بسیاری از والدین نگران این هستند که خودشیفتگی نوجوانشان از کنترل خارج شده باشد، اما نگران نباشید. تحقیقات جدید دانشگاه ایالتی میشیگان طولانی ترین تحقیق در مورد خودشیفتگی را انجام داده است و نشان می دهد که چگونه این امر با گذشت زمان تغییر می کند.
ویلیام چوپیک، استادیار روانشناسی MSU و رهبر این تحقیق توضیح می دهد: “روایتی وجود دارد که “نسلها بیشتر و بیشتر خودشیفتگی می شوند”، اما هیچ کس تاکنون به این موضوع توجه نکرده است که چگونه این خودشیفتگی با سن و یا در میان نسل ها تغییر می کند.” .
این تحقیق که در Psychology and Aging منتشر شد، نمونه ای از نزدیک به 750 نفر را ارزیابی کرد، تا ببیند خودشیفتگی از 13 سالگی به 70 سالگی چه تغییراتی دارد.
یافته ها نشان داد که خصوصیات مرتبط با خودشیفتگی – خود خواه بودن، حساس به انتقاد و تحمیل نظر خود به دیگران – با گذشت زمان و با افزایش سن کاهش می یابد. برخی از خصوصیات شخصیتی – مانند داشتن آرزوهای بلند پروازانه فقط برای خود – با افزایش سن تغییر می یابد.
“اتفاقاتی وجود دارد که در زندگی رخ می دهد و می تواند افراد را کمی تکان دهد و آنها را وادار به سازگاری با محیط اطراف خود کند.” “با افزایش سن، روابط جدیدی ایجاد می کنید، تجربیات جدیدی برقرار می کنید، خانواده تشکیل می دهید.
همه این عوامل باعث می شوند افراد متوجه شوند که همه چیز خودشان نیستند.” و هرچه پیرتر می شوید، بیشتر به جهانی فکر می کنید که ممکن است پشت سر بگذارید. “
“یک چیز در مورد خودشیفتگان این است که آنها انتقاد پذیر نیستند. وقتی زندگی اتفاق می افتد و مجبور می شوند بازخوردها را بپذیرید، روابط خود را به اتمام برسانند یا فاجعه ای اتفاق بیفتد، ممکن است به این نتیجه برسند که چندان بی نقص نبوده اند.
“این حس در آن ها به وجود می آید که اگر بخواهند دوست یا روابط معنادار داشته باشند، باید هوشمندانه تر عمل کنند.”
چوپیک دریافت که سریع ترین تغییر در گروه سنی بزرگسالان جوان اتفاق می افتد. وی همچنین دریافت که برخلاف تصور عامه، تغییر در سطح خودشیفتگی مادام العمر است و تغییرات در هر سن و مرحله خاصی از زندگی متوقف نمی شوند.
“یکی از شگفت آور ترین یافته ها این بود که – همچنین برخلاف تصور بسیاری از افراد – افرادی که در اوایل قرن متولد شده اند، خودشیفتگی و حساسیت بیشتری داشتند.همچنین اراده، و این تمایل به تحمیل نظرات به دیگران .
“اطلاعات زیادی در مورد نسل های قدیمی وجود ندارد، اما اکنون که Baby Boomers در آن مرحله از پیری قرار می گیرند، بخش اعظمی از جمعیت است که ما باید به آنها بپردازیم.”
با این یافته های او، محققان امیدوارند که مردم در مورد انواع مختلف خودشیفتگی و همچنین بینش جدید نسبت به خودشیفتگی در جمعیت مسن تر کسب کنند.
اگر نگران هستید که فردی واقعاً خودشیفته باشد، امیدوار باشید که با بزرگتر شدن اوضاع بهتر می شود.
برای اطلاعات بیشتر به موسسه سلامت مغز دانا مراجعه کنید.
منبع:
William J. Chopik, Kevin J. Grimm. Longitudinal changes and historic differences in narcissism from adolescence to older adulthood.. Psychology and Aging, 2019
درباره نویسنده
دکتر علی محمد کمالی فارغ التحصیل دکترای تخصصی علوم اعصاب از دانشگاه علوم پزشکی شیراز، بیش از 15 سال است که در زمینه پژوهش، تدریس و فعالیت های اجرایی در حوزه علوم اعصاب فعالیت و تجربه دارد. وی همچنین در ارتقا عملکرد های شناختی با استفاده از نوروتکنولوژی و مطالعات خواب تخصص ویژه ای دارد. او یکی از بنیانگذاران انستیتو سلامت مغز دانا است، (گروهی که سلامت مغز را اولویت جامعه می داند).