07136476172 - 09172030360 [email protected]

علائم و بروز ام اس در کودکان همانند بزرگسالان است. مولتیپل اسکلروزیس (MS) یک بیماری خود ایمنی است. سیستم ایمنی بدن به اشتباه به ماده ای به نام میلین حمله می کند که اعصاب مغز و نخاع را احاطه کرده و از آن محافظت می کند.

میلین به سیگنال ها اجازه می دهد تا به سرعت و به آرامی از طریق اعصاب حرکت کنند. هنگامی که آسیب می بیند، سیگنال ها کند می شوند و به اشتباه ارتباط برقرار می کنند و باعث علائم ام اس می شوند.

ام اس که در دوران کودکی تشخیص داده می شود، ام اس کودکان نامیده می شود. تعداد کمی از افراد مبتلا به ام اس – بین 3 تا 10 درصد  – قبل از 16 سالگی تشخیص داده می شوند و کمتر از 1 درصد این تشخیص را قبل از 10 سالگی دریافت می کنند.

ام اس در کودکان

علائم ام اس در کودکان و نوجوانان

علائم ام اس بستگی به این دارد که کدام اعصاب تحت تاثیر قرار گرفته است. از آنجایی که آسیب میلین پراکنده است و می‌تواند هر بخشی از سیستم عصبی مرکزی (CNS) را تحت تأثیر قرار دهد، علائم ام‌اس غیرقابل پیش‌بینی است و از فردی به فرد دیگر متفاوت است.

در کودکان، ام اس عود کننده و فروکش کننده تقریباً همیشه تشخیص داده شده است. این بدان معنی است که بیماری به طور متناوب بین عودها، که در آن فرد علائم جدیدی ایجاد می کند، و بهبودی که در آن فقط علائم خفیف یا بدون علائم وجود دارد، تغییر می کند.

شعله ور شدن می تواند از روزها تا هفته ها طول بکشد و بهبودی می تواند ماه ها یا سال ها طول بکشد. با این حال، در نهایت، بیماری می تواند به ناتوانی دائمی پیشرفت کند.

بیشتر علائم ام اس در کودکان مانند بزرگسالان است، از جمله:

علائمی مانند ضعف، بی حسی و سوزن سوزن شدن، و از دست دادن بینایی اغلب تنها در یک طرف بدن در یک زمان رخ می دهد.

برخی از کودکان مبتلا به ام اس ممکن است دچار تشنج شوند، اما به ندرت بزرگسالان دچار تشنج می شوند.

درک و مدیریت نوسانات خلقی در ام اس یا مولتیپل اسکلروزیس

خلق و خو و شناخت

اختلالات خلقی اغلب در کودکان مبتلا به ام اس رخ می دهد. افسردگی شایع ترین است. در یک مطالعه 2019  در مورد کودکان مبتلا به ام اس، 5 نفر از 21 نفر (24 درصد) افسرده بودند.

سایر شرایط مکرر عبارتند از:

  • اضطراب
  • خستگی

تقریبا 30 درصد  بر اساس تحقیقات منتشر شده در سال 2013، کودکان مبتلا به ام اس تغییرات شناختی را تجربه خواهند کرد.

برخی از فعالیت هایی که اغلب تحت تأثیر قرار می گیرند عبارتند از:

  • حافظه
  • دامنه توجه
  • سرعت و هماهنگی در انجام وظایف
  • پردازش اطلاعات دریافتی
  • برنامه ریزی، سازماندهی و تصمیم گیری

مانند علائم جسمی، علائم شناختی و خلقی اغلب با درمان و حمایت قابل درمان است.

علل ام اس در کودکان و نوجوانان

علت ام اس در کودکان (و بزرگسالان) ناشناخته است. ام مسری نیست اما قابل پیشگیری هم نیست. با این حال، چندین چیز وجود دارد که به نظر می رسد خطر ابتلا به آن را افزایش می دهد:

  • ژنتیک / تاریخچه خانوادگی. یک کودک ام اس را از والدین خود به ارث نمی برد، اما اگر یک کودک ترکیب خاصی از ژن ها یا والدین یا خواهر و برادر مبتلا به ام اس را داشته باشد، احتمال ابتلا به آن کمی بیشتر است.
  • قرار گرفتن در معرض ویروس اپشتین بار. این ویروس ممکن است به‌عنوان محرکی عمل کند که ام‌اس را در کودکانی که احتمال بیشتری برای ابتلا به آن دارند، فعال یا آغاز می‌کند. با این حال، بسیاری از کودکان در معرض ویروس قرار می گیرند و به ام اس مبتلا نمی شوند.
  • سطوح پایین ویتامین D. ام اس بیشتر در افرادی که در آب و هوای شمالی هستند که آفتاب کمتری نسبت به اطراف استوا دارد، دیده می شود. بدن ما برای تولید ویتامین D به نور خورشید نیاز دارد، بنابراین مردم در آب و هوای شمالی سطح ویتامین D کمتری دارند . محققان این را فکر می کنند ممکن است به این معنی باشد که یک پیوند بین ام اس و ویتامین D کم وجود دارد.  علاوه بر این، سطوح پایین ویتامین D خطر عود را افزایش می دهد.
  • قرار گرفتن در معرض سیگار کشیدن. نشان داده شده است که دود سیگار، هم به عنوان مصرف کننده دست اول و هم قرار گرفتن در معرض دود بصورت ثانویه، خطر ابتلا به ام اس را افزایش می دهد.

ام اس در کودکان

تشخیص بیماری ام اس در کودکان و نوجوانان

تشخیص ام اس در کودکان به دلایل مختلفی می تواند دشوار باشد.

سایر بیماری های دوران کودکی می توانند علائم مشابهی داشته باشند و به سختی قابل تشخیص هستند. از آنجایی که ام اس در کودکان و نوجوانان بسیار نادر است، پزشکان ممکن است به دنبال آن نباشند.

آزمایش خاصی برای تشخیص ام اس وجود ندارد. در عوض، پزشک از اطلاعات تاریخچه، معاینه و چندین آزمایش برای تأیید تشخیص و رد سایر علل احتمالی علائم استفاده می کند.

برای تشخیص، پزشک باید شواهدی از ام اس را در دو قسمت از CNS در دو زمان مختلف ببیند. در صورتی که شواهدی از ام اس در مایع نخاعی وجود داشته باشد و سایر علل احتمالی علائم و یافته های MRI رد شوند، تنها پس از یک دوره با ناهنجاری هایی که در تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) مشاهده می شود، تشخیص داده می شود.

آزمایشاتی که پزشک ممکن است برای تشخیص ام اس استفاده کند عبارتند از:

  • تاریخچه و معاینه. پزشک سوالات دقیقی در مورد انواع و فراوانی علائم کودک می پرسد و معاینه عصبی کاملی را انجام می دهد.
  • ام آر آی. MRI نشان می دهد که آیا قسمتی از مغز و نخاع آسیب دیده است یا خیر. همچنین می تواند نشان دهد که آیا التهابی در عصب بینایی بین چشم و مغز وجود دارد یا خیر که به آن نوریت بینایی می گویند.
  • پونکسیون کمری. نمونه گیری مایع مغزی نخاعی . برای این روش، نمونه‌ای از مایعی که مغز و نخاع را احاطه کرده است جمع‌آوری می‌شود و از نظر علائم ام‌اس بررسی می‌شود.
  • پتانسیل های برانگیخته . این آزمایش نشان می دهد که سیگنال ها با چه سرعتی از طریق اعصاب حرکت می کنند. اگر سابقه نوریت بینایی وجود داشته باشد، این سیگنال ها در کودکان مبتلا به ام اس آهسته خواهد بود .
  • توموگرافی انسجام نوری. این آزمایشی است که از عصب بینایی عکس می گیرد و می تواند به دنبال نازک شدن باشد. این می تواند سابقه ای از نوریت بینایی را نشان دهد که ممکن است هیچ علامتی ایجاد نکرده باشد.

چقدر به درمان ام اس (مولتیپل اسکلروزیس) نزدیک هستیم؟

درمان ام اس در کودکان و نوجوانان

اگرچه هیچ درمان قطعی برای ام اس وجود ندارد، اما درمان هایی با هدف کاهش ضایعات جدید و عود و کند کردن پیشرفت بیماری وجود دارد:

  • کورتیکواستروئیدها می توانند التهاب را کاهش دهند و طول و شدت عود را کاهش دهند.
  • تعویض پلاسما ، که آنتی‌بادی‌های حمله‌کننده به میلین را حذف می‌کند، می‌تواند برای درمان عود اگر استروئیدها کار نمی‌کنند یا تحمل نمی‌شوند، استفاده شود.
  • فینگولیمود (Gilenya) یک داروی تجویزی است که توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) برای درمان ام اس عودکننده در کودکان 10 سال و بالاتر تایید شده است. این یک درمان اصلاح کننده بیماری (DMT) است که به شکل قرص مصرف می شود.
  • چندین DMT دیگر تایید شده برای بزرگسالان در حال حاضر در حال آزمایشات بالینی هستند تا مشخص شود آیا برای استفاده در کودکان مبتلا به ام اس ایمن و موثر هستند یا خیر.

علائم خاص را می توان با داروهای دیگر برای بهبود کیفیت زندگی درمان کرد.

درمان فیزیکی، شغلی و گفتار درمانی نیز می تواند برای کودکان مبتلا به ام اس مفید باشد.

زندگی با ام اس

تشخیص ام اس برای یک کودک می تواند زندگی را تغییر دهد. زندگی خوب با ام اس نیاز به مدیریت دقیق و مراقبت های بعدی دارد. اما فعالیت ها، علایق و زندگی عمومی یک کودک مبتلا به ام اس نباید فقط به دلیل تشخیص آن تغییر کند.

سازگاری با زندگی مبتلا به ام اس ممکن است گاهی به معنای یادگیری انجام کارها به شیوه متفاوت باشد. برای مثال، یک کاردرمانگر می‌تواند در راه‌اندازی دستگاه‌های کمکی یا یافتن راهبردهایی برای کاهش تأثیر علائم ام‌اس بر تکالیف مدرسه کمک کند.

از آنجایی که ام اس اطفال تقریباً همیشه از نوع عود کننده و فروکش کننده است، کودک مبتلا به ام اس احتمالاً علائمی دارد که می آیند و می روند. اکثر افرادی که در دوران کودکی مبتلا به ام اس تشخیص داده می شوند، حداقل تا 20 سال پس از تشخیص دچار ناتوانی جسمی قابل توجه و دائمی نخواهند شد.

تجربه ام اس کودکان برای هر کودک متفاوت خواهد بود. اما به طور کلی، کودکان مبتلا به ام اس باید تشویق شوند تا دوستی ها، سرگرمی ها و برنامه های خود را برای آینده دنبال کنند.

جلوگیری از حملات ام اس

عودها می توانند بدون هشدار اتفاق بیفتند و علل آن همیشه مشخص نیست. اما پیروی دقیق از یک برنامه درمانی و داشتن یک سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت ممکن است به کاهش تکرار عود کمک کند.

مانند اکثر کودکان و نوجوانان دیگر، کودکان مبتلا به ام اس احتمالا از فعالیت بدنی منظم بهره مند می شوند. در مطالعه ای در سال  2015  شامل کودکان مبتلا به ام اس با ورزش های شدید، مانند دویدن، عودهای کمتر و ضایعات کمتر مشاهده شد.

به نظر می رسد اضافه وزن و چاقی از عوامل خطر ابتلا به ام اس کودکان هستند. این عوامل ممکن است بیماری های التهابی مانند ام اس را بدتر کنند. اگر این یک نگرانی است، با تیم مراقبت های بهداشتی کودک صحبت کنید.

سیگار کشیدن و قرار گرفتن در کنار دود سیگار نیز ممکن است باعث پیشرفت سریعتر ام اس شود. اجتناب از استعمال دخانیات موضوعی است که باید با کودکان مبتلا به ام اس صحبت کرد.

استرس یک محرک بالقوه برای عود است. اجتناب از موقعیت های استرس زا و کمک به کودکان برای یادگیری مدیریت استرس ممکن است مفید باشد.

بیماری و عفونت نیز از علل احتمالی عود است. در حالی که همیشه نمی توان از این شرایط اجتناب کرد، گزینه های مراقبت های بهداشتی پیشگیرانه مانند واکسن آنفولانزا ممکن است خطر را کاهش دهد.

کودکان بیشتر از بزرگسالان مبتلا به ام اس تمایل به عود دارند، اما سریعتر نیز بهبود می یابند.

ام اس در کودکان

توصیه های غذایی برای کودکان مبتلا به ام اس

برنامه غذایی افراد مبتلا به ام اس برای کمک به پیشگیری از عود، به ویژه در کودکان، مهم است. طبق گفته انجمن ملی مولتیپل اسکلروزیس، رژیم غذایی سالم می تواند خطر بدتر شدن ام اس را کاهش دهد.

با این حال، هنوز “بهترین رژیم غذایی” ثابت شده برای افراد مبتلا به ام اس وجود ندارد. محققان به کار بر روی پاسخ به این سوال ادامه می دهند. در حال حاضر، متخصصان تاکید می کنند که خوردن یک رژیم غذایی غنی از مواد مغذی و متعادل و پرهیز از غذاهای بسیار فرآوری شده و شکر انتخاب مناسبی برای مبتلایان به ام اس از جمله کودکان است.

ارتباط بین رژیم غذایی و ام اس کودکان

مطالعات روی رژیم غذایی و ام اس اطفال ارتباط بین این دو را نشان داده است.

در یک مطالعه در سال 2018  دریافتند که کودکانی که از رژیم غذایی پرچرب، به ویژه چربی اشباع شده استفاده می کنند، بیشتر احتمال دارد که عود کنند. به نظر می رسد خوردن سبزیجات بیشتر منجر به عود کمتری می شود.

این مطالعه هیچ ارتباطی با افزایش کربوهیدرات، کلسترول، لبنیات، فیبر، میوه، آهن، یا قند نشان نداد.

این امکان وجود دارد که مصرف بیش از حد چربی باعث افزایش مواد شیمیایی التهابی شود یا بر میکروبیوت روده تأثیر بگذارد.

مطالعه ی دیگر در 2018  ارتباط بین مصرف کم آهن و موارد ام اس کودکان را پیشنهاد کرد. اگرچه تحقیقات بیشتری برای درک بیشتر ارتباط بین غذا و ام اس کودکان مورد نیاز است، یک رژیم غذایی سالم می تواند عاملی در کاهش عود و علائم باشد.

آب درمانی در ام اس (مولتیپل اسکلروزیس)

انتخاب های سالم

در اینجا برخی از غذاها و مواد مغذی برای بهبود رژیم غذایی ام اس برای کودکان آورده شده است:

  • رژیم غذایی متعادل. تعادل سالم کربوهیدرات‌های پیچیده، چربی‌های سالم، پروتئین، میوه‌ها و سبزیجات فراوان باعث ارتقای سلامت عمومی می‌شود.
  • اهن. غذاهای غنی از آهن شامل سبزیجات سبز برگ مانند اسفناج، لوبیا، مرغ، بوقلمون و نان غلات کامل و غلات غنی شده است.
  • اسیدهای چرب امگا 3. اینها را می توان در غذاهایی مانند ماهی سالمون، دانه کتان و گردو و همچنین مکمل ها یافت. اسیدهای چرب امگا 3 ممکن است سبب کاهش میزان عود در بزرگسالان مبتلا به ام اس شود  .
  • ویتامین D. ویتامین D کم ممکن است با بروز بیشتر ام اس ارتباط داشته باشد. ماهی های چرب مانند سالمون و ماهی کاد، کنسرو تن ماهی، زرده تخم مرغ، قارچ، غذاهای غنی شده و مکمل های ویتامین D انتخاب های خوبی هستند.

در اینجا مواردی که باید در رژیم غذایی ام اس کودکان اجتناب کنید آمده است:

    • چربی های اشباع شده
    • قند، زیرا ممکن است با علائم شدیدتر مرتبط باشد
    • غذاهای بسیار فرآوری شده و غلات تصفیه شده
  • نمک بیش از حد

مشخص نیست که آیا عدم تحمل گلوتن و ام اس مرتبط هستند یا خیر.

تعدادی پژوهش  ارتباط بین ام اس و بیماری سلیاک را پیشنهاد کرده است. تا زمانی که شواهد بیشتری وجود نداشته باشد، کارشناسان نمی توانند مطمئن باشند که گلوتن یک غذای مشکل ساز برای کودکان مبتلا به ام اس است یا خیر. اما کسانی که نمی توانند گلوتن را تحمل کنند باید از خوردن غذاهای حاوی آن اجتناب کنند .

اگر به فکر اضافه کردن مکمل ها یا حذف غذاها از رژیم غذایی کودک هستید، بهتر است این تغییرات را با تیم مراقبت های بهداشتی کودک در میان بگذارید.

ام اس در کودکان

ملاحظات خاص و حمایت های اجتماعی

زندگی با یک بیماری مزمن مانند ام اس احتمالاً بر رفاه عاطفی و زندگی اجتماعی کودک تأثیر می گذارد. این می تواند بر روی موارد زیر تأثیر بگذارد:

  • خودانگاره و اعتماد به نفس
  • روابط در مدرسه (و کار، برای نوجوانان)
  • دوستی و روابط با دیگران هم سن و سال
  • روابط خانوادگی
  • افکار در مورد آینده

همانطور که کودک در مورد تشخیص، علائم و درمان خود بیشتر می آموزد، آموزش مداوم و حمایت از پزشک می تواند کمک کند.

مهم است که کودک مبتلا به ام اس به حمایت هایی مانند مشاور مدرسه، درمانگر، یا سایر افراد و منابعی دسترسی داشته باشد که می تواند از طریق چالش هایی که ممکن است پیش بیاید به او کمک کند. این می تواند شامل معلمان، خانواده و روحانیون باشد. آنها باید تشویق شوند تا در مورد تجربیات و احساسات خود صحبت کنند.

یافتن راه هایی برای ارتباط با سایر کودکان مبتلا به ام اس و خانواده های آنها ممکن است به همان اندازه مهم باشد. این می تواند به جلوگیری از انزوا کمک کند و حمایت و درک را فراهم کند. برخی از سازمان های ام اس ممکن است فرصت هایی را برای ارتباط با خانواده های دیگر به صورت محلی یا آنلاین فراهم کنند.

امید به زندگی و چشم انداز کودکان و نوجوانان مبتلا به ام اس

ام اس یک بیماری مزمن و پیشرونده است، اما کشنده نیست و معمولاً امید به زندگی را کاهش نمی دهد.

اکثر کودکان مبتلا به ام اس در نهایت از نوع عود کننده- فروکش کننده به ناتوانی غیرقابل برگشت پیشرفت می کنند. در حالی که هر فرد مبتلا به ام اس اطفال متفاوت است، انتقال به ام اس پیشرونده ثانویه معمولاً حدود 28 سال از زمان تشخیص به طول می انجامد که در بیشتر موارد در حدود 40 سالگی اتفاق می افتد.

از آنجایی که بیماری معمولاً در کودکان و نوجوانان کندتر پیشرفت می کند، آسیب قابل توجهی حدود 10 سال دیرتر از زمانی که ام اس در بزرگسالی شروع می شود ایجاد می شود. با این حال، از آنجایی که این بیماری در سنین پایین‌تر شروع می‌شود، کودکان معمولاً 10 سال زودتر از کودکان مبتلا به ام اس بزرگسالان به کمک دائمی نیاز دارند.

کودکان در چند سال اول پس از تشخیص بیشتر از بزرگسالان عود می کنند. اما آنها همچنین از آنها بهبود می یابند و سریعتر از افرادی که در بزرگسالی تشخیص داده می شوند به بهبودی می روند.

ام اس اطفال قابل درمان یا پیشگیری نیست، اما با درمان علائم، رسیدگی به نیازهای عاطفی و اجتماعی و حفظ یک سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت، کیفیت زندگی خوب امکان پذیر است. بیشتر کودکان می توانند علائم خود را به خوبی مدیریت کنند و به زندگی مانند دیگران ادامه دهند.

واحد ارزیابی و تشخیص

 

5/5 - (1 امتیاز)