میلیون ها نفر اخیراً برای تماشای جوکر، در داستان بتمن، به سینما رفتند. سوال مهم این است که در بین مخاطبان چند نفر ویژگی های مشابه دارند؟ در واقع، آیا ممکن است که شما خود یک سایکوپس باشید؟ برای پاسخ به این سؤال، باید معیارهای تشخیصی روانپزشکی ارائه شده در PCL-R را که توسط رابرت هار در دهه 1970 تهیه شده است، بررسی کنیم.
با استفاده از هار، متخصصان می توانند از PCL-R برای ارزیابی اینکه فرد هر یک از معیارهای روانپزشکی را نشان می دهد، استفاده کنند. برآوردها نشان می دهد که حدود 1٪ از افراد واجد شرایط هستند – گرچه تصور می شود این درصد در بین زندانها (25٪) باشد.
سایکوپسی مطلق یا اولیه می تواند حداکثر امتیاز را از لیست 20 گانه هار داشته باشد، در حالی که نمره صفر نشان دهنده کسی است که تمایلات سایکوپسی ندارد. کسانی که نمره آنها 30 یا بالاتر است، باید بیشتر ارزیابی شوند و بسیاری از مجرمان نمره بین 22 تا 30 را کسب می کنند. در نتیجه، سایکوپسی ممکن است به بهترین شکل به عنوان یک طیف دیده شود، در حالی که همه ما برخی از صفات را تا حدی در خود داریم.
درنهایت، ما نمی توانیم فرض کنیم که پرورش – مثلاً تربیت سخت – ما را به فرد مبتلا به سایکوپسی تبدیل می کند. بحث در مورد طبیعت یا تربیت مدتهاست که در رابطه با سایکوپسی مورد بحث قرار گرفته است و هنوز پاسخ روشنی وجود ندارد. اما اخیراً مطرح شده است که گرچه یک پیش بینی ژنتیکی برای نشان دادن خصوصیات روانشناختی در فرد ضروری است، اما برخی از عوامل محیطی، از جمله تروما، سوءاستفاده و طرد توسط عزیزان می توانند مسیر این اختلال را تعیین کنند.
همچنین نباید فرض کنیم شخصی که با برخی از معیارهای PCL-R مطابقت دارد سایکوپسی است. باید در نظر داشته باشیم که همه افراد مبتلا به سایکوپسی جنایتکار نیستند. بسیاری از این افراد موفق نیز هستند، بنابراین نمره بالا PCL-R لزوماً ما را خطرناک یا قاتل نمی سازد.
سایکوپسی کاملاً شایع است – بنابراین چگونه می توانیم یکی را شناسایی کنیم؟
تست روانشناختی
اولین مشخصه روانپزشکی مطابق PCL-R جذابیت سطحی است. البته، این می تواند یک ویژگی ظاهراً مثبت باشد. این یک صفت نیست که با علاقه واقعی یا همدلی دیگران ایجاد شده باشد، اما به سایکوپسی این امکان را می دهد تا اطرافیان خود را از همکاران کار گرفته تا شرکای عاشقانه جذب خود کنند. ممکن است یک استراتژی مطلوب باشد.
یکی دیگر از خصوصیات مهم یک احساس ارزشمند بودن بیش از حد است. البته، این احساس عمیق اعتماد به نفس یا خودباوری ممکن است توضیح دهد که چرا به نظر می رسد بسیاری از این افراد در دنیای تجارت به طور بی نظیری رونق می گیرد. افراد مبتلا به سایکوپسی متأسفانه، با کمرنگ کردن همکاران و “دوستان” خود، خود را بهتر جلوه می دهند و ممکن است از نظر آسیب شناسی دروغ بگویند. مراقب خودشیفتگان باشید.
سایر معیارهای موجود در لیست PCL-R عبارتند از: عدم اظهار پشیمانی یا گناه، ناسزاگویی، شیوه زندگی انگلی و رفتارهای تبلیغاتی جنسی. به طور خلاصه، سایکوپسی ها به ریسک پذیری زیاد مبتلا می شوند و ممکن است کمتر ترس خود را نشان دهند یا احساس کنند.
اما آنها همیشه اپراتورهای خنک نیستند. یکی از مشخصه های آشکار و رایج، کنترل رفتاری ضعیف است که با حالت روانشناختی ارتباط دارد و احتمالاً دارای سابقه بزهکاری در دوران نوجوانی هستند. افراد مبتلا به سایکوپسی تمایل دارند که چگونگی رفتار دیگران را ببینند و تقلید کنند، اما ممکن است پیامدهای رفتاری ضد اجتماعی نیز داشته باشند.
برای اطلاعات بیشتر به موسسه سلامت مغز دانا مراجعه کنید.
منبع:
The Conversation
درباره نویسنده
دکتر علی محمد کمالی فارغ التحصیل دکترای تخصصی علوم اعصاب از دانشگاه علوم پزشکی شیراز، بیش از 15 سال است که در زمینه پژوهش، تدریس و فعالیت های اجرایی در حوزه علوم اعصاب فعالیت و تجربه دارد. وی همچنین در ارتقا عملکرد های شناختی با استفاده از نوروتکنولوژی و مطالعات خواب تخصص ویژه ای دارد. او یکی از بنیانگذاران انستیتو سلامت مغز دانا است، (گروهی که سلامت مغز را اولویت جامعه می داند).
دکتر کمالی بیش از 50 مقاله پژوهشی (h-index 13) در مجلات معتبر علمی به چاپ رسانده و در حال حاضر مدیر عامل انستیتو سلامت مغز دانا است. بعلاوه به عنوان پژوهشگر ارشد واحد مغز، شناخت و رفتار دپارتمان علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی شیراز مشغول فعالیت می باشد. می توانید پژوهش او را در Google Scholar دنبال کنید.
دکتر کمالی علاوه بر تخصص در زمینه علوم اعصاب، سال ها است که به عنوان مدیر اجرایی مجله علوم پزشکی پیشرفته و فناوری های کاربردی (JAMSAT) مشغول به فعالیت است. همچنین به عنوان دبیر اجرایی انجمن علوم اعصاب ایران شاخه فارس فعالیت می کند.