چگونه کارمان را خوب انجام دهیم ولی خودمان را تحت فشار نگذاریم؟ + وارد نکردن استرس به خود

بدون اینکه کاری بکنیم، به اندازه کافی در زندگی با استرس مواجه می شویم. اما وارد کردن استرس به خود دقیقاً همان کاری است که بسیاری از ما به نوعی انجام می دهیم، گاهی حتی بدون اینکه متوجه باشیم. اولین گام برای آرام کردن خودمان این است که بفهمیم چه زمانی ممکن است بی جهت کار را برای خودمان سخت تر کنیم.

به جای سرزنش کردن خودتان، چرا یاد نگیرید که چه کاری می توانید انجام دهید تا از نابود کردن خودتان جلوگیری کنید و قوی ترین یاور خود در کاهش استرس باشید؟ در اینجا برخی از بهترین راه‌ها برای استفاده حداکثری از زندگی و کاهش استرس‌های تحمیلی وجود دارد.

موفقیت بالا در مقابل کمال گرایی را درک کنید

بسیاری از مردم به عادات کمال گرایانه دچار می شوند و متوجه نیستند که راه بهتری برای انجام بهترین کار بدون از بین بردن خودتان در این راه وجود دارد. بسیاری از کمال گرایان معتقدند که باید به کمال برسند وگرنه شکست خورده اند. این باور نه تنها می تواند منجر به استرس شود، بلکه در واقع می تواند به موفقیت کمتری نسبت به نگرش یک فرد معمولی موفق منجر شود!

اولین قدم مهم این است که تفاوت بین کمال گرایی و موفقیت بالا را بشناسید و واقعاً درک کنید که چرا کمال گرایی بیشتر نوعی آسیب رساندن به خود است تا یک ایده آل. وقتی صحبت از استرس به میان می‌آید، «تمام تلاش را کردن» بهتر از «بی‌نقص بودن» است و در درازمدت، سالم‌تر نیز هست.

اگر متوجه شدید که از لحاظ احساسی اسیر اشتباهاتی که مرتکب شدید شده اید، و بیشتر متوجه اشتباهات خود شده اید تا آنچه درست انجام داده اید، و هنگام انجام یک کار خوب اما نه عالی، مضطرب می شوید، نشانه این است که باید تجدید نظر کنید.

بین سخت تلاش کردن و تیپ رفتاری نوع A تعادل برقرار کنید

سخت کار کردن می تواند منجر به استرس کمتری شود اگر به دست آوردهای بیشتر و احساس موفقیت تبدیل شود. از سوی دیگر، رفتار تیپ A که می‌تواند با نسخه‌ای افراطی از یک مسئولیت کاری قوی همراه باشد، می‌تواند برای سلامت روحی و جسمی و همچنین روابط شما مشکل ایجاد کند.

افراد تیپ A نسبت به افراد سخت کوش متوازن بیشتر در معرض آسیب به سلامتی خودشان هستند و همچنین می توانند رفتارهای ناسالم انجام دهند. ممکن است نتوانید شخصیت خود را تغییر دهید، اما می توانید کمی نرمش به خرج دهید و تمرکز خود را به سمت آرامش بیشتر تغییر دهید، و این است که می تواند تفاوت ایجاد کند.

زندگی متعادلی داشته باشید

داشتن یک زندگی کامل عالی است، اما اگر زندگی متعادلی نداشته باشید، ممکن است در مواقع زیادی احساس استرس کنید. چگونه می توانید مرز بین پر مشغله بودن و غرق شدن را مشخص کنید؟

می توانید با توجه به احساس خود در پایان روز، در پایان یک آخر هفته (زمانی که می خواهید یک هفته جدید را با چالش های جدید شروع کنید)، و نگاهی دقیق به زندگی خود شروع کنید تا ببینید آیا شما زمان کافی برای حفظ فعالیت های خودمراقبتی به طور منظم دارید؟

از جمله این فعالیت ها:

• درگیر شدن در ورزش منظم
• خواب کافی
• اهمیت به روابط اجتماعی

مراقبت از خود برای مدیریت استرس ضروری است، و هیچ هدف دیگری نباید بالاتر از آن قرار گیرد. در غیر این صورت نمی توانید به آن اهداف به طور موثر دست یابید. افراد خسته در نهایت شتاب خود را از دست می دهند.

خوشبینانه فکر کنید نه بدبینانه

بسیاری از مردم از مثبت اندیشی می ترسند و آن را به یک ترفند ذهنی تشبیه می کنند که در آن مشکلات مهم یا نشانه های ارزشمند زندگی را نادیده می گیرید و در نهایت مرتکب اشتباهاتی می شوید که استرس بیشتری به همراه دارد.

در واقع، تفکر مثبت واقع بینانه (تمرکز بر موارد مثبت بدون نادیده گرفتن هدف کامل و ناتوانی در رسیدگی به مسائلی که نیاز به پاسخ دارند) می تواند به شما کمک کند تا در زندگی خود مؤثرتر عمل کنید و در طول مسیر استرس کمتری داشته باشید.

یکی از بهترین استراتژی‌های مثبت اندیشی که می‌توانید اتخاذ کنید، تفکر خوش‌بینانه است، که یک الگوی خاص از تفکر است که به شما امکان می‌دهد توجه خود را روی دستاوردهایی متمرکز کنید که اعتماد به نفس شما را به حداکثر می‌رساند و به شما امکان می‌دهد در آینده بهترین کار را انجام دهید.

به خودتان اجازه دهید احساس واقعی را داشته باشید، سپس سعی کنید احساس بهتری داشته باشید

ممکن است شنیده باشید انکار احساسی که دارید، چیز سالمی نیست. درست است.

در حالی که یافتن تعادل بین تصدیق احساسات و درگیر شدن در نشخوار فکری مهم است، انکار احساسات نیز سالم نیست.

یک راه مؤثرتر برای کمک به خود در زمان های استرس زا این است که از طریق یادداشت روزانه، صحبت کردن با یک دوست صمیمی، یا صحبت با یک درمانگر در صورت لزوم، از احساستان و دلیلش آگاه تر شوید. و سپس تلاش کنید در فعالیت هایی درگیر شوید که به شما کمک می کند بهبود پیدا کنید و ادامه دهید.

نقاط ضعف خود و دیگران را بپذیرید

شاید با دیدن عنوان این مطلب هم می دانستید که یک راه عالی برای کاهش استرس این است که به سادگی خودتان را آرام کنید و به خودتان استراحت بدهید. همچنین می توانید با استراحت دادن به دیگران، استرس را کاهش دهید.

همه چیز را به خودتان نگیرید، کینه ها را نگه ندارید، و سعی کنید با درک اینکه ممکن است چیزها از دیدگاه آنها چه احساسی داشته باشند، بهترین برداشت ها را در افراد ببینید. یاد بگیرید که خود و دیگران را به خاطر اشتباهات گذشته ببخشید.

راه‌های موثر زیادی برای انجام این کار وجود دارد، اما مدیتیشن یکی از ابزارهای بسیار مؤثر مدیریت استرس است، به گونه‌ای که به بهبود خلق و خوی و به آرامش شما کمک می‌کند.(منبع)

وقتی روی اینجا و اکنون تمرکز می کنید، نمی توانید در مورد چیزی که قبلاً اتفاق افتاده است نشخوار فکری کنید. و نمی توانید نگران چیزی در آینده باشید. مدیتیشن و تمرکز حواس نیاز به تمرین دارند، اما می توانند تفاوت زیادی در سطح کلی استرس شما ایجاد کنند زیرا شما را به زمان حال برمی گرداند.

اگر میخواهید تمرینات مدیتیشن را مبتنی بر پایه دینامیک مغز انجام دهید، میتوانید از انستیتو سلامت مغز دانا کمک بگیرید. برای اطلاعات بیشتر واحد مربوطه را در سایت ما ببینید و روی لینک زیر کلیک کنید:

حرف آخر

دست برداشتن از فشار آوردن بر خود سخت است. حتی ممکن است بترسید که اگر کمی آرام باشید، همه چیز به هم می ریزد. اما فشار آوردن کمتر به خودتان می‌تواند کلید احساس بهتر و داشتن زندگی بهتر باشد.

اگر فشاری را احساس می‌کنید و برای رهایی از آن تلاش می‌کنید، به دنبال کمک حرفه‌ای باشید. صحبت کردن با یک درمانگر ممکن است به شما کمک کند فشار کمتری به خود وارد کنید تا بتوانید بیشترین بهره را از زندگی ببرید.

از کمک گرفتن دریغ نکنید و بدانید سلامت روان شما مهم ترین چیز است. برنامه های جامع ما می تواند به شما کمک کند تا سلامت روان خود را ارتقا بخشید. اگر می‌خواهید درباره روش‌هایی که می‌توانید سلامت روان خود را به سلامت بهینه برگردانید، بیشتر بدانید، با انستیتو سلامت مغز دانا تماس بگیرید.

منابع:

Mozhan Parsa

درباره نویسنده
موژان پارسا پژوهشگر ارشد توان‌بخشی شناختی دانشگاه شهید بهشتی و همکار قطب عصب روان‌شناسی شناختی کشور است. جریان اصلی تحقیقات وی اختلالات عصب تحولی و به طور خاص متمرکز بر اوتیسم می باشد.