نوزادان زیاد بیشتر از بزرگسالان می خوابند. در سال اول زندگی، نوزادان به 9 تا 12 ساعت خواب در روز، علاوه بر چرت زدن منظم، نیاز دارند.  تنها مشکل این است که آنها تمایل دارند به صورت ناگهانی بخوابند، ترکیبی از خواب شبانه و چرت زدن در طول روز.

بسیاری از نوزادان با روز و شب کاملاً معکوس پا به جهان می‌گذارند. این جغدهای کوچک ساعت‌های طولانی‌تری در روز می‌خوابند. و دوره‌های هشیارتر خود را برای ساعت‌های مهتابی نگه می‌دارند. نوزادی که در طول شب، هر یک ساعت از خواب بیدار می‌شود، شروع به تکان دادن پاهای خود می‌کند. شیر می‌خورد و خواستار مراقبت عاشقانۀ یک بزرگسال است. پدر و مادر هر روز خسته‌تر خواهد داشت. این می‌تواند برای بزرگسالان بسیار دشوار باشد، زیرا بدن انسان از لحاظ فیزیولوژیکی با بیدار ماندن در تمام طول شب سازگار نیست. اما دقت داشته باشید که در چند ماه اول زندگی نوزاد، مغز او هنوز با چرخۀ شبانه‌روز آشنا و سازگار نیست و نباید از او انتظار زیادی داشته باشید.

حدود سه تا شش ماه طول می کشد تا نوزادان ساعت داخلی بدن یا ریتم شبانه روزی خود را توسعه دهند. در این مرحله، آنها به طور طبیعی می خواهند شب ها بیشتر بخوابند. و در طول روز بیشتر بیدار باشند. برای والدین خواب‌آلود که می‌خواهند بچه‌های کوچک خود را تشویق کنند که شب بخوابند، آموزش خواب ممکن است کلیدی باشد.

آموزش خواب چیست؟

هدف از آموزش خواب این است که کودک شما به تنهایی چندین ساعت در طول شب بخوابد. اگر از خواب بیدار شوند، یاد خواهند گرفت که خود را آرام کنند و دوباره به خواب خواهند رفت. چندین روش آموزش خواب وجود دارد که والدین می توانند از آنها استفاده کنند که توسط متخصصان اطفال و متخصصان خواب توسعه یافته است.

پس از آموزش خواب، نوزادان می توانند 9 تا 12 ساعت در شب بخوابند. با خواب آرام تر، آنها در طول روز احساس بهتری خواهند داشت. و همچنین والدینشان احساس بهتری خواهند داشت. در نهایت، این وضعیت می تواند کیفیت کلی زندگی را برای خانواده بهبود بخشد. کوچولوها همچنان در طول روز به چرت زدن خود نیاز دارند. اما والدین خسته می توانند از خواب آرام تری لذت ببرند. و به ویژه مادرانی که هنوز از بی خوابی بارداری بهبود نیافته اند.

با برخی از روش های تمرین خواب، نوزادان می توانند در عرض چند روز به تنهایی بخوابند. برای دیگران، به ویژه روش‌های ملایم‌تری که گریه را به حداقل می‌رسانند، این فرآیند می‌تواند طولانی‌تر طول بکشد. هیچ راه درستی برای تمرین خواب وجود ندارد، اما پایداری  و صبور بودن کلید موفقیت است.

زمان شروع آموزش خواب

نوزادان تا 4 تا 6 ماهگی برای تمرین آموزش خواب آماده نیستند. قبل از آن، آنها ریتم شبانه روزی را که به آنها کمک می کند در طول شب بخوابند، تنظیم نکرده بودند. در این سن، آن‌ها می‌توانند مهارت‌هایی مانند خوابیدن مستقل را به دست آورند، و عادت نکرده‌اند که شما آنها را تکان دهید تا بخوابند.

شش ماه به طور کلی زمان خوبی برای شروع تمرین خواب است. اگرچه می توانید از اوایل چهار ماهگی یا تا اواخر نه ماهگی شروع کنید. نه ماهگی می تواند برای برخی از نوزادان بهتر باشد زیرا در این سن دیگر نیازی به خوردن در طول شب ندارند.

تشخیص اینکه چه زمانی کودک شما برای تمرین آموزش خواب آماده است دشوار است. با این حال، اگر کودک شما در شب به خودی خود شروع به خوابیدن کرد (حتی اگر در طول شب از خواب بیدار شود)، به احتمال زیاد آماده است.

همانطور که سن دقیقی برای شروع تمرین خواب وجود ندارد، شما نیز مجبور نیستید که آموزش خواب را شروع کنید. نوزادان در نهایت یاد خواهند گرفت که خودشان بخوابند. با این حال، آموزش خواب موثر است. و فواید قابل توجهی را هم برای نوزادان و هم برای والدین ارائه می دهد، بدون هیچ شواهدی از اثرات منفی طولانی مدت.

وقتی نوزادان نمی توانند خوب بخوابند، هم برای نوزاد و هم برای والدین ناراحت کننده است. کودکان ممکن است دچار بی خوابی کودکان شوند. و والدین بیشتر در معرض خطر افسردگی، استرس و سلامت ضعیف هستند. از سوی دیگر، وقتی نوزادان بیشتر می خوابند، والدین و نوزادانشان نیز احساس بهتری دارند. نوزادانی که خواب آرام تری دارند ، مشکلات رشدی و رفتاری کمتری دارند. و به طور کلی خلق و خوی شادتری دارند.

7 نکته که هنگام خواب باید به خاطر داشته باشید، شیرخوار یا کودک نوپا خود را آموزش دهید

هر روشی که برای تمرین خواب انتخاب می کنید، این نکات می تواند به شما کمک کند در طول این فرآیند آرام و پایدار بمانید.

به کودک خود اجازه دهید تا یاد بگیرد که خود را آرام کند.

با زمین گذاشتن نوزاد در هنگام خواب آلودگی، او عادت می کند که خود به خود به خواب برود. سپس، وقتی شب‌ها از خواب بیدار می‌شوند، مجهزتر می‌شوند تا بدون کمک شما دوباره بخوابند، زیرا تمرین کرده‌اند.

خودتان را از کودکتان جدا کنید.

 لازم نیست کودک شما اتاق خواب خود را داشته باشد تا بخوابد. اما مهم است که راهی برای جدا کردن خود از او بیابید تا بتواند یاد بگیرد که خود را آرام کند.

به یک زمان خواب ثابت پایبند باشید.

 ثبات در تمرین خواب ضروری است. شما در حال ایجاد یک برنامه کاملاً جدید برای فرزند خود هستید. با انتخاب زمان خواب و پایبندی به آن هر شب، ثبات ایجاد کنید.

روش “درست” آموزش خواب، راه درستی برای شما و کودکتان است.

چندین روش مختلف برای تمرین خواب وجود دارد که در ادامه به آنها خواهیم پرداخت. برخی موارد برای برخی خانواده ها مناسب تر هستند، در حالی که برخی برای برخی دیگر بهتر عمل می کنند. بهترین راه، برای آموزش خواب وجود ندارد. این روش فقط پیدا کردن روشی است که برای فرزند شما کار می کند.

بدانید که چند شب اول سخت خواهد بود.

 تمرین خواب می تواند مسیری پر از دست انداز باشد. ممکن است مواقعی وجود داشته باشد که یکی از والدین در منزل نباشد. یا کودک شما شرایط بدی داشته باشد. نفس عمیق بکشید، سعی کنید صبور باشید و آن را به عنوان بخشی از فرآیند بپذیرید.

شما در نهایت موفق خواهید شد.

 اکثر نوزادان تا 9 ماهگی در طول شب می خوابند، بنابراین ناامید نشوید.  برای ردیابی پیشرفت خود یک دفترچه یادداشت تمرین خواب داشته باشید تا بتوانید مثبت و ثابت بمانید.

آموزش خواب ابزاری است که می توانید با تغییر روال عادی کودک خود از آن استفاده کنید.

 همانطور که کودکان رشد می کنند و شروع به رفتن به مدرسه می کنند یا تغییرات دیگری را در زندگی تجربه می کنند، ممکن است نیاز به تغییراتی در برنامه خواب خود داشته باشند. وقتی این اتفاق افتاد، می‌توانید دوباره آنها را  نسبط به مبانی خواب آموزش دهید.

چگونه روال های قبل از خواب با تمرین خواب مطابقت دارد؟

روال های قبل از خواب یک عنصر کلیدی در هر یک از روش های تمرین خواب در بالا را نشان می دهد. آنها حس سازگاری را برای نوزادان ایجاد می کنند که به آنها اطمینان می دهد و به آنها کمک می کند در خواب احساس امنیت کنند. همچنین نوزادان در دوران نوزادی هیچ حسی از روز و شب ندارند. و روتین های قبل از خواب می تواند به آنها کمک کند تا این دو را تشخیص دهند.

با دنبال کردن مجموعه ای از فعالیت ها در هر شب، روتین های قبل از خواب به مغز شما کمک می کند تا تشخیص دهد که زمان خواب است. به خصوص اگر فعالیت ها آرام و ساکت باشند. برای کودکان، روتین های قبل از خواب ممکن است شامل فعالیت هایی مانند حمام کردن، مسواک زدن، خواندن داستان قبل از خواب با شما (یا ساختن یک داستان با هم)، خواندن یک آهنگ آرام، گفتن شب بخیر به اسباب بازی های مورد علاقه شان و البته یک بوسه باشد. شب بخیر!

A.S.Jafari

دانشجوی دکتری پژوهشی ارگونومی شناختی، عاشق یادگیری، عاشق خواب و مباحث مرتبط با آن و عاشق دانستن درباره عملکردهای شناختی انسان… خوشحالم که در این بستر، فرصت اشتراک اطلاعات با شما عزیزان را دارم.