تحقیقات به طور قطعی نشان داده است که خواب برای سلامت انسان ضروری است. این به مغز و بدن اجازه استراحت و ریکاوری می دهد. و بهزیستی جسمی، ذهنی و عاطفی بهتری را ممکن می سازد. در حالی که خواب برای همه ضروری است، تفاوت های مهمی در خواب برای زنان و مردان وجود دارد. از لحاظ تاریخی، تحقیقات خواب به طور نامتناسبی بر روی مردان متمرکز شده است. و شکاف هایی در دانش در مورد تفاوت خواب بین جنس ها ایجاد می کند.
با این حال، در سال‌های اخیر، علم خواب برای گسترش درک خود از تفاوت‌های جنسیتی و جنسیتی در خواب تلاش کرده است. مطالعات نشان داده اند که چگونه اختلالات خواب بر زنان و مردان به روش های متفاوتی تأثیر می گذارد. و چگونه کمیت و کیفیت خواب بین زنان و مردان متفاوت است.
آیا نیازهای خواب برای زنان و مردان متفاوت است؟
به طور کلی، زنان و مردان نیاز به خواب شبانه یکسانی دارند. بنیاد ملی خواب توصیه می کند که بزرگسالان سالم از هر جنسیتی بین هفت تا نه ساعت در شب بخوابند. نوجوانان و کودکان کوچکتر به خواب بیشتری نیاز دارند.
آیا زنان و مردان به یک اندازه خوب می خوابند؟
شواهد رو به رشد نشان می دهد که به طور متوسط، زنان در ایالات متحده با شمارش خواب شبانه و چرت های روزانه بیشتر از مردان در روز می خوابند. در یک مطالعه بزرگ، میانگین اختلاف زمانی به سن بستگی داشت. و بین پنج تا ۲۸ دقیقه متغیر بود.
در عین حال، زنان تکه تکه شدن خواب را بیشتر و خواب با کیفیت پایین تری را تجربه می کنند. برخی از محققان بر این باورند که بسیاری از زنان به منظور جبران کاهش کیفیت خواب، کمیت خواب خود را افزایش داده اند.
این مهم است که به یاد داشته باشید که خواب می تواند به طور قابل توجهی از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. و تحت تأثیر طیف گسترده ای از عوامل است. مطالعات نشان می دهد تفاوت در کمیت یا کیفیت خواب منعکس کننده یک کل است. منظور آنها این نیست که همه زنان بیشتر از مردان می خوابند یا خواب با کیفیت پایین تری دارند.
چرا خواب بین زنان و مردان متفاوت است؟
عواملی بر اساس جنسیت وجود دارد که بر چگونگی و چرایی خوابیدن مردان و زنان تأثیر می گذارد.
عوامل مبتنی بر جنسیت به بیولوژی های زمینه ای از جمله تولید هورمون، چرخه خواب و ریتم شبانه روزی مربوط می شود. عوامل مبتنی بر جنسیت با نابرابری های اجتماعی و فرهنگی مرتبط هستند. این عوامل ممکن است با هم تداخل داشته باشند و چند وجهی باشند. و مجموعه پیچیده ای از شرایط را ایجاد کنند. که بر روی مردان و زنان به روش های منحصر به فردی تأثیر می گذارد.
تفاوت‌های خواب مبتنی بر جنسیت معمولاً در دوران بلوغ و زمانی که زنان جوان چرخه قاعدگی خود را شروع می‌کنند ، شروع میشود. که شامل تغییرات قابل توجهی در تولید هورمون است. عوامل مبتنی بر جنسیت در طول زمان تکامل می یابند. زیرا هم مردان و هم زنان با افزایش سن دچار تغییرات بیولوژیکی می شوند.
از آنجا که آنها الگوها و هنجارهای اجتماعی و فرهنگی گسترده ای را منعکس می کنند، عوامل مبتنی بر جنسیت ممکن است در سنین پایین تر شروع شوند. مانند عوامل مبتنی بر جنسیت، آنها می توانند در طول زمان تغییر کنند و تأثیرات پویا بر خواب بگذارند.
چرخه های خواب
یکی از دلایلی که زنان و مردان یکسان نمی خوابند این است که در چرخه خواب آنها تفاوت وجود دارد.
در طول یک شب خواب طبیعی، پیشرفت در سه تا پنج چرخه خواب طبیعی است. این چرخه ها از 70 تا 120 دقیقه طول می کشد. و از مراحل خواب متمایز تشکیل شده است. چهار مرحله خواب وجود دارد. یکی خواب حرکت سریع چشم (REM) و سه خواب غیر REM (NREM).
سه مرحله اول NREM و مرحله آخر REM است. دو مرحله اول NREM خواب سبک تر است در حالی که مرحله 3 که به عنوان خواب عمیق شناخته می شود، شامل کند شدن قابل توجه تنفس و همچنین فعالیت مغز و ماهیچه است. خواب REM در مرحله 4 با افزایش فعالیت مغز و رویاپردازی واضح تر مشخص می شود.
هر مرحله خواب به قدرت ترمیم کننده خواب کمک می کند. و نحوه حرکت فرد در چرخه های خواب به عنوان معماری خواب شناخته می شود.
زنان و مردان در معماری خواب تفاوت هایی دارند. زنان زمان بیشتری را در خواب عمیق انباشته می کنند (مرحله 3) . و زمان کمتری را در مرحله 1 که سبک ترین خواب است می گذرانند. برخی شواهد نشان می دهد که این واگرایی معمولاً بین سنین 30 تا 40 سالگی شروع می شود .
ریتم شبانه روزی
اگرچه تفاوت های ریتم شبانه روزی بین مردان و زنان نسبتاً کم است، می تواند بر کمیت و کیفیت خواب آنها تأثیر بگذارد.
ریتم شبانه روزی ساعت داخلی 24 ساعته بدن است. این ساعت به تنظیم انواع سیستم ها و فرآیندهای بدن، از جمله خواب، با هماهنگ کردن عملکرد آنها در ساعات خاص روز کمک می کند.
یک ریتم شبانه روزی سالم یک روال خواب ثابت را ترویج می کند. و به ما کمک می کند در ساعات روز بیدار باشیم و در شب خواب آلود باشیم. زمانی که برنامه واقعی خواب یک فرد با ریتم شبانه روزی او هماهنگ نباشد، می تواند باعث اختلال در خواب، خواب آلودگی در طول روز و سایر مشکلات سلامتی شود.
مطالعات تفاوت هایی را در ریتم شبانه روزی مردان و زنان پیدا کرده اند. در حالی که بیشتر ریتم‌های شبانه‌روزی دقیقاً 24 ساعت نیستند. ساعت داخلی زنان معمولاً چند دقیقه کوتاه‌تر است. زنان اغلب زمان شبانه روزی زودتر دارند. یعنی تمایل دارند هم زودتر به رختخواب بروند و هم زودتر از خواب بیدار شوند.
آیا زوج ها متفاوت می خوابند؟
مطالعات خواب به طور سنتی بر روی افراد متمرکز شده است. اما در زندگی روزمره، بسیاری از بزرگسالان با یک شریک زندگی می خوابند. به این ترتیب خواب می تواند بر استراحت شبانه تأثیر بگذارد.
وقتی خواب به طور عینی تحلیل می شود، مطالعات به طور کلی نشان داده اند که افراد به تنهایی بهتر از با شریک زندگی خود می خوابند. اما هنگام بررسی، اکثر مردم می گویند که وقتی در کنار شریک زندگی خود هستند ، خواب آنها به طور ذهنی بهبود می یابد. برای زوج‌ها به اشتراک گذاشتن رختخواب با شریک زندگی می‌تواند حس آرامش و امنیت را منتقل کند که برای خواب مفید است.
البته همه روابط باعث خواب با کیفیت نمی شوند. برای زوج‌های متاهل، تحقیقات نشان داده است که ویژگی‌های رابطه مثبت با خواب بهتر و ویژگی‌های منفی با خواب ضعیف‌تر مرتبط است. در افراد مسن‌تر که اغلب با مشکلات خواب مرتبط با پیری مواجه هستند، به نظر می‌رسد ازدواج‌هایی با سطح بالایی از حمایت متقابل خواب هر دو طرف را بهبود می‌بخشد .
به اشتراک گذاشتن تخت خواب می تواند مشکلات خواب را برای مردان و زنان ایجاد کند. مردان بیشتر احتمال دارد خروپف کنند. بنابراین همسرانشان در رختخواب ممکن است تمایل بیشتری به قطع خواب داشته باشند. تفاوت در ریتم شبانه روزی و برنامه خواب بین شرکای تخت ممکن است باعث اختلالات خواب اضافی شود. جای تعجب نیست که تأثیر این عوامل می تواند برای هر زوج معینی بر اساس شرایط خاص آنها به طور قابل توجهی متفاوت باشد.
در قسمت دوم این مقاله در خصوص تاثیر هورمون ها و اختلالات خواب که باعث ایجاد تفاوت میان زنان و مردان میشود صحبت خواهیم کرد.
دانشجوی دکتری پژوهشی ارگونومی شناختی، عاشق یادگیری، عاشق خواب و مباحث مرتبط با آن و عاشق دانستن درباره عملکردهای شناختی انسان… خوشحالم که در این بستر، فرصت اشتراک اطلاعات با شما عزیزان را دارم.