سندرم کلاین-لوین (KLS) یک نوع از پرخوابی عودکننده است. افراد مبتلا به KLS در مواقعی خواب بیش از حد را تجربه می کنند که این دوره ها بین چند روز تا چند هفته طول می کشد .
این افراد ممکن است لازم باشد تا 20 ساعت در روز بخوابند. نیاز به خواب اضافی ممکن است چندین بار در طول سال رخ دهد اما در نهایت با گذشت زمان فروکش می کند.
این اختلال یک تا دو نفر در هر میلیون نفر و در درجه اول پسران نوجوان را تحت تأثیر قرار می دهد. حدود 70٪ افراد مبتلا به KLS مرد هستند. KLS دارای خصوصیاتی مشابه نارکولپسی است و می تواند باعث خواب آلودگی و گرسنگی بیش از حد شود .
- علائم سندرم کلاین-لوین (سندروم زیبای خفته)
- علل سندرم کلاین-لوین
- سندرم کلاین-لوین چه کسانی را بیشتر تحت تأثیر قرار می دهد؟
- عوامل خطر برای سندرم کلاین-لوین
- سندرم کلاین-لوین، خواب آلودگی بیش از حد و سایر اختلالات خواب
- چگونه سندرم کلاین-لوین تشخیص داده می شود؟
- چه علائم دیگری همراه با پرخوابی وجود دارد؟
- درمان سندرم کلاین-لوین
- داروها
علائم سندرم کلاین-لوین (سندروم زیبای خفته)
شروع KLS ناگهانی است و ممکن است در ابتدا مانند آنفولانزا ظاهر شود. علامت اصلی آن خواب آلودگی بیش از حد است که شما را ملزم به خوابیدن برای مدت زمان طولانی، اغلب بیش از 18 ساعت در روز می کند . تعدادی از تغییرات اضافی در شناخت و رفتار وجود دارد که همراه با نیاز به خواب بیش از حد است:
افزایش اشتها:
- یکی از علائم رایج سندرم KLS ، هایپرفاژی یا تمرکز بیشتر روی غذا و افزایش مصرف غذا است. به طور معمول، افراد مبتلا به KLS هر غذایی را که به آنها پیشنهاد شود می خورند. و مخصوصاً غذای شیرین را هوس می کنند. آنها ممکن است مصرف غذای خود را تا شش تا هشت وعده در روز افزایش دهند.
افزایش میل جنسی:
- افراد مبتلا به سندرم KLS نیز معمولاً افزایش میل جنسی را تجربه می کنند، اگرچه این علامت در پسران بیشتر از دختران است. افزایش میل جنسی ممکن است شامل نظرات جنسی، استمنا مکرر و پیشرفتهای جنسی نامطلوب باشد.
توهمات:
- در طول دوره های سندرم KLS ، افراد ممکن است از واقعیت زدایی یا احساس تجزیه جدا شدن از دنیای اطرافشان استفاده کنند.
تحریک پذیری و کودکانه رفتارکردن:
- افرادی که سندرم KLS را تجربه می کنند ممکن است به طور مشخص تحریک پذیر یا پرخاشگر باشند، به خصوص اگر از غذا محروم شوند. همچنین ممکن است طغیان های کلامی داشته باشند که ماهیتی توهین آمیز، بی ادبانه یا جنسی دارند.
خلق و خوی مضطرب یا افسرده:
- فراد مبتلا به سندرم KLS در دوره های مختلف گوشه گیر می شوند. زیرا آنها نمی توانند مانند دیگران معمولاً معاشرت کنند. حدود 15٪ از افراد مبتلا به سندرم KLS اظهار عقاید خودکشی می کنند.
گیجی و فراموشی :
- برخی از افراد مبتلا به سندرم KLS ممکن است تمام تجربیات خود را در طول دوره های سندرم KLS خود به خاطر نیاورند.
این علائم با پایان دوره های سندرم KLS فروکش می کند. و فرد به حالت و رفتار معمول خود برمی گردد. بعضی از آنها ممکن است ادامه از دست دادن حافظه را تجربه کنند.
علل سندرم کلاین-لوین
علت KLS در حال حاضر مشخص نیست. محققان چندین علت را از جمله:
- عفونت
- ضربه بدنی
- اختلالات روانشناختی
- سموم
- خود ایمنی، که در آن بدن به اندام ها و بافت خود حمله می کند
محققان همچنین فرض می کنند که سندرم KLS به هیپوتالاموس و تالاموس که قسمتهایی از مغز هستند که خواب، گرسنگی و رفتارهای جنسی را تنظیم می کنند، گره خورده است.
سندرم کلاین-لوین چه کسانی را بیشتر تحت تأثیر قرار می دهد؟
سندرم KLS یک اختلال خواب است که در درجه اول نوجوانان را تحت تأثیر قرار می دهد. پسران چهار برابر بیشتر از دختران دچار این اختلال هستند81% موارد گزارش شده در دهه دوم زندگی شروع می شود. افراد مبتلا به سندرم KLS به ندرت اولین دوره خود را بعد از 30 سالگی تجربه می کنند.
ژنتیک نیز ممکن است یک عامل باشد. حدود 5٪ موارد سندرم KLS در خانواده ها رخ می دهد.
عوامل خطر برای سندرم کلاین-لوین
تعدادی از رویدادهای مرتبط با KLS ثبت شده است. این شامل:
- سرماخورگی یا آنفولانزا با تب
- ضربه به سر
- محرومیت از خواب
- استرس شدید
- خستگی فیزیکی
- سفر
- عادت ماهیانه
- واکسیناسیون
- مصرف الکل و ماری جوانا
سندرم کلاین-لوین، خواب آلودگی بیش از حد و سایر اختلالات خواب
اغلب، سندرم KLS ابتدا به عنوان نوع دیگری از اختلالات خواب، مانند خواب آلودگی بیش از حد یا نارکولپسی، اشتباه تشخیص داده می شود. با این حال، سندرم کلاین-لوین با سایر اختلالات خواب متفاوت است. بیماران مبتلا به سندرم KLS فلج خواب، کاتاپلکسی(تن‌انداختگی) یا اختلالات تنفسی خواب را تجربه نمی کنند.
از آنجا که بیماران مبتلا به سندرم KLS دارای علائم افسردگی یا اضطراب هستند، ممکن است در ابتدا بیماری روانی نیز تشخیص داده شود. با این حال، علائم افسردگی ناشی از سندرم KLS با پایان دوره ها از بین می روند.
چگونه سندرم کلاین-لوین تشخیص داده می شود؟
سندروم کلاین لوین یا سندروم زیبای خفته (KLS – Kleine-Levin syndrome) یک اختلال عصبی نادر و پیچیده است که با همراه با دوره های خواب بیش از حد، تغییر رفتار و درک کمتری از جهان، شناخته شده است. برای تشخیص سندرمKLS ، فرد باید ابتدا معیارهای افزایش پرخوابی راجعه را داشته باشد:
- دوره هایی از خواب آلودگی بیش از حد بین دو روز تا پنج هفته
- دوره ها حداقل هر 18 ماه یک بار و بیشتر اتفاق می افتد
- رفتار و شناخت طبیعی بین دوره ها
چه علائم دیگری همراه با پرخوابی وجود دارد؟
علائم سندروم زیبای خفته برای روزها، هفته ها و ماه ها ادامه می یابد و در این مدت تمام فعالیت های روزانه طبیعی، متوقف می شود. سایر دلایل افزایش خواب باید رد شود. سپس علاوه بر پرخوابی، فرد باید حداقل یکی از موارد زیر را تجربه کند:
- گرسنگی بیش از حد و خوردن اجباری
- افزایش فعالیت جنسی
- اختلال در شناخت، مانند گیجی یا توهم
- رفتار غیرمعمول، مانند تحریک پذیری یا پرخاشگری
پلی سومنوگرافی یا تست خواب می تواند میزان زمان مراحل خواب را تأیید کند. تست خواب همچنین می تواند فعالیت الکتریکی مغز را اندازه گیری کند. در موارد سندرم KLS ، فعالیت مغز تا 70٪ در هنگام خواب کند می شود. اسکن های مغزی معمولاً طبیعی است. برخی از پزشکان ممکن است حافظه را آزمایش کنند. بیماران مبتلا به سندرم KLS معمولاً عملکرد ضعیفی دارند.
درمان سندرم کلاین-لوین
از نظر علمی هنوز علت سندروم کلاین لوین شناخته نشده است اما بدون شک این بیماری، نتیجه اختلالات روانی پنهان دیگری است که در وجود افراد دیده می شود. مراقبت های حمایتی در خانه، به ویژه از طرف والدین یا سرپرستان، می تواند به اطمینان از یک محیط ایمن در طول دوره های سندرم KLS کمک کند.
داروها فقط به عنوان یک درمان ثانویه توصیه می شوند. برخی از داروها به جای از بین بردن KLS می توانند علائم خاصی را کاهش دهند. در حالی که دریافت و بررسی علائم سندروم کلاین لوین، توسط تجربه موارد زیادی از KLS گرفته شده، هیچ آزمایش پزشکی برای تایید سندروم کلاین لوین وجود ندارد.
داروها
داروها به طور کامل از وقوع سندرم KLS در آینده جلوگیری نمی کنند. تحقیقات محدود نشان می دهد که لیتیوم می تواند تعداد قسمت ها را کاهش دهد ، اما نمی تواند آنها را از بین ببرد.
برخی از داروها ممکن است برخی از علائم سندرم KLS را بهبود ببخشند اما روی برخی دیگر تأثیر منفی می گذارد. به عنوان مثال، آمفتامین ها و مودافینیل می توانند خواب آلودگی را درمان کنند اما تحریک پذیری را بدتر می کنند.
استفاده موقت از داروهای ضد افسردگی یا داروهای تثبیت کننده خلق و خو ممکن است علائم روانپزشکی را کاهش دهد. داروهای ضد افسردگی فقط در یک مورد شناخته شده از عود جلوگیری کردند.
دانشجوی دکتری پژوهشی ارگونومی شناختی، عاشق یادگیری، عاشق خواب و مباحث مرتبط با آن و عاشق دانستن درباره عملکردهای شناختی انسان… خوشحالم که در این بستر، فرصت اشتراک اطلاعات با شما عزیزان را دارم.