محققان گزارش می دهند که دندان های شیری کودکان ممکن است به شناسایی خطرات ابتلا به اختلالات روانی در مراحل بعدی زندگی کمک کند. ضخامت علائم رشد در دندان‌های شیری ممکن است با عوامل خطر افسردگی و سایر اختلالات سلامت روان مرتبط باشد.
این مطالعه نشان داد که این ارتباط با سلامت روانی مادر مرتبط است. مادرانی که در طول زندگی خود دوره‌های افسردگی را تجربه کرده‌اند و آنهایی که در هفته 32 بارداری افسردگی و اضطراب را تجربه کرده‌اند، احتمال بیشتری دارد که فرزندانی با خطوط نوزادی ضخیم‌تر در دندان داشته باشند.
منبع: Mass General
بر اساس تحقیقات پیشگامانه ای که توسط محققان بیمارستان عمومی ماساچوست (MGH) انجام شد و در JAMA منتشر شد، ضخامت علائم رشد در دندان های شیری (یا نوزاد) ممکن است به شناسایی کودکان در معرض خطر افسردگی و سایر اختلالات سلامت روان در آینده کمک کند.
نتایج این مطالعه روزی می‌تواند منجر به توسعه ابزار بسیار مورد نیاز برای شناسایی کودکانی شود که در اوایل زندگی در معرض ناملایمات قرار گرفته‌اند، که یک عامل خطر برای مشکلات روان‌شناختی است و به آنها اجازه می‌دهد تا تحت نظر و به سمت درمان‌های پیشگیرانه هدایت شوند.
منشا این مطالعه به چندین سال قبل بازمی گردد، زمانی که نویسنده ارشد Erin C. Dunn، ScD، MPH، در مورد کار در زمینه انسان شناسی که می تواند به حل یک مشکل دیرینه در تحقیقات خود کمک کند، یاد گرفت. دان یک اپیدمیولوژیست اجتماعی و روانپزشکی و محقق در واحد ژنتیک روانپزشکی و رشد عصبی MGH است. او اثرات ناملایمات دوران کودکی را مطالعه می کند، تحقیقات نشان می دهد که مسئول یک سوم تمام اختلالات سلامت روان است.
دان به‌ویژه به زمان‌بندی این رویدادهای نامطلوب و کشف اینکه آیا دوره‌های حساسی در طول رشد کودک وجود دارد که قرار گرفتن در معرض ناملایمات به‌ویژه مضر است، علاقه‌مند است. با این حال دان خاطرنشان می کند که او و سایر دانشمندان فاقد ابزارهای مؤثر برای اندازه گیری قرار گرفتن در معرض ناملایمات دوران کودکی هستند.
پرسیدن از افراد (یا والدین آنها) در مورد تجربیات دردناک در سال های اولیه یک روش است، اما این روش در برابر یادآوری ضعیف یا عدم تمایل به به اشتراک گذاشتن خاطرات دشوار آسیب پذیر است.
با این حال، دان شیفته این بود که بداند مردم شناسان مدت هاست دندان های افراد دوره های گذشته را مورد مطالعه قرار داده اند تا در مورد زندگی آنها اطلاعات کسب کنند.
او می‌گوید: «دندان‌ها یک رکورد دائمی از انواع مختلف تجربیات زندگی ایجاد می‌کنند.
قرار گرفتن در معرض منابع استرس فیزیکی، مانند تغذیه نامناسب یا بیماری، می تواند بر تشکیل مینای دندان تأثیر بگذارد و منجر به ایجاد خطوط رشد برجسته در داخل دندان شود که به آن خطوط استرس می گویند، که شبیه به حلقه های درخت است که سن آن را نشان می دهد.
همانطور که ضخامت حلقه‌های رشد درخت می‌تواند بر اساس آب و هوای اطراف درخت در هنگام شکل‌گیری متفاوت باشد، خطوط رشد دندان نیز می‌تواند بر اساس محیط و تجربیاتی که کودک در رحم و مدت کوتاهی پس از آن، زمانی که دندان‌ها در حال شکل‌گیری است، متفاوت باشد. تصور می شود که خطوط استرس ضخیم تر نشان دهنده شرایط استرس زاتر زندگی است.
دان این فرضیه را ایجاد کرد که پهنای یک گونه خاص به نام خط نوزادی (NNL) ممکن است به عنوان نشانگر این باشد که آیا مادر نوزاد در طول بارداری (زمانی که دندان ها در حال شکل گیری هستند) و در اوایل دوران بارداری، استرس روانی بالایی را تجربه کرده است یا خیر. دوره بعد از تولد
برای آزمودن این فرضیه، دان و دو نویسنده همکار – محقق پسادکتری، ربکا وی. مونتین، دکترا، و تحلیلگر داده، یون ژو، ام اس، که هر دو در زمان مطالعه در واحد ژنتیک روانپزشکی و رشد عصبی بودند- رهبری کردند.
تیمی که 70 دندان شیری جمع آوری شده از 70 کودک را که در مطالعه طولی Avon والدین و کودکان (ALSPAC) در بریتانیا ثبت نام کرده بودند، تجزیه و تحلیل کردند. در ALSPAC (که بچه های دهه 90 نیز نامیده می شود)، والدین دندان های شیری (مخصوصاً دندان های نوک تیز در هر طرف جلوی دهان به نام دندان نیش) را اهدا کردند که به طور طبیعی از دهان کودکان 5 تا 7 ساله می افتاد.
عرض NNL با استفاده از میکروسکوپ اندازه گیری شد. مادران پرسشنامه‌هایی را در طول بارداری و مدت کوتاهی پس از آن تکمیل کردند که در آن چهار عامل مؤثر بر رشد کودک پرسیده می‌شد: رویدادهای استرس‌زا در دوران بارداری، سابقه مشکلات روان‌شناختی مادر، کیفیت محله (به عنوان مثال، سطح فقر بالا یا ناامن بود. ) و سطح حمایت اجتماعی
چندین الگوی واضح ظاهر شد. کودکانی که مادرانشان در طول عمرشان سابقه افسردگی شدید یا سایر مشکلات روانپزشکی داشته اند، و همچنین مادرانی که در هفته 32 بارداری افسردگی یا اضطراب را تجربه کرده اند، بیشتر از بچه های دیگر به NNL ضخیم تری مبتلا هستند.
در همین حال، فرزندان مادرانی که در مدت کوتاهی پس از بارداری حمایت اجتماعی قابل توجهی دریافت کردند، NNL های نازک تری داشتند.
این روند پس از اینکه محققان عوامل دیگری را که بر عرض NNL تأثیر می‌گذارند، کنترل کردند، از جمله مصرف مکمل آهن در دوران بارداری، سن حاملگی (زمان بین لقاح و تولد) و چاقی مادر، دست نخورده باقی ماندند.
به گفته دان، هیچ کس مطمئن نیست که چه چیزی باعث ایجاد NNL می شود، اما ممکن است مادری که اضطراب یا افسردگی را تجربه می کند، کورتیزول بیشتری تولید کند، «هورمون استرس»، که با سلول هایی که مینای دندان را ایجاد می کنند تداخل می کند.
دان می گوید که التهاب سیستمیک کاندید دیگری است که امیدوار است نحوه شکل گیری NNL را مطالعه کند. و اگر یافته‌های این تحقیق را بتوان در یک مطالعه بزرگ‌تر تکرار کرد، او معتقد است که NNL و سایر علائم رشد دندان می‌تواند در آینده برای شناسایی کودکانی که در معرض ناملایمات اولیه زندگی قرار گرفته‌اند استفاده شود.
دان می‌گوید: «سپس ما می‌توانیم آن بچه‌ها را به مداخلات مرتبط کنیم، بنابراین می‌توانیم از بروز اختلالات سلامت روان جلوگیری کنیم و این کار را تا جایی که ممکن است در اوایل زندگی انجام دهیم.»
بودجه: این تحقیق با کمک مالی بنیاد بزوس حمایت شد. دان همچنین توسط موسسه ملی سلامت روان پشتیبانی می شود.
سید مهدی ساداتی هستم. عاشق مغز! داروساز و دانشجوی دکترای تخصصی علوم اعصاب. عضو تیم مرکز سلامت مغز دانا! از علاقه هام شناسوندن کارایی های هیجان انگیز مغز به زبان ساده به آدمهاست! جست و جو می کنم در افسردگی، داروهای موثر بر مغز و سایر بیماری های حوزه ی روان و البته نوروپلاستیسیتی!