دوقطبی تشخیص داده شده بودند، معیارهای بالینی این بیماری را داشتند.

دلیل تشخیص اشتباه دو قطبی چه می تواند باشد؟

به گفته زیمرمن، مطالعه قبلی همچنین نشان داد که برخی از افرادی که معیارهای اختلال دوقطبی را داشتند هرگز به آن مبتلا نشده بودند، اما در مقایسه، افراد بسیار بیشتری به اشتباه دوقطبی تشخیص داده شده بودند. او معتقد است بخشی از دلیل آن بازاریابی تهاجمی برای پزشکان توسط شرکت هایی است که داروهای مورد استفاده برای درمان اختلال دوقطبی را تولید می کنند.

زمانی که یک شرکت داروسازی مکرراً می‌گوید: «اختلال دوقطبی را از دست ندهید، اختلال دوقطبی را از دست ندهید… و هنگامی که آن را تشخیص دادید، در اینجا چند دارو وجود دارد که می‌توانید برای درمان آن استفاده کنید،» تمایل به ترویج یک مفهوم وجود دارد. بر اساس این بررسی، زمان محدودی که برخی پزشکان با بیماران می گذرانند نیز می تواند به تشخیص نادرست کمک کند.

عامل دیگر مربوط به اختلال دوقطبی است که برخی علائم را با سایر بیماری ها به اشتراک می گذارد، مانند اختلال شخصیت مرزی، وضعیتی که با رفتار تکانشی و مشکلات مربوط به افراد دیگر مشخص می شود. به همین دلیل، افرادی که دارای اختلال شخصیت مرزی هستند، اغلب به اشتباه دوقطبی تشخیص داده می‌شوند، همانطور که بررسی منتشر شده در مجله The Scientific World نشان می‌دهد.

به گفته NIMH، افراد مبتلا به اختلال دوقطبی غالباً دارای مشکل یا اختلال دیگری در سلامت روان مانند اختلال اضطراب، اختلال تغذیه ای یا مشکل سوء مصرف مواد هستند که آن نیز می تواند در تشخیص صحیح مشکل ایجاد کند.

چگونه تشخیص اشتباه می تواند آسیب زننده شود

برای افرادی که به اشتباه مبتلا به اختلال دوقطبی تشخیص داده شده اند، یک مشکل احتمالی ممکن است شامل مشکلاتی در سلامتی باشد که ناشی از مصرف داروهای تجویزی مورد استفاده برای درمان این بیماری است. برخی از داروها، از جمله داروهای ضد روان پریشی غیر معمول، می توانند خطر ابتلا به کلسترول بالا و دیابت را افزایش دهند، در حالی که برخی دیگر مانند لیتیوم با مشکلات تیروئید و کلیوی مرتبط هستند.

از سویی دیگر، عدم تشخیص دوقطبی در فردی که واقعا این اختلال را دارد!

برعکس، طبق یک مطالعه، تا 20 درصد از افراد مبتلا به اختلال دوقطبی ممکن است به اشتباه توسط پزشکان مراقبت های اولیه تشخیص داده شود که افسردگی دارند. مطالعه دیگری تأخیر در تشخیص 382 فرد مبتلا به اختلال دوقطبی را تجزیه و تحلیل کرد و نشان داد که 90 نفر از این افراد در ابتدا قبل از تشخیص درست، تشخیص افسردگی را دریافت کردند.

طبق مطالعه دوم، فاصله بین تشخیص ها حدود 9 سال بود. بیمارانی که در ابتدا تشخیص داده شد افسردگی داشتند، جوان‌تر بودند، علائم شیدایی بیشتری داشتند و مهارت‌های مقابله بهتری داشتند، که شاید به عملکرد آنها کمک میکرد و به تأخیر در تشخیص صحیح کمک کرد.

این یافته‌ها تعجب‌آور نیستند. تشخیص اختلال دوقطبی می‌تواند سخت باشد، زیرا افراد اغلب فقط در دوره‌های افسردگی خود به دنبال کمک حرفه‌ای هستند و از ذکر دوره‌های شیدایی خود غفلت می‌کنند.

سمت شیدایی اختلال دوقطبی همیشه برای مردم آزاردهنده نیست. آنها انرژی و انگیزه بیشتری برای انجام کارها دارند. بنابراین متخصص سلامت روان همیشه در مورد آن چیزی نمی شنود.

علاوه بر این، برخی از افراد جوان مبتلا به اختلال دوقطبی ممکن است افسردگی را تجربه کرده باشند اما هنوز یک دوره مانیا را تجربه نکرده باشند، بنابراین تشخیص اشتباه افسردگی گاهی اوقات ممکن است صرفاً به این دلیل رخ دهد که فرد هنوز شیدایی را تجربه نکرده است. در برخی موارد، شیدایی ممکن است کاملاً آشکار نباشد، که هم برای بیمار و هم برای متخصص سلامت روان سردرگمی می‌افزاید.

فراد مبتلا به اختلال دوقطبی اغلب به اشتباه تشخیص داده می‌شوند که مبتلا به افسردگی هستند

به طور کلی، افسردگی و یک دوره هیپومانیک یا شیدایی به طور همزمان (که به عنوان “ویژگی های مختلط” نامیده می شود) می تواند در 40 درصد از بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی رخ دهد که می تواند تشخیص را حتی پیچیده تر کند. ممکن است بیمار مبتلا به افسردگی با “ویژگی های ترکیبی” تشخیص داده شود، و در حالی که این علامت به تنهایی لزوماً نشان دهنده اختلال دوقطبی نیست، متخصص باید اختلال دوقطبی را به عنوان یک احتمال در آن موارد در نظر بگیرد.

در نتیجه، افراد مبتلا به اختلال دوقطبی اغلب به اشتباه تشخیص داده می‌شوند که مبتلا به افسردگی هستند و ممکن است درمان نامناسبی برای آنها تجویز شود. وقتی اختلال دوقطبی نادیده گرفته می‌شود، ممکن است داروهایی مصرف شود که در واقع علائم شیدایی را بدتر می‌کند. بنابراین مردم در نهایت برای رسیدن به ثباتی که در زندگی خود به دنبال آن هستند، مدت زمان بیشتری منتظر می مانند.

دوقطبی یا اسکیزوفرنی؟!

در برخی موارد ممکن است اختلال دوقطبی با اسکیزوفرنی اشتباه گرفته شود، اگر بیمار علائم روان پریشی نیز داشته باشد، و همچنین ممکن است فرد مبتلا به اختلال اسکیزوفرنی به اشتباه به عنوان دوقطبی تشخیص داده شود. اختلال کمبود توجه بیش فعالی (ADHD) و اختلال اضطراب نیز می تواند با اختلال دوقطبی اشتباه گرفته شود.

طبق یک مقاله، بدون درمان مناسب برای یکنواخت کردن موثر فراز و فرودهای دوره های شیدایی و افسردگی، بیماران با افزایش خطر روی آوردن به الکل و مواد مخدر برای مقابله با علائم مواجه هستند. نویسنده خاطرنشان می‌کند که وقتی علائمی مانند شیدایی یا افسردگی با سوء مصرف مواد ترکیب می‌شود، بیماران می‌توانند شاهد بدتر شدن روابط یا عملکرد شغلی یا مدرسه‌شان باشند که باعث ایجاد یک اثر موجی ناتوان کننده در تمام زمینه‌های زندگی آنها می‌شود. علاوه بر این، افکار و رفتار خودکشی نیز می تواند پیامدهای تشخیص اشتباه باشد.

کارهایی که می توانید برای گرفتن تشخیص درست دوقطبی انجام دهید

تشخیص صحیح گام مهمی در جهت دریافت درمان مناسب برای اختلال دوقطبی شماست تا بتوانید وضعیت خود را مدیریت کنید و زندگی سالم، فعال و رضایت بخشی داشته باشید.

یکی از مهم ترین کارهایی که می توانید برای افزایش شانس دریافت تشخیص دقیق انجام دهید این است که با پزشک خود در مورد همه علائم و احساسات خود – هم خوب و هم بد – صحبت کنید. این کمک می کند تا تصویر کامل تری از تجربه خود ارائه دهید.

هنگامی که تشخیص خود را دریافت کردید، همیشه می توانید از پزشک خود در مورد استدلال آنها بپرسید، به خصوص اگر شک یا سؤالی دارید. از دکتر بپرسید چرا این تشخیص را داده‌ است. یک پزشک خوب باید مایل باشد که در مورد دلایل آن صحبت کند و اگر در مورد آن نامطمئن است توضیح دهد. اگر پاسخ‌های رضایت‌بخشی دریافت نکنید، ممکن است نظر پزشک دیگری ضروری باشد.

واحد ارزیابی و تشخیص مرکز سلامت مغز دانا

واحد ارزیابی و تشخیص یکی از زیر مجموعه های مرکز سلامت مغز دانا است که نقطه ورود تمامی مراجعین جدید به موسسه در مرحله اول محسوب می شود. کادر تخصصی مرکزسلامت مغز دانا شامل متخصصین علوم اعصاب، علوم شناختی، روانپزشک، روانشناس، گفتاردرمانگر، رواندرمانگر است که به ارزیابی تمامی جوانب مشکلات مراجع می پردازند. همچنین به منظور ارزیابی و تشخیص دقیق تر، متخصصانی به صورت ویژه در حیطه های خردسال، کودک، نوجوان، بزرگسال و خانواده آموزش دیده اند که به صورت اختصاصی به بررسی مشکلات می پردازند.

در نهایت، نباید فراموش کنید که اختلال دوقطبی یک بیماری جدی است و نیازمند تشخیص و درمان صحیح است. بهتر است هر چه زودتر با دکتر یا تیم درمانی مناسب مشورت کرده و درمان خود را آغاز کنید تا بتوانید بهبودی مطلوبی را تجربه کنید. کادر تخصصی مرکزسلامت مغز دانا شامل متخصصین علوم اعصاب، علوم شناختی و روانشناسی شناختی است که به ارزیابی تمامی جوانب مشکلات مراجع می پردازند. برای کسب اطلاعات بیشتر واحد مربوطه را در سایت ببینید یا با ما تماس بگیرید.

 

 

منابع:

• Ghouse AA, Sanches M, Zunta-Soares G, et al. Overdiagnosis of Bipolar Disorder: A Critical Analysis of the Literature. The Scientific World Journal. November 20, 2013.
• Smith DJ, Griffiths E, Kelly M, et al. Unrecognised Bipolar Disorder in Primary Care Patients With Depression. The British Journal of Psychiatry. July 2011.
• Fritz K, Russell AMT, Allwang C, et al. Is a Delay in the Diagnosis of Bipolar Disorder Inevitable? Bipolar Disorders. August 2017.
• Bobo WV. The Diagnosis and Management of Bipolar I and II Disorders: Clinical Practice Update. Mayo Clinic Proceedings. October 2017.
• Schizoaffective Disorder. National Alliance on Mental Illness.
• Nasrallah HA. Consequences of Misdiagnosis: Inaccurate Treatment and Poor Patient Outcomes in Bipolar Disorder. The Journal of Clinical Psychiatry. October 21, 2015.