نوزادان تا حدود 6 ماهگی چرخه خواب منظمی ندارند. در حالی که نوزادان تازه متولد شده حدود 16 تا 17 ساعت در روز می خوابند، ممکن است تنها 1 یا 2 ساعت در هر زمان بخوابند. با افزایش سن، نوزادان به خواب کمتری نیاز دارند. با این حال، نوزادان مختلف نیازهای خواب متفاوتی دارند. طبیعی است که یک کودک 6 ماهه در طول شب از خواب بیدار شود. اما پس از چند دقیقه دوباره بخوابد.
در اینجا چند پیشنهاد وجود دارد که ممکن است به کودک شما (و شما) کمک کند تا شب بهتر بخوابید.
- هنگام شیر دادن یا تعویض نوزاد در طول شب، کودک خود را آرام و ساکت نگه دارید. سعی کنید بیش از حد او را تحریک یا هوشیار نکنید.
- زمان بازی در روز را تعیین کنید. صحبت کردن و بازی کردن با کودک در طول روز به طولانی شدن زمان بیداری او کمک می کند. این به او کمک می کند تا مدت های طولانی تری در طول شب بخوابد.
- کودک خود را در صورت خواب آلودگی اما همچنان بیدار بخوابانید. این به کودک شما کمک می کند تا یاد بگیرد که خودش در تخت خودش بخوابد. در آغوش گرفتن یا تکان دادن او تا زمانی که کاملاً بخوابد. اگر در طول شب از خواب بیدار شود، ممکن است دوباره بخوابد.
- چند دقیقه صبر کنید قبل از اینکه به بی قراری فرزندتان پاسخ دهید. ببینید آیا او می تواند دوباره به تنهایی بخوابد. اگر به گریه ادامه داد، او را بررسی کنید. اما چراغ را روشن نکنید، با او بازی نکنید و او را بلند نکنید. اگر از کوره در میرود یا نمیتواند خود را آرام کند، در نظر بگیرید چه چیز دیگری ممکن است او را آزار دهد. او ممکن است گرسنه، خیس باشد. تب داشته باشد یا در غیر این صورت احساس خوبی نداشته باشد.
کودکان نوپا و پیش دبستانی
بسیاری از والدین زمان خواب کودک نوپا را سخت ترین قسمت روز می دانند. کودکان در این سن اغلب در برابر خوابیدن مقاومت می کنند. به خصوص اگر خواهر و برادر بزرگتری داشته باشند که هنوز بیدار هستند.
از نکات زیر برای کمک به کودک نوپا در ایجاد عادات خواب خوب استفاده کنید:
- قبل از خواب یک برنامه آرام تنظیم کنید تا به کودکتان کمک کنید تا بفهمد که به زودی زمان خواب فرا می رسد. از این زمان برای خواندن داستان، گوش دادن به موسیقی آرام یا حمام کردن او استفاده کنید. ممکن است وسوسه انگیز باشد که قبل از خواب با کودک خود بازی کنید. با این حال، بازی فعال ممکن است کودک شما را بیش از حد هیجان زده کند تا بخوابد.
- سازگار باشید. هر شب زمان خواب را یکسان تعیین کنید. این به کودک شما کمک می کند تا بداند چه چیزی باید انتظار داشته باشد. و به او کمک می کند تا الگوهای خواب سالمی داشته باشد.
- به فرزندتان اجازه دهید هر شب یک چیز مورد علاقه را به رختخواب ببرد. اشکالی ندارد که به فرزندتان اجازه دهید با یک خرس عروسکی، پتوی مخصوص یا اسباب بازی مورد علاقه دیگر بخوابد. اینها اغلب به کودکان کمک می کنند تا به خواب بروند. – به خصوص اگر در طول شب از خواب بیدار شوند. از سالم بودن بدن او مطمئن شوید. به دنبال روبان ها، دکمه ها یا سایر قسمت هایی باشید که ممکن است خطر خفگی داشته باشند. اجزار یا گلوله های داخل اسباب بازی های پر شده نیز می تواند خطرناک باشد.
- اطمینان حاصل کنید که کودک شما راحت است . او ممکن است دوست داشته باشد که یک آب بنوشد، یک چراغ روشن بماند یا درب آن کمی باز بماند. سعی کنید قبل از خواب نیازهای فرزندتان را برطرف کنید تا برای جلوگیری از خوابیدن از آنها استفاده نکند.
- اجازه ندهید فرزندتان با شما در یک تخت بخوابد. این باعث می شود وقتی تنهاست به خواب رفتن او سخت تر شود.
- هر بار که فرزندتان شکایت می کند یا صدا می کند به اتاق او برنگردید.
در عوض، موارد زیر را امتحان کنید:
- قبل از پاسخ دادن چند ثانیه صبر کنید و هر بار که او بهانه می گیرد زمان پاسخگویی خود را طولانی تر کنید. این به او فرصتی می دهد که خودش به خواب برود.
- به فرزندتان اطمینان دهید که آنجا هستید. اگر نیاز به رفتن به داخل اتاق دارید، چراغ را روشن نکنید، با او بازی نکنید، یا زیاد نمانید.
- هر بار که داخل تخت فرزندتان می شوید از تخت کودک خود دورتر شوید. تا بتوانید بدون اینکه وارد اتاقش شوید او را به طور شفاهی مطمئن کنید.
- هر بار که بهانه می گیرد به او یادآوری کنید که وقت خواب است.
- بهش زمان بده کمک به کودک برای ایجاد عادات خواب خوب می تواند یک چالش باشد. طبیعی است که وقتی کودک شما را در شب بیدار نگه می دارد، ناراحت شوید. سعی کنید صبور باشید. پاسخ منفی والدین گاهی اوقات می تواند مشکل خواب را حل کند.
کودکتان را وقتی در تخت بگذارید که خوابآلود است، نه وقتی کاملا خوابش برده است
این کار بهخصوص برای مادرانی که خودشان به نوزادشان شیر میدهند دشوار است اما با برنامه ریزی و زمانبندی درست، هم شما و هم کودک تان راحتتر استراحت خواهید کرد. کیم وست، مشاور خواب و نویسندهی کتاب «شب بهخیر بانوی خواب، خوب بخوابی» میگوید نوزادانی که خودشان به خواب میروند و لازم نیست برای خواباندن آنها تلاش زیادی به خرج دهید، معمولا مستقلتر از سایر نوزادان عمل میکنند و بهتر یاد میگیرند که چطور خودشان را بخوابانند.
سعی کنید وقتی نوزادتان آرام و خوابآلود است- درست قبل از آنکه خوابش ببرد- او را در تخت قرار بدهید. وست توصیه میکند که وقتی نوزادتان ۶ تا ۸ هفته دارد، مقیاسی برای خوابآلودگی او از ۱ تا ۱۰ ایجاد کنید. عدد ۱ برای وقتی است که نوزادتان کاملا هشیار است و عدد ۱۰ زمانی است که کاملا به خواب رفته است. تا زمانی که میزان خوابآلودگی نوزادتان به ۷ یا ۸ برسد، صبر کنید و سپس او را در تخت بگذارید.
به چشمان نوزادتان نگاه نکنید
بسیاری از نوزادان بهراحتی تحریک میشوند. نگاهکردن به چشمهای نوزاد توجه او را جلب میکند و به او پیام میدهد که وقت بازی است.
والدینی که با نوزادان خوابآلودشان تماس چشمی برقرار میکنند، بهطور ناخودآگاه آنها را تشویق میکنند که از خواب بپرند. و کاملا هشیار شوند: «هرچه تعامل بیشتری بین شما و نوزادتان در طول شب صورت بگیرد. او انگیزه بیشتری برای بیدارشدن خواهد داشت».
چه کار باید بکنید؟ برخورد آرامی داشته باشید تا نوزادتان تحریک نشود. اگر در طول شب نزد نوزادتان میروید، با او ارتباط چشمی برقرار نکنید. با هیجان صحبت نکنید یا آهنگ موردعلاقهی او را نخوانید. سعی کنید فقط به شکمش نگاه کنید. و با یک صدای آهسته و نوازش ملایم، او را آرام کنید تا دوباره خوابش ببرد.
در خواب به نوزادتان شیر بدهید
اگر کودک شما در خوابیدن مشکل دارد، شیردادن به او در آخر شب (برای مثال بین ۱۰ شب و نیمهشب) کمک میکند برای مدت طولانیتری بخوابد.
نور چراغها را کم کنید و بهآرامی نوزاد خوابیدهتان را از تخت بیرون بیاورید. او را در آغوش بگیرید و به او شیر بدهید. ممکن است فقط در حدی از خواب بیدار شود که شروع به شیرخوردن کند. اما اگر همچنان خواب بود، نوک پستانک شیشهی شیر را بهآرامی به لبهای او بزنید تا دهانش را باز کند و شیر بخورد. بعد از آنکه شیرخوردن نوزادتان تمام شد، بهآرامی و بدون گرفتن آروغش او را به تخت برگردانید.
دانشجوی دکتری پژوهشی ارگونومی شناختی، عاشق یادگیری، عاشق خواب و مباحث مرتبط با آن و عاشق دانستن درباره عملکردهای شناختی انسان… خوشحالم که در این بستر، فرصت اشتراک اطلاعات با شما عزیزان را دارم.