مولتیپل اسکلروزیس (MS) چیست؟
ام اس نوعی بیماری عصبی است که در صورت آسیب دیدن ماده عایق (“میلین”) در اطراف سلولهای عصبی در سیستم عصبی مرکزی رخ می دهد. کلمه اسکلروز از کلمه یونانی “skleros” به معنی سخت گرفته شده است. در بیماری ام اس ، مناطق سخت موسوم به “پلاک” در امتداد آکسون نورون ایجاد می شوند. “چندگانه” به مناطق مختلف سیستم عصبی گفته می شود که ممکن است به میلین آسیب برسانند. مبتلایان به ام اس می توانند علائمی مانند مشکل در راه رفتن ، مشکلات بینایی و درد را تجربه کنند.
بیماری ام اس مسری نیست و کشنده نیست. اما ، از آنجا که بیماری ام اس در نحوه ارسال پیام از طریق سیستم عصبی اختلال ایجاد می کند ، علائم بیماری ام اس می تواند جدی و ناتوان کننده باشد. MS به عنوان یک بیماری خود ایمنی در نظر گرفته می شود. این بدان معنی است که سیستم ایمنی بدن به بافت خود حمله می کند. در بیماری ام اس ، سیستم ایمنی به میلین حمله می کند.
سیستم ایمنی بدن
بدن شما همیشه مراقب مهاجمان خارجی مانند باکتری ها و ویروس ها است. اگر این مهاجمان وارد بدن شما شوند ممکن است شما را بیمار کنند. با این حال ، بدن شما دارای مکانیسم های دفاعی برای مبارزه با این میکروارگانیسم ها و جلوگیری از عفونت است. این مکانیسم های دفاعی سیستم ایمنی بدن شما را تشکیل می دهند.
برخی از سلول های ایمنی بدن می توانند خود مهاجمان را از بین ببرند و برخی دیگر باعث هدایت خون اضافی به محل عفونت و تولید التهاب می شوند. سلولهای ایمنی دیگر برای یافتن و از بین بردن مهاجمان مضر مواد شیمیایی یا “آنتی بادی” تولید می کنند. سلولهای تولید کننده آنتی بادی در سیستم لنفاوی قرار دارند.گروهی از اندامها شامل مغز استخوان ، تیموس ، طحال ، غدد لنفاوی ، لوزه ها و ضمایم. این سلول ها با شناسایی مهاجم یا برخی از مواد خارجی به قسمت های دیگر بدن می روند. اندام های سیستم لنفاوی توسط مجموعه ای از رگ های لنفاوی متصل می شوند که در نهایت در جریان خون تخلیه می شوند.
گاهی اوقات ، سیستم ایمنی بدن بخشی از بدن خود را خارجی می بیند و در آنچه به عنوان “پاسخ خود ایمنی” نامیده می شود ، به آنها حمله می کند. در مورد ام اس ، سیستم ایمنی به میلین اطراف سلولهای عصبی مغز و نخاع حمله می کند.
چه عواملی باعث بیماری ام اس می شود؟
اگرچه علت دقیق بیماری MS مشخص نیست ، اما چندین عامل محیطی و ژنتیکی احتمالاً در پاسخ خود ایمنی نقش دارند.
فاکتورهای محیطی
محققان کشف کرده اند که با افزایش فاصله از خط استوا ، خطر ابتلا به MS بیشتر است. حتی در ایالات متحده آمریکا ، بیماری ام اس در ایالت های شمالی شیوع بیشتری دارد تا در ایالت های جنوبی. با این حال ، دلیل این توزیع MS مشخص نیست. ممکن است چیزی (به عنوان مثال ، ویروس) در محیط باعث پاسخ خود ایمنی شود.
عوامل ژنتیکی
احتمال ابتلا به بیماری ام اس یک جز genetic ژنتیکی دارد. اگر فردی به ام اس مبتلا باشد ، خطر ابتلا به ام اس در نزدیکان نزدیک مانند کودک یا خواهر و برادر افزایش می یابد. دوقلوی یکسان مبتلا به ام اس حدود 33٪ احتمال ابتلا به ام اس دارد. با این حال ، چون این شانس 100٪ نیست ، MS به شدت یک اختلال ارثی نیست.
چه اتفاقی برای سیستم عصبی می افتد؟
MS به چندین روش بر سلول های عصبی تأثیر می گذارد:
- تکه های التهاب ممکن است در میلین وجود داشته باشد که آکسون های مغز و سایر قسمت های سیستم عصبی را احاطه کرده است. این التهاب می تواند به میلین آسیب برساند.
- میلین در اطراف آکسون ها ممکن است خراب شده و از بین برود. این “مایع زدایی” نامیده می شود.
- آکسون ها ممکن است آسیب ببینند و از بین بروند.
وقتی میلین آسیب می بیند ، انتقال سیگنال های الکتریکی در طول آکسون ها مختل می شود. ممکن است بعد از کاهش التهاب ، بدن بتواند میلین آسیب دیده را ترمیم کند. به این فرآیند “بازسازی” گفته می شود.
چه کسی به بیماری ام اس مبتلا می شود؟ علائم چیست؟
افراد معمولاً در سن 20 تا 40 سالگی علائم MS را نشان می دهند. ام اس در زنان دو تا سه برابر بیشتر از مردان است. انجمن ملی مولتیپل اسکلروزیس تخمین می زند که 1.000.000 نفر در ایالات متحده ام اس دارند.
علائم رایج:
- مشکلات حسی (لمسی) مانند بی حسی یا سوزن سوزن شدن دست و پا
- از دست دادن قدرت و مهارت عضلانی
- مشکلات مربوط به راه رفتن ، تعادل و هماهنگی
- مشکلات بینایی ناشی از التهاب عصب بینایی
سایر علائم احتمالی:
- مشکلات مثانه و روده
- درد
- خستگی
- مشکلات شناختی (به عنوان مثال ، تفکر ، حافظه)
- افسردگی
- لکنت زبان
علائم MS در افراد مختلف متفاوت است. دوره های مختلفی وجود دارد که این بیماری ممکن است انجام شود.
ام اس-عود کننده-: افراد علائم بیماری را نشان می دهند ، اما به نظر می رسد که بهبود می یابند. پس از مدتی ، علائم دوباره ظاهر می شوند. چرخه علائم تا بهبود با گذشت زمان ادامه دارد. این رایج ترین نوع MS است.
MS پیشرونده اولیه: افراد بدون بهبودی به تدریج علائم را بدتر می کنند.
MS ثانویه پیشرونده: افراد ابتدا دوره های بهبودی را نشان می دهند ، اما بعداً بدون بهبودی وارد مرحله بدتر شدن تدریجی علائم می شوند.
چگونه می توانید بفهمید شخصی به MS مبتلا است؟
بیماران معمولاً در مورد سابقه پزشکی و علائمی که تجربه کرده اند با پزشک صحبت خواهند کرد. سپس یک پزشک برای تأیید تشخیص ممکن است چند آزمایش انجام دهد. برخی از علائم اولیه بیماری ام اس ممکن است نشانه هایی از بیماری های دیگر باشد ، بنابراین ممکن است تشخیص مثبت آن زمان بر باشد. برخی از آزمایشاتی که پزشکان استفاده می کنند ، تصویربرداری با تشدید مغناطیسی ، گرفتن و بررسی مایع مغزی نخاعی و ضبط سیگنال های مغزی است.
ادامه دارد…
https://danabrain.ir/%d8%a8%db%8c%d9%85%d8%a7%d8%b1%db%8c-%d8%a7%d9%85-%d8%a7%d8%b3%d8%8c-%d8%b2%d9%85%d8%a7%d9%86%db%8c%da%a9%d9%87-%d8%b3%db%8c%d8%b3%d8%aa%d9%85-%d8%a7%db%8c%d9%85%d9%86%db%8c-%d8%a8%ad9%87-%db%8c%da%a9/
سید مهدی ساداتی هستم. عاشق مغز! داروساز و دانشجوی دکترای تخصصی علوم اعصاب. عضو تیم مرکز سلامت مغز دانا! از علاقه هام شناسوندن کارایی های هیجان انگیز مغز به زبان ساده به آدمهاست! جست و جو می کنم در افسردگی، داروهای موثر بر مغز و سایر بیماری های حوزه ی روان و البته نوروپلاستیسیتی!