بنزودیازپین ها:قرص دیازپام یا والیوم برای اضطراب-اثرات و عوارض و راه های جایگزین

بنزودیازپین ها که گاهی اوقات به آنها بنزو می گویند، دسته ای از داروها هستند که معمولاً برای اثرات آرام بخش و ضد اضطراب استفاده می شوند. دیازپام عضوی از این خانواده است. آنها می توانند در درمان اضطراب موثر باشند، اما عوارض جانبی و خطراتی نیز دارند که باید در مورد آنها بدانید.

این داروها زمانی رایج‌ترین درمان برای اضطراب بودند، اما درمان‌های جدیدتر و اغلب مؤثرتری نیز وجود دارد که بسیاری از خطرات مرتبط با بنزودیازپین‌ها را به همراه ندارند. اگر اضطراب دارید، یادگیری بیشتر در مورد استفاده از بنزودیازپین ها برای درمان این بیماری می تواند به شما کمک کند تصمیم بگیرید که آیا این انتخاب درمانی مناسب برای نیازهای شما است یا خیر.

نحوه عملکرد بنزودیازپین ها برای اضطراب

بنزودیازپین ها بر گیرنده های گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA) مغز تأثیر می گذارند. این عمل باعث کند شدن سیستم عصبی مرکزی (CNS) و ایجاد حالت آرامش می شود. بنزودیازپین ها نسبتاً سریع عمل می کنند و علائم را در مدت زمان کوتاهی تسکین می دهند.

آنها همچنین ممکن است برای درمان بی خوابی استفاده شوند، که می تواند هم نشانه ای از اضطراب یا یک عامل کمک کننده باشد. اضطراب ممکن است با خواب تداخل ایجاد کند، اما کمبود خواب نیز میتواند منجر به بدتر شدن علائم اضطراب شود.

دوز مصرفی برای اضطراب

بسته به شرایط و علائم شما، بنزودیازپین ها ممکن است یک بار در روز، چند بار در روز یا بر اساس نیاز مصرف شود. پزشک شما ممکن است با دوز اولیه کم شروع کند که اگر هنوز علائم را تجربه می کنید ممکن است افزایش یابد.

دوز درمانی از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت است. همچنین ممکن است به شدت علائم و شیمی بدن منحصر به فرد شخص بستگی داشته باشد.

دوزهای معمولی

آتیوان (لورازپام):

0.5 تا 1 میلی گرم سه تا چهار بار در روز

کلونوپین (کلونازپام):

0.5 تا 1 میلی گرم سه بار در روز، با حداکثر دوز 20 میلی گرم در روز

لیبریوم (کلردیازپوکساید):

5 تا 25 میلی گرم سه تا چهار بار در روز، با حداکثر دوز 100 میلی گرم در روز

سراکس (اگزازپام):

10 تا 30 میلی گرم سه تا چهار بار در روز، با حداکثر دوز 120 میلی گرم در روز

والیوم (دیازپام):

5 تا 25 میلی گرم سه تا چهار بار در روز، با حداکثر دوز 40 میلی گرم در روز

زاناکس (آلپرازولام):

0.25 تا 1 میلی گرم سه بار در روز. حداکثر دوز در روز 4 میلی گرم است

علاوه بر تجویز بنزودیازپین ها، پزشک ممکن است روان درمانی را نیز برای کمک به درمان اضطراب شما توصیه کند. تحقیقات نشان داده است که ترکیب داروها و روان‌درمانی ممکن است موثرترین گزینه درمانی باشد.
یکی از روش‌هایی که اغلب برای درمان اضطراب استفاده می‌شود،  به نام درمان شناختی رفتاری (CBT) شناخته می‌شود.

انواع بنزودیازپین ها برای اضطراب

کاربردهای متداول بنزودیازپین ها شامل درمان اضطراب، حملات پنیک و بی خوابی است. نمونه هایی از بنزودیازپین ها که برای درمان اضطراب مرتبط با اختلال هراس یا سایر اختلالات اضطرابی استفاده می شوند عبارتند از:

زاناکس (آلپرازولام):

برای تسکین کوتاه مدت علائم اضطراب تجویز می شود

کلونوپین (کلونازپام):

برای درمان اختلال پنیک و حملات پنیک تجویز می شود

والیوم (دیازپام):

ممکن است در مرحله اولیه درمان اختلال هراس تجویز شود

آتیوان (لورازپام):

میتواند برای درمان علائم اضطرابی که با سایر اختلالات روانپزشکی رخ می دهد تجویز شود.

لیبریوم (کلردیازپوکساید):

ممکن است برای درمان اختلالات اضطرابی و همچنین ترک الکل استفاده شود.

بنزودیازپین ها همچنین ممکن است برای شرایط دیگر مانند تشنج، اسپاسم عضلانی یا ترک الکل تجویز شوند. همچنین ممکن است برای درمان اختلالات خواب و ایجاد حالت آرامش قبل از جراحی استفاده شود.

اقدامات احتیاطی هنگام مصرف بنزودیازپین ها

بنزودیازپین ها باید فقط طبق دستور پزشک مصرف شوند. شما نباید بدون مشورت با پزشک دوز خود را افزایش دهید. اگر برای شما بنزودیازپین تجویز شده است، دارو را بدون نظر پزشک قطع نکنید. انجام این کار ممکن است علائم ترک ناخواسته ایجاد کند یا وضعیت و علائم شما را بدتر کند.

استفاده ایمن

بنزودیازپین ها می توانند باعث خواب آلودگی شوند که می تواند بر توانایی شما در رانندگی ایمن تأثیر بگذارد. اگر احساس خواب‌آلودگی دارید، باید از رانندگی یا کار با سایر تجهیزات سنگین خودداری کنید. همچنین باید از مصرف بنزودیازپین ها با الکل یا سایر آرام بخش ها خودداری کنید.

تداخلات دارویی

برخی داروها، از جمله برخی از انواع مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین یا SSRIها، ممکن است بر نحوه متابولیسم و ​​دفع بنزودیازپین از بدن شما تأثیر بگذارند. این ممکن است باعث افزایش داروی بنزودیازپین در خون شما شود. برای جلوگیری از افزایش خطر مصرف بیش از حد یا عوارض جانبی ناخواسته، هنگام مصرف بنزودیازپین‌ها با SSRI یا سایر داروها، باید دستورالعمل‌های پزشک را دنبال کنید.
مخلوط کردن بنزودیازپین ها با الکل یا سایر کلاس های داروهای آرام بخش ممکن است باعث افزایش افسردگی سیستم عصبی مرکزی شود.

این تداخلات می تواند به طور بالقوه جدی باشد و می تواند منجر به افزایش خطر مصرف بیش از حد شود. گزارش هایی از تلفات ناشی از این فعل و انفعالات گزارش شده است.

لیست ذکر شده شامل همه چیز نیست. تداخلات دارویی دیگری نیز وجود دارد که باید از آنها اجتناب کرد و لازم است پزشک قبل از شروع در جریان قرار گیرد.

حتماً پزشک خود را در مورد تمام داروها، از جمله داروهای بدون نسخه و مکمل هایی که مصرف می کنید، مطلع کنید. قبل از مصرف هر گونه داروی با نسخه یا بدون نسخه بنزودیازپین ها با پزشک یا داروساز صحبت کنید.

بارداری و شیردهی

بنزودیازپین ها در سه ماهه اول بارداری با نقایص مادرزادی مرتبط هستند. آنها همچنین در شیر مادر ترشح می شوند. اگر بنزودیازپین مصرف می کنید و باردار شده‌اید، فوراً با پزشک خود صحبت کنید.

سن

بنزودیازپین ها به طور کلی نباید برای درمان اضطراب در کودکان و نوجوانان استفاده شوند. این داروها ممکن است به جای ایجاد احساس آرامش، علائم تحریک پذیری را ایجاد کنند.

افراد مسن نیز ممکن است به اثرات بنزودیازپین ها حساس تر باشند. به همین دلیل، آنها ممکن است بیشتر علائم گیجی و هماهنگی ضعیف عضلانی را تجربه کنند، که ممکن است منجر به افتادن، شکستگی استخوان یا سایر حوادث شود.

بیماری ها

قبل از شروع درمان با بنزودیازپین، در صورت داشتن هر یک از شرایط زیر به پزشک خود اطلاع دهید:

• سابقه مصرف مواد یا وابستگی به الکل یا سایر مواد مخدر
• گلوکوم یا آب سیاه
• بیماری کلیه یا کبد
• سابقه تشنج
• سابقه اختلال دوقطبی یا افسردگی
• افکار خودکشی

عوارض جانبی بنزودیازپین ها

شایع ترین عوارض مصرف بنزودیازپین خواب آلودگی و اختلال در هماهنگی است. چنین عوارض جانبی‌ای خفیف هستند و زمانی که بنزودیازپین ها در دوزهای پایین برای دوره های کوتاه مدت مصرف شوند، ممکن است قابل توجه یا دردسرساز نباشند.

سایر عوارض جانبی عبارتند از:

• گیجی
• خستگی
• اختلال حافظه
• کند شدن پردازش ذهنی

عوارض جانبی مرتبط با بنزودیازپین ها با از بین رفتن اثرات داروها کاهش می یابد. هنگامی که به عنوان یک درمان برای بی خوابی استفاده می شود، ممکن است در روز بعد احساس خواب آلودگی در طول روز داشته باشید.
اگر این موارد یا سایر عوارض جانبی ایجاد شد و همچنان آزاردهنده بود، با پزشک خود صحبت کنید.

هشدار FDA

همچنین مهم است که توجه داشته باشید که این دسته از داروها حاوی هشدار FDA هستند که خطرات جدی سوء استفاده، اعتیاد، وابستگی فیزیکی و ترک را ذکر می کند. حتی زمانی که بنزودیازپین ها در دوزهای تجویز شده مصرف شوند، می توانند منجر به وابستگی فیزیکی و مشکل در قطع ناگهانی آن شوند. استفاده از آنها می تواند منجر به واکنش های جدی ترک، از جمله تشنج شود.

خطر مصرف بیش از حد

زمانی که بنزودیازپین ها طبق دستور مصرف شوند، عموماً ایمن و مؤثر هستند. با این حال، موارد مصرف بیش از حد بنزودیازپین ها به تنهایی یا همراه با الکل یا سایر داروها گزارش شده است. این رویدادها می توانند به طور بالقوه تهدید کننده زندگی باشند.

علائم و نشانه های مصرف بیش از حد عبارتند از:

• آرامبخشی شدید
• گیجی
• اختلال در هماهنگی
• کاهش رفلکس
• دشواری در تنفس
• کما

در صورت مشکوک بودن به مصرف بیش از حد بنزودیازپین، مراقبت های پزشکی فوری مورد نیاز است.

وابستگی و اعتیاد

بنزودیازپین ها در صورت استفاده طولانی مدت، به ویژه در دوزهای بالا، پتانسیل وابستگی فیزیکی دارند. آنها همچنین می توانند از نظر روانی در برخی افراد اعتیادآور باشند.

مطالعات نشان داده‌اند که افرادی که بنزودیازپین‌ها را برای مدت طولانی مصرف می‌کنند، ممکن است مقاوم شوند که مزایای درمانی را کاهش می‌دهد. اگر تحمل رخ دهد، ممکن است برای به دست آوردن نتایج مطلوب، به دوزهای بیشتری از بنزودیازپین‌ها نیاز باشد.

در صورت قطع یا کاهش ناگهانی دارو، مصرف طولانی مدت بنزودیازپین ها ممکن است منجر به وابستگی فیزیکی و علائم ترک شود.

علائم ترک ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• اضطراب
• اسهال / ناراحتی معده
• بیخوابی
• گرفتگی عضلات
• سردرد
• کاهش تمرکز
• تنفس سریع و پی در پی
• لرزش
• تشنج

داروی بنزودیازپین را بدون مشورت با پزشک قطع نکنید یا کاهش ندهید. ممکن است لازم باشد دوز خود را به آرامی کاهش دهید تا از عوارض قطع مصرف جلوگیری شود.

جایگزین های بنزودیازپین ها

جایگزین های دارویی

بنزودیازپین ها موثر و سریع عمل می کنند، که اغلب آنها را به انتخاب خوبی برای دوره های کوتاه مدت و حاد اضطراب تبدیل می کند. با این حال، بنزودیازپین ها تنها گزینه برای درمان علائم اضطراب نیستند. داروهای دیگری که ممکن است برای درمان اضطراب تجویز شوند عبارتند از داروهای ضد افسردگی و مسدود کننده های بتا.

گیاهان دارویی

داروهای گیاهی از جمله بابونه، اسطوخودوس، ال تیانین و سنبل الطیب گاهی برای کمک به اضطراب استفاده می شود.

تغییر سبک زندگی

اصلاح سبک زندگی نیز می تواند در کاهش سطح اضطراب مفید باشد. خواب کافی، به حداقل رساندن مصرف کافئین و ورزش منظم می تواند در کنترل سطح اضطراب نقش داشته باشد.

درمان های نوین

داروها در برخی شرایط مفید هستند اما عوارض جانبی ناخواسته نیز دارند. اگر میخواهید بدون مصرف دارو اضطراب خود را کاهش دهید باید بگوییم این امکان وجود دارد.

اثربخشی دارو و درمان زمان قابل توجهی را می طلبد. و باعث می شود افراد بیش از حد لازم رنج بکشند. اما PEMF برای اضطراب و افسردگی به سرعت عمل می کند.  و آن را بسیار مطلوب، مقرون به صرفه و راحت می کند. FDA استفاده از درمان PEMF را برای اضطراب و افسردگی در سال 2006 تایید کرد.

اگر به دنبال روشی جایگزین یا مکمل برای مدیریت افسردگی، اضطراب، اختلالات خواب، درد های مزمن و … هستید، یا به دنبال یک روش درمانی جدید برای افزودن به برنامه درمانی موجود هستید، با انستیتو سلامت مغز تماس بگیرید، شما می توانید با متخصصین ما در مورد مزایای بالقوه درمان PEMF صحبت کنید. برای اطلاعات بیشتر به واحد مربوطه در سایت ما مراجعه کنید.

منابع:

1. John Hopkins Medicine. Benzodiazepines. John Hopkins Psychiatry Guide.
2. Bandelow B, Michaelis S, Wedekind D. Treatment of anxiety disorders. Dialogues Clin Neurosci. 2017;19(2):93-107. doi:10.31887/DCNS.2017.19.2/bbandelow
3. Balon R, Starcevic V. Role of benzodiazepines in anxiety disorders. Adv Exp Med Biol. 2020;1191:367-388. doi:10.1007/978-981-32-9705-0_20
4. U.S. Department of Justice Drug Enforcement Administration. Drugs of abuse, a DEA resource guide.
5. FDA. FDA requiring boxed warning updated to improve safe use of benzodiazepine drug class.
6. Vinkers CH, Olivier B. Mechanisms underlying tolerance after long-term benzodiazepine use: A future for subtype-selective GABA(A) receptor modulators? Adv Pharmacol Sci. 2012;2012:416864. doi:10.1155/2012/41686
7. https://www.verywellmind.com/benzodiazepines-for-the-treatment-of-anxiety-2584334
8. Kandola A, Stubbs B. Exercise and anxiety. Adv Exp Med Biol. 2020;1228:345-352. doi:10.1007/978-981-15-1792-1_23
9. Tibrewal P, Looi JCL, Allison S, Bastiampillai T. Benzodiazepines for the long-term treatment of anxiety disorders? The Lancet. 2021;398(10295):119-120. doi:10.1016/S0140-6736(21)00934-X
10. Garakani A, Murrough JW, Freire RC, et al. Pharmacotherapy of anxiety disorders: Current and emerging treatment options. Front Psychiatry. 2020;11:595584. doi:10.3389/fpsyt.2020.595584
11. Kroll DS, Nieva HR, Barsky AJ, Linder JA. Benzodiazepines are prescribed more frequently to patients already at risk for benzodiazepine-related adverse events in primary care. J Gen Intern Med. 2016;31(9):1027-1034. doi:10.1007/s11606-016-3740-0

Mozhan Parsa

درباره نویسنده
موژان پارسا پژوهشگر ارشد توان‌بخشی شناختی دانشگاه شهید بهشتی و همکار قطب عصب روان‌شناسی شناختی کشور است. جریان اصلی تحقیقات وی اختلالات عصب تحولی و به طور خاص متمرکز بر اوتیسم می باشد.