پدر و مادر فِرِد نگران بودند. فِرِد دو سال و نیمه بود اما هنوز صحبت نکرده بود. او مثل بچه های هم سن و سال خود زمزمه نمی کرد. فرد تماس چشمی برقرار نمی کرد ، اما بینایی او خوب بود. او عاشق تماشای دستان خودش بود. او می توانست ساعت ها به تماشای عقب و جلو رفتن دستان خود بنشیند.
فرد مبتلا به اوتیسم تشخیص داده شد ، یک اختلال عصبی که رشد طبیعی را مختل می کند. برخی از کودکان مبتلا به اوتیسم می توانند با کودکان در سن خود در مدرسه شرکت کنند. دیگران نیاز به مراقبت ویژه دارند.
علائم
اوتیسم به عنوان یک اختلال رشد فراگیر طبقه بندی می شود. بخش “فراگیر” نام نشان می دهد که این اختلال جدی است ، یا بر بسیاری از مناطق رشد تأثیر می گذارد. علائم از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت است. به نظر می رسد افراد مبتلا به اوتیسم به طور مداوم رویاپردازی می کنند یا از افراد اطراف خود بی اطلاع هستند. بیشتر کودکان مبتلا به اوتیسم ترجیح می دهند خود بازی کنند و با دیگران مانند مبلمان رفتار می کنند. علائم اصلی اوتیسم عبارتند از:
- مشکلات ارتباطی: بسیاری از مبتلایان به اوتیسم ارتباط برقرار نمی کنند. آنها صحبت نخواهند کرد ، ژست نخواهند گرفت و حالت چهره ایجاد نخواهند کرد. وقتی آنها صحبت می کنند ، ممکن است سخنرانی به صورت یک آهنگ آواز یا یکنواخت باشد (هیچ تغییری در میزان صدا وجود ندارد ، مانند نواختن یک نت روی یک ساز). سایر افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است بدون توجه به آنچه شخص دیگری می گوید یا انجام می دهد ، طولانی صحبت کنند.
2. حرکات تکراری: بیشتر مبتلایان به اوتیسم از حرکات تکراری مانند چرخاندن اشیا، ، آب روان یا استشمام اشیا لذت می برند. یک چیز روتین برای انها بسیار مهم است ، و ممکن است برای آنها بسیار ناراحت کننده باشد وقتی بخشی از برنامه روزمره آنها تغییر کند. این می تواند چیزی به اندازه عوض کردن مسیر تغییر مسیر به فروشگاه مواد غذایی یا جابجایی یک وسیله در خانه باشد.
3. مشکلات تعاملات اجتماعی: افراد اوتیسم در تفسیر حالات چهره دیگران مشکل دارند. بیشتر اوقات با دیگران ارتباط چشمی برقرار نخواهند کرد و در دوست یابی مشکل دارند. برخی از افراد اوتیسم نسبت به صدا حساسیت زیادی دارند و ممکن است با شنیدن صدای آژیرها یا پارس سگها بسیار ناراحت شوند.
برخی دیگر مجذوب صداهای ضعیف مانند تیک تاک ساعت هستند. برای برخی ، چراغ های روشن ناراحت کننده هستند ، در حالی که دیگران ساعت ها به نورهای روشن خیره می شوند. بسیاری از افراد مبتلا به اوتیسم تاب تحمل لمس سبک را ندارند: لباس خراشیده غیر قابل تحمل است. دیگران به نظر می رسد از درد مصون هستند و ممکن است به خود آسیب بزنند. تغییرات خلقی معمول است.
علت اوتیسم ناشناخته است
یک بار تصور می شد که والدین ضعیف باعث اوتیسم می شوند. این قطعاً درست نیست. اگرچه علت اوتیسم مشخص نیست ، اما شناخته شده است که ژنتیک در این امر نقش دارد. این اختلال اغلب در دوقلوهای همسان دیده می شود: مطالعات مختلف نشان داده است که اگر یک دوقلوی همسان مبتلا به اوتیسم باشد ، احتمال اینکه قلِ دیگر دچار آن شود ، 63-98٪ است. در مورد دوقلوهای غیر همسان (که به آنها دوقلوی برادرانه یا دیزیگوت نیز گفته می شود) ، احتمال وجود 0 تا 0 درصد وجود اوتیسم در هر دو دوقلو است. احتمال اینکه خواهر و برادر تحت تأثیر اوتیسم قرار بگیرند حدود 3٪ است.
احتمال اینکه هر دو نفر به اوتیسم مبتلا شوند:
- 63-98٪
دوقلوهای همسان
- 0-10٪
دوقلوهای برادرانه
- 3٪
خواهر و برادر
به نظر می رسد اوتیسم با سایر ناهنجاری های کروموزومی مانند سندرم X شکننده یا ناهنجاری های مغزی مانند سندرم سرخچه مادرزادی در ارتباط باشد. همچنین تعداد زیادی از افراد مبتلا به این اختلالات اوتیسم تشخیص داده می شوند. علاوه بر این ، ممکن است زایمان های پیچیده مانند حاملگی های دشوار ،یا زایمان های سنگین در بروز این اختلال نقش داشته باشد.
تشخیص
اوتیسم یک سندرم رفتاری است که تعریف می شود. هیچ تست ساده ای برای آن وجود ندارد. معمولاً والدین متوجه می شوند که فرزندشان به همان روشی رشد نمی کند که کودکان دیگر در همان سن دارند. یک پزشک می تواند معاینه روانپزشکی را انجام دهد ، سایر اختلالات مانند اسکیزوفرنیا ، تشنج انتخابی (هنگامی که کودک تصمیم می گیرد صحبت نکند اما اگر بخواهد می تواند صحبت کند) یا عقب ماندگی ذهنی را رد کند. سایر آزمون ها مهارت های زبانی را بررسی می کنند. وقتی همه نتایج آزمایش بررسی می شود ، پزشک می تواند تشخیص دهد
رفتار
اگرچه با افزایش سن علائم در کودکان کاهش می یابد ، اوتیسم یک اختلال مادام العمر است. برخی از افراد مبتلا به اوتیسم تحت مراقبت های نهادی باقی می مانند و تقریباً 50٪ بدون توانایی گفتار باقی می مانند. برنامه های ساختاری که به کودک اجازه “تنظیم” نمی دهد ، در کمک به بسیاری از کودکان در به دست آوردن زبان و برخی مهارت های اجتماعی موفقیت آمیز به اثبات رسیده است. بسیاری از اوقات کودکان مبتلا به اوتیسم به اختلالات دیگری مانند صرع (تشنج) ، بیش فعالی و مشکلات توجه مبتلا می شوند. به ویژه به نظر می رسد با بزرگتر شدن کودکان اوتیسم ، صرع بدتر شود.
داروهایی که از جذب مجدد انتقال دهنده عصبی به نام سروتونین جلوگیری می کنند ، در درمان بیماران اوتیسم موفقیت خاصی دارند. این داروها مانند فلوکستین ، جذب مجدد سروتونین توسط نورون را آزاد می کند. بنابراین ، سروتونین مدت طولانی تری در سیناپس می ماند.
اوتیسم از لحاظ مغزی
نگاهی به مغز فرد اوتیسم
برای بررسی مغز افراد مبتلا به اوتیسم از روش های تصویربرداری از مغز ، مانند تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) استفاده شده است. با این حال ، نتایج متناقض بوده است. مناطق غیر طبیعی مغز در افراد مبتلا به اوتیسم شامل موارد زیر است:
- مخچه – اندازه کاهش یافته در قسمت هایی از مخچه.
- هیپوکامپ و آمیگدالا – حجم کمتر. همچنین ، سلول های عصبی در این مناطق کوچکتر و بسته بندی شده (تراکم سلول بالاتر) است.
- لوب های مخ – اندازه بزرگتر از حد نرمال.
- بطن های مغزی – اندازه افزایش یافته است.
- هسته دمی – کاهش حجم.
حقایقی درباره اوتیسم
- اوتیسم تقریباً از هر 59 کودک در ایالات متحده 1 نفر ارا در بر می گرد. (مرجع: CDC)
- اوتیسم سومین اختلال شایع رشد در ایالات متحده است که حداقل 500000 نفر به آن مبتلا هستند.
- اوتیسم بیشتر در پسران دیده می شود. چهار یا پنج پسر در مقایسه با یک دختر اوتیسم خواهند داشت. اما دختران مبتلا به اوتیسم اغلب بیشتر از پسران تحت تأثیر قرار می گیرند و در تست های هوش نمره کمتری می گیرند.
- لئو کانر برای اولین بار اوتیسم را “ناتوانی در برقراری ارتباط معمول با افراد و موقعیت ها از ابتدای زندگی” در مقاله “اختلالات اوتیستیک تماس عاطفی” توصیف کرد.
- اوتیسم معمولاً در سه سال اول زندگی مشاهده می شود.
- برخی از افراد مبتلا به اوتیسم در زمینه های خاصی مانند ریاضیات یا موسیقی استعداد دارند.
- اوتیسم را “اوتیسم اولیه کودک” ، “اوتیسم دوران کودکی” ، “اوتیسم کانر” و “اختلال رشد و نمو فراگیر” نیز خوانده اند.
برای کسب اطلاعات بیشتر یا بررسی بالینی می توانید به مرکز سلامت مغز دانا مراجعه فرمایید.
سید مهدی ساداتی هستم. عاشق مغز! داروساز و دانشجوی دکترای تخصصی علوم اعصاب. عضو تیم مرکز سلامت مغز دانا! از علاقه هام شناسوندن کارایی های هیجان انگیز مغز به زبان ساده به آدمهاست! جست و جو می کنم در افسردگی، داروهای موثر بر مغز و سایر بیماری های حوزه ی روان و البته نوروپلاستیسیتی!