07136476172 - 09172030360 [email protected]

اگر به تازگی، ارتباط خود را با فردی که دارای ویژگی های اختلال خودشیفتگی است، تمام کرده اید، ممکن است احساسات دشواری داشته باشید.

حتی اگر به طور منطقی بدانید که در این ارتباط ناسالم، شما مقصر نبوده اید، ممکن است باور این نکنه برایتان دشوار باشد.

ممکن است این فکر را در سر داشته باشید که چه کاری را می توانستید متفاوت انجام دهید تا از خشونتی که بر شما روا رفته است جلوگیری کنید. این افکار می توانند احساسات خشم و گناه را شعله ور کنند.

روابط ناسالم عاطفی شباهت های زیادی به اعتیاد به مواد مخدر دارند.

برای مثال افراد در مورد این روابط  احساس شرم و گناه زیادی دارند، و به طور متناوب و مکرر به سمت آن کشیده می شوند.

این فاکتور ها، زمانی که به طور خاص، شما پس از اتمام رابطه، به سمت بهبودی می روید اهمیت پیدا می کند.

شما می دانید که رابطه ای که در آن بوده اید سالم نبوده است. شما می دانید و آگاهید که فرد خودشیفته با شما بدرفتاری کرده است.اما هنوز نمی توانید خاطرات و احساسات خوب اوایل رابطه ی عاطفی را کنار بگذارید.

این خاطرات،ممکن است شما را به سمت تمایل به برقراری دوباره ی رابطه سوق دهند و ممکن است احساس کنید هر کاری لازم باشد برای دریافت عشق و احساس خوب قبلی، انجام می دهید.

آزار و خشونت، معمولا به شدت آسیب زننده است. و فرایند درمان و بهبودی ممکن است زمان زیادی طول بکشد.

 

اگر احساس گم شدگی می کنید، راهکار های زیر می توانند قدم های اولیه شما را در مسیر بهبود و درمان مشخص کنند.

 

 

 

1.آزار و خشونتی که اتفاق افتاده است را به رسمیت بشمارید.

به رسمیت شناختن تجربه ای که از سر گذرانده اید به عنوان آزار،گامی مهم در بهبودی و درمان است. فرقی نمی کند شخص خودشیفته، شریک عاطفی شما بوده باشد، یا عضوی از خانواده و یا یک همکار.

در ابتدای فرایند بهبودی، ممکن است برای شما دشوار باشد توجیهات و توضیحات را کنار بگذارید و این واقعیت را بپذیرید.

در واقع حتی ممکن است شما علاقه مند باشید این آسیب را گردن بگیرید و خود را مقصر بدانید.زیرا در این صورت لازم نیست بپذیریید شخصی که او را دوست می داشتید،شما را آگاهانه آزار داده است.

این افکار کاملا قابل درک و طبیعی هستند.

انکار، می تواند از شما به گونه ای محافظت کند. عشق رمانتیک یا عشق به خانواده برای بسیاری از افراد، همه چیز را تحت تاثیر قرار می دهد.

همچنین دشوار است که بپذیریم افرادی هستند که بی توجه، به دیگران آزار می رسانند و برایشان اهمیتی ندارد.

اما انکار آنچه اتفاق افتاده است.باعث می شود نتوانید در مسیر بهبود قرار بگیرید. حتی ممکن است باعث شود در آینده درد بیشتری را تجربه کنید.

برای مثال اگر بدانید که فردی که به شما آزار رسانده است، خودش در وضعیت دشواری بوده است، بخواهید با او همدلی کنید. و به آن ها فرصتی دوباره دهید.

همدلی کردن هیچ وقت کار اشتباهی نیست. اما مشکلات روانی، خشونت و آزار را توجیه نمی کنند.

شما می توانید فردی را که دچار مشکلات مرتبط با سلامت روان مانند افسردگی و اضطراب است به دریافت درمان تشویق کنید. اما در حین انجام این کار، فضای کافی برای امنیت خود را نیز باید فراهم کنید.

شناخت استراتژی ها و تاکتیک هایی که افراد خودشیفته برای کنترل شما استفاده می کنند، می تواند به بیان تجربه تان کمک کند.

 

 

 

2.مرز های مشخصی تعیین کنید و آن ها را به طور معین اعلام نمایید.

درمانگران معمولا پیشنهاد می دهند ارتباط خود را بعد از آزار و خشونت، با فرد خودشیفته کاملا قطع کنید.

عدم ارتباط کامل، یک خط قرمز تنها برای آن ها نیست بلکه برای شما نیز یک مرز مشخص محسوب می شود.

ممکن است پاسخ به پیام ها و درخواست های ارتباط، وسوسه کننده باشد. مخصوصا اگر طرف مقابل از شما عدرخواهی کرده باشد و قول تغییر داده باشد.

مسدود کردن مسیر های ارتباطی می تواند شما را از این وسوسه دور نگه دارد.

به یاد داشته باشید که درصورتی که برخورد یا ارتباطی اتفاق افتاد، برنامه ی خود برای پاسخگویی را از فبل مشخص کرده باشید.

اما گاهی، صفر کردن ارتباط امکان پذیر نیست. برای مثال در شرایطی که فرزندی میان است، یا او، عضوی از خانواده است که در دور همی ها ممکن است به هم برخورد کنید.

در این صورت به آنچه نیاز دارید اینگونه فکر کنید :” من لایق ارتباطی بر پایه ی احترام هستم.”

سپس این موضوع را به صورت یک مرز مشخص اعلام کنید :” من علاقه مندم که با شما گفت و گو کنم اما اگر داد بزنید یا بی احترامی کنید، اتاق را ترک خواهم کرد.”

 

مرز های شخصی را نیز برای ایجاد فضای کافی برای خودتان در نظر بگیرید:

  • اطلاعات شخصی خود را با آن فرد درمیان نگذارید.
  • ارتباط ها را فقط به یک بستر محدود کنید. مثلا فقط ایمیل،یا فقط پیامک.

 

 

 

3.خودمراقبتی را تمرین کنید.

زمانی که پذیرفتید و تایید کردید که رابطه ای که در آن بوده اید، خشونت بار بوده است، ممکن است نسبت به خودتان انتقاد زیادی پیدا کنید.

خودمراقبتی

اما فراموش نکنید، هیچ کس لایق بدرفتاری نیست ورفتار افراد خودشیفته و خشونت اتفاق افتاده تقصیر شما نیست.

به جای سرزنش خود برای اینکه در دام کنترل آن ها افتادید، یا قضاوت خود برای اینکه مدت زیادی رفتار بد آن ها را تحمل کردید، با خودتان بخشنده باشید.

شما نمی توانید گذشته را تغییر دهید یا رفتار و اعمال آن ها را عوض کنید.شما تنها روی خودتان قدرت دارید.

اما شما می توانید از این قدرت برای به رسمیت شناختن نیاز های خودتان استفاده کنید. نیاز به شادی، احترام و عشق سالم را در خود ارج نهید.

خودتان را برای تصمیم برای اتمام این رابطه، تحسین کنید و خودتان را تشویق کنید که به این تصمیم بچسبید.

زمانی که احساس منفی ای نسبت به خود دارید جملاتی مانند ” من قوی هستم” و ” من دوست داشتنی هستم.” یا ” من شجاع هستم” را با خود تکرار کنید.

 

راهکار های دیگری نیز برای بهبود پس از مواجهه با فرد خودشیفته وجود دارد که به آن ها خواهیم پرداخت.

 

 

رها کردن فرد خودشیفته یا معتاد : چگونه با احساس گناه کنار بیاییم؟

 

 

از “نظریه ی بازی ها” تا پژوهش های جدید در مورد “شخصیت قربانی”

نگران خودشیفتگی (narcissism) فرزندان خود نباشید

 

به این مقاله امتیاز دهید