اوتیسم در دختران ممکن است متفاوت از پسران به نظر برسد. گاهی اوقات، مراقبان و حتی ارائه دهندگان مراقبت های درمانی ممکن است به اوتیستیک بودن یک کودک دختر شک کنند، زیرا آنها علائم “معمولی” اوتیسم را که بیشتر در پسران مشاهده می شود، ندارند.
این حرف که علائم اوتیسم در دختران و زنان همیشه با علائم اوتیسم در پسران و مردان یکسان نیست، درست است.
این مقاله به چگونگی تفاوت اوتیسم در دختران می پردازد. شما در مورد علائم و نشانه های اوتیسم در دختران و زنان بیشتر خواهید دانست. و همچنین متوجه میشوید چگونه تفاوت در اوتیسم بین دختران و پسران می تواند تشخیص را به تاخیر بیندازد.
علائم اوتیسم در دختران
در حالی که هیچ علامت واحدی وجود ندارد که اوتیسم را در هر کسی، صرف نظر از جنسیت در بدو تولد یا هویت جنسی، تشخیص دهد، برخی از ویژگی‌های اوتیسم وجود دارد که میتواند به متخصصان در تشخیص کمک کند.
گفته می شود، دختران مبتلا به اوتیسم ممکن است برخی از علائم اوتیسم “کلاسیک” را که بیشتر در پسران دیده می شود، نشان ندهند. گاهی اوقات، دختران اوتیستیک یاد می‌گیرند که چگونه این رفتارها را پنهان کنند یا آنها را جبران کنند.
یک دختر اوتیستیک ممکن است:
به کودکان دیگر تکیه کند:
تا در طول روز در مدرسه او را راهنمایی کنند و به جای او صحبت کنند.
علایق پرشور اما محدود داشته باشد:
فهرست چیزهایی که به او علاقه دارد بسیار محدود است. به عنوان مثال، یک کودک اوتیستیک ممکن است بی‌پایان درباره شخصیت‌ها، مکان‌ها، یا بازیگران یک برنامه تلویزیونی صحبت کند، اما در مورد خود برنامه (مثلاً طرح داستان) اطلاعات کمی داشته باشد.
گفتگوهایش محدود به موضوعات مورد علاقه اش است
او ممکن است صحبت راجع به یک علاقه خاصش را با شما در میان بگذارد، اما به پاسخی که میگیرد اهمیت چندانی ندهد. این ممکن است در توانایی او برای پیوستن به گروه ها یا دوست یابی اختلال ایجاد کند.
به طور غیرعادی نسبت به چالش های حسی مانند صداهای بلند، نورهای روشن و بوهای تند حساس باشد (علائمی که در بسیاری از افراد اوتیستیک صرف نظر از جنسیت رایج است).
وقتی او ناامید است مدیریت احساسات برایش سخت است.
این رفتار می تواند در مدرسه اختلال ایجاد کند و ممکن است منجر به بازخواست از سمت دفتر یا حتی تعلیق شود.
افسردگی، اضطراب یا سایر علائم مشکلات سلامت روان را داشته باشد.
افراد اوتیستیک در تمام سنین اغلب دارای مشکلاتی در سلامت روانی هستند، از جمله اختلال وسواس فکری-اجباری (OCD) و اختلالات تغذیه ای.
برخی از علائم اوتیسم را می توان به عنوان بخشی از شخصیت یک دختر جوان درک کرد یا فقط در نحوه ارتباط او با دیگران “تعجب” کرد.
در واقع، اینها می توانند نشانه های نامحسوس اما فراموش نشده اوتیسم در دختران باشند:
او برای دوست یابی یا حفظ دوستان مشکل دارد.
او ممکن است از نشانه های اجتماعی غیرکلامی غافل باشد و حتی تا حدودی در مورد نحوه رفتار دختران اطرافش بی خبر به نظر برسد. به عنوان مثال، عدم درک یا علاقه به مد.
او را در مدرسه و سایر موقعیت های اجتماعی “آرام” یا “خجالتی” می نامند.
افراد اوتیستیک مهارت‌های کلامی متفاوتی دارند، اما داشتن این چالش‌ها میتواند برای کودک در صحبت کردن با دوستان، بالا بردن دست خود در کلاس یا پاسخ سریع در محیط‌های اجتماعی دشوار باشد.
او به طور غیرعادی منفعل است.
منفعل بودن می تواند نشانه آن باشد که او مطمئن نیست در هر موقعیتی چه کاری انجام دهد یا چه بگوید و تصمیم گرفته است که مطمئن ترین گزینه این است که هیچ کاری انجام ندهد. برخی از افراد اوتیستیک در واقع کاملاً قاطع هستند، اما دختران جوان ممکن است یاد بگیرند که با منفعل بودن بیشتر مورد پذیرش یا پاداش قرار می گیرد، به خصوص در مدرسه.
تشخیص اوتیسم در دختران در برابر پسران
در دوران کودکی ظاهرا طبیعی رشد می‌کند، اما با ورود به سال‌های نوجوانی، ارتباطات اجتماعی را به طور فزاینده‌ای دشوار می‌یابد. دختران مبتلا به اوتیسم اغلب راه هایی برای پنهان کردن و کنار آمدن با تفاوت های خود پیدا می کنند. با این حال، هنگامی که انتظارات اجتماعی در سال‌های اولیه نوجوانی پیچیده‌تر می‌شوند، چالش‌های او بسیار واضح‌تر و مدیریت (یا پنهان کردن) دشوارتر می‌شوند.
این مطلب را از دست ندهید: درمان غیردارویی اوتیسم: کاربرد واقعیت مجازی برای کودکان و بزرگسالان اوتیستیک
چرا دختران مبتلا به اوتیسم تشخیص داده نمی شوند؟
برخی از دختران دارای علائم واضح اوتیسم مانند رفتارهای تکراری یا مشکل شدید در گفتار و زبان هستند.
اگر چالش‌های ارتباط اجتماعی یا مشکلات شناختی آشکار باشد، معمولاً برای دریافت کمک ارجاع داده می‌شوند و در سنین پایین تشخیص داده می‌شوند. با این حال، برای دخترانی که علائم ضعیف دارند و آنهایی که یاد گرفته اند پنهان کاری کنند، ممکن است اوتیسم تا قبل از نوجوانی، نوجوانی یا بزرگسالی تشخیص داده نشود. یا حتی مورد بحث هم قرار نگیرد.
باورهای فرهنگی (و باورهای نادرست) نیز در تشخیص نادرست اوتیسم نقش دارند.
از بسیاری از دختران انتظار می رود که نسبت به پسرها به شیوه های ساکت تر و کمتر قاطعانه رفتار کنند. دختری که خجالتی و گوشه گیر به نظر می رسد ممکن است رفتارش دخترانه دیده شود. در حالی که یک پسر با همان ویژگی‌ها مورد توجه قرار میگیرد.
به طور مشابه، دختری که به نظر در فکر است، اغلب به صورت مثبت و “رویاپرداز” خوانده می شود، اما همین رفتارها ممکن است در پسرها مخل تلقی شود و منجر به مداخله شود.
متخصصان سلامت روان نیز ممکن است اوتیسم را در دختران تشخیص ندهند.
معیارهای تشخیصی اختلال طیف اوتیسم (ASD) بر اساس تحقیقات موجود، که مدت‌ها عمدتاً در پسران و مردان بوده است، گردآوری شدند.
گام‌هایی برای کمک به فراگیرتر کردن معیارها برای افراد اوتیستیک که مذکر نیستند، در حال انجام است، اما هنوز راه زیادی در پیش است.
خلاصه
اوتیسم در دختران و زنان ممکن است دیرتر از پسران و مردان تشخیص داده شود. اگر اصلاً تشخیص داده شود. علائم “کلاسیک” اوتیسم همیشه در دختران ظاهر نمی شود و برخی از دختران یاد می گیرند که چگونه علائم را در سنین پایین پنهان کنند.
عوامل زیادی در تشخیص نادرست اوتیسم در دختران نقش دارند و برخی از آنها به انتظارات فرهنگی مربوط می شود. این نه تنها تشخیص دختران اوتیستیک را سخت‌تر می‌کند، بلکه به این معنی است که آنها حمایتی که نیاز دارند را دریافت نمی کنند.
حرف آخر
اگر از یک دختر اوتیستیک مراقبت می کنید، مهم است که از او و از نیازهای او در مدرسه حمایت کنید. صرف نظر از جنسیت در موقع تولد یا هویت جنسی، هر کودک اوتیستیک از یک برنامه درمانی متناسب با نیازهایش میتواند بهره ببرد.
اگر مطمئن نیستید که فرزندتان اوتیستیک است یا خیر، اما متوجه علائم اوتیسم شده اید، میتوانید از انستیتو سلامت مغز دانا کمک بگیرید. اگر دختری را میشناسید که مبتلا به اوتیسم است، بهترین کاری که می توانید برای او انجام دهید این است که به او کمک کنید تا تشخیص داده شود و مطمئن شوید که از حمایت لازم برای پیشرفت برخوردار است.
منابع:
- Dworzynski K, Ronald A, Bolton P, Happé F. How different are girls and boys above and below the diagnostic threshold for autism spectrum disorders?. Journal of the American Academy of Child & Adolescent Psychiatry. 2012;51(8):788-797. doi:10.1016/j.jaac.2012.05.018
- Werling DM, Geschwind DH. Sex differences in autism spectrum disorders. Curr Opin Neurol. 2013;26(2):146-53. doi:10.1097/WCO.0b013e32835ee548
- Nichols, Shana. A Girl’s-Eye View: Detecting and Understanding Autism Spectrum Disorders in Females. Interactive Autism Network at Kennedy Krieger Institute.
- DeWeerdt, S. Autism characteristics differ by gender, studies find. Simons Foundation.
- Navot N, Jorgenson AG, Webb SJ. Maternal experience raising girls with autism spectrum disorder: a qualitative study. Child Care Health Dev. 2017;43(4):536-545. doi:10.1111/cch.12470
- El Achkar CM, Spence SJ. Clinical characteristics of children and young adults with co-occurring autism spectrum disorder and epilepsy. Epilepsy Behav. 2015;47:183-190. doi:10.1016/j.yebeh.2014.12.022
- Green RM, Travers AM, Howe Y, Mcdougle CJ. Women and Autism Spectrum Disorder: Diagnosis and Implications for Treatment of Adolescents and Adults. Curr Psychiatry Rep. 2019;21(4):22. doi:10.1007/s11920-019-1006-3
درباره نویسنده
موژان پارسا پژوهشگر ارشد توان‌بخشی شناختی دانشگاه شهید بهشتی و همکار قطب عصب روان‌شناسی شناختی کشور است. جریان اصلی تحقیقات وی اختلالات عصب تحولی و به طور خاص متمرکز بر اوتیسم می باشد.