سلامت روان نوجوانان: چیزی که بیشترین آسیب را به شادی کودک و نوجوان می زند با هم بشنویم :
امروزه کودکان و نوجوانان از مزایای چندین دهه تحقیقات پزشکی و روانشناختی بهره می برند. ما با انتخاب های گستردهتری از گزینههای دارویی و درمانهای غیرتهاجمی هدفمند و پیچیده، قادر به تشخیص و درمان مؤثر بیماریهای روانی تا حدی هستیم که قبلا امکانپذیر نبود. کیفیت سلامت روان نوجوانان باید در حال بهبود باشد – اما دارد برعکس این اتفاق می افتد! بچه های امروزی بیشتر از همیشه در حال مبارزه با مشکلات سلامت روان هستند.
همه گیری کرونا ضربه قابل توجهی به سلامت روان همه وارد کرد و شبکه های حمایتی اجتماعی ما را به مستطیل های صفحه موبایل کاهش داد. اما این نوشته قبل از مارس 2020 روی دیوار بود: رفاه عاطفی بچهها از قبل رو به افول بود!
هشدار برای سلامت روان نوجوانان
در سال 2020، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری، خلاصه دادهها و روند نظارت بر رفتار جوانان را منتشر کرد که دادههای یک دهه را خلاصه میکند. نشان داد که تعداد دانشآموزان دبیرستانی که «در سال گذشته چنان احساس غمگینی یا ناامیدی مداومی داشتند که نمیتوانستند در فعالیتهای منظم خود شرکت کنند» بین سالهای 2009 و 2019، 40 درصد افزایش یافت و تعداد افرادی که به خودکشی فکر کرده بودند، 36 درصد افزایش یافت. .
در سال 2021، Vivek Murthy توصیه ای در مورد سلامت روان جوانان صادر کرد. او نوشت، این بیماری همه گیر، “استرس های بی سابقه ای را که جوانان قبلا با آن مواجه بودند تشدید کرد.”
جدیدترین دادههای نظرسنجی نظارت بر رفتار خطرآفرین جوانان، از سال 2021، نشان میدهد که رنج فقط در حال افزایش است. درصد دانش آموزان دبیرستانی که به خودکشی فکر کردند دوباره افزایش یافت، از 18.8 درصد در سال 2019 به 22.2 درصد و درصدی که اقدام به خودکشی کردند از 8.9 درصد به 10.2 درصد در آن دوره دو ساله افزایش یافت.
پشت این اعداد و ارقام چیست؟
همه جا رسانه های اجتماعی وجود دارد که در تمام جنبه های زندگی بچه ها نفوذ کرده است. دادهها نشاندهنده همبستگی بین استفاده از رسانههای اجتماعی و مشکلات سلامت روان، بهویژه برای دختران نوجوان است.
همچنین این فرهنگ وجود دارد که کودکان را در سنین پایین تر برای دستیابی و موفقیت در هر کاری تحت فشار قرار می دهیم تا در تئوری بتوانند در نهایت از نردبان ثروت و زندگی بدون نگرانی بالا بروند.
سلامت روان نوجوانان: آیا بچه ها باید همیشه شاد باشند؟
به نظر غیر منطقی می رسد، اما وقتی HuffPost از روانشناسان کودک در مورد بزرگترین تهدیدها برای شادی کودکان امروزی پرسید، همه آنها به پیگیری بی وقفه والدین برای شادی فرزندانشان اشاره کردند – و اینکه چگونه می تواند در درازمدت برای رفاه فرزندانشان مضر باشد.
اولاً، با این فرض که قرار است بچهها همیشه شاد باشند، گاهی اوقات آنها را از فرصتهایی برای یادگیری کنار آمدن با طیف کامل احساسات انسانی به روشهای سالم محروم میکنیم. دوم، با تمرکز بسیار روی دستاوردهای فرزندانمان و تمجید از موفقیت آنها، این خطر را ایجاد میکنیم که آنها ندانند که ما آنها را بدون قید و شرط دوست داریم و برایشان ارزش قائل هستیم.
در اینجا چند راه وجود دارد که می توانید از این دام ها اجتناب کنید و به پایه گذاری سلامت عاطفی و ظرفیت آنها برای تجربه شادی عمیق تر و معنادارتر کمک کنید.
احساس طیف وسیعی از احساسات را عادی کنید، نه فقط شادی.
نگاه ایده آل به دوران کودکی به عنوان یک فصل بی دغدغه از زندگی آسان است، اما وقتی فکر می کنیم روزهایشان بدون مشکل می گذرد، ما به فرزندانمان آسیب می زنیم.
آریانا هوت، روانشناس کودکان در بیمارستان کودکان در اوهایو و مدیر اجرایی بالینی On Our Sleeves گفت: «بسیاری از بزرگسالان ممکن است فکر کنند که بچه ها فقط خوشحال هستند و چیزی برای نگرانی ندارند. متاسفانه، این درست نیست – کودکان مانند بزرگسالان احساسات شدید و استرس های سخت را احساس می کنند.»
بهجای اینکه بچهها احساس کنند همیشه باید خوشحال باشند، باید به آنها کمک کنیم تا احساسات مختلفی را که ممکن است تجربه کنند تشخیص دهند و با آنها کنار بیایند.
توجه به سلامت روان مانند سلامت جسم
به عنوان بزرگسالان، ما باید بررسی کنیم، احساسات را عادی کنیم، و راه هایی برای ایجاد عادات سلامت روانی مثبت در کودکان پیدا کنیم، همانطور که برای سلامت جسمی آنها همه کار انجام می دهیم.
جنیفر کروز، روانشناس کودک در مرکز پزشکی ایروینگ دانشگاه نیویورک-پرسبیتریان/کلمبیا، توضیح داد: «محافظت از کودکان در برابر استرس و احساسات سخت ممکن است آنها را از رشد انعطاف پذیر بازدارد و چالش های آینده را سخت تر کند.»
“انتظار داشته باشید که فرزند شما کاملاً طیفی از احساسات را در یک زندگی شاد داشته باشد.”
همچنین می توانیم به کودکان بیاموزیم که حتی احساسات منفی نیز ارزش دارند. ترس میتواند به محافظت از ما کمک کند، خشم به ما کمک میکند بدانیم که آسیب میبینیم، غم و اندوه میتواند ما را به آنچه مهم است متصل کند.
آماده سازی برای مقابله با چالش های آینده
والدین باید بر آماده سازی کودکان برای مقابله با چالش ها و دانستن زمان درخواست کمک تأکید کنند.
تماشای درد و رنج فرزندتان سخت است و غریزه از بین بردن درد او قوی است. اما مهم این است که یاد بگیریم در کنار آنها و احساسات سختشان باشیم.
جن هارتشتاین رواندرمانگر می گوید: «من فکر میکنم والدین اغلب در شادی فرزندانشان دخالت میکنند، زیرا نمیتوانند اجازه دهند فرزندانشان شکست بخورند و/یا ناامیدی را تحمل کنند.»
کودکان از طریق شکست چیزهای زیادی یاد میگیرند و زمانی که خودشان را جمع می کنند موفق میشوند، احساس موفقیت و کارآمدی پیدا میکنند.
این حس موفقیت را نمی توان به حداقل رساند.
گفتگوهای روزانه با فرزندتان داشته باشید.
یکی از راههایی که میتوانید از تجربیات عاطفی فرزندتان مطلع شوید، گفتگوهای روزانه است. اینها ممکن است سر میز شام، هنگام خواب یا زمانی که در ماشین هستید اتفاق بیفتد. چک کردن فرزندتان به شما این امکان را میدهد که به او کمک کنید احساسات خود را بشناسد و راههایی برای کنار آمدن با آنها بیابد.
رابطه سالم والد-کودک یک “عامل محافظتی” مهم است که به عنوان محافظی برای استرس های زندگی عمل می کند. مکالمات روزانه یا بررسیهای روزانه به والدین اجازه میدهد تا ارتباط و رابطه سالمی با فرزندان خود ایجاد کنند و در عین حال به آنها بینشی در مورد نحوه تفکر و احساس کودک در مورد تجربیات روزانه خود میدهد.
به جای اینکه به این فکر کنید که چگونه کودکان را شاد کنید، به این فکر کنید که چه عادت هایی می توانید در کودکان ایجاد کنید تا به ارتقای سلامت روان آنها کمک کنید. این عادات می توانند شادی ایجاد کنند، اما همچنین می توانند به عنوان حایلی در هنگام وقوع شرایط دشوار زندگی عمل کنند.
قدردانی را تمرین کنید.
یکی دیگر از راههای رسیدن به خوشبختی این است که به بچهها کمک کنیم تا با همه چیزهای خوب زندگیشان هماهنگ شوند.
با تمرکز بر قدردانی، والدین همچنین می توانند به فرزندان خود کمک کنند تا ذهنیتی را توسعه دهند که شادی را تشویق می کند.
یک راه خوب برای انجام این کار از طریق مدل سازی است. وقتی با فرزندتان بررسی کارهای روزانه را انجام میدهید، لحظهای وقت بگذارید و چیزهایی را که خودتان به خاطر آنها سپاسگزار هستید، ذکر کنید.
ما ممکن است مدام آرزوی این را داشته باشیم که بخواهیم شرایطمان متفاوت باشد و فرزندانمان این را میبینند. وقتی ما به عنوان والدین قدردانی را تمرین می کنیم، این می تواند کمک زیادی به کودکان کند تا نسبت به آنچه که دارند و کسی که هستند قدردان باشند.
به کودکان نشان دهید که عشق شما به آنها بی قید و شرط است و ارزش آنها به معیارهای موفقیت بستگی ندارد.
جنیفر والاس روزنامهنگار و نویسنده کتاب “وقتی فرهنگ موفقیت سمی میشود – و آنچه میتوانیم درباره آن انجام دهیم” است. والاس از نظرسنجیای که در مورد این موضوع انجام داد و مجموعهای از مصاحبههای گسترده با بچهها، خانوادهها، معلمان و روانشناسان، به این نتیجه رسید که بسیاری از بچههای امروزی ارزش خود را به دستاوردهایشان وابسته میدانند – معدلشان، تعداد لایکهایی که پستشان می گیرد.
در حالی که هیچ والدینی قصد ندارد فرزندش احساس کند که مورد محبت قرار نمی گیرد، این می تواند نتیجه ناخواسته تمرکز بر موفقیت باشد.
والاس توصیه کرد که والدین از این چهار سوال روانشناس تینا پین بریسون برای کمک به تعیین نوع پیام هایی که برای فرزندانشان می فرستند استفاده کنند:
- چگونه پول خود را در رابطه با فرزندان خود خرج می کنید؟
- تقویم فرزند شما از چه چیزهایی پر شده است؟
- از فرزندانتان در مورد چه چیزی میپرسید؟
- با فرزندانتان سر چه چیزی بحث دارید؟
والاس میگوید: «بسیاری از والدین فکر میکنند که بیش از حد بر موفقیت تأکید نمیکنند، اما وقتی به این چهار چیز نگاه میکنند، میتوانند ببینند که چگونه رفتار آنها داستان متفاوتی را برای فرزندانشان تعریف میکند.»
ممکن است نوجوان خود را بدون قید و شرط دوست داشته باشید – اما اگر تقویم آنها مملو از کلاس های پرهزینه است و شما دائماً در مورد تکالیف نق می زنید، پیامی که ارسال می کنید این است که برای پیشرفت تحصیلی ارزش بیشتری قائل هستید.
مقایسه را به حداقل برسانید.
روش دیگری که به فرزندانمان نشان میدهیم که برای موفقیتهایشان بیش از ارزش ذاتیشان ارزش قائلیم، مقایسه آنها با دیگران، چه خواهر و برادر یا همسالان در مدرسه است.
مقایسه در همه زمینه ها وجود دارد و به طور موثر توسط رسانه های اجتماعی تقویت می شود. بچه ها نه تنها معدل دوستانشان را می دانند، بلکه تمام محتویات کمد اتاق خوابشان را نیز دیده اند.
مقایسه در مورد آنچه که داریم، آنچه نداریم و در مقابل دیگران چگونه هستیم… به نظر می رسد که ما نمی توانیم از آنها دور شویم، و فرزندان ما نیز این موضوع را دنبال می کنند.
دور شدن از مقایسه و رفتن به سمت قدردان بودن از چیزهایی که در زندگی داریم مانند آنچه در بالا ذکر شد، به تلاشی آگاهانه نیاز دارد. اما چنین حرکتی می تواند ذهنیت ها را تغییر دهد و منجر به شادی بیشتر در خانه شما شود.
در روشی که از فرزندان خود تمجید می کنید تجدید نظر کنید.
دکتر والاس می گوید: «هیچ والدینی وجود ندارد که من تا به حال در تحقیقاتم یا در زندگی شخصی ام ملاقات کرده باشم که به طور کامل و بدون قید و شرط فرزند خود را دوست نداشته باشد. اما این نحوه ابراز کلمات و رفتارهای ما با فرزندانمان است که می تواند به بچه ها این حس را بدهد که عشق والدینشان به دستاوردهای آنها بستگی دارد.»
هنگامی که ما دستاوردها و موفقیت های فرزندان خود را تحسین می کنیم، گاهی اوقات می تواند برعکس اثر مورد نظرمان باشد.
دکتر والاس گفت: «یکی از دانشآموزان جوانی که با او مصاحبه کردم، گفت که ستایش دست آوردها به او این احساس را میدهد که باید مدام اجرا کند تا مورد قبول والدینش واقع شود.»
به جای تمرکز بر دستاوردهای بچه ها، می توانیم نظراتی ارائه کنیم که به آنها بفهمانیم ارزش ذاتی آنها را می بینیم. بنابراین، سعی کنید در هر مرحلهای که میتوانید، بر آنچه که بهعنوان نقاط قوت طبیعی آنها میدانید… همدلی، شوخ طبعی و مهربانیشان تأکید کنید.
به بچه ها نشان دهید که چقدر اهمیت دارند – و به آنها کارهای خانه را بدهید!
این احساس اهمیت است که به کودکان کمک می کند از نظر روانی سالم بمانند و شادی را تجربه کنند. ایده اهمیت از جامعه شناس موریس روزنبرگ می آید که مفهوم عزت نفس را نیز رایج کرد.
خیلی ساده، روزنبرگ دریافت که کودکانی که از سطح سالمی از عزت نفس برخوردار بودند، احساس می کردند برای والدین خود اهمیت دارند، آنها احساس می کردند مهم و قابل توجه هستند.
دکتر والاس «مهم بودن» را اینگونه تعریف میکند: «ایده احساس ارزشمندی توسط خانواده، دوستان و جامعه، و وابستگی به آن برای افزودن ارزش معنادار به خانوادهها، دوستان و جوامع».
والاس در مصاحبههای خود با بچهها دریافت آنهایی که خوب کار میکنند این حس اهمیت را به اشتراک میگذارند و این حس «مثل یک سپر محافظ» در برابر استرس و شکستها عمل میکند.
سپردن کارهای خانه
یکی از راههایی که به بچهها کمک میکند احساس کنند در خانواده مهم هستند، دادن کارهای خانه به آنها است. اگر شام خانوادگی یک مراسم مهم است، پس فردی که سفره می چیند نقش مهمی دارد. دیگران روی آنها حساب می کنند. کار داوطلبانه می تواند همین تأثیر را داشته باشد.
ایجاد حس اهمیت فراتر از دوست داشتن بی قید و شرط فرزندانمان است. این در گفتار و عمل به آنها نشان می دهد که چقدر ارزشمند هستند.
درمان افسردگی نوجوانان در شیراز
اگر مشکوک هستید که فرزندتان افسرده شده است، تیم متخصصین روانپزشکی و رانشناسان ما همراه شما هستند. با تجربه و دانش، در کنار شما هستیم تا بهترین راهکارها را به شما ارائه دهیم. همین امروز با ما تماس بگیرید و مشاورهی خود را تنظیم کنید. شما شایسته بهترین ها هستید!
07136476172-09172030360
آدرس: شیراز بلوار بعثت (حدفاصل چهارراه خلدبرین و فلکه سنگی) مجتمع پزشکی مریم طبقه پنجم – انستیتو سلامت مغز
ایمیل: [email protected]
اینستاگرام: danabrain.ir@
درباره نویسنده
موژان پارسا پژوهشگر ارشد توانبخشی شناختی دانشگاه شهید بهشتی و همکار قطب عصب روانشناسی شناختی کشور است. جریان اصلی تحقیقات وی اختلالات عصب تحولی و به طور خاص متمرکز بر اوتیسم می باشد.