مقدمه
وقتی برای اولین بار کسی را از دست می‌دهید که برایتان بسیار مهم است، اغلب باورش سخت است. این شخص می تواند یک دوست، یک خواهر، یک والدین یا حتی یک پدربزرگ و مادربزرگ باشد. وقتی فقدان پدر یا مادربزرگ باشد، ضرر معنایی و غم و اندوه مضاعف دارد. همانطور که اعضای بزرگتر خانواده خود را می بینید که در حال گذشتن و محو شدن در حافظه هستند، می تواند مرگ و میر شما را به یاد بیاورد.
عاقبت از دست دادن
برای کسانی که در فاصله زیادی از خانواده خود زندگی می کنند و نمی توانند به مراسم تشییع جنازه برسند، درک فقدان ممکن است سخت تر باشد. حتی ممکن است واقعی به نظر نرسد.
تنها چیزی که ممکن است احساس کنید بی حسی موقعیت و تعجب است که چه زمانی می توانید به خانه برگردید. شما نمی توانید از نزدیکان کسی که پشتیبان خود را از دست داده اند یا فاقد حمایت هستند حمایت کنید.
تا زمانی که به یک جمع خانوادگی نروید و عزیزتان در آنجا نباشد، ممکن است وضعیت به شما آسیب نرساند. برای دیگران، ممکن است تعجب کنند که چگونه می خواهید بدون گریه از خانه یا مکان هایی که در آنها رفت و آمد می کردند عبور کنید. می توان هر روز از دست دادن خود را به یاد آورد. به هر کجا که نگاه می کنید. خاطرات غافلگیرکننده می شوند. هیچ کدام از این شرایط آسان نیست.
مراحل غم و اندوه
اکثر مردم غم را در پنج مرحله تجربه می کنند. این مراحل عبارتند از انکار، عصبانیت، چانه زنی، افسردگی و پذیرش. هر چقدر بخواهید که این مراحل با یک پیشرفت منظم بیایند و بروند و فقط یک بار تجربه شوند، به ندرت اینطور عمل می کند.
هر مرحله ممکن است زمانی رخ دهد که انتظارش را ندارید. همچنین برای مدت زمان متفاوتی طول بکشد. حتی ممکن است یک مرحله را چندین بار تجربه کنید. این مراحل می تواند باعث شود که فرد احساس کند سوار یک ترن هوایی ناپایدار احساسی شده است. که به نظر می رسد هرگز متوقف نمی شود.
یک روز ممکن است با این احساس از خواب بیدار شوید که فقدان را پذیرفته اید. اما بعداً در همان روز عصبانی شوید یا ساعاتی بعد افسرده شوید. وقتی جزئیات کوچکی در حافظه شما شناور شد و دروازه ای از خاطرات دیگر و احساسات کاملاً جدید را آزاد می کنند. در حالی که این روند دشوار است، طبیعی است. انتظار می رود که شما با ضرر خود کنار بیایید.
درگیر شدن در روش های مقابله ای ناسالم
از دست دادن یک عزیز دشوار است. اما شما باید انتخاب کنید که چگونه از دست دادن خود را مدیریت کنید. غم و اندوه و افسردگی ناشی از غم و اندوه می تواند باعث شود که شما تمام مهارت های تصمیم گیری منطقی را از پنجره بیرون بیاندازید.
دلشکستگی واقعی است. اما نباید بهانه ای برای خود تخریبی قرار گیرد. هر چیزی که برای خوددرمانی انتخاب کنید، چه مواد، الکل، غذا یا افراد دیگر، درد از دست دادن شما همچنان وجود دارد. احتمالاً با گذشت زمان از بین خواهد رفت.
خطر این است که بسته به نوع مکانیسم‌های مقابله‌ای که انتخاب می‌کنید، درد این پتانسیل را دارد که تشدید شود. سوء مصرف مواد، پرخوری یا کم‌خوری همگی می‌توانند عوارض جانبی منفی داشته باشند. می‌تواند غم و اندوه را طولانی یا بدتر کند.
وقتی با از دست دادن و غم و اندوه سروکار دارید، بهترین کار این است که خروجی های سالمی برای احساسات خود پیدا کنید. تا از لغزش خود به مکانی تاریک تر از آنچه که قبلاً احساس می کنید جلوگیری کنید. با دوستان و خانواده خود تماس بگیرید که به شما کمک می کنند. از هر نوع آسیب رساندن به خود جلوگیری کنید. یا اگر احساس می کنید لازم است به دنبال کمک حرفه ای باشید.
پیامدهای فیزیکی غم و اندوه
وقتی رویدادهای آسیب زا در زندگی ما اتفاق می افتد، برخی از افراد بروز نمی دهند. آنها گریه نمی کنند. یا احساسات خود را پردازش نمی کنند. ممکن است طوری رفتار کنند که از دست دادن آنها را آزار نمی دهد. بعداً، آنها ممکن است شروع به تجربه احساسات و دردی کنند که قبلاً متوجه آنها نشده بودند. زیرا احساسات سرکوب شده آنها افزایش می یابد و بدن آنها را تحمل نمی کند.
غم و اندوه و استرس ناشی از آن می تواند باعث علائم فیزیکی مانند افزایش فشار خون شود. در برخی از مطالعات، تحقیقات نشان داده است که درد عاطفی همان قسمت های مغز را روشن می کند که درد فیزیکی است.
آیا تا به حال شنیده اید که مردم از یک قلب شکسته می میرند؟
بله، غم و اندوه شدید می تواند ماهیچه های قلب را تا حدی تغییر دهد که فرد احساس کند دچار حمله قلبی شده است. غم و اندوه می تواند منجر به مشکلات دیگری مانند کمردرد، سردرد و سفتی مفاصل شود. همچنین می تواند عادات غذایی شما را مختل کند. ممکن است غذا نخورید، پرخوری کنید یا به ندرت غذا بخورید.
خستگی غم و اندوه نتیجه دیگری است. افسردگی ناشی از غم و اندوه می تواند به یکی از دو روش عمل کند: یا کسی همیشه بخوابد یا اصلاً نخوابد. خستگی ناشی از غم و اندوه می تواند باعث تحریک پذیری، تمرکز ضعیف و بی تفاوتی شود.
در مورد غم و اندوه چه باید کرد
قبل از اینکه وارد مکانیسم های مقابله ای ناسالم شوید، برای غمگینی که احساس می کنید کمک بگیرید. سعی کنید خود را مشغول نگه دارید. به روال عادی خود ادامه دهید. با دوستان صحبت کنید. از آنها بخواهید اگر به یک مکان تاریک رسیدید به شما کمک کنند تا برای آن برنامه ریزی کنید.
اگر برای مقابله با فقدان خود مشکل دارید یا احساس می کنید از کمک حرفه ای سود می برید، به دنبال یک مشاور یا درمانگر باشید. غم و اندوه لازم نیست شما یا زندگی شما را تعریف کند. می توانید بر آن غلبه کنید و یاد بگیرید که دوباره زندگی کنید.
جمع بندی
از دست دادن یک عزیز می تواند ویرانگر باشد. ممکن است احساس کنید که کسی نمی تواند درد و دل شکستگی شما را درک کند. ممکن است سعی کنید دردی را که به دلیل از دست دادن خود احساس می کنید برای دوستان و خانواده خود توضیح دهید. اما هیچ کلمه ای برای بیان معنای شما وجود ندارد.
اشکالی ندارد که کمک بخواهید. گاهی اوقات، دوستان و خانواده شما باید به روش خود با غم خود کنار بیایند و نمی توانند فضایی را برای شما نگه دارند. موردی ندارد. هر کس با اندوه متفاوت برخورد می کند. غم و اندوه می تواند باعث شود که موانعی ایجاد کنید که مانع از بازگشت شما به هر چیزی شود که زمانی به شما شادی می داد. اما کمک وجود دارد و امید وجود دارد. انستیتو سلامت مغز دانا از افراد سوگوار حمایت می کند. مرکز مشاوه روان درمانی حرفه ای ما همچنین فضای امنی را برای شما فراهم می کند تا احساسات خود را در مکانی بدون قضاوت بیان کنید.
منبع: The Physical and Mental Effects of Grief | Achieve Medical Center
درباره نویسنده
خجسته رحیمی جابری، پژوهشگر دکترای تخصصی علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی شیراز و نویسنده وب سایت انستیتو سلامت مغز دانا. زمینه کاری تخصصی ایشان مشکلات حافظه و آلزایمر است وی بیش از 20 مقاله معتبر بین المللی در این زمینه به چاپ رسانده است. می توانید پژوهش های او را در اینجا (کلیک کنید) دنبال کنید.