به طور معمول در طول خوابREM، بدن در حالی که مغز فعال است و رویا می بیند، فلج موقت اکثر عضلات بدن را تجربه می کند. این به ما امکان می دهد در طول شب بی سر و صدا و ایمن رویاپردازی کنیم. برای افراد مبتلا به اختلال رفتار خوابREM، فلج در مرحله REM رخ نمی دهد. در عوض، بدن و صدای آنها در حالی که در خواب هستند، رویاهای خود را اجرا می کنند.
تخمین زده می شود که کمتر از یک درصد افراد به اختلال رفتاری خواب REM مبتلا باشند. معمولاً بعد از 50 سالگی شروع می شود. و این بیماری با سایر اختلالات عصبی از جمله بیماری پارکینسون، زوال عقل لوی و آتروفی سیستم چندگانه همراه است. علائم اغلب با گذشت زمان بدتر می شوند. این بیماری معمولاً نیاز به درمان دارد زیرا خطر آسیب به خود و شریک رختخوابش را افزایش می دهد.
اختلال رفتاری خواب REM چیست؟
اختلال رفتاری خواب REM وضعیتی است که با حرکات و صداهای ناگهانی بدن مشخص می شود. در حالی که فرد در طول خواب REM رویاهای واضحی را تجربه می کند. این نوع خاصی از پاراسومنیا است که رفتارهای غیرعادی در طول خواب را توصیف می کند.
در طول خواب معمولیREM، بدن فلج عضلانی موقتی را تجربه می کند که به عنوان آتونی شناخته می شود. در حالی که مغز فعالیتی شبیه به بیداری نشان می دهد. فشار خون بالا می‌رود، تنفس نامنظم می‌شود و چشم‌ها به سرعت در همه جهات می‌چرخند. (از این رو اصطلاح “حرکت سریع چشم” نامیده می‌شود). فلج موقت خواب REM به ما این امکان را می دهد که با خیال راحت رویاپردازی کنیم. در حالی که مغز فعال است.
برای افراد مبتلا به اختلال رفتاری خواب REM، فلج عضلانی طبیعی رخ نمی‌دهد. و فرد را قادر می‌سازد تا به صورت فیزیکی رویاهای خود را عملی کند. اختلال رفتاری خواب REM می تواند به صورت انقباضات کوچک عضلانی، مشت زدن، لگد زدن، پریدن از تخت ظاهر شود. جالب اینجاست که رویاهای مرتبط با اختلال رفتاری خواب REM اغلب شدید و ترسناک هستند. افراد ممکن است در خواب ببینند که تحت تعقیب قرار می گیرند یا مورد حمله قرار می گیرند. و می توانند ناخودآگاه این رویا را در زندگی واقعی اجرا کنند.
اختلال رفتاری خواب REM چقدر شایع است؟
این نسبتاً نادر است و بین نیم تا 1 درصد از بزرگسالان را تحت تأثیر قرار می دهد. اختلال رفتار خواب REM در مردان و بزرگسالان بالای 50 سال شایع‌تر است. اگرچه نادر است، این اختلال می‌تواند در کودکان در گروه‌های پرخطر نیز رخ دهد.
علائم اختلال رفتار خواب REM
علائم اختلال رفتار خواب REM می تواند شامل موارد زیر باشد:
- حرکات جزئی اندام ها
- حرکات بارزتر بدن مانند مشت زدن، لگد زدن، لگد زدن، نشستن روی تخت، یا پریدن از تخت
- صداهایی شامل صحبت کردن، فریاد زدن یا جیغ زدن
مردم در طول دوره‌ها از این رفتارها آگاه نیستند. بسیاری از افراد تنها زمانی متوجه می‌شوند که اختلال رفتاری در خواب REM دارند که توسطدیگران در مورد علائم آنها گفته شود.
خواب REM معمولاً حدود 90 دقیقه پس از به خواب رفتن شروع می شود و مراحل خواب REM در نیمه دوم شب طولانی تر می شود. به همین دلیل، اپیزودهای اختلال رفتار خواب REM اغلب بعداً در یک دوره خواب ایجاد می شود.
اپیزودها می توانند یک یا چند بار در طول شب رخ دهند. افراد ممکن است چند بار در سال یا هر شب آن را تجربه کنند. اختلال رفتاری خواب REM می تواند به طور ناگهانی یا تدریجی ایجاد شود، اما علائم معمولاً با گذشت زمان بدتر می شوند.
عوارض اختلال خواب REM
به دلیل ماهیت بالقوه خشونت آمیز حرکات آنها، افراد مبتلا به اختلال رفتاری خواب REM می توانند خطرناک باشد. و هرکسی که با این افراد در رختخوابشان سهیم هستند در معرض خطر آسیب فیزیکی قرار دهند. بسته به ماهیت رویا و محیط اتاق خواب آنها، این آسیب ها می تواند تهدید کننده زندگی باشد. بیش از 90 درصد از همسران مبتلایان به اختلال خواب REM گزارش می دهند که مشکلات خواب دارند. و بیش از 60 درصد آسیب فیزیکی را تجربه کرده اند.
اختلال خواب REM چگونه تشخیص داده می شود؟
یک فرد برای تشخیص اختلال رفتار خواب REM باید چهار معیار را داشته باشد:
- بارها رویاهای خود را با صداها یا حرکات دست و پا مطابق با آنچه در رویای شما می گذرد، اجرا می کنید.
- اپیزودها در طول خواب REM رخ می دهند. همانطور که توسط پلی سومنوگرام آزمایشگاهی (مطالعه خواب در آزمایشگاه) یا سابقه بالینی شما تأیید شده است.
- اپیزودها شامل خواب بدون آتونیا است که توسط پلی سومنوگرافی تأیید شده است.
- این اپیزودها به چیز دیگری مانند اختلال خواب یا سلامت روان دیگر، عوارض جانبی دارو یا سوء مصرف مواد نسبت داده نمی شوند.
ابتدا پزشک یک معاینه فیزیکی و عصبی انجام می دهد. هدف از این کار رد هر گونه علت بالقوه دیگری مانند الکل، داروها یا نارکولپسی است. یک اختلال خواب که اغلب با اختلال رفتاری خواب REM وجود دارد. با توجه به همزمانی رایج سندرم های پارکینسون و اختلال رفتاری خواب REM، پزشک شما همچنین به دنبال علائم بیماری پارکینسون مانند لرزش دست یا سفتی عضلات خواهد بود.
اگر با شریک زندگی خود بخوابید، ممکن است پزشک از او بپرسد که آیا در هنگام خواب رویاهایتان را اجرا کرده اید یا خیر. آنها از آنها می خواهند که رفتارهای اجرای رویا را که مشاهده کرده اند توصیف کنند.
پزشک شما ممکن است شما را به یک آزمایشگاه خواب برای یک پلی سومنوگرام، یک مطالعه خواب شبانه، ارجاع دهد. در طول مطالعه، حسگرها تنفس، حرکات چشم، حرکات دست و پا، فعالیت مغز و قلب و سطح اکسیژن خون شما را کنترل می کنند. معمول است که از امتحان برای ضبط هر گونه رفتار اجرای رویا نوار ویدیویی بگیرید.
پس از معاینه، یک پزشک خواب سابقه پزشکی، علائم و نتایج پلی سومنوگرام شما را بررسی می کند. تا تشخیص دهد که آیا تشخیص اختلال رفتار خواب REM مناسب است یا خیر.
علل اختلال خواب REM
دانشمندان نمی دانند چه چیزی باعث اختلال خواب REM می شود. مطالعات حیوانی نشان می دهد که این امر با مسیرهای عصبی خاصی در مغز مرتبط است. در یک فرد بدون RBD، مسیرهای عصبی خاصی از فعالیت عضلات در طول خواب REM جلوگیری می کنند. و اختلال در این مسیرهای عصبی منجر به خواب REM بدون آتونی می شود.
اختلال رفتاری خواب REM اغلب با بیماری پارکینسون، آتروفی سیستم چندگانه، نارکولپسی یا سکته همراه است. در بسیاری از موارد، اختلال رفتاری خواب REM مقدم بر توسعه یکی از این بیماری های عصبی است. در مطالعه بعدی که 16 سال بعد انجام شد، این تعداد به نزدیک به 81 درصد افزایش یافت.
این یافته ها در تحقیقات بعدی تایید شده است. 30 درصد از افراد مبتلا به اختلال خواب REM در عرض 3 سال دچار اختلال پارکینسونی یا زوال عقل شدند. و 66 درصد در طی 7.5 سال این کار را کردند.
اختلال خواب REM می تواند با داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای و مهارکننده های بازجذب خاص سروتونین ایجاد شود.
عوامل خطر
عوامل خطر اختلال خواب REM عبارتند از:
- مرد بودن
- داشتن بالای 50 سال سن
- داشتن یک اختلال عصبی دیگر، مانند بیماری پارکینسون، زوال عقل لوی، یا آتروفی سیستم چندگانه
- ابتلا به نارکولپسی
- استفاده از برخی داروها یا داروهای ضد افسردگی
- مصرف یا ترک مواد مخدر یا الکل
میانگین سن شروع بیماری حدود 61 سالگی است که 87 درصد آنها مرد هستند. تحقیقات بیشتری برای درک عوامل محیطی در اختلال رفتار خواب REM مورد نیاز است. کم خوابی، سیگار کشیدن، آسیب به سر و قرار گرفتن در معرض آفت کش ها ممکن است از عوامل خطر محیطی باشند.
درمان اختلال خواب REM
درمان اختلال رفتار خواب REM برای یک فرد طراحی شده است. و می تواند شامل ترکیبی از تغییرات سبک زندگی، داروها و تکنیک های پیشگیری از آسیب باشد.
اجتناب از محرک ها
از آنجایی که استفاده از برخی الکل یا داروهای تجویزی می‌تواند به اختلال رفتار خواب REM کمک کند. ایجاد تغییرات در سبک زندگی برای کاهش یا حذف مصرف آنها ممکن است بخشی از درمان فرد باشد. این تغییرات می‌تواند بخشی از مجموعه بزرگ‌تری از گام‌ها برای بهبود بهداشت خواب باشد. مانند تنظیم یک برنامه خواب ثابت، که خواب را عادی می‌کند و کیفیت خواب را ارتقا می‌دهد.
داروها
ملاتونین داروی خط اول ترجیحی برای اختلال رفتار خواب REM است. معمولاً عوارض جانبی کمتری نسبت به سایر گزینه‌های دارویی دارد اما اثربخشی مشابهی دارد. همچنین برای افراد مسن، افراد مبتلا به زوال عقل، خطر سقوط یا کسانی که آپنه خواب دارند، گزینه ایمن تری است. دوز ملاتونین که باید برای رفتار خواب REM مصرف کرد با زمانی که آن را برای به خواب رفتن مصرف می‌کنید متفاوت است. و باید با پزشک متخصص خواب مشورت کنید.
داروی تجویزی کلونازپام در کاهش علائم برای 50 تا 80 درصد از افراد مبتلا به اختلال خواب REM موثر است. با این حال، می تواند عوارض جانبی، از جمله خواب آلودگی، فراموشی، و اختلال در تعادل در صبح ایجاد کند. همچنین می تواند به آپنه خواب کمک کند یا آن را بدتر کند.
همیشه قبل از مصرف هر گونه داروی نسخه ای یا بدون نسخه با پزشک مشورت کنید. آنها می توانند به بهترین وجه به شما در مورد یک برنامه درمانی بر اساس سابقه پزشکی و علائم شما توصیه کنند.
دانشجوی دکتری پژوهشی ارگونومی شناختی، عاشق یادگیری، عاشق خواب و مباحث مرتبط با آن و عاشق دانستن درباره عملکردهای شناختی انسان… خوشحالم که در این بستر، فرصت اشتراک اطلاعات با شما عزیزان را دارم.