تشنج چیست و چرا اتفاق می افتد؟
مغز از میلیاردها سلول تشکیل شده است که دائماً با یکدیگر در ارتباط هستند. سیگنالهای الکتریکی راه ارتباطی بین سلولهای تخصصی مغز اند. نورونها؛ سلولهای مغزی که از طریق سیگنالهای الکتریکی و شیمیایی ارتباط برقرار میکنند. اینها به ما اجازه می دهند که همه چیز از راه رفتن گرفته تا صحبت کردن و فکر کردن را انجام دهیم. برای انجام این کارها، نورونها باید بتوانند «روشن» شوند. روشن شدن نورون یعنی اینکه سیگنالهایی را به نورونهای دیگر و بدن بفرستند تا همه چیز اتفاق بیفتد. اما آنها همچنین باید بتوانند «خاموش» شوند یعنی ارسال آن سیگنالها را متوقف کنند. به عنوان مثال، برای راه رفتن، باید یک پا را بردارید، اما همچنین باید آن را زمین بگذارید. تشنج زمانی اتفاق میافتد که نورونها زمانی که قرار است خاموش شوند؛ روشن بمانند.
این اتفاق باعث میشود مغز و بدن فرد در یک حلقه گیر کند. به تلفن همراه یا رایانه ای فکر کنید که مشکل دارد!
چه چیزی باعث اختلال در سیگنال دهی الکتریکی مغز می شود؟
نقص در سیگنال دهی مغز زمانی اتفاق می افتد که نورون ها در زمان مناسب خاموش/روشن نمی شوند. این اتفاق می تواند به این دلیل باشد که به ناحیه ای از مغز آسیب وارد شده است. مانند کلید چراغی که آسیب دیده است و خاموش نمی شود یا ریتم های روشن/خاموش معمولی آن مشکل دارند. مثلاً اگر یک سوئیچ چراغ خودکار دچار مشکل شود و خود به خود شروع به روشن و خاموش شدن کند. عفونت ها، شرایط ژنتیکی، ساختارهای غیرطبیعی در مغز (مانند تومورها) و ضربه همگی می توانند باعث تشنج شوند.
چگونه می توانیم تشخیص دهیم که تشنج رخ می دهد؟
در فیلمها، تشنج اغلب به صورت لرزش شدید، غیرقابل کنترل و گاهی با از دست دادن هوشیاری نشان داده میشود. با این حال، بسته به اینکه کدام محل مغز آنطور که باید کار نمی کند، انواع زیادی از تشنج وجود دارد.
گاهی اوقات تشنج می تواند شامل چند ثانیه خیره شدن یا پلک زدن باشد، که در آن فرد به نظر می رسد “یخ می زند” یا اگر فقط از یک قسمت از مغز باشد، تشنج می تواند فقط یک قسمت از بدن را درگیر کند.
بیشتر اوقات، تمام تشنجهای یک فرد شبیه به تشنجهای قبلی است. بهترین راه برای دانستن نوع تشنج فرد مبتلا به صرع، صرع اختلالی است که در آن سیگنال های الکتریکی غیر طبیعی بین سلول های مغز منجر به تشنج می شود. این است که از فرد (یا والدینش) بپرسید که تشنج آنها چگونه است.
برای کمک به فرد مبتلا به تشنج چه کاری می توانیم انجام دهیم؟
تشنج و صرع بسیار شایع است! از هر 10 نفر یک نفر در زندگی خود دچار تشنج می شود. صرع، وضعیتی است که در آن فردی که حداقل یک تشنج داشته است احتمال بیشتری برای تشنج در آینده دارد که این درواقع از هر 100 نفر 1 نفر را مبتلا می کند.
اکثر افراد مبتلا به صرع می توانند برای جلوگیری از تشنج دارو مصرف کنند. با این حال، تقریباً از هر 3 نفر، 1 نفر با وجود مصرف دارو، همچنان به تشنج ادامه میدهد. این تشنج ها می تواند تهدید کننده زندگی باشد و باعث آسیب شود.
حتی تشنجهای کوتاه میتواند بر توانایی افراد برای شرکت در فعالیتهای عادی مانند رانندگی یا شنا کردن به تنهایی تأثیر بگذارد. صرع همچنین می تواند شرم آور یا ترسناک باشد زیرا توضیح آن برای افراد دیگر دشوار است.
صرع مقاوم به دارو
برای افرادی که صرع دارند که به داروها پاسخ نمی دهد (که به آن صرع مقاوم نیز می گویند)، جراحی یکی از گزینه های درمانی است. گاهی اوقات، جراحان مغز می توانند قسمتی از مغز را که در حال کارکرد نادرست است خارج کنند.
با این حال، گاهی اوقات قسمتهای نادرست مغز برای برداشتن آنقدر بزرگ هستند یا کل مغز یا قسمتهایی را که برای برداشتن آنها بسیار مهم هستند، درگیر میکنند. در این موارد، دستگاههایی به نام محرکهای عصب واگ (VNS) دستگاهی است که سیگنالهای الکتریکی را از طریق عصب واگ به مغز ارسال میکند تا به پایان تشنج و بازگشت مغز به حالت عادی کمک کند می تواند یک گزینه باشد.
عصب واگ چیست و چرا آن را تحریک می کنیم؟
عصب واگ دسته ای از نورون هاست که مغز را به بسیاری از اندام های بدن مانند قلب یا روده متصل می کند. مجموعهای از نورونها است که مغز را به اندامهای داخلی متصل میکند تا عملکردهای غیرارادی (خودکار) مانند ضربان قلب و تنفس را کنترل کند.
در دهه 1930، محققان دریافتند زمانی که فعالیت عصب واگ افزایش می یابد، تغییراتی در امواج مغزی نیز ایجاد می شود که با استفاده EEG یا الکتروانسفالوگرام قابل مشاهده است. آزمایشی که فعالیت الکتریکی مغز را با قرار دادن حسگرهای کوچک روی آن اندازه گیری می کند.
در دهه 1980، دانشمندان دریافتند که تحریک عصب واگ می تواند تشنج را در سگ ها متوقف کند. پس از بررسیهای بیشتر نشان داده شد که تحریک عصب واگ میتواند به افراد نیز کمک کند. پزشکان استفاده از VNS را برای درمان بیماران مبتلا به صرع مقاوم – برای توقف تشنج یا جلوگیری از بدتر شدن آنها، شروع کردند. در حالی که نظریه های زیادی وجود دارد، دانشمندان و پزشکان هنوز به طور قطع نمی دانند که چرا VNS در درمان تشنج موثر عمل می کند.
گوش دادن به قلب می تواند به ما در مراقبت از مغز کمک کند
تشنج می تواند کل بدن از جمله قلب را تحت تاثیر قرار دهد. آنها می توانند باعث شوند که قلب سریعتر و با ریتم نامنظم تر شروع به ضربان کند. معمولاً این تغییر در ضربان قلب تعداد دفعاتی است که قلب شما در یک دقیقه میزند. درست قبل از تشنج اتفاق می افتد. دانشمندان یک دستگاه VNS مبتنی بر قلب مرتبط با قلب ساخته اند که به قلب بیمار گوش می دهد تا مراقب ضربان قلب سریع باشد.
هنگامی که ضربان قلب سریع تشخیص داده می شود:
VNS یک پالس الکتریکی اضافی از طریق عصب واگ به مغز ارسال می کند. این سیگنال می تواند مغز را آرام کند و می تواند به جلوگیری از تشنج کمک کند. اگرچه این فقط در بزرگسالان نشان داده شده است و هنوز در کودکان نشان داده نشده است. این اتفاق بسیار هیجانانگیز است. زیرا دستگاه VNS قلبی میتواند به توقف زودهنگام تشنج کمک کند، بهجای اینکه تشنجها را پس از آشکار شدن متوقف کند.
در مطالعه خود، نحوه مقایسه VNS قلبی جدید با نسخه قدیمی تر را بررسی کردیم.
پس از میانگین 6 سال استفاده از اولین مدل دستگاه VNS در 30 بیمار نوجوان مبتلا به صرع در دو مرکز پزشکی، دستگاه های VNS کلاسیک خود را با نسخه جدید قلبی جایگزین کردند. حدود یک سال بعد از تغییر، نوجوانان را بررسی کردیم. حدود یک چهارم از نوجوانان گزارش کردند که تشنج آنها 80 درصد کمتر بود. این بدان معناست که از هر 4 نوجوان، 1 نفر می تواند با تغییر به VNS قلبی، دفعات تشنج خود را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.
ما تشخیص دادیم که حدود نیمی از نوجوانان با دستگاه جدید به همان تعداد تشنج با سیستم قدیمی دچار شدند. متأسفانه، حدود یک چهارم نوجوانان هنگام استفاده از حالت تحریک قلبی دستگاه جدید VNS، ناراحتی خفیفی را تجربه کردند و بنابراین تحریک غیرقلبی کلاسیکی را که به آن عادت کرده بودند، انتخاب کردند.
برای اطلاعات بیشتر و دریافت مشاوره تخصصی رایگان، با ما در انستیتو سلامت مغز دانا در تماس باشید.
درباره نویسنده
خجسته رحیمی جابری، پژوهشگر دکترای تخصصی علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی شیراز و نویسنده وب سایت انستیتو سلامت مغز دانا. زمینه کاری تخصصی ایشان مشکلات حافظه و آلزایمر است وی بیش از 20 مقاله معتبر بین المللی در این زمینه به چاپ رسانده است. می توانید پژوهش های او را در اینجا (کلیک کنید) دنبال کنید.