یک تکنیک جدید به محققان اجازه داد توزیع سطح لیتیوم در مغز انسان را ارزیابی کنند. یافته ها نشان داد که افراد بدون افسردگی به میزان قابل توجهی لیتیوم بیشتری در ماده سفید مغز دارند تا ماده خاکستری. در مقابل ، افرادی که افسردگی یا تمایل به خودکشی دارند توزیع متعادل تری از لیتیوم در ماده سفید و خاکستری دارند.
اختلالات افسردگی از جمله بیماری های شایع در سراسر جهان است. دلایل آن پیچیده است و تا به امروز فقط تا حدی قابل درک است. به نظر می رسد عنصر کمیاب لیتیوم نقش دارد. با استفاده از نوترون های منبع نوترونی تحقیق در دانشگاه فنی مونیخ (TUM) ، یک تیم تحقیقاتی اکنون ثابت کرده است که توزیع لیتیوم در مغز افراد افسرده با توزیع موجود در انسان های سالم متفاوت است.
لیتیوم برای بسیاری از ما با باتری های قابل شارژ آشناست. بیشتر افراد روزانه لیتیوم را در آب آشامیدنی مصرف می کنند. مطالعات بین المللی
نشان داده است که میزان بالاتر لیتیوم طبیعی در آب آشامیدنی همزمان با میزان خودکشی پایین در میان مردم است.
در غلظت های بسیار بالاتر نمک های لیتیوم برای دهه ها برای درمان شیدایی و اختلالات افسردگی استفاده شده است. با این حال ، هنوز دقیق نقش لیتیوم در مغز مشخص نیست.
فیزیکدانان و متخصصان مغز و اعصاب در دانشگاه فنی مونیخ به متخصصان پزشکی قانونی در دانشگاه لودویگ-ماکسیمیلیان-مونیخ (LMU) و یک تیم متخصص از منبع تحقیقات نوترون Heinz Maier-Leibnitz (FRM II) پیوستند تا روشی را توسعه دهند که بتوان از آن استفاده کرد به طور دقیق توزیع لیتیوم در مغز انسان را تعیین کنید.
این تیم امیدوار است که بتواند برای درمان نتیجه گیری کند و همچنین درک بهتری از فرایندهای فیزیولوژیکی درگیر در افسردگی بدست آورد. نوترون ها کوچکترین اثری از لیتیوم را تشخیص می دهند. دانشمندان مغز یک بیمار خودکشی را بررسی کردند و آن را با دو فرد کنترل کننده مقایسه کردند. این تحقیق بر روی نسبت غلظت لیتیوم در ماده مغز سفید به غلظت ماده خاکستری مغز متمرکز بود.
به منظور تعیین محل لیتیوم در مغز ، محققان 150 نمونه از مناطق مختلف مغز را تجزیه و تحلیل کردند – به عنوان مثال مناطقی که احتمالاً مسئول پردازش احساسات هستند. در ابزار تجزیه و تحلیل سریع فعال سازی اشعه گاما FRM II (PGAA) ، محققان بخشهای نازک مغز را با نوترون تابش کردند
“دکتر رومان گرنه هاوزر از آزمایشگاه فناوری مرکزی گروه فیزیک TUM توضیح می دهد. این دو محصول پوسیدگی توسط ردیاب های جلوی و پشت نمونه گرفته شده و بنابراین اطلاعاتی را در مورد محل دقیق قرارگیری لیتیوم در قسمت مغز ارائه می دهند.
آنالیز با نوترون
از آنجا که غلظت لیتیوم در مغز معمولاً بسیار کم است ، تشخیص آن نیز بسیار دشوار است. یک جنبه خاص تحقیق با استفاده از نوترون ها این است که نمونه های ما از بین نمی روند. این بدان معناست که می توانیم آنها را چندین بار در مدت زمان طولانی بررسی کنیم. ”
تفاوت معنی داری بین بیماران افسرده و افراد سالم
“ما دیدیم که لیتیوم به میزان قابل توجهی بیش از ماده خاکستری در ماده سفید افراد سالم وجود دارد. در مقابل ، بیمار خودکشی توزیع متعادلی داشت ،( بدون تفاوت سیستماتیک قابل اندازه گیری)
نتایج ما کاملاً پیشگامانه است ، زیرا ما برای اولین بار توانستیم توزیع لیتیوم را در شرایط فیزیولوژیکی تشخیص دهیم. “شوفر از گزارش آن خوشحال است. “از آنجا که ما توانستیم مقدار کمی از عنصر موجود در مغز را بدون استفاده از دارو تشخیص دهیم و از آنجا که توزیع آن کاملاً متفاوت است ، تصور می کنیم که لیتیوم واقعاً عملکرد مهمی در بدن دارد.
فقط یک آغاز
گرنه هاوزر اذعان می کند: “البته این واقعیت که ما فقط قادر به بررسی بخشهای مغزی از سه نفر بودیم تنها یک آغاز محسوب می شود.” “با این حال ، در هر مورد ما توانستیم بسیاری از مناطق مختلف مغز را که رفتار سیستماتیک را تأیید می کنند ، بررسی کنیم.”
گرنه هاوزر می گوید: “ما می توانیم با بیماران بیشتری که داستان زندگی آنها نیز بهتر شناخته خواهد شد ، اطلاعات بیشتری کسب کنیم” ، افزود: در این صورت ممکن است بتوان به این س سوال پاسخ داد که آیا توزیع انحرافی لیتیوم در افراد افسرده علت است یا نتیجه بیماری؟!
سید مهدی ساداتی هستم. عاشق مغز! داروساز و دانشجوی دکترای تخصصی علوم اعصاب. عضو تیم مرکز سلامت مغز دانا! از علاقه هام شناسوندن کارایی های هیجان انگیز مغز به زبان ساده به آدمهاست! جست و جو می کنم در افسردگی، داروهای موثر بر مغز و سایر بیماری های حوزه ی روان و البته نوروپلاستیسیتی!