شواهد رو به رشد حاکی از ارتباط بین بیماری آلزایمر و افسردگی است. افسردگی همچنین می تواند یک عامل خطرساز برای ابتلا به بیماری آلزایمر در مراحل بعدی زندگی باشد.
افسردگی یک اختلال سلامت روان است که باعث اختلالات قابل توجهی در وضعیت عاطفی فرد می‌شود.
بیماری آلزایمر (AD) یک اختلال مغزی است که باعث زوال تدریجی تفکر، حافظه و سایر مهارت‌های ذهنی می‌شود.
علائم افسردگی در افراد مبتلا به آلزایمر شایع است.
مطالعات همچنین نشان می دهد که آلزایمر و سایر اشکال زوال عقل بیشتر درافراد مبتلا به افسردگی ایجاد می شود.
برای اطلاعات بیشتر در مورد ارتباط بین افسردگی و بیماری آلزایمر به ادامه مطلب مراجعه کنید.
آیا ارتباطی بین افسردگی و آلزایمر وجود دارد؟
افسردگی یک معیار تشخیصی برای آلزایمر نیست، اما این دو بیماری با هم ارتباط دارند. افسردگی اغلب در مراحل اولیه تا میانیآلزایمر رخ می دهد.
افسردگی قابل توجهی در حدود سه چهارم افراد مبتلا به آلزایمر وجود دارد. طبق تحقیقات دیگر، داشتن افسردگی می‌تواند بیماریآلزایمر را بدتر کرده و پیشرفت آن را تسریع کند.
تحقیقات رو به رشد ارتباط بین آلزایمر و افسردگی را نشان می دهد. اگرچه برخی از افراد مبتلا به آلزایمر افسردگی دارند، اما مشخصنیست که آیا افسردگی یک عامل خطر ساز، یک علامت اولیه یا واکنشی به نقص های شناختی تجربه شده در آلزایمر است. برخی ازمحققان پیشنهاد می کنند که آنها یک رابطه متقابل دارند.
افراد مبتلا به بیماری های روانی، مانند افسردگی، تا چهار برابر بیشتر در معرض خطر ابتلا به زوال عقل یا سایر اختلالات عصبی درآینده هستند.
افسردگی یک عامل خطر بالقوه برای زوال شناختی و پیشرفت آلزایمر است، حتی بیش از 20 سال پس از دریافت تشخیص افسردگی.
ابتلا به افسردگی همچنین پیش‌بینی‌کننده آلزایمر در افرادی است که آلل آپولیپوپروتئین ای (ApoE)را ندارند.
دانشمندان دریافته‌اند که این دو بیماری یک پاتوفیزیولوژی ژنتیکی و مولکولی مشترک دارند. یک بررسی در سال 2019 توضیح می دهدکه چگونه افسردگی ممکن است به توسعه آلزایمر منجر شود.
این مطالعه سه ویژگی عصبی زیستی مشترک بین افسردگی در اواخر زندگی و آلزایمر را توصیف می کند. این بررسی پیشنهاد می‌کندکه التهاب عصبی، بیماری عروق مغزی، و تخریب عصبی باعث می‌شود که مغز آستانه شروع تظاهر آلزایمر را کاهش دهد.
علائم افسردگی در آلزایمر
شناسایی افسردگی در افراد مبتلا به آلزایمر می تواند چالش برانگیز باشد زیرا آنها علائم مشابهی را ایجاد می کنند. زوال شناختی نیزممکن است توانایی بیان احساسات فرد را محدود کند و بر خودآگاهی از علائم افسردگی تأثیر بگذارد.
افسردگی ممکن است در افراد مبتلا به آلزایمر متفاوت ظاهر شود. آنها ممکن است خلق و خوی افسرده را گزارش نکنند. در عوض، ممکناست علائم غیر اختصاصی داشته باشند، مانند:
- بیخوابی
- بی اشتهایی
- دردی که به درمان ها پاسخ نمی دهد
- خستگی
برخی از ویژگی هایی که ممکن است نشان دهنده افسردگی در افراد مبتلا به آلزایمر باشد عبارتند از:
- استفاده مکرر از خدمات پزشکی و مراجعه به مطب
- گزارش های مداوم از خستگی و درد
- سردرد
- تغییرات در خواب و اشتها
- علائم گوارشی غیر قابل توضیح
- منزوی کردن خود
- افزایش وابستگی
علائم افسردگی در افراد مبتلا به آلزایمر نیز ممکن است شدت کمتری داشته باشد. علائم ممکن است به این اندازه طول نکشند و ممکناست بیایند و بروند.
تشخیص افسردگی همراه با آلزایمر
پزشکان اغلب تشخیص افسردگی در افراد مبتلا به آلزایمر را چالش برانگیز می دانند زیرا علائم مشابهی ایجاد می کنند. هیچ آزمایشواحدی برای تشخیص افسردگی در آلزایمر وجود ندارد. تشخیص نیاز به ارزیابی کامل توسط یک متخصص سلامت روان ماهر دارد.
ارزیابی معمولاً شامل موارد زیر است:
- بررسی کامل تاریخچه پزشکی
- یک معاینه جسمی و روانی
- مصاحبه های خانوادگی
برخی از افراد مبتلا به افسردگی در آلزایمر ممکن است معیارهای کامل اختلال افسردگی اساسی (MDD) را که در راهنمای تشخیصیو آماری اختلالات روانی، ویرایش پنجم (DSM-5-TR) ذکر شده است، نداشته باشند. دستورالعمل های جداگانه ای برای تشخیصافسردگی در افراد مبتلا به آلزایمر وجود دارد.
برای اینکه پزشک بتواند افسردگی در آلزایمر را تشخیص دهد، فرد باید خلق افسرده یا کاهش لذت در فعالیت های معمولی داشته باشد،حداقل با دو مورد از موارد زیر:
- کناره گیری یا انزوای اجتماعی
- تغییرات در خواب
- تغییرات در اشتها
- تحریک یا کندی رفتار
- تحریک پذیری
- خستگی یا از دست دادن انرژی
- احساس بی ارزشی یا عذاب وجدان نامناسب یا بیش از حد
- افکار مکرر درباره مرگ یا خودکشی
- پیشگیری از خودکشی
اگر فردی را می شناسید که در معرض خطر فوری آسیب رساندن به خود، خودکشی یا آسیب رساندن به شخص دیگری است:
آن سوال سخت را بپرسید: “آیا به خودکشی فکر می کنید؟“
بدون قضاوت به حرف فرد گوش دهید.
با 123 یا شماره اضطراری محلی تماس بگیرید.
تا رسیدن کمک حرفه ای در کنار فرد بمانید.
سعی کنید هر گونه سلاح، دارو یا سایر اشیاء بالقوه خطرناک را بردارید.
اگر شما یا شخصی که می شناسید به خودکشی فکر می کنید، یک خط تلفن پیشگیری می تواند کمک کند. خط زندگی خودکشی 123 بهصورت 24 ساعته در دسترس است.
درمان افسردگی در آلزایمر
درمان افسردگی در آلزایمر اغلب شامل ترکیبی از داروها، روان‌درمان، سازگاری با زندگی روزمره و انواع روش‌های نوین موجود است.
داروهای افسردگی معمولاً شامل مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) است. برای رویکردهای غیر دارویی، روان درمانی،به ویژه درمان شناختی رفتاری (CBT)، ممکن است کمک کند.
سایر رویکردهای غیر پزشکی برای افسردگی در آلزایمر ممکن است شامل موارد زیر باشد:
پیوستن به گروه های پشتیبانی
ایجاد یک برنامه روزانه قابل پیش بینی
برنامه ریزی فعالیت های لذت بخش
کمک به وظایف
فعالیت‌های زیر نیز ممکن است باعث آرامش و اطمینان فرد مبتلا به زوال عقل و افسردگی شود:
فعالیت بدنی منظم
تعامل یک به یک با شخص دیگر
انجام فعالیت های منظم با افراد دیگر، از جمله خاطره گویی و تعریف فعالیت های روزمره
تغییرات محیطی مانند حذف درهم و برهمی و کاهش نورهای خیره و صداهای بلند
چه زمانی با پزشک صحبت کنیم
آکادمی پزشکان خانواده آمریکا (AAFP) غربالگری افراد مبتلا به آلزایمر را از نظر افسردگی توصیه می کند.
اگر فردی متوجه علائم افسردگی یا سایر تغییرات رفتاری در عزیزانش که مبتلا به آلزایمر هستند شد، باید با پزشک تماس بگیرد.
برای مشاوره در مورد مدیریت افسردگی در افراد مبتلا به آلزایمر با متخصص سلامت روان مرکز سلامت مغز دانا صحبت کنید. افرادی که متوجه علائمافسردگی در عزیزانشان که مبتلا به افسردگی هستند می شوند باید برای ارزیابی و درمان بیشتر به پزشک اطلاع دهند.
آیا بدنبال بهترین مرکز روانپزشکی با حرفه ای ترین تیم درمانی متشکل از روانپزشکان، روانشناسان، نوروساینتیست ها و استفاده از روش های نوروتکنولوژی هستید؟
شما شایسته دریافت بهترین خدمات درمانی هستید. همین امروز زمان ویزیت خود را تنظیم کنید! با ما در تماس باشید.
07136476172-09172030360
آدرس: شیراز بلوار بعثت (حدفاصل چهارراه خلدبرین و فلکه سنگی) مجتمع پزشکی مریم طبقه پنجم – انستیتو سلامت مغز
ایمیل: [email protected]
اینستاگرام: danabrain.ir@
درباره نویسنده
موژان پارسا پژوهشگر ارشد توان‌بخشی شناختی دانشگاه شهید بهشتی و همکار قطب عصب روان‌شناسی شناختی کشور است. جریان اصلی تحقیقات وی اختلالات عصب تحولی و به طور خاص متمرکز بر اوتیسم می باشد.