معمولاً، متخصصان خواب ابتدا درمان‌های غیرتهاجمی را برای آپنه خواب تجویز می‌کنند. مانند درمان فشار مثبت مداوم راه هوایی (CPAP) یا دستگاه‌های دهانی. هنگامی که درمان های غیرتهاجمی موفقیت آمیز نباشد، متخصصان خواب ممکن است جراحی را توصیه کنند. بهترین عمل جراحی برای افراد مبتلا به آپنه خواب تا حد زیادی به نوع آپنه خواب و آناتومی شخص مبتلا بستگی دارد.
آپنه خواب یک اختلال است که شامل نقص در تنفس در طول خواب است. افراد مبتلا به آپنه خواب با علائم مختلفی از جمله خروپف، سردرد صبحگاهی، خستگی در طول روز، تحریک پذیری و مشکل در تمرکز مواجه هستند.
آپنه خواب همچنین افراد را در معرض خطر بیشتری برای مشکلات سلامتی متعددی مانند سکته مغزی، حمله قلبی و فشار خون بالا قرار می دهد. افراد مبتلا به آپنه خواب تقریباً 2.5 برابر بیشتر از افرادی که این اختلال را ندارند در معرض تصادف رانندگی هستند. به این دلایل، تشخیص و درمان آپنه خواب بسیار مهم است.
سلب مسئولیت پزشکی: محتوای این صفحه نباید به عنوان توصیه پزشکی در نظر گرفته شود. یا به عنوان توصیه ای برای درمان خاصی استفاده شود. همیشه قبل از مصرف هر گونه داروی جدید یا تغییر دوز فعلی خود با پزشک خود مشورت کنید.
جراحی برای آپنه خواب چیست؟
جراحی های زیادی برای افراد مبتلا به آپنه انسدادی خواب (OSA) و آپنه خواب مرکزی (CSA) انجام می شود.
درOSA، تنفس فرد در هنگام خواب متوقف می شود زیرا راه هوایی او تا حدی یا به طور کامل مسدود می شود. جراحی برای OSA در درجه اول شامل کاهش انسدادهای فیزیکی است. به عنوان مثال با برداشتن بافت یا تنظیم محل قرارگیری فک یا زبان. جراحی ایده آل برای یک فرد معین مبتلا به OSA به آناتومی آنها و آنچه باعث انسداد راه هوایی آنها می شود بستگی دارد. گاهی اوقات جراحی های کاهش وزن نیز توصیه می شود، زیرا OSA و چاقی با هم مرتبط هستند.
در CSA، تنفس فرد در طول خواب به دلیل مشکل در سیگنال های ارسال شده از ساقه مغز متوقف می شود. نقص تنفسی مربوط به CSA به دلیل انسداد فیزیکی ایجاد نمی شود. جراحی برای OSA به عنوان یک درمان CSA کار نمی کند. یک روش جراحی برای افراد مبتلا به CSA وجود دارد که شامل تحریک الکتریکی عصبی است که از ریه ها به دیافراگم می گذرد.
ارزیابی های قبل جراحی
قبل از توصیه یک نوع جراحی آپنه خواب، یک متخصص پزشکی به طور کلی یک ارزیابی قبل از جراحی انجام می دهد. این ارزیابی اغلب شامل نازوفارنگوسکوپی یا یک روش کوتاه است که در آن یک اسکوپ انعطاف‌پذیر در بینی و گلو قرار می‌گیرد. و به پزشک این امکان را می‌دهد تا به دنبال مناطقی باشد که ممکن است باعث انسداد در هنگام خواب شود.
گاهی اوقات ارزیابی‌های قبل از جراحی شامل آندوسکوپی خواب میشود. که در آن یک اسکوپ در هنگام خواب فرد در بینی و گلو قرار داده میشود. در موارد خاص، پزشک ممکن است اسکن‌هایی مانند اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT)، اسکن تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) یا عکس‌برداری با اشعه ایکس را برای بررسی انسداد تجویز کند.
تیم پزشکی بسته به آنچه پیدا می کند بهترین جراحی را انتخاب می کند. و ممکن است بیش از یک عمل جراحی را در نواحی مختلف انجام دهد.
جراحی های دهان، گلو و نای
جراحی های متعددی که برای درمان آپنه خواب استفاده می شود. که این جراحی ها شامل قسمت هایی از دهان و گلو است که به آن حلق نیز می گویند.
Uvulopalatopharyngoplasty (UPPP) یا جراحی راه هوایی فوقانی
UPPP متداول ترین جراحی برای OSA است و از اوایل دهه 1980 مورد استفاده قرار گرفته است. این جراحی شامل برداشتن یا کوچک شدن بخش‌هایی از لوزه‌ها، کام و کام نرم است. یوولا ساختاری است که در پشت گلو بین لوزه ها آویزان است. و کام نرم بخشی از سقف دهان است که به گلو متصل می شود. کام نرم در بیش از 90 درصد افراد مبتلا به OSA به انسداد راه هوایی منجر میشود.
جراحی UPPP را می توان به روش سنتی یا با استفاده از فرکانس رادیویی کم تهاجمی انجام داد. مطالعات UPPP فرکانس رادیویی همراه با حذف کامل لوزه ها میزان موفقیت 60 تا 70 درصد را نشان داده است. UPPP با کمک لیزر (LAUP) نیز در دسترس است. اما تحقیقات نشان می‌دهد که این روش می‌تواند به طور بالقوه مضر باشد. بنابراین کارشناسان در حال حاضر آن را توصیه نمی‌کنند.
برداشتن لوزه
اگرچه برداشتن لوزه کمتر از UPPP رایج است. اما جراحی برداشتن لوزه یا برداشتن لوزه می تواند یک درمان مفید برای بزرگسالانی باشد که OSA خفیف تا متوسط و لوزه های بزرگ دارند. در یک مطالعه، برداشتن لوزه به طور قابل توجهی علائم را در بیش از 85٪ از بزرگسالان مبتلا به OSA که جراحی را دریافت کرده بودند کاهش داد. و بیش از 57٪ از شرکت کنندگان را درمان کرد.
برداشتن لوزه یک درمان استاندارد برای کودکان مبتلا به OSA است. گاهی اوقات، برداشتن لوزه و آدنوئیدکتومی همزمان در کودکان مبتلا به OSA انجام می شود. آدنوئیدکتومی به برداشتن آدنوئیدها اشاره دارد، دو توده بافتی که بالای سقف دهان پشت بینی قرار دارند. برداشتن لوزه ها، آدنوئیدها یا هر دو می تواند به جلوگیری از بسته شدن راه هوایی در طول خواب کمک کند. اگر علائم OSA بعد از جراحی باقی بماند، برداشتن لوزه‌های زبانی کودک ، مجموعه دوم لوزه‌هایی که پشت زبان می‌نشینند، علائم را بهبود می‌بخشد.
تراکئوتومی
این جراحی که تراکئوستومی نیز نامیده می شود. شامل دور زدن بخشی از راه هوایی است که به طور کامل مسدود می شود و لوله ای را مستقیماً از طریق سوراخی در گردن به نای فرد متصل می کند. فردی که تراکئوتومی انجام داده است، از طریق لوله تنفس می کند. که نیاز به مراقبت روزانه دارد. این جراحی نسبت به بسیاری از جراحی‌ها تهاجمی‌تر و زندگی را تغییر می‌دهد. بنابراین متخصصان آن را تنها زمانی توصیه می‌کنند که جان فرد در خطر باشد.
جراحی فک
یکی از انواع جراحی فک معمولا به عنوان درمان OSA انجام می شود.
جلوآوردن فک بالا
در جراحی جلو آوردن فک بالا، راه هوایی فوقانی با حرکت جراحی فک فرد به سمت جلو بزرگتر می شود. این تغییر، فضایی را در گلو، نزدیک زبان و کام نرم و جایی که گلو به مجرای بینی متصل میشود، باز می‌کند. گاهی اوقات به این عمل جراحی جلوآوردن دو فک نیز گفته می شود. زیرا هر دو استخوان فک بالا و پایین به سمت جلو حرکت داده میشوند.
چقدر این روش ها موفقیت آمیز است؟
تجزیه و تحلیل 45 مطالعه در مورد این جراحی نشان داد که این روش در نزدیک به 86٪ از افراد موفقیت آمیز تلقی می شود. و در 39٪ از افرادی که آن را دریافت کرده اند، OSA را به طور کلی درمان می کند. این جراحی همچنین منجر به بهبودهای خفیف در تقریباً 99٪ از افرادی که آن را داشتند، انجام شد. تحلیل‌های دیگر نشان داد که این جراحی در افزایش حجم هوایی که می تواند از راه هوایی فوقانی عبور کند موثر است. همچنین سطح اکسیژن خون را بهبود می بخشد. و خواب آلودگی را کاهش می دهد.
جلو آوردن فک بالا یک جراحی تهاجمی است و خطرات بیشتری را به همراه دارد. برخی از افراد عوارض منفی را تجربه می کنند. و این روش می تواند ظاهر افراد را تغییر دهد زیرا ساختار استخوانی آنها را تغییر می دهد.
اگر دارای مشکلات مشابه هستید با همکاران ما در انیستیتو سلامت مغز در ارتباط باشید.
دانشجوی دکتری پژوهشی ارگونومی شناختی، عاشق یادگیری، عاشق خواب و مباحث مرتبط با آن و عاشق دانستن درباره عملکردهای شناختی انسان… خوشحالم که در این بستر، فرصت اشتراک اطلاعات با شما عزیزان را دارم.