رفتارهای اجتنابی و اختلال اضطراب اجتماعی
رفتارهای اجتنابی، در زمینه اختلال اضطراب اجتماعی (SAD)، کارهایی هستند که افراد برای کاهش اضطراب در مورد قرار گرفتن در موقعیت های اجتماعی انجام می دهند یا انجام نمی دهند. این رفتارها مشکل ساز هستند زیرا در دراز مدت تنها به افزایش ترس کمک می کنند.
رفتارهای اجتنابی می تواند سه شکل مختلف داشته باشد: اجتناب، فرار یا اجتناب جزئی
اجتناب
رفتارهای اجتنابی واقعی شامل اجتناب کامل از موقعیت اجتماعی ترسناک است.
برای مثال، شخصی که از سخنرانی در جمع می ترسد ممکن است:
کلاسی را که باید در آن ارائه بدهد را ترک کند
شغلی که در آن باید ارائه داشته باشد را عوض کند
در مراسمی مانند مراسم عروسی یا اهدای جوایز که در آن انتظار می‌رود در مقابل دیگران صحبت کند، حاضر نشود
فرار کردن
هنگامی که اجتناب کامل غیرممکن باشد، رفتارهای فرار ممکن است به عنوان وسیله ای برای مقابله با موقعیت های ترسناک استفاده شوند. فرار شامل ترک یا فرار از یک موقعیت اجتماعی یا عملکردی ترسناک است.
برخی از نمونه های فرار عبارتند از:
زودتر ترک کردن مهمانی
بیرون رفتن وسط سخنرانی
مخفی شدن در دستشویی در طول یک مهمانی شام
اجتناب جزئی
هنگامی که نه اجتناب و نه فرار امکان پذیر نیست، اجتناب نسبی (که به عنوان رفتارهای محافظه‌کارانه نیز شناخته می شود) ممکن است برای کاهش احساس اضطراب در موقعیت های اجتماعی یا عملی استفاده شود. رفتارهای محافظه‌کارانه معمولاً تجربه شما را از یک موقعیت محدود یا کنترل می کند.
رفتارهای محافظه‌کارانه ممکن است شامل موارد زیر باشد:
اجتناب از ارتباط چشمی
کم کردن ارتباطات کلامی
پایین آوردن صدا هنگام صحبت کردن
آیا شما هم از رفتارهای محافظه‌کارانه استفاده می کنید؟
اگر رفتارهای محافظه‌کارانه برای شما تبدیل به یک روش زندگی شده است، تشخیص اینکه آیا از آنها استفاده می کنید یا خیر، ممکن است سخت باشد. آنها میتوانند به روش های عادی رفتاری تبدیل شده باشند که اکنون حتی نمی دانید استفاده نکردن از آنها چگونه خواهد بود.
به موقعیت‌هایی که اغلب با آنها مواجه می‌شوید، اما همچنان باعث اضطراب شما می‌شوند، توجه کنید. و سپس مشخص کنید که در آن موقعیت‌ها چه می‌کنید تا احساس اضطراب نکنید، مانند تند صحبت کردن، اجتناب از تماس چشمی، یا پوشیدن لباس‌های ساده برای جلوگیری از جلب توجه. در حالی که عدم استفاده از رفتارهای محافظه‌کارانه در کوتاه مدت منجر به افزایش اضطراب می شود، در دراز مدت به شما کمک می کند بر اضطراب خود غلبه کنید.
اجتناب، اضطراب را حفظ می کند
مشکل رفتارهای اجتنابی این است که علائم اضطراب را حفظ می کنند. رفتارهای محافظه‌کارانه اغلب به “بقای” اضطراب اجتماعی کمک میکنند. اما پس از آن فرد خود را سرزنش میکند و این چرخه را تداوم می بخشد.
اگر همیشه از سخنرانی پرهیز کنید یا فقط بدون تماس چشمی سخنرانی کنید، اضطراب شما در مورد سخنرانی هرگز کاهش نخواهد یافت.
این رفتارها مانع از جمع آوری شواهدی می شود که باورهای ناسازگار شما را در مورد موقعیت های اجتماعی رد می کند. به عنوان مثال، اگر همیشه با شروع اولین علائم اضطراب یک مهمانی را ترک می کنید، هرگز این فرصت را ندارید که یاد بگیرید اگر به اندازه کافی در آن موقعیت بمانید، در نهایت اضطراب شما کاهش می یابد.
به جای پرهیز از ارائه سخنرانی، یا فقط ارائه آنها به روشی “ایمن”، شما نیاز به قرار گرفتن در معرض سخنرانی بدون اجتناب، فرار یا استفاده از رفتارهای محافظه‌کارانه دارید.
اما برای حل آن چه میتوان کرد؟
هدف درمان شناختی-رفتاری (CBT) شناسایی رفتارهای اجتنابی و شبیه سازی و مقابله با قرار گرفتن در معرض موقعیت های ترسناک است. اگر میخواهید از درمان شناختی رفتاری بیشتر بدانید، مطلب زیر را از دست ندهید:
درمان پذیرش و تعهد (ACT) به شما می آموزد که چگونه تأثیر افکار مضطرب خود را در تداوم چرخه وحشت و اضطراب کاهش دهید.
اما این نکته را باید در نظر بگیرید که تحقیقات نشان داده است که درمان با مواجهه (یکی از روش های CBT) برای اختلال اضطراب اجتماعی زمانی که یک فرد از رفتارهای محافظه کارانه استفاده می کند کمتر موثر خواهد بود. این موضوع نشان می دهد که کاهش استفاده از رفتارهای محافظه کارانه هنگام ورود به درمان میتواند به شما کمک کند تا نتیجه بهتری داشته باشید. تشخیص و رفع چرخه های فکری ناسالمی که منجر به این نوع رفتار میشود توسط متخصص صورت میگیرد. در این زمینه میتوانید از خدمات انستیتو سلامت مغز دانا کمک بگیرید. برای اطلاع بیشتر با کارشناسان تماس بگیرید.
حرف آخر:
با در نظر گرفتن اینکه اجتناب باعث باقی ماندن مشکل اضطراب می شود، توجه کنید که پس از یک دوره طولانی استفاده از رفتارهای محافظه‌کارانه و اجتناب، به تدریج وارد موقعیت ها شوید خودتان را با آن مواجه کنید. بهتر است به تدریج روی کاهش استفاده از این رفتارها و در عین حال افزایش زمان صرف شده در موقعیت هایی که باعث اضطراب شما می شود، کار کنید.
منابع:
- Telch MJ, Lancaster CL. Is there room for safety behaviors in exposure therapy for anxiety disorders? InExposure therapy 2012 (pp. 313-334). Springer, New York, NY.
- Marom S, Aderka IM, Hermesh H, Gilboa-schechtman E. Social phobia: maintenance models and main components of CBT. Isr J Psychiatry Relat Sci. 2009;46(4):264-8. PMID: 20635773
- https://www.verywellmind.com/what-are-avoidance-behaviors-3024312?hid=4d0dbe29d3640c109e5eac09e2786bed5d762208&did=792910-20220610&utm_campaign=verywell-mind_newsletter&utm_source=verywellmind&utm_medium=email&utm_content=061022&cid=792910&mid=89403029681
- Dalrymple KL, Herbert JD. Acceptance and commitment therapy for generalized social anxiety disorder: a pilot study. Behav Modif. 2007;31(5):543-68. doi:10.1177/0145445507302037
درباره نویسنده
موژان پارسا پژوهشگر ارشد توان‌بخشی شناختی دانشگاه شهید بهشتی و همکار قطب عصب روان‌شناسی شناختی کشور است. جریان اصلی تحقیقات وی اختلالات عصب تحولی و به طور خاص متمرکز بر اوتیسم می باشد.