انسانهای مدرن با نزدیک ترین بستگان زنده ما ، میمون های بزرگ تفاوت اساسی دارند:
- ما روی زمین زندگی می کنیم.
- روی دو پا راه می رویم.
- مغزهای بسیار بزرگتری داریم.
اولین جمعیت تیره Homo حدود 2.5 میلیون سال پیش در آفریقا ظهور کرد. آنها قبلاً به صورت ایستاده راه می رفتند ، اما مغز آنها تقریباً نیمی از اندازه انسانهای امروزی بود. این اولین جمعیت های هومو در آفریقا مغز میمون مانند ابتدایی دارند – درست مثل اجداد منقرض شده آنها ، australopithecines.
بنابراین ، مغز معمولی انسان چه زمانی و در کجا تکامل یافته است؟
مقایسه CT جمجمه، ساختارهای مغزی مدرن را نشان می دهد.
اکنون یک تیم بین المللی به سرپرستی کریستف زولیکوفر و مارسیا پونسه دو لئون از گروه انسان شناسی دانشگاه زوریخ (UZH) موفق به پاسخگویی به این سوالات شده اند. زولیکوفر می گوید: “تجزیه و تحلیل های ما حاکی از آن است که ساختارهای مغزی انسان مدرن تنها 1.5 تا 1.7 میلیون سال پیش در جمعیتهای انسان آفریقایی پدید آمده است.”
محققان از توموگرافی رایانه ای برای بررسی جمجمه فسیل های همو که 1 تا 2 میلیون سال پیش در آفریقا و آسیا زندگی می کردند ، استفاده کردند. آنها سپس داده های فسیلی را با داده های مرجع میمون های بزرگ و انسان مقایسه کردند.
مغز انسان جدا از اندازه ، بخصوص از نظر موقعیت و سازماندهی مناطق جداگانه مغز با میمون های بزرگ متفاوت است. نویسنده اول مارسیا پونسه دو لئون خاطرنشان می کند: “ویژگی های معمول انسانها در درجه اول مناطقی از لوب پیشانی است که مسئول برنامه ریزی و اجرای الگوهای پیچیده فکری و عملی و در نهایت همچنین زبان هستند.” از آنجا که این نواحی به میزان قابل توجهی در مغز انسان بزرگتر هستند ، مناطق مجاور مغز بیشتر به عقب منتقل می شوند.
مغز معمولی انسان به سرعت از آفریقا به آسیا گسترش یافت.
اولین جمعیت هومو در خارج از آفریقا – در جورجیا فعلی – دارای مغزهایی بودند که به همان نسبت ابتدای آفریقا بودند. بنابراین ، نتیجه می گیرد که مغز انسان های اولیه تا حدود 1.7 میلیون سال پیش به ویژه بزرگ و مدرن نبوده است.
با این حال ، این انسانهای اولیه کاملاً قادر به ساختن ابزارهای متعدد ، سازگار شدن با شرایط جدید محیطی اوراسیا ، توسعه منابع غذایی حیوانات و مراقبت از اعضای گروه بودند که به کمک نیاز داشتند.
در این دوره ، فرهنگ ها در آفریقا پیچیده تر و متنوع تر شدند ، که با کشف انواع مختلف ابزارهای سنگی این امر اثبات می شود. محققان فکر می کنند که تکامل بیولوژیکی و فرهنگی احتمالاً به هم وابسته اند.
پونسه دو لئون ، انسان شناس ، می گوید: “به احتمال زیاد اولین اشکال زبان انسان نیز در این دوره ایجاد شده است.” فسیل های یافت شده در جاوا شواهدی مبنی بر موفقیت فوق العاده جمعیتهای جدید ارائه می دهد: اندکی پس از اولین حضور در آفریقا ، آنها قبلاً به جنوب شرقی آسیا گسترش یافته بودند.
اثرات مغزی در جمجمه های فسیلی تکامل انسان را نشان می دهد.
نظریه های قبلی به دلیل فقدان اطلاعات قابل اعتماد ، پشتیبانی چندانی از آنها نداشتند. “مشکل این است که مغز اجداد ما به عنوان فسیل حفظ نشده است. ساختار مغز آنها فقط می تواند از برداشت های حاصل از چین و چروک های سطح داخلی جمجمه های فسیلی استنباط شود. ”
از آنجا که این نقش ها از فردی به فرد دیگر بطور قابل توجهی متفاوت است ، تاکنون نمی توان به وضوح تشخیص داد که آیا فسیل خاص هومو مغز میمون بیشتری دارد یا از نوع انسان تر است. با استفاده از تجزیه و تحلیل توموگرافی کامپیوتری در مورد طیف وسیعی از جمجمه های فسیلی ، محققان اکنون توانسته اند برای اولین بار این شکاف را برطرف کنند.
سید مهدی ساداتی هستم. عاشق مغز! داروساز و دانشجوی دکترای تخصصی علوم اعصاب. عضو تیم مرکز سلامت مغز دانا! از علاقه هام شناسوندن کارایی های هیجان انگیز مغز به زبان ساده به آدمهاست! جست و جو می کنم در افسردگی، داروهای موثر بر مغز و سایر بیماری های حوزه ی روان و البته نوروپلاستیسیتی!