شناخت علائم اضطراب در کودک

شناخت علائم اضطراب در کودک با هم بشنویم:

مقدمه

بسیاری از مردم به اشتباه معتقدند که فقط بزرگسالان می توانند اضطراب را تجربه کنند. در حقیقت، اضطراب در سن، جنسیت، پیشینه یا قومیت تفاوتی قائل نمی شود. حتی می تواند کودکان را تحت تاثیر قرار دهد. طبیعی است که کودکان هر چند وقت یکبار اضطراب را تجربه کنند. مثلاً هنگام شروع سال تحصیلی جدید یا امتحان کردن یک سرگرمی جدید.

با این حال، این اضطراب برای برخی از کودکان بسیار شدید است. می تواند بر توانایی آنها برای همگام شدن با مدرسه و سایر فعالیت ها تأثیر بگذارد. حتی می تواند آنها را از نظر فیزیکی تحت تأثیر قرار دهد. یا باعث مشکلات خواب و گوارشی شود. بنابراین، بسیار مهم است که بتوانیم علائم اضطراب را در کودک تشخیص دهیم. بدانیم قبل از بدتر شدن مشکل چه اقداماتی برای کمک به آنها انجام دهیم.

شناخت علائم اضطراب در کودکان

اضطراب می تواند هر فرد را به طور متفاوت و به میزان متفاوت تحت تاثیر قرار دهد. می تواند در مورد کودکان پیچیده تر باشد زیرا آنها اغلب نمی دانند که چه چیزی را تجربه می کنند و نمی دانند چگونه از بزرگترها کمک بخواهند. وقتی نمی توانند احساس خود را بیان کنند، والدینشان ممکن است حتی تشخیص ندهند که مشکلی وجود دارد. با این حال، برخی از علائم رایج وجود دارد که باید مراقب آنها بود. آنها عبارتند از:

• شکایت مکرر از معده درد یا سردرد
• شب ادراری
• نمی‌خواهد به مدرسه برود
• کناره گیری از خانواده و دوستان
• تغییرات رفتاری ناگهانی و غیر قابل توضیح مانند پرخاشگری، عصبانیت و گریه مکرر
• مشکل در تمرکز روی یک کار خاص
• مشکل در خوابیدن در طول شب
• کابوس های مکرر
• کم اشتهایی
• نگرانی بیش از حد
• صحبت های منفی
• بیش از حد ناتوانی در گذراندن زمان دور از والدین
• شکایت از ضربان قلب

درک عواملی که می توانند در اضطراب کودکان نقش داشته باشند

مشخص کردن دلیل خاصی که کودک ممکن است با اضطراب دست و پنجه نرم کند دشوار است. در بسیاری از موارد والدین هیچ کاری نمی توانستند انجام دهند تا فرزندشان را از دست و پنجه نرم کردن با این اختلال باز دارد.

برخی از رایج‌ترین عواملی که در اضطراب کودک نقش دارند عبارتند از:

• سابقه خانوادگی (داشتن یکی از اعضای نزدیک خانواده که با اضطراب دست و پنجه نرم می کند)
• سیم کشی مغز بدلیل رفتار آموخته شده (زندگی با افرادی که اغلب نگران هستند و این نگرانی را به زبان می آورند)
• تجربه یک رویداد آسیب زا (به عنوان مثال، از دست دادن یکی از عزیزان، تجربه یک بلای طبیعی، یا شاهد خشونت ناشی از سوء استفاده)

اختلالات اضطرابی که در بین کودکان شایع است

انواع مختلفی از اختلالات اضطرابی وجود دارد. ممکن است نیاز به روش های درمانی متفاوتی داشته باشد. برخی از اختلالات اضطرابی که در کودکان شایع است عبارتند از:

اضطراب جدایی

کودکی که با اضطراب جدایی دست و پنجه نرم می کند، جدا بودن از والدین/ سرپرستان خود بسیار دشوار خواهد بود. آنها ممکن است در طول این جدایی استرس شدید و غیرقابل کنترلی را تجربه کنند. این می تواند شرکت در رویدادهایی مانند خوابیدن در خانه دوستان، اردوهای تابستانی و حتی مدرسه را برای آنها دشوار یا غیرممکن کند. آنها همچنین ممکن است با نگرانی وسواسی مبنی بر اینکه اتفاق وحشتناکی برای عزیزانشان رخ خواهد داد دست و پنجه نرم کنند.

اضطراب اجتماعی

کودکی که با اضطراب اجتماعی دست و پنجه نرم می کند، در موقعیت های اجتماعی یا در موقعیت هایی که افراد زیادی وجود دارند، با اضطراب شدید دست و پنجه نرم می کند. آنها ممکن است از صحبت کردن با افراد جدید ترس داشته باشند. با نگرانی از شرمساری خود یا قضاوت شدن توسط دیگران دست و پنجه نرم کنند. این نوع اضطراب می تواند آنها را از تمایل به آزمایش چیزهای جدید باز دارد.

فوبیای خاص

برخی از کودکان با فوبیای شدید مرتبط با چیزهای خاص دست و پنجه نرم می کنند. برخی از نمونه ها عبارتند از: رعد و برق، حشرات، بیمار شدن، شنا کردن، دریافت شلیک گلوله، یا بودن در اطراف حیوان.

چگونه والدین می توانند به کودکی که با اضطراب دست و پنجه نرم می کند کمک کنند؟

اگر مشکوک هستید که فرزندتان با یک اختلال اضطرابی دست و پنجه نرم می کند، اولین قدم این است که با پزشک اطفال او تماس بگیرید. آنها می توانند با ارائه یک تشخیص و راهنمایی شما در جهت درست برای درمان مناسب فرزندتان کمک کنند.

برای برخی از کودکان، درمان ممکن است به آنها کمک کند. برای دیگران، ممکن است داروی تجویزی لازم باشد. علاوه بر کمک به کودکان خود در درمان سنتی، کارهای دیگری نیز وجود دارد. می توانید به طور منظم انجام دهید تا به آنها در رفع اضطراب کمک کنید.

برخی از نمونه ها عبارتند از:

• اطمینان حاصل کنید که کودک شما احساس راحتی می کند که در مورد احساس خود با شما صحبت می کند. مرتباً با او تماس بگیرید.
• به آنها کمک کنید تا یاد بگیرند که چگونه اضطراب خود را به گونه ای بیان کنند که برای آنها مفید باشد. مثلاً اگر در بیان آن مشکل دارند، سعی کنید از آنها بخواهید تصویری از اضطراب خود ترسیم کنند.
• از نحوه برخورد خود با استرس خود آگاه باشید. در حالی که تجربه استرس برای والدین طبیعی است، سعی کنید از بحث در مورد این استرس با فرزند خود اجتناب کنید. زیرا آنها می توانند آن را به عنوان استرس خود درونی کنند.

اضطراب فقط بزرگسالان را تحت تاثیر قرار نمی دهد.

می تواند هر کسی را بدون در نظر گرفتن سن تحت تاثیر قرار دهد. از آنجایی که کودکان اغلب نمی دانند چگونه احساس خود را بیان کنند، والدین آنها ممکن است حتی متوجه وجود مشکلی نشوند. برخی از علائم رایج مرتبط با اضطراب در کودکان وجود دارد که باید مراقب آنها بود. برخی از مثال‌ها عبارتند از شب ادراری، ترس از موقعیت‌های اجتماعی، شکایت مکرر از معده و سردرد و مشکلات خواب.

اگر مشکوک هستید که فرزندتان با اضطراب دست و پنجه نرم می کند، حتما با ارائه دهنده مراقبت های اولیه او تماس بگیرید. او می تواند به شما در درمان کمک کند. به عنوان والدین، می توانید با آموزش نحوه بیان احساسات و روشن ساختن این که برای حمایت از او حاضرید، گام های بیشتری برای کمک به فرزندتان بردارید. در انستیتو سلامت مغز دانا، ما می خواهیم به شما و کسانی که دوستشان دارید کمک کنیم تا به اوج سلامت روان برسید.

 

 

منبع: Recognizing the Signs of Anxiety in a Child | Achieve Medical Center