در برخی موارد، پزشکان داروهایی برای درمان بی خوابی تجویز می کنند. تمام داروهای بی خوابی باید اندکی قبل از خواب مصرف شوند. پس از مصرف داروی بی خوابی سعی در رانندگی یا انجام فعالیتهای دیگری که نیاز به تمرکز دارند، نکنید. زیرا باعث خواب آلودگی شما می شود و خطر تصادف را افزایش می دهد. داروها باید همراه با روشهای مناسب استفاده شوند.
در اینجا چند دارو وجود دارد که می تواند برای درمان بی خوابی استفاده شود.
داروهای ضد افسردگی: برخی از داروهای ضد افسردگی مانند ترازودون (Desyrel) در درمان بی خوابی و اضطراب بسیار مؤثر هستند.
بنزودیازپین ها: این قرص های خواب آور قدیمی – تریازولام (Halcion) و سایر موارد – ممکن است زمانی برای شما مفید باشد که مایل باشید داروی بی خوابی مدت بیشتری در بدن شما باقی بماند. به عنوان مثال، آنها به طور مؤثر برای درمان مشکلات خواب مانند راه رفتن در خواب و وحشت شبانه مورد استفاده قرار گرفته اند.
این داروها جنبه های منفی جدی دارند. آنها می توانند باعث اعتیاد و وابستگی شوند. همچنین، در مورد استفاده از آنها همراه با مواد مخدر هشدار داده شده است، زیرا هم تنفس را کاهش می دهد و هم خطر مصرف بیش از حد را افزایش می دهد.
دوکسپین (سایلنور): این داروی خواب برای استفاده در افرادی که برای ماندن در خواب مشکل دارند، مجاز است. ممکن است با مسدود کردن گیرنده های هیستامین به حفظ خواب کمک کند. این دارو را مصرف نکنید مگر اینکه بتوانید 7 یا 8 ساعت خواب کامل داشته باشید.
زوپیکلون: همچنین به شما کمک می کند تا سریع بخوابید و مطالعات نشان می دهد که افراد به طور متوسط 7 تا 8 ساعت می خوابند. لونستا را مصرف نکنید، مگر اینکه کمک کند یک خواب کامل شبانه داشته باشید. به دلیل خطر ابتلا به اختلال در روز بعد، FDA توصیه می کند دوز شروع بیش از 1 میلی گرم نباشد.
Ramelteon (روزرم): این داروی خواب متفاوت از سایر داروها عمل می کند. عملکرد آن با هدف قرار دادن چرخه خواب و بیداری انجام می شود. این دارو برای افرادی که مشکل خوابیدن دارند تجویز می شود. روزرم را می توان برای استفاده طولانی مدت تجویز کرد و هیچ مدرکی در مورد سوء مصرف یا وابستگی وجود ندارد.
سووروکسانت (بلزومرا). این ماده با انسداد هورمونی که باعث بیداری و بی خوابی می شود، عمل می کند. برای درمان افرادی مشکل در توانایی به خواب رفتن دارند، توسط FDA تأیید شده است. این دارو ممکن است باعث احساس خواب آلودگی در روز بعد شود.
زالپلون (سوناتا): از بین تمام داروهای خواب آور جدید، سوناتا در کوتاهترین زمان در بدن فعال می ماند. این بدان معناست که شما می توانید سعی کنید خود به خواب بروید. سپس، اگر هنوز ساعت 2 بامداد به ساعت خیره مانده اید، می توانید آن را بدون احساس خواب آلودگی در صبح مصرف کنید. اما اگر تمایل دارید که در طول شب بیدار شوید، این ممکن است بهترین انتخاب برای شما نباشد.
زولپیدم: این داروها به خوبی به شما کمک می کنند تا بخوابید، اما برخی از افراد تمایل دارند که نیمه شب بیدار شوند. این ممکن است به شما کمک کند تا بخوابید و حتی مدت بیشتری بخوابید.
FDA هشدار می دهد که شما نباید رانندگی یا کارهایی را انجام دهید که نیاز به هشیار بودن در روز بعد از مصرف داشته باشد. زیرا مدت زیادی در بدن می ماند. نباید زولپیدم مصرف کنید مگر اینکه بتوانید یک خواب کامل شبانه داشته باشید – حداقل 7 تا 8 ساعت.
در موارد نادر، این داروها باعث آسیب به دلیل رفتارهای هنگام خواب یا خوابیدن در رانندگی می شود. FDA یک اسپری خوراکی تجویز شده به نام Zolpimist را که حاوی زولپیدم است، برای درمان کوتاه مدت بی خوابی که در اثر خواب آلودگی ایجاد می شود، تصویب کرده است.
داروهای کم مصرف خواب: بیشتر این قرص های خواب آنتی هیستامین هستند. هیچ دلیلی بر اثبات این که آنها برای بی خوابی خوب کار می کنند، وجود ندارد و می توانند باعث خواب آلودگی روز بعد شوند. آنها به اندازه کافی ایمن هستند که بدون نسخه پزشک فروخته می شوند.
برای اطلاعات بیشتر به مؤسسه سلامت مغز دانا مراجعه کنید.
منبع: