بر اساس تحقیق منتشر شده توسط انجمن روانشناسی آمریکا، مهربان بودن و کمک به دیگران می تواند برای سلامتی و رفاه افراد مفید باشد. اما همه رفتارهایی که از روی خوش قلبی انجام می گیرند، به یک اندازه برای فرد بخشنده مفید نیست. میزان این ارتباط به عوامل زیادی بستگی دارد، از جمله نوع مهربانی، تعریف رفاه و سن، جنسیت و سایر عوامل اجتماعی.
برایانت P.H. ، نویسنده اصلی این مقاله اظهار داشت: “رفتارهای اجتماعی – نوع دوستی، همکاری، اعتماد و شفقت – همه از ترکیبات ضروری یک جامعه هماهنگ و دارای عملکرد خوب است.”
“این بخشی از فرهنگ مشترک بشریت است و تجزیه و تحلیل ما نشان می دهد که همچنین به سلامت روانشناختی و جسم کمک می کند.”
مطالعات قبلی حاکی از آن است، افرادی که بیشتر رفتارهای اجتماعی دارند، شادتر هستند و از سلامت روانشناختی و جسمی بهتری نسبت به افرادی که زمان زیادی را برای کمک به دیگران نمی گذرانند، برخوردار هستند.
با این حال، همه مطالعات شواهدی برای این پیوند پیدا نکرده اند و قدرت این ارتباط به طور گسترده ای در تحقیقات مختلف، متفاوت است.
برای درک بهتر اینکه چه عواملی باعث ایجاد این تنوع می شود، محققان یک متاآنالیز از 201 مطالعه مستقل را شامل 198،213 نفر از کل شرکت کنندگان انجام دادند که ارتباط بین رفتار اجتماعی و سلامت را بررسی می کرد.
به طور کلی، آنها دریافتند که رابطه متوسطی بین این دو وجود دارد. اگرچه اندازه اثر کم بود، اما با توجه به تعداد زیادی از افراد که هر روز رفتارهایی بر اساس مهربانی انجام می دهند، هنوز هم معنی دار است.
“به عنوان مثال اگر بیش از یک چهارم آمریکایی ها داوطلب شوند، هنگامی که بسیاری از افراد در این رفتار مهربانی مشارکت داشته باشند، یک اندازه اثر متوسط، هنوز هم می تواند تأثیر قابل توجهی در سطح اجتماعی داشته باشد.”
با تحقیق بیشتر، محققان دریافتند که رفتارهای مهربانانه تصادفی، مانند کمک به همسایه مسن در حمل مواد غذایی، بیشتر از رفتار رسمی اجتماعی، مانند برنامه ریزی داوطلبانه برای یک خیریه، با رفاه عمومی ارتباط دارد.
این ممکن است به این دلیل باشد که کمک غیر رسمی اتفاقی و خود به خودی است و به راحتی منجر به ایجاد ارتباطات اجتماعی می شود. بخشش و مهربانی غیررسمی نیز تنوع بیشتری دارد و کمتر ممکن است برای افراد یکنواخت شود
اثرات این رفتارها از نظر سن متفاوت بود. افراد مهربان جوان سطح بالاتری از بهزیستی کلی، بهزیستی eudaimonic و عملکرد روانشناختی را گزارش کردند، در حالی که افراد مسن بیشتر سلامت جسمی را گزارش کردند.
همچنین، زنان در مقایسه با مردان روابط اجتماعی قوی تر و چندین معیار رفاه را نشان دادند – شاید به این دلیل که انتظار می رود زنان مراقبت و توجه بیشتری نشان دهند، بنابراین احساس قوی تری نسبت به رفتار مطابق با آن هنجارهای اجتماعی به دست می آورند.
محققان پیشنهاد می کنند – در آینده باید چندین تعدیل کننده بالقوه مهم دیگر را بررسی کنیم که تحقیقات دیگر تاکنون آن ها را تا حد زیادی نادیده گرفته اند- به عنوان مثال، اثرات بالقوه قومیت و طبقه اجتماعی.
محققان همچنین ممکن است بررسی کنند که آیا “سطح ایده آلی” از اجتماعی بودن وجود دارد که لطف بیش از حد و بخشش برای شخص بخشنده ضرر داشته باشد.
برای اطلاعات بیشتر به موسسه سلامت مغز دانا مراجعه کنید.
منبع:
“Rewards of kindness? A meta-analysis of the link between prosociality and well-being”
درباره نویسنده
دکتر علی محمد کمالی فارغ التحصیل دکترای تخصصی علوم اعصاب از دانشگاه علوم پزشکی شیراز، بیش از 15 سال است که در زمینه پژوهش، تدریس و فعالیت های اجرایی در حوزه علوم اعصاب فعالیت و تجربه دارد. وی همچنین در ارتقا عملکرد های شناختی با استفاده از نوروتکنولوژی و مطالعات خواب تخصص ویژه ای دارد. او یکی از بنیانگذاران انستیتو سلامت مغز دانا است، (گروهی که سلامت مغز را اولویت جامعه می داند).
دکتر کمالی بیش از 50 مقاله پژوهشی (h-index 13) در مجلات معتبر علمی به چاپ رسانده و در حال حاضر مدیر عامل انستیتو سلامت مغز دانا است. بعلاوه به عنوان پژوهشگر ارشد واحد مغز، شناخت و رفتار دپارتمان علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی شیراز مشغول فعالیت می باشد. می توانید پژوهش او را در Google Scholar دنبال کنید.
دکتر کمالی علاوه بر تخصص در زمینه علوم اعصاب، سال ها است که به عنوان مدیر اجرایی مجله علوم پزشکی پیشرفته و فناوری های کاربردی (JAMSAT) مشغول به فعالیت است. همچنین به عنوان دبیر اجرایی انجمن علوم اعصاب ایران شاخه فارس فعالیت می کند.