یک دانشمند مغز از دانشگاه اتاوا در تلاش است تا رازهای تاریک ناامیدی را باز کند. یک بیماری خطرناک که می تواند افراد افسرده را به این باور برساند که خودکشی تنها پاسخ مشکلات آنها است.
یا شاید سوال شما این باشد که غلبه بر ناامیدی و فرار از تاریکی چگونه اتفاق افتد؟ یا اینکه چرا ناامید می‌شویم و چگونه با ناامیدی مقابله کنیم؟
دکتر گئورگ نورثوف ، دانشمند علوم اعصاب در انستیتوی تحقیقات بهداشت روان سلطنتی ، می خواهد بیوشیمی ناامیدی را بفهمد. تا بتواند به پزشکان کمک کند تا افرادی که بیشتر در معرض خطر خودکشی هستند را شناسایی کرده و درنهایت ، داروهای هدفمند و درمانی را برای افراد در بحران تولید کند.
نورثوف از تجهیزات اسکن مغز برای بررسی لحظه ای فعالیت مغز بیماران افسرده و افرادی که خودکشی کرده اند استفاده می کند.
او با تحقیق خود ، آنچه را که به عقیده او محلی برای “ناامیدی” است ، شناسایی کرد: مدارهای عصبی در مناطق خط میانی مغز ، در امتداد شکاف بین دو نیمکره مغز.
این ناحیه خانه ای برای شبکه حالت استراحت مغز است که به آن حالت پیش فرض(defult) نیز گفته می شود ، که وقتی افراد خوابند ، رویاپردازی می کنند یا اجازه می دهند ذهنشان پرسه بزند ، فعال است.
نورثوف می گوید ، این ناحیه از مغز میزان فعالیت عصبی را به طور غیرمعمولی، در افراد افسرده و خودکشی کرده اند نشان می دهد.
نورثوف اکنون در حال بررسی رابطه بین آن سطح بالای فعالیت و یک ویژگی اصلی ناامیدی است: ناتوانی
در طرح افکار به آینده.
وی توضیح می دهد: “آنچه باعث می شود بخواهیم زندگی را ادامه دهیم توانایی ما در نگاه به آینده است: مغز به این طریق عمل می کند.” وقتی خودکشی می کنی ، دیگر آینده ای نمی بینی. بسیاری از این افراد یا در حال حاضر در حادثه ای حبس شده اند – مانند شکست در یک نوع از امتحان – یا در گذشته کاملاً حبس شده اند. آنها نمی توانند هیچ ارتباطی با آینده برقرار کنند. ”
وی می گوید ، وقتی این جریان مختل می شود ، تأثیر آن عمیق است. “این بر هر نوع حرکت ، هر نوع عمل ، هر نوع درک ، هر نوع شناخت ، هر نوع احساس تأثیر می گذارد.
تصور کنید همه این عملکردها قایق های مختلف روی یک رودخانه هستند. اگر رودخانه به درستی جریان نداشته باشد ، همه این
قایق ها گیر می کنند. این خودکشی است. “
سرانجام ، بر اساس یک سری مطالعات در کانادا و چین ، نورثوف امیدوار است که نوع فعالیت عصبی بالا را توصیف کند که می تواند به عنوان نشانه ای برای افسردگی شدید باشد. با اسکن مغزی می توان چنین علامتی را تشخیص داد.
در حال حاضر ، چالش های ذهنی مانند افسردگی از طریق ارزیابی مبتنی بر مصاحبه تشخیص داده می شوند.
علاوه بر این ، Northoff می گوید ، ممکن است درمان های بالینی برای کمک به افراد خودکشی بتوانند تفکر خود را در آینده پیش بینی کرده و ذهن خود را برای افکار مثبت تر باز کنند.
نورثوف که در سال 2009 از آلمان در دانشگاه اتاوا و رویال استخدام شد ، دکترای روانپزشکی و فلسفه دارد. وی بیش از 150 مقاله علمی منتشر کرده و اخیراً هشتمین کتاب خود را با عنوان “ذهن مغز” که برای مخاطبان چینی ترجمه شده است ، به پایان رسانده است.
نورثوف اکنون در یک مطالعه گسترده در چین شرکت کرده است ، دانش آموزان را از نظر نشانگرهای پیش بینی کننده افسردگی شدید بررسی می کند. محققان تصویربرداری مغز و داده های ژنتیکی دانش آموزان ورودی به مدرسه را جمع آوری می کنند و افرادی که مشکلات بهداشت روانی را گزارش می کنند دوباره مورد بررسی قرار می گیرند.
طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی ، چین یکی از بالاترین میزان خودکشی در جهان را دارد. نظرسنجی بر روی 140000 دانش آموز دبیرستانی چینی نشان داد که از هر 5 نفر یک نفر فکر خودکشی را داشته است.
منبع:/ottawacitizen.com
سید مهدی ساداتی هستم. عاشق مغز! داروساز و دانشجوی دکترای تخصصی علوم اعصاب. عضو تیم مرکز سلامت مغز دانا! از علاقه هام شناسوندن کارایی های هیجان انگیز مغز به زبان ساده به آدمهاست! جست و جو می کنم در افسردگی، داروهای موثر بر مغز و سایر بیماری های حوزه ی روان و البته نوروپلاستیسیتی!