مقدمه
یک مقام آمریکایی در یک بیانیه مطبوعاتی گفت که ایالات متحده با یک اپیدمی تنهایی و انزوا مواجه است. در بیانیه آمده است، حتی قبل از همهگیری کرونا، حدود نیمی از بزرگسالان آمریکایی احساس تنهایی میکردند. این صرفاً دستور العملی برای ناراحتی و اضطراب نیست. تنهایی باعث می شود فرد به مشکلات روانی مبتلا شود و می تواند خطر مرگ زودرس را تا بیش از 60٪ افزایش دهد. راهکارهای برقراری ارتباط موثر با دیگران چه هستند؟
چطور با افراد جامعه، رابطه سالم و موثری داشته باشیم؟ آیا ارتباط زیاد با اطرافیان دردسرساز است؟
“اپیدمی تنهایی و انزوای ما یک بحران بهداشت عمومی است که مورد توجه قرار نگرفته است.” ما باید ایجاد ارتباط اجتماعی را در اولویت قرار دهیم. همانطور که سایر مسائل مهم بهداشت عمومی مانند تنباکو، چاقی و اختلالات مصرف مواد را در اولویت قرار داده ایم.»
متخصصان در مورد روش هایی که تنهایی بر بدن ما تأثیر می گذارد و بهترین راه ها برای غلبه بر احساس انزوا برای تقویت سلامت طولانی مدت صحبت کرده اند.
برقراری ارتباط موثر با دیگران چگونه بر سلامتی تأثیر می گذارد؟
محققان مدتها مشاهده کردهاند که تنهایی با سلامت ضعیف مرتبط است. اما اکنون به نظر میرسد این موضوع وزن بیشتری دارد.
«همهگیری فرصتی منحصر به فرد برای مشاهده پیامدهای طبیعی کاهش یا محدود شدن تعامل اجتماعی در انسان ایجاد کرد. «آنچه جدید است، توجه به تنهایی و گفتگوها پیرامون عواقب آن است.»
چگونه یک فرد تنهایی خود را تعریف می کند. در حالی که برخی از افراد تنهایی را به عنوان انزوای فیزیکی یا قطع ارتباط اجتماعی توصیف می کنند. برخی دیگر احساس پوچی عمیق یا اشتیاق برای درگیر شدن، صمیمیت، دوستی یا اجتماع را تجربه می کنند.
“مهم نیست که فرد چگونه آن را تجربه می کند. اما تنهایی ناخواسته و ناخوشایند است.” حتی کسانی که از «زمان تنهایی» خود لذت می برند، می توانند تنهایی را تجربه کنند. در واقع، افراد در روابط متعهد و سالم اغلب می توانند احساس تنهایی کنند.
احساس تنهایی می تواند اثرات واضح و قابل توجهی بر بدن داشته باشد.
تنهایی فرد را در معرض 29 درصد افزایش خطر بیماری قلبی، 32 درصد افزایش خطر سکته مغزی و 50 درصد افزایش خطر ابتلا به زوال عقل در افراد مسن قرار می دهد. معادل مصرف 15 نخ سیگار در روز.
همچنین می تواند خطر ابتلا به افسردگی را در بزرگسالان در مقایسه با افرادی که به ندرت احساس تنهایی می کنند، دو برابر کند. کودکانی که از نظر اجتماعی احساس انزوا می کنند، در دوران کودکی و بعداً در بزرگسالی نیز با خطرات اضطراب و افسردگی بیشتری روبرو هستند.
به نظر میرسد انزوای اجتماعی نیز در حال رایجتر شدن است. بین سالهای 2003 تا 2020، مدت زمانی که افراد صرف تعامل با دوستان، خانواده و خانواده بزرگ میکنند کاهش یافته است. در مقابل، میزان زمان صرف شده به تنهایی افزایش یافته است.
حتی هنوز، این نشانگرها نمی توانند به خوبی پیش بینی کنند که چه تعداد از مردم احساس تنهایی می کنند. یک فرد می تواند در اتاقی پر از افراد باشد یا روابط و دوستی های خوبی داشته باشد و همچنان احساس تنهایی کند.
«تعمیم و درمان آن از نظر بالینی میتواند تجربه بسیار دشواری باشد. آیا برای برقراری ارتباط موثر با دیگران راه موثری وجود دارد؟
11 راه برای احساس تنهایی کمتر و برقراری ارتباط موثر با دیگران
علیرغم پیچیدگی تنهایی و راه های بسیاری که می تواند بر سلامت ما تأثیر بگذارد، هنوز روش هایی برای کاهش احساس تنهایی وجود دارد. در حالی که استراتژی های مقابله با تنهایی برای هر فردی منحصر به فرد است، موارد زیر برخی از آنها را نشان می دهند.
خودتان را سرزنش نکنید
دکتر کارولین لیف، متخصص علوم اعصاب بالینی و شناختی، گفت: به جای سرزنش کردن خود برای احساس تنهایی یا مرتبط کردن تنهایی با شکسته شدن، نحوه تفکر خود را در مورد آن مجدداً تعریف کنید.
«آن را بهعنوان سیگنالی ببینید که به شما اطلاع میدهد چیزی ضروری برای عملکرد شما بهعنوان یک انسان وجود ندارد. این نشانهای است که به شما میگوید بیشتر در مورد خودتان و آنچه برای بهترین زندگیتان نیاز دارید، میگوید.
افراد را چهره به چهره ببینید
برای برقراری ارتباط موثر با دیگران دیدن چهره انسان و برقراری تماس چشمی برای ارتباط بسیار مهم است.
او گفت: «در واقع، ما ساختارهای خاصی در مغز داریم که فقط به فعالیتهای غیر فعال اختصاص داده شده است. “هدف کنید حداقل یک بار در روز تعامل داشته باشید یا به سادگی در میان افراد دیگر باشید.”
هر هفته، زمانی را برای برنامه ریزی تعاملات رو در رو، چه ناهار کاری، یک قهوه با یک دوست، یا پیاده روی با همسایه اختصاص دهید.
از خانه خود خارج شوید
در مورد فعالیت هایی فکر کنید که باید در آن شرکت کنید که لازم است شما از خانه خود خارج شوید. راه اندازی یک باشگاه کتاب، پیاده روی، حضور در کلیسا یا یک مرکز معنوی، یا ترتیب دادن شام در رستوران های محلی و دعوت از افراد جدید برقراری ارتباط موثر با دیگران کمک کننده است.
“این ممکن است در ابتدا کمی ناراحت کننده باشد. اما فقط به یاد داشته باشید که همه دوست دارند که در آن شرکت کنند.
گوشی را خاموش کنید
در حالی که تلفنها میتوانند وسیلهای برای اتصال باشند، محدود کردن زمانی که صرف آنها میکنید میتواند به شما در ارتباط با مردم از راههای دیگر کمک کند.
«به نظر می رسد برخی از بدترین اثرات دستگاه های الکترونیکی زمانی کاهش می یابد که دستگاه ها کمتر از دو ساعت در روز استفاده شوند. «تعامل رو در رو با عزیزانتان را افزایش دهید. بهتر است هنگام غذا خوردن گوشی خود را کنار بگذارید. یا وقتی برای پیاده روی می روید آن را در خانه بگذارید.»
حرف بزنید
در حالی که روابط نزدیک در حال انجام است، تجربه سطوح مختلف تعامل مهم است.
«برخوردهای گاه به گاه به اندازه برخوردهای عمیق و معنادار برای شادی ما کلید دارند. هفتهای دو بار با فردی آشنا یا ناآشنا صحبت کنید.
لیف پیشنهاد کرد تلاش کنید تا دوستانه تر باشید. هنگامی که در یک فضای کوچک با یک غریبه، مانند آسانسور هستید، به جای نگاه کردن به زمین یا تلفن خود، لبخند بزنید و سلام کنید. برای برقراری ارتباط موثر با دیگران به راه هایی برای شروع گفتگو فکر کنید.
هر روز قدردانی کنید
تشکر و قدردانی صمیمانه – با سطوح بیشتری از شادی مرتبط است. این می تواند به سادگی تشکر از یک صندوقدار در فروشگاه مواد غذایی باشد. تماس گرفتن با افراد زندگیتان راه دیگری برای نشان دادن قدردانی است.
یک ایمیل یا پیامک برای کسی بفرستید و بگویید که به او فکر می کنید یا کسی را به شام دعوت کنید. “با دوستان، خانواده و همکاران خود ارتباط ایجاد کنید. ببینید آیا آنها به چیزی نیاز دارند یا خیر. حتی اگر هر از چند گاهی یک کلمه تشویقی برای آنها ارسال کنید.”
به دیگران خدمت کنید
یافتن لحظاتی برای خدمت به دیگران می تواند جامعه را بسازد. همچنین ارزشی برای آمدن به جهان داریم. چیزی که به ما کمک میکند با اطرافیان خود احساس ارتباط داشته باشیم. این میتواند به سادگی کمک به یک همکار در محل کار باشد که روزهای سختی را سپری میکند. تماس با دوست یا یکی از اعضای خانواده که میدانید با مشکل مواجه است. [یا] کمک به یک غریبه در مغازهای که پول کافی برای خرید ندارد.
برای برقراری ارتباط موثر با دیگران به آنها گوش کنید
وقتی دیگران احساس کنند که شنیده می شوند، می تواند احساس ارتباط متقابل را ایجاد کند. “به جای ارائه راه حل یا به اشتراک گذاشتن تجربیات مشابه، با پرسیدن سوال گوش دهید.” “احساس شنیده شدن و فهمیدن واقعاً هسته اصلی احساس ارتباط است.”
آسیب پذیر نباشید
به اندازه کافی اعتماد به نفس داشته باشید تا احساس ارزشمندی خود را کشف کنید.
«در بعضی مواقع اینکه ببینید زندگی سخت است چیزی نیست که از آن خجالت بکشید. در حالی که سرکوب احساسات فقط اوضاع را بدتر می کند. با یک دوست، یکی از اعضای خانواده، یک مشاور محلی یا یک مرکز کمک آنلاین صحبت کنید.
کلید درمان در این نیست که وانمود کنید همیشه خوب هستید.» “در عوض، بهبودی از فعال بودن در جستجوی کمک و کمک به دیگران ناشی می شود.”
از راه های ناسالم برای ارتباط خودداری کنید
گاهی اوقات تنهایی میتواند محرکی برای درگیر شدن در فعالیتهایی باشد که ناسالم هستند. مانند استفاده بیش از حد از الکل، استفاده از مواد مخدر یا درگیر شدن در اعمال جنسی خطرناک.
«اگر این الگویی است که در خود تشخیص میدهید، به دنبال پشتیبانی یا کمک حرفهای برای ایجاد عادات و مهارتهای سالمتر برای ایجاد ارتباط باشید.
ارتباط را به روش های غیرمنتظره پیدا کنید
برای کسانی که در کنار دیگران راحت نیستند، حس قوی ارتباط نیز می تواند در درون ایجاد شود. “شما می توانید با ایجاد حس ارتباط بیشتر با خود، به اثرات محافظتی مشابه یا بیشتری یا به طبیعت به حیوانات خانگی به یک علت دست یابید. “بیشتر اوقات، این چیزها به افراد دیگر نیاز ندارند. اما گاهی اوقات می توانند با حضور همفکرانشان تقویت شوند.”
برای دریافت اطلاعات بیشتر و مشاوره رایگان چند تخصصی با ما در کلینیک سلامت مغز دانا در تماس باشید.
منبع: https://www.health.com/loneliness-epidemic-ways-to-connect-7497295
درباره نویسنده
خجسته رحیمی جابری، پژوهشگر دکترای تخصصی علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی شیراز و نویسنده وب سایت انستیتو سلامت مغز دانا. زمینه کاری تخصصی ایشان مشکلات حافظه و آلزایمر است وی بیش از 20 مقاله معتبر بین المللی در این زمینه به چاپ رسانده است. می توانید پژوهش های او را در اینجا (کلیک کنید) دنبال کنید.