افسردگی و تنهایی: وقتی افسرده هستید ولی هیچ کس درک و حمایت نمی کند

افسردگی و تنهایی: وقتی افسرده هستید ولی هیچ کس درک و حمایت نمی کند با هم بشنویم:

آیا افسرده هستید ولی هیچ کس شما را درک نمی کند؟ آیا احساس می کنید هیچ حمایتی از جانب خانواده و دوستان ندارید؟ هنگامی که شما افسرده هستید، داشتن دوستان و خانواده غیرحمایت کننده می تواند سخت باشد. بسیار مهم است که افرادی را در زندگی خود داشته باشید که یا شرایط شما را درک می کنند یا مایل به تلاش هستند. اگر دوستان و خانواده حمایت نکنند – شما را به خاطر علائم بیماریتان سرزنش کنند یا اظهاراتی از روی بی فکری کنند – می تواند باعث شود واقعاً احساس دلسردی کنید. اما چگونه میتوان با افسردگی و تنهایی کنار آمد؟

اگر افرادی که باید بزرگترین حامیان شما باشند، حمایتی از شما انجام ندهند چه کاری می توانید انجام دهید؟ عدم حمایت خانواده و سایر افراد شبکه اجتماعی شما می تواند سخت باشد، اما کارهایی وجود دارد که می توانید برای یافتن حمایت و درک مورد نیاز خود انجام دهید.

کنار آمدن با افسردگی و تنهایی: تشخیص دهید که همه قرار نیست شما را درک کنند

اگر احساس می‌کنید هیچ حمایتی از طرف خانواده ندارید، مهم است که ابتدا بپذیرید که ممکن است دلیلی در پشت احساسات آنها وجود داشته باشد که به شما ربطی ندارد. دلایل زیادی وجود دارد که ممکن است فرد نتواند شرایطی مانند افسردگی را درک کند. رفتار آنها نسبت به شما ممکن است عمیقاً ریشه دار و ناخودآگاه باشد و ربطی به شما به عنوان یک شخص نداشته باشد.

شاید آنها در محیطی بزرگ شده اند که به آنها آموزش داده شده است که نشان دادن آسیب پذیری غیرقابل قبول است. یا شاید افکار آنها تحت تأثیر ننگ دائمی و مشکل ساز پیرامون بیماری روانی باشد.

گاهی اوقات خانواده و دوستان غیرحمایت کننده فقط به آموزش در مورد افسردگی شما نیاز دارند تا بتوانند بهتر درک کنند که شما در چه شرایطی هستید.

اجازه ندهید انگ بیماری روانی مانع از دریافت کمک و حمایتی شود که نیاز دارید. در صورت داشتن علائم افسردگی با متخصص سلامت روان صحبت کنید.

در صورت افسردگی و تنهایی، با خودت خوب رفتار کن

شاید یکی از بهترین راه ها برای یافتن حمایتی که نیاز دارید این باشد که از خودتان شروع کنید. حتی اگر هیچ حمایتی از طرف خانواده ندارید، می توانید بزرگترین حامی خود باشید. تمرین کنید که با خودتان مهربان و ملایم باشید و خودگویی خود را مثبت نگه دارید. به عبارت دیگر، به ندای درونی و آنچه در مورد شما می گوید توجه کنید.

به عنوان مثال، اگر خودگویی شما به خصوص منفی است، ممکن است استرس و اضطراب بیشتری برای خود ایجاد کنید. سعی کنید این مونولوگ های مداوم را مثبت نگه دارید – حتی اگر این به معنای تکرار مانتراهای مثبت هر روز باشد تا زمانی که به یک عادت تبدیل شود.

به یاد داشته باشید، منفی گرایی فقط افسردگی شما را تغذیه می کند

اگر می بینید که در یک چرخه فکری منفی گرفتار شده اید، چیزهای منفی را در مورد خود تکرار می کنید، یا در مورد چیزهایی که اشتباه پیش رفته اند نشخوار فکری می کنید، به دنبال راه هایی برای برگرداندن آن افکار یا قطع کردن چرخه باشید. یافتن راه هایی برای پرت کردن حواس خود نیز می تواند به شما کمک کند.

شما همچنین می توانید با جستجوی فرصت هایی برای مراقبت از خود، مانند انجام کارهایی که خلق و خوی شما را بهبود می بخشد یا مراقبت از بدن خود، به خوبی با خود رفتار کنید. از آنجایی که مراقبت از خود بسیار شخصی است، با تهیه فهرستی از چیزهایی که از آنها لذت می برید اما ممکن است آنها را “ادایی” بدانید، شروع کنید، مانند:

• گرفتن دوش آب گرم
• خواندن یک کتاب خوب
• درست کردن بولت ژورنال
• چرت بعد از ظهر
• صحبت با یک دوست
• گوش دادن به پادکست
• پیاده روی آرام در پارک

سپس راهی برای اختصاص دادن زمان برای این فعالیت ها پیدا کنید. یادگیری مراقبت از خود به روش های کوچک به شما کمک می کند نه تنها احساس بهتری داشته باشید بلکه به شما این امکان را می دهد که مسئولیت سلامت و احساسات خود را نیز بر عهده بگیرید. به همین ترتیب، خودمراقبتی به شما کمک می‌کند تا با انجام کاری مثبت برای خود، بخشی از تمرکز را از عدم حمایت افراد خاص حذف کنید.

باورهای غلط افسردگی را باور نکنید

دلیل دیگری که ممکن است احساس کنید هیچ حمایتی از طرف خانواده ندارید، ممکن است به برخی از افسانه‌ها و باورهای نادرست در مورد این بیماری کمک کند. باورهای غلط در مورد افسردگی را قبول نکنید. افسردگی نشانه ضعف یا تنبلی نیست. این یک بیماری مبتنی بر بیولوژی است که به احتمال زیاد به دلیل عدم تعادل در مواد شیمیایی مهم تنظیم کننده خلق و خو در مغز شما ایجاد می شود.

خواندن این مطلب جالب و مهم را از دست ندهید: دلایل افسردگی چیست؟ علت افسردگی احتمالاً آن چیزی نیست که شما فکر می کنید!

وقتی شما کمک می خواهید، توجه طلب نیستید. شما فقط سعی می کنید بهترین راه را پیدا کنید تا زمانی که خوب شوید. مهم نیست که شخص دیگری به شما چه می گوید، این حقایق را فراموش نکنید. کمک خواستن جسارت زیادی می خواهد. بنابراین، تا زمانی که فرد مناسب را پیدا کنید، به سوال ادامه دهید.

درک کنید که ممکن است دیگران هم مشکلات خودشان را داشته باشند

بپذیرید که برخی از افراد ممکن است با شرایط شما همدردی کنند، اما به سادگی قادر به حمایت فعالانه از شما نیستند. نمونه بارز این وضعیت دوستی است که با افسردگی خود دست و پنجه نرم می کند و به سادگی قادر به حمایت دیگران نیست.

در چنین مواردی، ممکن است شما هیچ حمایتی از جانب خانواده خود نداشته باشید، زیرا آنها عمداً شما را ناامید می کنند. آنها به سادگی ممکن است منابع ذهنی یا فیزیکی برای ارائه نوع حمایتی که شما نیاز دارید را نداشته باشند.

شاید دیگران نمی توانند از شما حمایت کنند چون در حال مبارزه با مشکلات یا احساسات خود هستند. اینطور نیست که آنها به شما اهمیت نمی دهند. آنها فقط در این زمان برای انجام کارهایی بیش از مراقبت از خود توانایی ندارند.

Mozhan Parsa

درباره نویسنده
موژان پارسا پژوهشگر ارشد توان‌بخشی شناختی دانشگاه شهید بهشتی و همکار قطب عصب روان‌شناسی شناختی کشور است. جریان اصلی تحقیقات وی اختلالات عصب تحولی و به طور خاص متمرکز بر اوتیسم می باشد.