بیماری پارکینسون یک اختلال حرکتی پیچیده است که تصور می شود حدود 1 میلیون نفر در ایالات متحده را تحت تأثیر قرار می دهد. این بیماری در افراد مسن شایع تر است. و 10 درصد از افراد بالای 80 سال را مبتلا می کند. اکثر علائم را می توان به صورت پزشکی مدیریت کرد. در حال حاضر هیچ درمان شناخته شده ای وجود ندارد .
تخمین زده می شود که دو سوم از مبتلایان به بیماری پارکینسون برای داشتن خوابی با کیفیت تلاش می کنند. در واقع، مشکلات خواب به طور فزاینده ای به عنوان یک شاخص اولیه بالقوه بیماری پارکینسون شناخته می شود.
اختلالات خواب در بیماران پارکینسونی عوامل خطرزای زوال شناختی است. و زوال شناختی خود به تشدید اختلالات خواب معروف است . علاوه بر این، اختلالات خواب در افرادی که از بیماری پارکینسون رنج می‌برند، نه تنها برای بیمار بلکه برای مراقب نیز بر هوشیاری روزانه و کیفیت زندگی تأثیر منفی می‌گذارد.
درک تعامل پیچیده بین بیماری پارکینسون و خواب گام مهمی در دستیابی به کیفیت خواب بهتر برای بیماران پارکینسونی است.
چرا بیماران پارکینسون در خواب مشکل دارند؟
بیماران پارکینسون علیرغم داشتن لرزش در طول روز، در خواب تکان نمی‌خورند . با این حال، هم خود بیماری پارکینسون و هم داروهای مورد استفاده برای درمان آن می‌توانند منجر به تعدادی از مشکلات خواب شوند. که منجر به بی‌خوابی و خواب‌آلودگی بیش از حد در طول روز می‌شوند.
بیمارانی که علائم حرکتی دارند ممکن است در تنظیم وضعیت خوابیدن برای راحت شدن مشکل داشته باشند. برخی دیگر ممکن است هنگام تلاش برای به خواب رفتن توهمات شبانه ناراحت کننده را تجربه کنند. اینها ممکن است نتیجه داروها یا اختلالات شناختی باشد.
به نوبه خود، خواب آلودگی بیش از حد در طول روز (EDS) ممکن است در نتیجه بد خوابی در شب رخ دهد. همچنین ممکن است توسط داروها تحریک شود. بیماران پارکینسونی که از EDS رنج می برند ممکن است در معرض خطر تصادفات بیشتری قرار داشته باشند. و نتوانند به طور ایمن فعالیت هایی مانند کار با وسیله نقلیه موتوری را انجام دهند.
بی خوابی غالباً با اضطراب و افسردگی همراه است. ممکن است یک عامل کمک کننده به مشکلات خواب در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون باشد. به همین دلیل، پزشکان اغلب به دنبال اختلالات سلامت روان در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون هستند که مشکلات خواب دارند.
اختلالات خواب مرتبط با بیماری پارکینسون
علاوه بر سایر مشکلات خواب، افراد مبتلا به بیماری پارکینسون بیشتر مستعد ابتلا به برخی شرایط خواب هستند:
اختلالات ریتم شبانه روزی:
کاهش دوپامین ممکن است به طور قابل توجهی چرخه خواب و بیداری بدن را تغییر دهد . این اختلال در ریتم شبانه روزی ممکن است برنامه خواب آنها را از بین ببرد. و باعث بی خوابی و خواب آلودگی در طول روز شود.
اختلال رفتار خواب REM :
اختلال رفتار خواب REM یکی از شایع ترین اختلالات خواب است که در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون دیده می شود. و تا 50 درصد از بیماران را تحت تاثیر قرار می دهد . این اختلال باعث می شود که افراد رویاهای خود را عملی کنند. اگرچه از این رفتار بی اطلاع هستند. حرکات فیزیکی آنها ممکن است به اعمال خشونت آمیز مانند ضربه زدن به شریک خواب تبدیل شود. برخلاف راه رفتن در خواب، کسانی که از اختلال رفتاری در خواب REM رنج می برند معمولا رویاهای خود را به یاد می آورند. و آنها را واضح توصیف می کنند. اختلال رفتاری خواب REM اغلب سال ها قبل از تشخیص پارکینسون شروع می شود . و به نظر می رسد که یک عامل خطر برای زوال شناختی شدیدتر باشد.
آپنه انسدادی خواب:
افراد مبتلا به آپنه انسدادی خواب (OSA) دچار وقفه های مکرر در تنفس می شوند. که کیفیت خواب را مختل می کند. و اغلب با خروپف و نفس نفس زدن همراه است. افرادی که از بیماری پارکینسون رنج می برند اغلب دارای انسداد راه هوایی فوقانی، بیماری محدود کننده ریه و سایر عواملی هستند که در شانس بالاتری برای ابتلا به OSA نقش دارند.
سندرم پاهای بیقرار:
سندرم پای بیقرار با میل مقاومت ناپذیر برای حرکت دادن پاها مشخص می شود. به ویژه در هنگام استراحت. این اختلال خواب بین 30 تا 80 درصد از افراد مبتلا به بیماری پارکینسون را تحت تاثیر قرار می دهد. و اغلب در اوایل بیماری ظاهر می شود. برخی از محققان این نظریه را مطرح می‌کنند که وقوع همزمان بیماری پارکینسون و سندرم پای بیقرار ممکن است با کمبود دوپامین در بدن مرتبط باشد .
شب ادراری:
تکرر ادرار شبانه، یا شب ادراری، اکثریت قریب به اتفاق بیماران پارکینسون را تا حدودی تحت تاثیر قرار می دهد . اگرچه از نظر فنی یک اختلال خواب نیست. اما تکرر ادرار در شب کیفیت خواب را مختل می کند. و ممکن است منجر به خواب پراکنده و ترمیمی کمتر شود.
رابطه بین بیماری پارکینسون و خواب
مشخص نیست که آیا خواب ضعیف باعث بدتر شدن علائم پارکینسون می شود یا اینکه بدتر شدن علائم پارکینسون باعث خواب ضعیف می شود. در بسیاری از موارد احتمالاً یک مورد دو جهتی است که هر یک دیگری را تشدید می کند.
به نظر می رسد که تکه تکه شدن خواب و محرومیت از خواب مغز را در برابر استرس اکسیداتیو آسیب پذیرتر می کند. که با ایجاد بیماری پارکینسون مرتبط است. بیماری پارکینسون معمولاً تا زمانی که علائم حرکتی کافی در افراد ایجاد نشود، تشخیص داده نمی‌شود. تا زمانی که بخش قابل توجهی از سلول‌های مغز قبلاً آسیب دیده باشند. اگر کیفیت خواب نامناسب یا داشتن اختلالات خواب نشان دهنده بروز علائم پارکینسون باشد، می تواند در تشخیص زودهنگام این بیماری مفید باشد.
تحقیقات بیشتری برای روشن شدن رابطه چندوجهی بین بیماری پارکینسون و خواب مورد نیاز است. درک بهتر این ارتباط ممکن است به متخصصان پزشکی فرصت منحصر به فردی را برای غربالگری افراد در معرض خطر و شاید به تاخیر انداختن شروع بیماری ارائه دهد.
مشکلات خواب پارکینسون: تشخیص و درمان
بیماری پارکینسون مزمن و پیشرونده است. به این معنی که به مرور زمان بدتر می شود. با این حال، گزینه های درمانی وجود دارد که می تواند به مدیریت علائم کمک کند. و به بیماران اجازه دهد خواب آرام تری داشته باشند.
ساده ترین راه برای شروع بهتر خوابیدن با بیماری پارکینسون، اتخاذ عادات خواب سالم است. نکات بهداشتی خواب برای مبتلایان به پارکینسون عبارتند از:
- پایبند بودن به ساعات خواب منظم
- دنبال کردن یک برنامه منظم قبل از خواب با فعالیت های آرامش بخش مانند گوش دادن به موسیقی یا خواندن یک کتاب آرامش بخش
- ورزش منظم، ترجیحاً در اوایل روز
- قرار گرفتن در معرض نور کافی، چه در فضای باز یا از طریق نور درمانی
- از چرت زدن های طولانی و چرت زدن در اواخر روز خودداری کنید
- ایجاد یک محیط خواب خنک، تاریک و راحت
- محدود کردن فعالیت های قبل از خواب فقط به رابطه جنسی و خواب
- خاموش کردن صفحه نمایش یک ساعت قبل از خواب
- کاهش مصرف مایعات قبل از خواب
- پرهیز از کافئین، الکل و تنباکو
- داشتن یک رژیم غذایی سالم و پرهیز از وعده های غذایی زیاد در شب
نور درمانی ، ورزش و تحریک عمیق مغز با موفقیت برای بهبود کیفیت کلی خواب و درمان شرایط خاص، مانند اختلال رفتار خواب REM، در بیماران مبتلا به بیماری پارکینسون استفاده شده است. درمان شناختی رفتاری برای بی خوابی (CBT-I) در کاهش بی خوابی در بزرگسالان سالم مؤثر بوده است. اگرچه تحقیقات بیشتری در مورد اثرات CBT در بیماران مبتلا به بیماری پارکینسون مورد نیاز است.
مشکلات خواب
بیمارانی که مشکوک هستند مشکلات خواب آنها ممکن است ناشی از اختلال خواب باشد. باید از پزشک خود در مورد آزمایش مناسب بپرسند. مانند مطالعه خواب معروف به پلی سومنوگرافی. این یک معاینه یک شبه است که طی آن چندین حسگر مراحل خواب، حرکات چشم و سایر داده های مربوط را برای شناسایی اختلالات خواب نظارت می کنند.
اگر اختلال خواب تشخیص داده شود، درمان آن اختلال می تواند به رفع عواقب بالقوه آن کمک کند. به عنوان مثال، در بیماران مبتلا به اختلال رفتار خواب REM، محافظت از محیط خواب برای جلوگیری از آسیب رساندن به بیمار یا شریک خواب که ممکن است زمانی رخ دهد که رویاهای خود را عملی کنند، مهم است. در مقابل، بیمار مبتلا به آپنه انسدادی خواب ممکن است استفاده از دستگاه CPAP را برای تشویق تنفس بدون وقفه در هنگام خواب انتخاب کند.
انواع داروها و کمک های خواب مانند ملاتونین برای درمان علائم مرتبط با خواب بیماری پارکینسون استفاده می شود. اگر از مشکلات خواب رنج می برید، قبل از مصرف هر گونه داروی بدون نسخه یا نسخه ای با پزشک خود مشورت کنید. پزشک شما می‌تواند یک برنامه درمانی خاص متناسب با شرایط شما ایجاد کند. این ممکن است به معنای تعویض داروها، مدیریت دوز، تغییر برنامه، یا قطع داروهایی باشد که با خواب تداخل دارند.
دانشجوی دکتری پژوهشی ارگونومی شناختی، عاشق یادگیری، عاشق خواب و مباحث مرتبط با آن و عاشق دانستن درباره عملکردهای شناختی انسان… خوشحالم که در این بستر، فرصت اشتراک اطلاعات با شما عزیزان را دارم.