اختلال پرخوری (BED): علائم، علل و روش های درمان  با هم بشنویم:

اختلال پرخوری BED نوعی اختلال تغذیه و خوردن است که اکنون به عنوان یک تشخیص رسمی شناخته شده است.  تقریباً 2 درصد از افراد در سراسر جهان را تحت تأثیر قرار می دهد. و می تواند باعث مشکلات سلامتی اضافی مرتبط با رژیم غذایی، مانند سطح کلسترول بالا و دیابت شود.

اختلالات تغذیه و خوردن فقط مربوط به غذا نیست، به همین دلیل است که به عنوان اختلالات روانپزشکی شناخته می شوند.  مردم معمولاً آنها را به عنوان راهی برای مقابله با یک موضوع عمیق تر یا شرایط روانی دیگر مانند اضطراب یا افسردگی توسعه می دهند.

این مقاله به علائم، علل و خطرات سلامتی BED و همچنین نحوه دریافت کمک و حمایت برای غلبه بر آن می پردازد.

اختلال پرخوریBED چیست و چه علائمی دارد؟

افراد مبتلا به BED ممکن است در مدت زمان کوتاهی غذای زیادی بخورند، حتی اگر گرسنه نباشند.  استرس یا استرس عاطفی اغلب نقش دارد و ممکن است باعث شروع یک دوره پرخوری شود.

یک فرد ممکن است در طول پرخوری احساس رهایی یا تسکین کند. اما پس از آن احساس شرم یا از دست دادن کنترل را تجربه کند  1 , 2 .

برای اینکه یک متخصص مراقبت های بهداشتی بتواند BED را تشخیص دهد، سه یا بیشتر از علائم زیر باید وجود داشته باشد:

• غذا خوردن بسیار سریعتر از حد معمول
• خوردن تا زمانی که به طور ناراحت کننده ای سیر شود
• خوردن مقادیر زیاد بدون احساس گرسنگی
• تنها غذا خوردن به دلیل احساس خجالت و شرم
• احساس گناه یا انزجار از خود

افراد مبتلا به BED اغلب احساس ناراحتی و ناراحتی شدید در مورد پرخوری، شکل بدن و وزن خود را تجربه می کنند  1 , 2 ، 3 .

خلاصه

BED با اپیزودهای مکرر مصرف کنترل نشده مقادیر زیاد غذا در مدت زمان کوتاه مشخص می شود.  این اپیزودها با احساس گناه، شرم و ناراحتی روانی همراه است.

چه چیزی باعث اختلال پرخوریBED می شود؟

علل BED به خوبی شناخته نشده است، اما به احتمال زیاد به دلیل عوامل خطر مختلفی است، از جمله:

ژنتیک:

• افراد مبتلا به BED ممکن است حساسیت به دوپامین، یک ماده شیمیایی در مغز که مسئول احساس پاداش و لذت است، داشته باشند.  همچنین شواهد قوی مبنی بر ارثی بودن این اختلال وجود دارد  1 ، 4 ، 5 ، 6 .

جنسیت

• .  BED در زنان شایع تر از مردان است.  در ایالات متحده، 3.6٪ از زنان در مقطعی از زندگی خود BED را تجربه می کنند، در مقایسه با 2.0٪ از مردان.  این ممکن است به دلیل عوامل بیولوژیکی زمینه ای باشد  4 ، 7 .

تغییرات در مغز.

•  نشانه هایی وجود دارد مبنی بر اینکه افراد مبتلا به BED ممکن است تغییراتی در ساختار مغز داشته باشند که منجر به واکنش شدید به غذا و کنترل خود کمتر می شود.  4 .

اندازه بدن.

•  تقریبا 50 درصد از افراد مبتلا به BED چاقی دارند و 25 تا 50 درصد از بیمارانی که به دنبال جراحی کاهش وزن هستند، معیارهای BED را دارند.  مشکلات وزن ممکن است هم علت و هم نتیجه این اختلال باشد  5 ، 7 ، 8 ، 9 .

تصویر بدن.

• افراد مبتلا به BED اغلب تصویر بدنی بسیار منفی دارند.  نارضایتی از بدن، رژیم غذایی و پرخوری به ایجاد این اختلال کمک می کند.  10 ، 11 ، 12 .

پرخوری.

•  افراد مبتلا اغلب سابقه پرخوری را به عنوان اولین علامت این اختلال گزارش می کنند.  این شامل پرخوری در دوران کودکی و نوجوانی است  4 .

آسیب عاطفی.

•  رویدادهای استرس‌زای زندگی، مانند سوء استفاده، مرگ، جدایی از یکی از اعضای خانواده یا تصادف رانندگی، از عوامل خطر هستند.  قلدری دوران کودکی به دلیل وزن نیز ممکن است در این امر نقش داشته باشد  13 ، 14 ، 15 .

سایر شرایط روانی.

• تقریباً 80 درصد از افراد مبتلا به BED حداقل یک اختلال روانشناختی دیگر مانند فوبیا، افسردگی، اختلال استرس پس از سانحه PTSD ، اختلال دوقطبی، اضطراب یا سوء مصرف مواد دارند  1 ، 8 .

یک قسمت از پرخوری می تواند توسط استرس، رژیم غذایی، احساسات منفی مربوط به وزن بدن یا شکل بدن، در دسترس بودن غذا یا بی حوصلگی ایجاد شود  1 .

خلاصه

علل BED به طور کامل شناخته نشده است.  مانند سایر اختلالات خوردن، انواع خطرات ژنتیکی، محیطی، اجتماعی و روانی با ایجاد آن مرتبط است.

BED چگونه تشخیص داده می شود؟

در حالی که برخی از افراد ممکن است گهگاه پرخوری کنند، مانند جشن شکرگزاری یا یک مهمانی، به این معنی نیست که با وجود تجربه برخی از علائم ذکر شده در بالا، BED دارند.

BED معمولاً در اواخر نوجوانی تا اوایل دهه بیست شروع می شود، اگرچه ممکن است در هر سنی رخ دهد.  مردم معمولاً برای کمک به غلبه بر BED و ایجاد یک رابطه سالم با غذا به حمایت نیاز دارند.  در صورت عدم درمان، BED می تواند سال ها ادامه یابد  16 .

برای تشخیص، یک فرد باید حداقل یک دوره پرخوری در هفته به مدت حداقل سه ماه داشته باشد  1 , 2 .

شدت آن از خفیف، که با یک تا سه اپیزود پرخوری در هفته مشخص می شود، تا شدید، که با 14 یا بیشتر در هفته مشخص می شود، متغیر است  1 , 2 .

یکی دیگر از ویژگی های مهم، اقدام نکردن برای “بازگرداندن” پرخوری است.  این بدان معناست که بر خلاف پرخوری عصبی، فرد مبتلا به BED برای مقابله با یک دوره پرخوری، استفراغ نمی‌کند، ملین مصرف نمی‌کند یا ورزش بیش از حد انجام نمی‌دهد.

مانند سایر اختلالات خوردن ، در زنان شایع تر از مردان است.  با این حال، در بین مردان شایع تر از سایر انواع اختلالات خوردن است  17 .

خطرات سلامتی چیست؟

BED با چندین خطر سلامت جسمی، عاطفی و اجتماعی مرتبط است.

تا 50 درصد افراد مبتلا به BED چاقی دارند.  با این حال، این اختلال همچنین یک عامل خطر مستقل برای افزایش وزن و ایجاد چاقی است.  این به دلیل افزایش دریافت کالری در طول دوره های پرخوری است  8 .

چاقی به خودی خود خطر بیماری قلبی، سکته مغزی، دیابت نوع 2 و سرطان را افزایش می دهد.  18 .

با این حال، برخی از مطالعات نشان داده اند که افراد مبتلا به BED در مقایسه با افراد چاق با وزن مشابه که دارای BED نیستند، حتی بیشتر در معرض خطر ابتلا به این مشکلات سلامتی هستند.  16 ، 18 ، 19 .

سایر خطرات بهداشتی مرتبط با BED شامل مشکلات خواب، شرایط درد مزمن ، آسم، و سندرم روده تحریک پذیر IBS است.  16 ، 17 ، 20 .

در زنان، این وضعیت با خطر مشکلات باروری، عوارض بارداری و ایجاد سندرم تخمدان پلی کیستیک PCOS) همراه است.  20 .

تحقیقات نشان داده است که افراد مبتلا به BED در مقایسه با افراد بدون این مشکل، چالش‌های مربوط به تعاملات اجتماعی را گزارش می‌کنند.  21 .

علاوه بر این، افراد مبتلا به BED در مقایسه با افرادی که اختلال تغذیه یا خوردن ندارند، میزان بالایی از بستری شدن، مراقبت‌های سرپایی و مراجعه به بخش اورژانس را دارند.  22 .

اگرچه این خطرات سلامتی قابل توجه هستند، اما تعدادی درمان موثر برای BED وجود دارد.

خلاصه

BED با افزایش خطر افزایش وزن و چاقی و همچنین بیماری های مرتبط مانند دیابت و بیماری قلبی مرتبط است.  خطرات دیگری نیز برای سلامتی وجود دارد، از جمله مشکلات خواب، درد مزمن، مشکلات سلامت روان و کاهش کیفیت زندگی.

گزینه های مداوا چه هست؟

برنامه درمانی BED به علل و شدت اختلال خوردن و همچنین اهداف فردی بستگی دارد.

درمان ممکن است رفتارهای پرخوری، اضافه وزن، تصویر بدن، مشکلات سلامت روان یا ترکیبی از اینها را هدف قرار دهد.

گزینه های درمانی شامل درمان شناختی رفتاری، روان درمانی بین فردی، رفتار درمانی دیالکتیکی، درمان کاهش وزن و دارو درمانی است.  اینها ممکن است به صورت یک به یک، در یک محیط گروهی، یا در قالب خودیاری انجام شوند.

در برخی افراد، ممکن است فقط یک نوع درمان مورد نیاز باشد، در حالی که برخی دیگر ممکن است نیاز داشته باشند که ترکیبات مختلفی را تا زمانی که مناسب مناسب را پیدا کنند، امتحان کنند.

یک متخصص پزشکی یا سلامت روان می تواند در مورد انتخاب یک برنامه درمانی فردی مشاوره ارائه دهد.

در قسمت دوم این مقاله به شرح این ر.ش های درمانی خواهیم پرداخت.

برای دریافت مشاوره با همکاران ما در انیستیتو سلامت مغز دانا تماس بگیرید.