دانشمندان شناسایی کرده اند که چگونه افراد می توانند “تصادف در پردازش بینایی” داشته باشند – تقاطعی از سیگنالهای پیشرو (feedforward) و بازخورد (feedback) که می تواند باعث شود ما از محرک های مغز آگاه نشویم. در ژورنال ویژن، محققان شرح می دهند، هنگامیکه از مغز خواسته میشود، اطلاعاتی را بیش از آنچه که می تواند پردازش کند، چه اتفاقی می افتد؟
این پدیده، که به آن لقب “تصادف در پردازش بینایی” داده شده، هنگامی اتفاق می افتد که نورون ها مشغول پردازش یک تصویر باشند، خیلی سریع وظیفه پردازش تصویر دیگر نیز به آن ها داده شود، در این صورت مغز درمورد یکی یا هر دو تصویر به آگاهی نمیرسد.
محقق ارشد این مطالعه، دانشمند علوم اعصاب، ماکسیمیلیان ریزنهابر، اظهار میکند: “مطالعات قبلی نشان داده است که افراد نسبت به کشف اشیایی که در یک زمان به هم نزدیک می شوند، ضعیف هستند، حتی اگر مغز انسان بتواند تا 70 تصویر در ثانیه را پردازش کند.”
“مطالعه ما محدودیت خاصی از سیستم بینایی را نشان می دهد و توضیح می دهد که چرا مغز ما در این شرایط به آگاهی نمی رسد. وقتی کسی به شما بگوید چیزی را که در یک وضعیت آشفته رخ داده، ندیده است، شاید او در واقع آن را دیده، اما نسبت به این دیدن، آگاه نیست. “
این مطالعه شواهدی را برای این تئوری ارائه می دهد که یک “تقاطع” ممکن است در مسیر عصبی تحریکات بینایی رخ دهد. این مسیر از پشت مغز شروع می شود و به جلو امتداد می یابد، سیگنال های بصری را به سرعت تا قشر جلوی مغز (“feedforward”) پردازش می کند، و سپس دوباره آنها را به مناطقی که محرک ها ابتدا در آن پردازش شدند (“feedback”)، ناحیه پشت مغز، می فرستد.
Riesenhuber توضیح می دهد: “به نظر می رسد که موج بازخورد برای شرکت کنندگان بسیار مهم است که از محرک هایی که مغز آنها در قسمت” پیش فرض “پردازش شده اند، آگاه باشند.
این مطالعه شامل یک سری آزمایشات EEG است که در آن برای شرکت کنندگان تصاویری از صحنه های طبیعی به سرعت 12 تصویر در ثانیه پخش می شود، مشاهده کردند و پاسخ دادند که چند تصویر شامل حیوانات است، و همچنین شامل چه نوع حیواناتی بود.
Riesenhuber توضیح می دهد که “تصادف در پردازش بینایی” هنگامی اتفاق می افتد که قسمت پشتی مغز با تصویر دوم دوباره تحریک می شود و حلقه بازخورد مورد نیاز برای تصویر اول به پایان می رسد.
محققان خاطر نشان می کنند، نتیجه گیری های آنها نه تنها به چگونگی این پدیده، چه زمانی و در کجا می تواند محدودیت های توانایی پردازش مغز بوجود آید، پاسخ می دهد، بلکه دارای اطلاعاتی است که آگاهی از یادگیری و توجه را در بر می گیرد.
دکتر جاکوب جی مارتین، نویسنده اصلی این تحقیق، علاوه بر معرفی نظریه ای که دلیل اصلی عدم آگاهی را توضیح می دهد، نشان می دهد که چگونه می توان به افزایش آگاهی کمک کرد. “هنگامی که ما به طور آزمایشی تداخل بین بخش های پیشرو (feedforward) و بازخورد (feedback) این دو محرک را کاهش دادیم، شاهد بهبود عملکرد و طبقه بندی تصاویر بودیم.”
این یافته ها هیجان انگیز هستند زیرا می توانند به روشهای جدیدی برای تسریع پردازش شناختی و یادگیری در انسان منجر شوند.
برای اطاعات بیشتر به موسسه سلامت مغز دانا مراجعه کنید.
منبع:
“A crash in visual processing: Interference between feedforward and feedback of successive targets limits detection and categorization”. Jacob G. Martin; Patrick H. Cox; Clara A. Scholl; Maximilian Riesenhuber.
درباره نویسنده
دکتر علی محمد کمالی فارغ التحصیل دکترای تخصصی علوم اعصاب از دانشگاه علوم پزشکی شیراز، بیش از 15 سال است که در زمینه پژوهش، تدریس و فعالیت های اجرایی در حوزه علوم اعصاب فعالیت و تجربه دارد. وی همچنین در ارتقا عملکرد های شناختی با استفاده از نوروتکنولوژی و مطالعات خواب تخصص ویژه ای دارد. او یکی از بنیانگذاران انستیتو سلامت مغز دانا است، (گروهی که سلامت مغز را اولویت جامعه می داند).
دکتر کمالی بیش از 50 مقاله پژوهشی (h-index 13) در مجلات معتبر علمی به چاپ رسانده و در حال حاضر مدیر عامل انستیتو سلامت مغز دانا است. بعلاوه به عنوان پژوهشگر ارشد واحد مغز، شناخت و رفتار دپارتمان علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی شیراز مشغول فعالیت می باشد. می توانید پژوهش او را در Google Scholar دنبال کنید.
دکتر کمالی علاوه بر تخصص در زمینه علوم اعصاب، سال ها است که به عنوان مدیر اجرایی مجله علوم پزشکی پیشرفته و فناوری های کاربردی (JAMSAT) مشغول به فعالیت است. همچنین به عنوان دبیر اجرایی انجمن علوم اعصاب ایران شاخه فارس فعالیت می کند.