07136476172 - 09172030360 [email protected]

فرزندم پرخاشگره چیکار کنم؟ 9 نکته کاربردی!

توسط | خرداد ۱۱, ۱۴۰۲ | سلامت مغز

چه زمانی عصبانیت، تحریک پذیری و پرخاشگری در کودک خطرناک است؟

برای یک کودک کوچکتر از 4 سال غیرعادی نیست که در هر هفته 9 مرتبه کج خلقی کند. این ها شامل گریه، لگد زدن، پا زدن، ضربه زدن و هل دادن است که پنج تا ۱۰ دقیقه طول می‌کشد.

بیشتر کودکان در مهدکودک این رفتار را بیشتر انجام می دهند. برای کودکانی که کج خلقی‌شان با افزایش سن ادامه می‌یابد و تبدیل به چیزی می‌شود که از نظر رشد مناسب نیست، کمک حرفه‌ای ممکن است ضروری باشد. مسائل خشم شایع ترین دلیل ارجاع کودکان برای درمان سلامت روان است. فرزندم پرخاشگره چیکار کنم؟

خشم، تحریک پذیری و پرخاشگری در کودکان چگونه تشخیص داده می شود؟ فرزندم پرخاشگره!

کودکان خردسال ممکن است توسط والدین خود برای ارزیابی روانشناختی یا روانپزشکی تحت نظر گرفته شوند یا توسط متخصص اطفال، روانشناس، معلم یا مدیر مدرسه معرفی شوند. کودکان بزرگتر با مشکلات رفتاری که با قانون مرتبط است ممکن است برای ارزیابی و درمان توسط دادگاه یا سیستم قضایی اطفال فرستاده شوند.

هنگام ارزیابی وسعت و عمق خشم یا پرخاشگری کودک، درمانگر به رفتارهای مختلف در زمینه زندگی کودک نگاه می کند. این ها شامل دریافت نظرات از والدین و معلمان، بررسی سوابق تحصیلی، پزشکی و رفتاری و انجام مصاحبه انفرادی با کودک و والدین است.

رفتار پرخاشگرانه/فرزندم پرخاشگره! 

این رفتار مستلزم هر رفتاری است که به عمد انجام شود و خود یا شخص دیگری را به خطر بیندازد یا باعث آسیب روحی و جسمی شود. پرخاشگری برای کودکان کمتر از 4 سال غیرعادی نیست. اما بچه ها در مهدکودک با این رفتار بیشتر رشد می کنند.

با این حال، برای بسیاری از کودکان، رفتار پرخاشگرانه تداوم پیدا می کند. از نظر رشدی رفتار مناسبی نیست و زندگی شخصی، خانوادگی و اجتماعی را مختل می کند. همچنین یکی از علل رایج مراجعه به کلینیک های کودک و نوجوان است. آیا به عنوان والدین، نمی‌دانید چگونه با رفتار پرخاشگرانه مقابله کنید؟ این سوال زیاد از ما پرسیده می شود که فرزندم پرخاشگره چیکار کنم؟

کودکان پرخاشگری را به روش های مختلف نشان می دهند.

ضربه زدن، گاز گرفتن، عصبانیت، طغیان هایی که می تواند به اموال آسیب برساند یا تلاش برای دستکاری وسایل دیگران از طریق تهدید از جمله نمود رفتاری است.

عوامل مختلفی می تواند بچه ها را منصرف کند. اینها شامل: دشواری در مدیریت مشکلات اجتماعی یا کنترل انگیزه‌ها است. در بسیاری از مواقع، نبرد درونی با عوامل استرس زا، ناتوانی در تنظیم احساسات یا مشکل در بیان مشکلات می تواند منجر به رفتار پرخاشگرانه شود.

با این حال، والدین، معلمان و خانواده می توانند بر نحوه واکنش بچه ها تأثیر بگذارند. تغییر شرایط در محیط کودک می تواند رفتار او را تغییر دهد. زیرا فشارها، خشونت ها، فرصت ها و پیامدها، همگی تمایل به رفتار پرخاشگرانه یا غیر پرخاشگرانه را شکل می دهند.

 برای مقابله با رفتار پرخاشگرانه کودکمان چه کنیم؟ فرزندم پرخاشگره!

1. بر خود مسلط و آرام باشید.

پاسخ دادن به طغیان عاطفی کودک با فوران عاطفی خود یا تنبیه فیزیکی مانند کتک زدن مطمئناً یک دور باطل ایجاد می کند. الگوسازی مناسب تنظیم هیجان و رفتار اجتماعی، و همچنین تقویت روحیه کودکان برای استفاده از آنها برای دستیابی به اهداف به جای پرخاشگری و مخرب بودن، راهی به جلو است. در صورت نیاز از یک متخصص کمک بگیرید.

2. از تسلیم شدن در برابر طغیان های تهاجمی یا عصبانیت ها خودداری کنید.

با خرید یک ماشین اسباب‌بازی برای بچه‌تان در مرکز خرید، چون روی زمین دراز می‌کشد، جیغ می‌کشد، رفتار نامناسب او را تقویت می کنید و به نورفتار او پاداش می دهید.

3. خوبی ها را بشناسید و به آنها پاداش دهید.

به جای پاداش دادن فقط به موارد خارق‌العاده، یک جمله ساده « وقتی مهمانی تمام شد این رفتاری که داشتی را دوست داشتم» می‌تواند با تمجید از رفتار مطلوب به افزایش آن کمک کند و احتمال تکرار آن را افزایش دهد.

4. به کودکان بیاموزید که احساسات خود را شناسایی، نامگذاری و تنظیم کنند.

اعتبار بخشیدن به احساسات و عواطف کودک با گفتن “می بینم که شما کمی عصبانی هستید چون شکلات برات نخریدم” می تواند به آنها کمک کند به جای بیان فیزیکی احساسات خود با زدن یا گاز گرفتن، احساسات خود را به صورت کلامی بیان کنند.

راهبردهایی مانند شمارش معکوس از 100 تا 1 را قبل از پاسخ دادن به آنها آموزش دهید تا خشم آنها تحت کنترل باشد. با آموزش دادن به کودک به جای مشت زدن به دیوار، پرخاشگری را تغییر دهید.

 

5. یک رفتار تقویت کننده مناسب پیدا کنید.

پاداشی که داده می شود یا محرک ناخوشایندی که از بین می رود باید بسیار ارزش گذاری شود. تمام نقض قوانین باید به خروج فوری محرک های مورد نظر منجر شود. پیروی از قوانین باید فوراً و هر از گاهی به شدت پاداش داده شود.

6. ثابت قدم باشید.

مطمئن شوید که به رفتار پرخاشگرانه یک کودک پاسخ قابل پیش بینی دارید. قوانین باید در زمینه‌ها و زمان‌های مختلف یکسان باشند تا از دوگانگی جلوگیری شود و کودک را در مورد نحوه رفتار گیج نکند.

7. الگوهای تعامل اجباری با بچه ها را بشکنید.

اختلافات زناشویی، عوامل استرس زای اجتماعی-اقتصادی و بیماری روانی در والدین می تواند منجر به سبک فرزندپروری اجباری شود. چیزی که در آن والدین تعاملات مثبت کمی با کودکان دارند و آنها را به طور مکرر، متناقض و بی اثر تنبیه می کنند. آنها همچنین رفتار پرخاشگرانه را با پاسخ دادن به تنبیه یا مقابله و کنار گذاشتن آنها هنگامی که پرخاشگری کودک افزایش می یابد، به طور منفی تقویت می کنند.

بنابراین، کودک می‌آموزد که تشدید تنش منجر به کناره‌گیری والدین می‌شود و سبک رابطه‌ای پرخاشگرانه ایجاد می‌کند.

8. سوگیری اسناد خصمانه را کنار بگذارید.

مهم است که کودک خود را به عنوان یک کودک خوب در نظر بگیرید. کودکی با عادات بد که توسط محرک های خاص تحریک می شود و با عواقب خاصی تقویت می شود. شما باید این کار را به جای نسبت دادن رفتار پرخاشگرانه به عوامل منفی درونی پایدار انجام دهید که می تواند باعث تحریک بیشتر رفتار منفی کودک شود.

9. نظارت.

از یک نمودار برای نظارت بر سوابق و پیامدهای رفتارهای مثبت و منفی خاص استفاده کنید. این نشان می دهد که چگونه رفتار کودک تا حدی توسط سوابق و پیامدها کنترل می شود. همچنین می‌تواند نحوه کاهش رفتار پرخاشگرانه را با تغییر سوابق یا پیامدها روشن کند. راه حل های کاهش رفتار پرخاشگرانه با تغییر پیامدها شامل نادیده گرفتن نمایش های جزئی چنین رفتاری و استفاده از زمان استراحت یا محرومیت از امتیازات به عنوان پاسخ به پرخاشگری است.

برای اطلاعات بیشتر با ما در انستیتو سلامت مغز دانا در تماس باشید.

منبع: 9 practical tips to deal with aggressive behaviour in a child (healthshots.com)

واحد علوم اعصاب رفتاری (اضطراب، افسردگی و سایر اختلالات خلقی-رفتاری)

 

افسرده شدم چیکار کنم؟ (راه درمان شما اینجاست!)

به این مقاله امتیاز دهید