یکی از رایج ترین افسانه ها در مورد اختلال نقص توجه بیش فعالی (ADHD) این است که فقط در کودکان رخ می دهد. بنابراین ممکن است تعجب کنید که بدانید اینطور نیست. بر اساس گفته موسسه ملی سلامت روان آمریکا، 4.4 درصد از بزرگسالان دارای ADHD هستند.
همه ی آن بزرگسالان تشخیص ADHD را در کودکی دریافت نکرده اند. در واقع، بسیاری از افراد مبتلا به ADHD در بزرگسالی تشخیص داده می شوند.
اگر علائمی را تجربه کرده اید که فکر می کنید ممکن است علائم ADHD باشد، تنها نیستید. هرگز دیر نیست که با یک متخصص سلامت روان برای تشخیص و درمان مورد نیاز صحبت کنید.
ADHD چیست؟
اختلال نقص توجه و بیش فعالی یا ADHD یک اختلال سلامت روان است که باعث مشکلاتی در موارد زیر می شود:
- توجه
- تمرکز
- سازماندهی
- تنظیم عاطفی
- کنترل تکانشگری
ADHD اغلب در دوران کودکی تشخیص داده می شود، اما بسیاری از افراد مبتلا به این بیماری تا بزرگسالی تشخیص داده نمی شوند.
سه نوع مختلف ADHD وجود دارد:
ADHD عمدتاً بی توجه
ADHD نوع بی توجه قبلاً ADD نامیده می شد. افراد مبتلا به این نوع ADHD در سازماندهی و تکمیل وظایف مشکل دارند.
تظاهرات بیش فعالی- تکانشی ADHD
این نوع بیش فعالی، یکجا نشستن را برای افراد دشوار می کند. افراد مبتلا به این شکل از ADHD عموماً بسیار تکانشی هستند و در گوش دادن به دستورالعمل ها مشکل دارند.
ADHD ترکیبی
افراد مبتلا به ADHD نوع ترکیبی علائم هر دو نوع دیگر ADHD را دارند.
علائم اختلال نقص توجه یا بیش فعالی در بزرگسالان چیست؟
بسیاری از بزرگسالان زمانی که در چندین بخش از زندگی خود با مشکلاتی روبرو شدند به دنبال درمان ADHD می روند.
علائمی که اغلب منجر به تشخیص ADHD در بزرگسالان می شود عبارتند از:
- ترک شغل یا اخراج شدن مکرر
- عملکرد کاری ضعیف یا ناسازگار
- سابقه عملکرد ضعیف در مدرسه یا محل کار
- مشکلات در مدیریت وظایف روزانه
- مشکلات در سازماندهی چیزها
- مشکلات پرداخت قبوض
- مشکلات مدیریت زمان
- فراموش کردن مکرر قرارها یا سایر تاریخ های مهم
- واکنش های احساسی شدید به چیزهای جزئی
- احساس مداوم استرس و نگرانی ناشی از مشکلات در انجام وظایف روزمره
- احساس ناامیدی مداوم در مورد نرسیدن به اهداف یا انجام وظایف
- مشکلات در رابطه ناشی از بی نظمی یا فراموشی
سایر علائم می تواند به نوع ADHD شما بستگی داشته باشد.
مبتلایان به ADHD عمدتاً بی توجه:
- اغلب چیزها را فراموش می کنند
- با سازماندهی مشکل دارند
- اغلب اشتباهات بی دقتی مرتکب می شوند
- در توجه دقیق به جزئیات مشکل دارند
- در حفظ توجه برای مدت طولانی مشکل دارند
- به راحتی حواسشان پرت می شود
- از کارهایی که نیاز به تمرکز مداوم دارند اجتناب می کنند
- به نظر نمی رسد دارند به حرف بقیه گوش می کنند
- فراموشکار هستند
افراد مبتلا به ADHD عمدتاً بیش فعالی- تکانشی:
- نمی توانند بدون تکان خوردن یا بی قراری ثابت بنشینند
- در فعالیت های آرام مشکل دارند
- بیش از حد صحبت می کنند
- اغلب احساس بیقراری شدید می کند
- در نشستن طولانی مدت مشکل دارند
- اغلب حرف دیگران را قطع می کند
- در ماندن در صف انتظار مشکل دارند
- احساس می کنند که گویی با یک موتور هدایت می شوند
افراد مبتلا به تظاهرات ترکیبی ADHD علائم هر دو نوع دیگر را دارند.
توجه به این نکته مهم است که هر فردی گاهی اوقات برخی از این علائم را دارد. فراموشی گاه به گاه یا مشکل در نشستن، نشانه ADHD نیست.
با این حال، اگر تعدادی از این علائم را دارید و آنها در زندگی شما تداخل دارند، بهتر است با یک متخصص سلامت روان صحبت کنید.
مراحل تشخیص ADHD در بزرگسالان
هیچ آزمایش واحدی برای ADHD وجود ندارد. در عوض، یک متخصص واجد شرایط از چندین ارزیابی و آزمایش برای تشخیص استفاده خواهد کرد.
اختلال نقص توجه یا بیش فعالی را نمی توان با مشاهده ساده یا یک مکالمه سریع تشخیص داد. تشخیص در بزرگسالان می تواند پیچیده باشد زیرا بسیاری از بزرگسالان در طول سال ها یاد گرفته اند بسیاری از علائم خود را پنهان کنند.
علاوه بر این، سایر شرایط مانند مشکلات یادگیری یا اختلالات خلقی باید در برخی موارد رد شوند.
در ادامه میتوانید درباره برخی ارزیابی‌هایی که ممکن است در طول تشخیص ADHD با آن مواجه شوید، بیشتر بخوانید.
تاریخچه شخصی شما
شما باید آماده باشید تا به بسیاری از سوالات مربوط به دوران کودکی خود پاسخ دهید.
پزشک یا ارائه‌دهنده مراقبت‌های روانی می‌خواهد پاسخ سؤالاتی مانند مثال های زیر را بیابد:
- نمرات شما در مدرسه چند بود؟
- مکرراً دچار مشکل بودید؟
- آیا با سازمان دهی و مرتب بودن مشکل داشتید؟
- آیا اتاق شما همیشه به هم ریخته بود؟
در صورتی که می توانید آن ها را در اختیار داشته باشید، همراه داشتن کارنامه یا سایر سوابق روزهای مدرسه تان می تواند مفید باشد. اغلب، نه تنها نمرات، بلکه نظرات معلمان را که می تواند به ADHD اشاره کند، می تواند کمک کننده باشد.
در برخی موارد، متخصصی که ارزیابی شما را انجام می‌دهد ممکن است بخواهد با والدین، سرپرست یا شخص دیگری که میتواند جزئیات دوران کودکی شما را ارائه دهد، صحبت بکند.
بسیاری از بزرگسالان مبتلا به ADHD در یادآوری برخی از رویدادهای دوران کودکی خود مشکل دارند. آنها ممکن است علائم یا مشکلاتی را که ایجاد کرده اند کم اهمیت جلوه دهند، بنابراین می تواند برای ارزیابان مفید باشد که با والدین صحبت کنند یا از آنها بخواهند قبل از ملاقات شما یک پرسشنامه را پر کنند.
برای تشخیص باید برخی از علائم ADHD را قبل از 12 سالگی نشان داده باشید، بنابراین این بخش از ارزیابی بسیار مهم است. در برخی موارد، این علائم ممکن است با رشد شما تغییر کرده باشند.
علائم شما ممکن است در حال حاضر مانند دوران کودکی شما ظاهر نشود. با این حال، برای اکثر افراد مبتلا به ADHD بزرگسالان، علائم واضحی از دوران کودکی وجود دارد.
ارزیابی مشکلاتی که اکنون دارید
شما همچنین باید در مورد مشکلاتی که در بزرگسالی داشته اید صحبت کنید.
این مورد می تواند شامل موارد زیر باشد:
- مشکل در تحصیلات دانشگاهی یا کار
- مشکلات در روابط شما
- مشکل در پرداخت قبوض
- مکررا فراموش کردن قرارها
مهم است تا آنجا که می توانید در مورد مشکلاتی که داشته اید صادق باشید، حتی اگر فکر نمی کنید به ADHD مربوط باشد.
ممکن است از خانواده، همسر یا دوستان نزدیک شما نیز خواسته شود در این بخش از ارزیابی شرکت کنند.
هنگامی که ارزیابی ADHD را برنامه ریزی می کنید، این احتمال وجود دارد که متخصص سلامت روان از شما برای ارسال پرسشنامه به افرادی که انتخاب کرده اید برای کمک به بینش بهتر، اجازه بگیرد.
افراد دیگر ممکن است مشکلاتی را ببینند که فراموش کرده اید یا قادر به یادآوری وقایع از دیدگاه دیگری باشند. به عنوان مثال، ممکن است فکر کنید که در قرارهای خود مشکلی ندارید، اما ممکن است همسرتان بگوید که همیشه باید چندین بار به شما یادآوری کند.
این مرحله از ارزیابی بسیار مهم است زیرا اگر مشکلات قابل توجهی نداشته باشید، ADHD قابل تشخیص نیست. این بدان معناست که ممکن است علائم متعددی از ADHD داشته باشید، اما اگر این علائم مشکلاتی در زندگی شما ایجاد نکند، تشخیص داده نمیشود که ADHD دارید.
استفاده از مقیاس های رتبه بندی رفتار
ممکن است در ارزیابی شما از یک یا چند مقیاس رتبه بندی رفتار استفاده شود. این مقیاس ها رفتارهای رایج در افراد مبتلا به ADHD را فهرست می کنند. ارزیاب ممکن است از شما بخواهد که آن را قبل از ارزیابی پر کنید یا در طول قرار ملاقات تکمیل کنید.
اگر در رابطه هستید، ممکن است از شریک زندگی شما نیز خواسته شود که ارزیابی رفتار شما را تکمیل کند.
آزمایش برای سایر مشکلات سلامت روان
برخی از ارزیابان همچنین می خواهند شما را برای شرایط دیگر آزمایش کنند. به عنوان مثال، ممکن است برای جستجوی مشکلات یادگیری یا ذهنی به تست شناختی نیاز داشته باشید.
همچنین ممکن است از نظر اختلالات شخصیتی یا خلقی که می تواند علائمی شبیه به ADHD ایجاد کند، غربالگری شوید. این تست‌ها برای ADHD نیستند، اما سایر شرایط را برای کمک به ارزیاب در تشخیص بیماری رد می‌کنند.
معاینه فیزیکی
ممکن است برای رد هر گونه دلایل زمینه ای برای علائم خود به معاینه پزشکی نیاز داشته باشید. شرایطی مانند اختلالات تیروئید و اختلالات تشنجی گاهی اوقات می توانند علائمی بسیار شبیه به ADHD ایجاد کنند.
اگر بیش از 1 سال از آخرین معاینه پزشکی شما گذشته باشد، ارزیاب شما ممکن است قبل از تشخیص دقیق ADHD نیاز داشته باشد که شما یک آزمایش انجام دهید.
ابزارهای پیشرفته برای تشخیص ADHD
FDA استفاده از الکتروانسفالوگرام (EEG) را برای تشخیص ADHD در سال 2013 تایید کرد. این اسکن غیرتهاجمی که سیستم کمک ارزیابی مبتنی بر EEG عصبی (NEBA) نام دارد، امواج آهسته مغزی به نام امواج تتا و امواج سریع مغزی به نام امواج بتا را اندازه گیری می کند.
درباره استفاده از نقشه برداری مغز برای تشخیص ADHD بیشتر بدانید:
تست ADHD در بزرگسالان چیست؟
تست ADHD در بزرگسالان به شکل های مختلفی انجام می شود. ارزیابی‌های ما، در کلینیک سلامت مغز، معیارهای علمی معتبر، بسیار حساس، دقیق و عینی عملکرد شناختی مرتبط با شبکه‌های عصبی را پوشش می دهد.
ما با استفاده از به روز ترین نرم افزارهای شناختی دنیا مانند CANTAB، RehaCom و ابزار های تشخیصی ADHD دانشگاه کمبریچ، تست های لازم را انجام می دهیم. ارزیابی‌های شناختی دیجیتال ما بیشتر از ارزیابی‌های کاغذ-قلمی برای اندازه‌گیری حوزه‌های شناختی خاص مانند کمبود توجه و تمرکز کاربرد دارد.
همچنین با استفاده از نقشه برداری کمی مغز (QEEG) که در کلینیک سلامت مغز انجام می شود می توانیم ارزیابی دقیقتری از عملکر مغز هر شخص مبتلا به ADHD داشته باشیم.
تست نقشه مغزی برای تشخیص ADHD در بزرگسالان
به معنای واقعی کلمه هزاران مطالعه تحقیقاتی در مورد qEEG برای طیف گسترده‌ای از نشانه‌های بالینی، از جمله مشکلات حافظه، اضطراب، افسردگی، آسیب‌های مغزی تروماتیک (TBI)، ADD/ADHD و مشکلات پردازش در اختلال طیف اوتیسم (ASD) وجود دارد. مثلا:
- یک الگوی موج مغز متمایز، با افسردگی مرتبط است.
- محققان از qEEG برای تشخیص افسردگی از سایر بیماری ها مانند زوال عقل، اسکیزوفرنی و اعتیاد به الکل استفاده کرده اند.
- مشکلات حافظه معمولاً به صورت فعالیت بیش از حد تتا یا بیش از حد دلتا مغز نشان داده می شود
- کودکان و بزرگسالان مبتلا به ADD/ADHD فعالیت امواج مغزی تتا و دلتا بالایی دارند و کودکان و نوجوانان مبتلا به ADD/ADHD در مقایسه با افرادی که این بیماری را ندارند، فعالیت امواج مغزی بتا کمتری دارند.
بعلاوه متخصصین با تجربه روانپزشکی و روانشناسی ما در کلینیک سلامت مغزارزیابی دقیقی از مراجع برای تشخیص ADHD خواهند داشت.
درواقع مجموعه ای از ارزیابی ها لازم است تا ADHD در بزرگسالان تشخیص داده شود.
آیا بدنبال بهترین مرکز تست ADHD در بزرگسالان هستید؟ همه شما شایسته دریافت بهترین ها هستید. همین امروز زمان مشاوره خود را تنظیم کنید! با ما در تماس باشید.
07136476172 – 09172030360
آدرس: شیراز بلوار بعثت (حدفاصل چهارراه خلدبرین و فلکه سنگی) مجتمع پزشکی مریم طبقه پنجم – انستیتو سلامت مغز
ایمیل: [email protected]
اینستاگرام: danabrain.ir@
ADHD در بزرگسالان چگونه درمان می شود؟
درمان ADHD شما به شدت ADHD، هر شرایط دیگری که ممکن است داشته باشید و اهداف خاص شما بستگی دارد.
بسیاری از مردم تصور می کنند که تنها درمان ADHD دارو است، اما اینطور نیست. در واقع، دارو زمانی موثرتر است که با سایر درمان ها به عنوان بخشی از یک برنامه درمانی شخصی سازی شده ترکیب شود.
نوروفیدبک
نوروفیدبک یک درمان غیر تهاجمی است که مغز را تشویق میکند تا الگوهای فعالیت سالم‌تری ایجاد کند. هدف درمان تنها تغییر طرز فکر و احساس شما نیست، بلکه تغییر مغز شما در سطح بیولوژیکی برای عملکرد بهتر است.
اگر علاقه مندید راجع به اینکه چگونه نوروفیدبک برای درمان بیش فعالی و نقص توجه ADHD به کار می رود، بیشتر بدانید مطلب زیر را بخوانید:
تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال TMS
TMS از ارتباط بین مغناطیس و الکتریسیته برای تأثیرگذاری بر فعالیت الکتریکی در مغز به صورت غیر تهاجمی و بدون درد استفاده می کند. این را می توان در درمان ADHD با استفاده از امواج مغناطیسی برای تشویق تولید مقدار مناسب انتقال دهنده های عصبی مهار کرد.
این کار به روشی ملایم و تا حد زیادی بدون عوارض جانبی انجام می شود. در طول بسیاری از درمان‌ها طی چند هفته، TMS میتواند برای تغییر جهت تولید انتقال‌دهنده‌های عصبی و کمک به تعادل فعالیت الکتریکی در بخش‌های مناسب مغز مورد استفاده قرار گیرد.
برای دیدن مطلب کامل درمان بیش فعالی و نقص توجه ADHD با TMS، روی این لینک کلیک کنید:
ا‌مروزه با پیشرفت علم تکنیک های مختلفی برای درمان اختلالات روانی ایجاد شده است که بسته به شرایط شما میتواند مورد استفاده قرار بگیرد. میتوانید از کارشناسان انستیتو سلامت مغز دانا کمک بگیرید تا بهترین و موثرترین درمان برای خود را بیابید. برای اطلاعات بیشتر با ما تماس بگیرید.
منابع:
- Attention-deficit/hyperactivity disorder. (2017).
nimh.nih.gov/health/statistics/attention-deficit-hyperactivity-disorder-adhd.shtml - Symptoms and diagnosis of ADHD. (2020).
cdc.gov/ncbddd/adhd/diagnosis.html - Young JL, et al (2016). Adult Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder diagnosis, management, and treatment in the DSM-5 Era.
pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27907271 - Ustun B, et al. (2017). The World Health Organization adult attention-deficit/hyperactivity disorder self-report screening scale for DSM-5.
jamanetwork.com/journals/jamapsychiatry/fullarticle/2616166 - What is ADHD? (2021).
cdc.gov/ncbddd/adhd/facts.html
درباره نویسنده
موژان پارسا پژوهشگر ارشد توان‌بخشی شناختی دانشگاه شهید بهشتی و همکار قطب عصب روانشناسی شناختی کشور است. جریان اصلی تحقیقات وی اختلالات عصب تحولی و به طور خاص متمرکز بر اوتیسم می باشد.