BPD نوعی اختلال شخصیت است که در آن فرد در پردازش یا مدیریت احساسات خود مشکل دارد. اغلب شامل مسائل مربوط به خودانگاره، خلق و خوی متفاوت و تغییرات رفتاری است. علاوه بر این، می تواند باعث ایجاد حس بی ثباتی و ناامنی شود.

این علائم می تواند باعث شود که فرد درگیر رفتارهای تکانشی و ایجاد روابط تیره با اعضای خانواده، افراد مهم، دوستان و آشنایان شود.

در باره 1.4 درصد از جمعیت ایالات متحده با BPD زندگی می کنند. طبق گفته اتحادیه ملی بیماری های روانی (NAMI) حدود 75 درصد از موارد تشخیص داده شده شامل زنان است. اما برخی از کارشناسان معتقدند BPD ممکن است به همان اندازه در مردان شایع باشد. اغلب به اشتباه به عنوان اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) یا افسردگی تشخیص داده می شود .

علائم اختلال شخصیت مرزی (BPD)

زندگی با BPD برای همه می تواند کمی متفاوت به نظر برسد. با این حال، علائم و نشانه های خاصی وجود دارد که می تواند نشان دهنده وجود اختلال شخصیت مرزی باشد.

برخی از علائم و نشانه های رایج عبارتند از  :

• رفتارهای آسیب زننده به خود، مانند بریدن رگ یا قسمتی از بدن
• الگوی روابط شدید و ناپایدار با خانواده، دوستان، افراد مهم و سایر عزیزان
• تلاش برای جلوگیری از رها شدن، که می‌تواند شامل ترک شخص یا عجله در روابط عاطفی یا فیزیکی با دیگران باشد
• تصویر ناپایدار و مخدوش از خود
• رفتارهای تکانشی، از جمله خرج کردن، رابطه جنسی ناایمن، پرخوری یا نوشیدن، رانندگی بی احتیاطی، یا موارد دیگر
• احساس پوچی که از بین نمی رود
• مشکل در اعتماد به دیگران و ترس غیرمنطقی از آنچه دیگران قصد دارند
• مسائل خشم، که می تواند شامل عصبانیت غیرمنطقی، شدید یا مسائل مربوط به کنترل خشم باشد
• احساس جدا شدن از بدن
• خلق و خوی شدید و سریع در حال تغییر
• افکار یا تهدیدهای خودکشی

زندگی با اختلال شخصیت مرزی (BPD)

اگر با BPD زندگی می کنید، ممکن است همه، برخی یا فقط تعدادی از علائم و نشانه ها را تجربه کنید. برخی رویدادها یا افراد ممکن است برخی از علائم را تحریک کنند.

بسیاری از علائم BPD می توانند با سایر شرایط سلامت روان مانند PTSD یا افسردگی همپوشانی داشته باشند. اگر به نظر می رسد که شما یا شخصی که به او اهمیت می دهید با مسائل بهداشت روانی جدید یا بدتر شده سر و کار دارید، مهم است که با یک متخصص سلامت روان صحبت کنید. تشخیص یک متخصص اغلب اولین گام برای درمان مناسب است.

چه چیزی باعث اختلال شخصیت مرزی (BPD) می شود؟

عوامل متعددی ممکن است بر ایجاد BPD تأثیر بگذارد، اما محققان هنوز علل دقیق آن را نمی‌دانند. برخی فکر می کنند که استعداد ژنتیکی همراه با عوامل محیطی ممکن است دخیل باشد.

این عوامل به احتمال زیاد  علل عبارتند از:

• ژنتیک
• فاکتورهای محیطی
• تغییرات در شیمی مغز

مهم است که توجه داشته باشید که ممکن است در معرض یک یا چند علت قرار بگیرید و هرگز دچار BPD نشوید.

ژنتیک

پژوهش حاکی از این است  که ژنتیک، مانند داشتن یکی از بستگان نزدیک خانواده که مبتلا به BPD هستند، ممکن است خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد. اما دانشمندان ژن یا مشخصات خاصی در ارتباط با ایجاد BPD پیدا نکرده اند.

فاکتورهای محیطی

محیط شما ممکن است خطر ابتلا به BPD را افزایش دهد.

مطابق با بررسی 2021  اثرات تجارب آسیب زا در دوران کودکی زمانی افزایش می‌یابد. که «محیط خانوادگی ناکارآمدی که آسیب‌های روانی ایجاد می‌کند با ویژگی‌های خلقی ذاتی یا چندشکلی‌های ژنتیکی خاص در تعامل باشد».

به عبارت دیگر، هنگامی که با یک محیط استرس زا طولانی مدت و سایر عوامل خطر ژنتیکی ترکیب شود، آسیب ناشی از سوء استفاده، تجاوز جنسی، قلدری یا سایر عوامل استرس زا در دوران کودکی شما ممکن است باعث ایجاد BPD شود.

تغییرات در ساختار عملکرد مغز

برخی تحقیقات حاکی از این است که تغییرات در نحوه عملکرد و ساختار مغز شما ممکن است خطر ابتلا به BPD را افزایش دهد. تغییرات ممکن است بر رفتارهای تکانشی تأثیر بگذارد و تنظیم احساسات را دشوار کند.

با این حال، مشخص نیست که آیا این تغییرات به عنوان یک علت بالقوه یا عامل خطر رخ می دهد یا اینکه در نتیجه زندگی با BPD رخ می دهد.

چه کسانی در معرض خطر اختلال شخصیت مرزی (BPD) هستند؟

شما شاید  در معرض خطر ابتلا بهBPD   باشید اگر:

• شما یکی از اعضای خانواده دارید که با BPD زندگی می کند
• در دوران کودکی خود آزار عاطفی، جنسی یا فیزیکی، قلدری، مسائل دلبستگی، مسائل اجتماعی یا سایر رویدادهای آسیب زا را تجربه کرده اید.

اختلال شخصیت مرزی (BPD) چگونه تشخیص داده می شود؟

افراد مبتلا به BPD ممکن است همیشه تشخیص درستی دریافت نکنند.

به عنوان مثال، بین تعداد زنانی که با BPD زندگی می کنند و تعداد مردانی که با آن زندگی می کنند، اختلاف زیادی وجود دارد. تخمین زده می شود که 75 درصد از موارد تشخیص داده شده زنان را شامل می شود، که برخی را به این باور می رساند که پزشکان ممکن است BPD را در مردان به اشتباه تشخیص دهند.

پزشک مراقبت های اولیه معمولاً نمی تواند BPD را تشخیص دهد، اما ممکن است بتواند شما یا یکی از عزیزان خود را به یک متخصص بهداشت روان دارای مجوز ارجاع دهد. برخی از متخصصانی که می توانند این بیماری را تشخیص دهند عبارتند از:

• روانپزشک
• روانشناس
• مددکار اجتماعی بالینی

به منظور تشخیص BPD، یک متخصص بهداشت روان معمولا نیاز خواهد داشت  به:

• در مورد علائم و سایر موضوعات مرتبط با سلامت روانی و عاطفی با شما مصاحبه کنید
• در مورد سابقه پزشکی خانواده و سابقه مشکلات سلامت روان بپرسید

تشخیص BPD می تواند چالش برانگیز باشد زیرا اغلب می تواند همراه با سایر شرایط سلامت روان مانند اضطراب یا افسردگی رخ دهد.

یعنی ممکن است با علائم افسردگی روبرو باشید که ممکن است علائم BPD را بپوشاند یا تحت الشعاع قرار دهد، که می تواند منجر به تشخیص اشتباه BPD شود.

اختلال شخصیت مرزی (BPD) چگونه درمان می شود؟

متخصص سلامت روان شما ممکن است یک یا چند درمان را برای BPD توصیه کند، از جمله روان درمانی، دارو درمانی یا بستری شدن در بیمارستان.

روان درمانی

روان درمانی معمولا درمان اصلی  برای BPD متخصص سلامت روان شما ممکن است یکی از انواع زیر را توصیه کند:

درمان شناختی رفتاری (CBT)

CBT به شما کمک می کند تا باورها، رفتارها و تصورات نادرستی که ممکن است در مورد خود یا دیگران داشته باشید را شناسایی و تغییر دهید. به شما راه‌های بهتری برای واکنش نشان می‌دهد وقتی احساس عصبانیت، ناامنی، اضطراب یا افکار خودکشی دارید.

رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT)

DBT به شما می آموزد که چگونه باورها و رفتارهای خود را بشناسید، آگاه باشید و بپذیرید. همچنین می توانید پاسخ های متعادل تری به رفتارهای دیگران بیاموزید.

درمان طرحواره محور

درمان مبتنی بر طرحواره به شما کمک می کند تا خود و جهان را به شیوه ای مثبت تر ببینید.

دارو

دارو BPD را درمان نمی کند، اما می تواند علائم را تسکین دهد. دکتر شما ممکن است تجویز کند  دارو علاوه بر روان درمانی برای کمک به تغییرات خلق و خو یا افسردگی. به عنوان مثال، آنها ممکن است تجویز کنند:

• داروهای ضد افسردگی برای درمان افسردگی
• داروهای ضد روان پریشی برای درمان علائم تهاجمی
• داروهای ضد اضطراب برای درمان اضطراب

در صورت بروز عوارض جانبی از داروهای خود، باید با پزشک خود صحبت کنید. آنها ممکن است بتوانند داروها یا گزینه های درمانی مختلفی را توصیه کنند.

بستری شدن در بیمارستان

اگر علائم شما شدید باشد، ممکن است پزشک به شما توصیه کند که برای درمان به طور موقت در بیمارستان بمانید.

مهم است که به یاد داشته باشید در مورد بستری شدن در بیمارستان احساس شرم یا خجالت نکنید. دریافت درمان مورد نیاز شما یا یکی از عزیزان بخش مهمی از خودمراقبتی است.

درمان برای اعضای خانواده

اعضای خانواده همچنین ممکن است سودمند باشد  از درمان در برخی موارد، درمان‌ها ممکن است اعضای خانواده را طی یک یا چند جلسه شامل شوند. این ممکن است به آنها کمک کند تا هم شرایط را بهتر درک کنند و هم به ارائه پشتیبانی کمک کنند.

عوارض احتمالی اختلال شخصیت مرزی (BPD) چیست؟

BPD ممکن است  خطر ابتلا به سایر شرایط، مانند موارد زیر را افزایش دهد :

• افسردگی
• اختلالات اضطرابی
• اختلالات اشتها
• اختلال دو قطبی
• سوء مصرف مواد

علائم BPD شما همچنین می تواند خطر ابتلا به موارد زیر را افزایش دهد:

• مسائل کاری
• مسائل رابطه با افراد دیگر
• قرار گرفتن در یک رابطه آزاردهنده، به عنوان فرد مورد آزار یا سوء استفاده
• عفونت های مقاربتی
• خود آسیبی
• افکار خودکشی
• داشتن یک تصادف وسیله نقلیه موتوری
• درگیری فیزیکی
• تبدیل شدن به قربانی جنایات خشونت آمیز

پیشگیری از خودکشی

اگر فکر می کنید فردی در معرض خطر فوری آسیب رساندن به خود یا آسیب رساندن به شخص دیگری است:

1. با 110 و 115 یا شماره اضطراری محلی خود تماس بگیرید.
2. تا رسیدن کمک در کنار فرد بمانید.
3. هر گونه اسلحه، چاقو، دارو یا چیز دیگری که ممکن است باعث آسیب شود را بردارید.
4. گوش کنید، اما قضاوت نکنید، بحث نکنید، تهدید نکنید و فریاد نزنید.

چشم انداز فردی که BPD دارد چیست؟

زندگی با BPD به این معنی نیست که نمی توانید زندگی کامل و شادی را در محاصره عزیزان خود داشته باشید. در واقع، بسیاری از درمان‌ها می‌توانند به شما و خانواده‌تان در مدیریت موفقیت‌آمیز این بیماری کمک کنند.

همچنین ممکن است متوجه شوید که با درمان مناسب، علائم شما ممکن است شدت کمتری داشته باشد. این بدان معنا نیست که ممکن است دیگر هرگز علائم را تجربه نکنید، اما درمان می تواند به شما کمک کند تا برای مقابله با آنها مجهزتر شوید.

یکی از مهم ترین اقداماتی که می توانید بردارید این است که به دنبال درمان خود باشید و به آن پایبند باشید. اگر متوجه شدید که نوع خاصی از درمان برای شما مؤثر نیست، با پزشک خود در مورد سایر گزینه های بالقوه صحبت کنید.

A.S.Jafari

دانشجوی دکتری پژوهشی ارگونومی شناختی، عاشق یادگیری، عاشق خواب و مباحث مرتبط با آن و عاشق دانستن درباره عملکردهای شناختی انسان… خوشحالم که در این بستر، فرصت اشتراک اطلاعات با شما عزیزان را دارم.