آیا ماری جوانا واقع خطرناک است؟
مردم اغلب، ماری جوانا را با مواد دیگر مانند الکل یا سایر مواد مخدر مقایسه می کنند تا بگویند ایمن تر است. اما باید آگاه باشیم که ماده موثره ماری جوانا می تواند برای افراد و به خصوص نوجوانان بسیار خطرناک باشد.
برای افرادی که در خانواده سابقه اعتیاد دارند، مصرف این مواد خطرات اعتیاد را افزایش می دهد. یا اگر کسی سابقه خانوادگی اسکیزوفرنی داشته باشد، ماری جوانا می تواند در برخی موارد خطر ابتلا به روان پریشی را افزایش دهد. فراتر از این خطرات، ماری جوانا می تواند ارگان های مختلف مانند ریه ها و قلب را تحت تأثیر قرار دهد.
آیا این ماده اعتیاد آور است؟
عدم اعتیاد آور بودن این ماده، کاملا باور اشتباهی است که بین مردم و به خصوص نوجوانان رایج است. منظور ما از اعتیاد از نظر پزشکی، استفاده مداوم از یک ماده با وجود پیامدهای منفی است. مردم علی رغم پیامدهای منفی، این ماده مخدر را مصرف می کنند.
از بین تمام افرادی که این مواد را مصرف می کنند، فقط درصد کمی (حدودا 9 درصد)، در برخی از مراحل زندگی خود معیارهای اعتیاد را دارند. اما، اگر به افرادی که از نوجوانی شروع به استفاده از ماری جوانا می کنند، نگاه کنید، این تعداد تا 17درصد افزایش می یابد. در این دوره زمانی مغز نوجوانان هنوز در حال رشد بوده و کاملاً آسیب پذیر است. افرادی که روزانه از ماری جوانا استفاده می کنند، 25 تا 50 درصد دچار اعتیاد می شوند.
بنابراین افرادی که از نوجوانی شروع به مصرف ماری جوانا کنند، با احتمال بالا دچار اعتیاد می شوند.
عوارض مصرف بیش از حد این ماده اعتیاد آور چیست؟
برای اکثر قریب به اتفاق مردم، مصرف بیش از حد ماری جوانا به خودی خود بسیار خطرناک است. مصرف بیش از حد ماری جوانا در اروپا و آمریکا به دفعات مشاهده شده است. این افراد وضعیت وخیم روان پریشی را تجربه می کنند. دچار توهم بینایی و شنوایی و یا افکار خطرناک و آسیب رسان می شوند. در بعضی مواقع به ناچار به این افراد داروهای ضد روان پریشی داده تا علائم را کاهش دهند.
در موارد دیگر، افراد دچار سندرم استفراغ چرخه ای می شوند. استفراغ شدید بوده و با انقباض قوی عضلات شکمی همراه است به طوریکه فرد بی اختیار ممکن است به جلو پرتاب شود. درمان این مسئله حتی با دارو بسیار سخت است. آنچه در نهایت به این بیماران کمک می کند، کاهش و قطع مصرف ماری جوانا است.
اشکال مصنوعی تتراهیدروکانابینول (THC) نیز می تواند بسیار خطرناک باشد. این مواد شیمیایی نیز به همان گیرنده های مغز متصل می شوند. اما تأثیرات فیزیولوژیکی بسیار قوی تری دارند و می توانند منجر به مشکلات کلیوی، مشکلات کبدی، تشنج، روان پریشی و خودکشی شوند.
درباره نویسنده
خجسته رحیمی جابری، پژوهشگر دکترای تخصصی علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی شیراز و نویسنده وب سایت انستیتو سلامت مغز دانا. زمینه کاری تخصصی ایشان مشکلات حافظه و آلزایمر است وی بیش از 20 مقاله معتبر بین المللی در این زمینه به چاپ رسانده است. می توانید پژوهش های او را در اینجا (کلیک کنید) دنبال کنید.