در حالی که پاکسازی ممکن است یکی از ویژگی های پرخوری عصبی باشد، یک مطالعه جدید گزارش می دهد که نوع دیگری از اختلالات خوردن نیز ممکن است مسئول رفتارهای پاکسازی باشد.
منبع: دانشگاه اوهایو
اگرچه پاکسازی اغلب یک بیماری مرتبط با پرخوری عصبی است، اما تحقیقات جدید در دانشگاه اوهایو نشان می‌دهد که نوع دیگری از اختلال خوردن نیز می‌تواند عامل آن باشد.
این مطالعه که در ژورنال بین المللی اختلالات خوردن منتشر شد، به دنبال آن بود که “اختلال پاکسازی” را از اختلال پرخوری عصبی که به خوبی مستند شده است، که اغلب با آن اشتباه گرفته می شود، متمایز کند.
یک پژوهش
این تحقیق توسط K. Jean Forney، استادیار روانشناسی در کالج علوم و هنر در دانشگاه اوهایو که متخصص در اختلالات خوردن است، رهبری شد.
اختلال پاکسازی و پرخوری عصبی هر دو اختلالات خوردن هستند که با استفراغ خود القایی و سایر انواع پاکسازی مشخص می شوند. با این حال، یک ویژگی اصلی پرخوری عصبی، اپیزودهای غذایی بزرگ و خارج از کنترل است، در حالی که اختلال پاکسازی با پرخوری تعریف نمی شود.
علاوه بر این، پاکسازی یک ویژگی اساسی اختلال پاکسازی است، در حالی که پرخوری عصبی ممکن است شامل رفتارهای غیر پاکسازی مانند روزه گرفتن یا ورزش زیاد باشد.
در هر دو شرایط، افراد برای کنترل وزن خود تا حد زیادی تلاش می کنند.
از آنجایی که پرخوری عصبی به خوبی درک شده است، به راحتی در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM) که برای تشخیص اختلالات سلامت روان استفاده می شود، تشخیص داده می شود. با این حال، اختلال پاکسازی به خوبی مورد بررسی قرار نگرفته است، و بنابراین در دسته‌های مبهم‌تر «باقیمانده» DSM قرار می‌گیرد.
مردم تمایل دارند فکر کنند شرایط در دسته باقیمانده کمتر خطرناک است، اما این درست نیست. “داده های مقطعی زیادی وجود دارد که نشان می دهد اختلال پاکسازی به همان اندازه پرخوری عصبی جدی است.”
به دلیل مبهم بودن نسبی آن در دنیای روانپزشکی، تا زمانی که بهتر شناخته نشود، افرادی که از اختلال پاکسازی رنج می‌برند، درمان‌های روانپزشکی یا روان‌شناختی که برای تظاهر علائم خاص آنها آزمایش شده باشد، ندارند. فورنی امیدوار است که مطالعه حاضر بتواند نقطه شروعی برای تحقیقات مرتبط با مداخله در آینده باشد.
درمان ها
«بیشتر درمان‌های اختلال خوردن ما بر درمان پرخوری متمرکز است. آنچه ما واقعاً به آن نیاز داریم، درمان‌هایی است که در درمان علائم در زمانی که پرخوری وجود ندارد و ما واقعاً در حال حاضر آن را نداریم، عملکرد بهتری داشته باشند.
اختلال پاکسازی اولین بار در سال 2005 توسط پاملا کیل، استاد روانشناسی در دانشگاه ایالتی فلوریدا مورد تحقیق و شناسایی قرار گرفت. فورنی می‌خواست تحقیقات اولیه کیل را ادامه دهد تا پیش‌آگهی اختلال پاکسازی بهتر درک شود. برای انجام این کار، فورنی 217 زن را که در مطالعه اصلی Keel شرکت کرده بودند، پیگیری کرد.
شرکت کنندگانی که نیاز به رعایت معیارهای بالینی برای پاکسازی اختلال یا پرخوری عصبی داشتند، همگی در یکی از سه مطالعه انجام شده بین سال های 2000 و 2012 شرکت کردند.
مقایسه نتایج
فورنی با مقایسه نتایج درازمدت با افرادی که از پرخوری عصبی رنج می برند، به دنبال پیش بینی رفتار آینده افرادی بود که از اختلال پاکسازی رنج می برند. این مطالعه تفاوت معنی داری در وجود اختلال خوردن، وضعیت بهبودی و سطح آسیب شناسی خوردن بین گروه های تشخیصی پیدا نکرد.
با این حال، به این نتیجه رسیدند که بین پرخوری عصبی و اختلال پاکسازی تفاوت های قابل توجهی وجود دارد که نیاز به درمان های خاصی برای اختلال پاکسازی دارد. برای انجام این کار، درمان اختلال پاکسازی به عنوان یک اختلال خوردن آستانه کامل، مهم است.
همچنین تفاوت های قابل توجهی بین پرخوری عصبی و اختلال پاکسازی پیدا کرد که تفسیر علائمی که منجر به تشخیص می شود، معروف به تظاهرات بالینی، می تواند به طور منحصر به فردی طبقه بندی شود. تنها بخش کوچکی از زنان مبتلا به اختلال پاکسازی به پرخوری عصبی مبتلا شدند که نشان می‌دهد اینها اختلالات غذایی مشخصی هستند.
فورنی گفت: “آنها از نظر شدت و مزمن بودن برابر هستند، اما هنوز در تظاهرات بالینی تفاوت هایی وجود
دارد.”
با این حال، مطالعه بدون محدودیت نبود. فورنی گفت: «ما چیزی پیدا نکردیم که نتیجه را پیش‌بینی کند.» “این بدان معناست که ما باید کار بیشتری انجام دهیم تا مشخص کنیم چه چیزی باعث ادامه اختلال خوردن می شود – اینها عواملی هستند که می خواهیم در درمان هدف قرار دهیم.
علیرغم ناکامی‌ها، فورنی امیدوار است که تحقیقاتش علاقه بیشتری به پاکسازی اختلال را دوباره برانگیزد و تحقیقات آینده در نهایت به درمان مؤثرتری منجر شود.
برای افرادی که از اختلالات خوردن رنج می برند، انجمن ملی اختلال خوردن یک خط کمک به همراه خدمات و منابع متعدد دیگر راه اندازی می کند.
https://neurosciencenews.com/purging-disorder-20496/
سید مهدی ساداتی هستم. عاشق مغز! داروساز و دانشجوی دکترای تخصصی علوم اعصاب. عضو تیم مرکز سلامت مغز دانا! از علاقه هام شناسوندن کارایی های هیجان انگیز مغز به زبان ساده به آدمهاست! جست و جو می کنم در افسردگی، داروهای موثر بر مغز و سایر بیماری های حوزه ی روان و البته نوروپلاستیسیتی!