ارتباط تنگاتنگ با پدران ، اثرات گسترده و مثبتی را در دوران نوجوانی برای فرزندان پسر و دختر دارد. نوجوانی می تواند یک دوران آشفته احساسی باشد ، اما تحقیقات جدید در ایالت پن نشان داد که روابط نزدیک و حمایتی با والدین – به ویژه پدران – در نقاط مهم در دوران نوجوانی می تواند به جلوگیری از برخی مشکلات سازگاری کمک کند.
محققان بررسی کردند که چگونه روابط عاطفی نزدیک و حمایتی با والدین-که در تحقیق با عنوان “صمیمیت والدین” نامیده می شود-در خانواده هایی که مادر و پدر دارند بر عزت نفس ، نگرانی های مربوط به وزن و علائم افسردگی فرزندان در مراحل مختلف نوجوانی تأثیر می گذارد.
آنها دریافتند که نزدیکی با پدران تأثیرات وسیع و مثبتی در دوران نوجوانی برای دختران و پسران دارد. اما در حالی که روابط نزدیک با مادران نیز دارای مزایایی بود.
آنا هوچگراف ، نامزد دکتری توسعه انسانی و مطالعات خانواده ، گفت: یافته ها نشان می دهد که اگرچه روابط نزدیک با مادران قطعاً مهم است ، اما پدران می توانند نقش مهم و متمایزی در پرورش سازگاری سالم در نوجوانان ایفا کنند.
هوچگراف می گوید: نوجوانان بیشتر از نظر عاطفی به مادران خود نسبت به پدران خود نزدیک هستند و مادران بیشتر از پدران با فرزندان خود مکالمات حمایتی دارند. “این ممکن است نزدیکی عاطفی با پدران را برجسته تر کرده و به نوبه خود از این مشکلات سازگاری رایج در دوران نوجوانی محافظت کند.
به گفته محققان ، نوجوانی دوره ای از رشد است که شامل بسیاری از تغییرات بیولوژیکی ، شناختی ، عاطفی و اجتماعی است که می تواند منجر به برخی مسائل مربوط به سازگاری شود ، از جمله نگرانی های مربوط به وزن ، اعتماد به نفس پایین و علائم افسردگی از رایج ترین آنها است. مخصوصا برای دختران.
اما ، تحقیقات قبلی همچنین نشان داده است که روابط نزدیک با والدین می تواند به جلوگیری از پیشرفت برخی از این مشکلات کمک کند. هوچگراف می گوید که او و سایر محققان می خواهند این موضوع را بیشتر بررسی کنند و نتایج را بر اساس سن ، جنسیت و رابطه با هر یک از والدین تجزیه کنند.
ما می خواستیم بررسی کنیم که در طول دوران نوجوانی صمیمیت با مادران و پدران چگونه به عامل حفاظتی برای نگرانی های مربوط به تصویر بدن ، علائم افسردگی و اعتماد به نفس پایین تبدیل می شود و این که آیا صمیمیت در برخی سنین بیش از دیگران با سازگاری مثبت ارتباط دارد یا خیر ، هوچگراف گفت: “ما همچنین می خواستیم ببینیم آیا الگوهای دختر و پسر متفاوت است یا نه.”
محققان 388 نوجوان از 202 خانواده دو والدین با پدر و مادر را برای این مطالعه انتخاب کردند. داده ها در سه نقطه بازرسی زمانی که شرکت کنندگان بین 12 تا 20 سال سن داشتند جمع آوری شد و شامل اطلاعاتی درباره نگرانی های وزن شرکت کنندگان ، علائم افسردگی و عزت نفس و همچنین اندازه گیری صمیمیت بین والدین و فرزندان آنها بود.
صمیمیت با شرکت کنندگان در پاسخ به سوالاتی از قبیل میزان مراجعه به مادر یا پدر برای مشاوره یا حمایت و میزان احساسات یا رازهای درونی آنها با آنها اندازه گیری شد ، که نوجوانان با نمره ای از یک تا پنج به آن پاسخ دادند.
هوچگراف می گوید جمع آوری داده ها در چند مقطع زمانی مهم است زیرا مشکلات سازگاری و همچنین روابط با والدین می تواند در دوران نوجوانی به سرعت تغییر کرده و توسعه یابد. او می گوید: “به جای این که تصور کنیم ارتباط بین صمیمیت والدین و نوجوانان و مشکلات سازگاری نوجوانان در نوجوانی ثابت است ، ما تغییرات این پیوندها را به عنوان تابع سن مطالعه کردیم.”
این رویکرد ما را قادر می سازد تعیین کنیم که در چه سنی صمیمیت والدین و جوانان در برابر نگرانی های مربوط به تصویر بدن ، علائم افسردگی و عزت نفس محافظت می کند. “پس از تجزیه و تحلیل داده ها ، محققان چندین اثر مختلف صمیمیت والدین را در پسران و دختران خود در زمان های مختلف در دوران نوجوانی دریافتند. این تأثیرات بین مادران و پدران نیز متفاوت بود.
هوچگراف می گوید: “به عنوان مثال ، در حالی که صمیمیت پدر و نوجوان با علائم افسردگی کمتری در دوران نوجوانی همراه بود ، صمیمیت مادر و نوجوان با علائم افسردگی کمتری در اواسط نوجوانی ، در حدود 15 سالگی همراه بود.”
آنها همچنین دریافتند که صمیمیت پدر و جوانی با نگرانی های وزنی کمتری برای دختران و پسران در بیشتر دوران نوجوانی همراه است ، و بیشترین تأثیر را در اواسط نوجوانی برای دختران و اواخر نوجوانی برای پسران د.ارد. در مقابل ، صمیمیت مادر و جوانان تنها با نگرانی های وزن کمتری برای پسران همراه بود و فقط در اوایل نوجوانی
علاوه بر این ، صمیمیت پدر و نوجوان با عزت نفس بالاتر از اوایل نوجوانی برای دختران و پسران همراه بود. صمیمیت مادر و نوجوان در بیشتر نوجوانی برای دختران و در اوایل و اواخر نوجوانی برای پسران با عزت نفس بالاتر همراه بود.
خانواده، صمیمیت و حمایت بسیار موثر و مفید خواهد بود و البته که استقلال فرزندان نیز نباید فراموش شود. حس امنیت و دوست داشتن و دوست داشته شدن نیز اهمیت دارد. نحوه ی روابط و تعاملاتی که والدین و فرزندان با هم دارند می تواند بر کیفیت ارتباط آنها صحه بگذارد.
هوچگراف گفت: این مطالعه – که اخیراً در مجله روانشناسی خانواده منتشر شده است – بر اهمیت صمیمیت و حمایت والدین با فرزندان خود تأکید می کند.
هوچگراف می گوید: والدین می توانند با تقویت روابط عاطفی ، پذیرش و حمایت از آنها ، رشد سالم نوجوانان خود را ارتقا دهند. “تعدادی برنامه پیشگیری مبتنی بر شواهد و خانواده محور وجود دارد که می تواند به والدین در بهبود یا حفظ کیفیت روابط مثبت و برقراری ارتباط با فرزندان خود در دوران نوجوانی کمک کند و نشان داده شده است که از مشکلات سازگاری نوجوانان جلوگیری می کند.”
گرگوری فوسکو ، دانشیار توسعه انسانی و مطالعات خانواده ؛ استفانی لانزا ، استاد بهداشت رفتاری و توسعه انسانی و مطالعات خانواده ؛ و سوزان مک هیل ، استاد برجسته توسعه انسانی و مطالعات خانواده نیز در این کار شرکت کردند.
سید مهدی ساداتی هستم. عاشق مغز! داروساز و دانشجوی دکترای تخصصی علوم اعصاب. عضو تیم مرکز سلامت مغز دانا! از علاقه هام شناسوندن کارایی های هیجان انگیز مغز به زبان ساده به آدمهاست! جست و جو می کنم در افسردگی، داروهای موثر بر مغز و سایر بیماری های حوزه ی روان و البته نوروپلاستیسیتی!