اختلال سلوک گروهی از مشکلات رفتاری و عاطفی است که معمولا در دوران کودکی یا نوجوانی شروع می شود. کودکان و نوجوانان مبتلا به این اختلال در پیروی از قوانین و رفتار به شیوه ای قابل قبول اجتماعی مشکل دارند.
آنها ممکن است رفتارهای پرخاشگرانه، مخرب و فریبکارانه از خود نشان دهند. که می تواند حقوق دیگران را نقض کند. بزرگسالان و سایر کودکان ممکن است آنها را به عنوان “بد” یا بزهکار تلقی کنند تا اینکه دارای یک بیماری روانی باشند.
اگر فرزند شما اختلال سلوک دارد، ممکن است سخت و با اعتماد به نفس به نظر برسد. اما در واقعیت، کودکانی که اختلال سلوک دارند اغلب ناامن هستند. و به اشتباه افراد دیگر معتقدند که آنها پرخاشگر یا تهدیدکننده هستند.
انواع اختلال سلوک
سه نوع اختلال سلوک وجود دارد. آنها بر اساس سنی که اولین علائم اختلال در آن رخ می دهد طبقه بندی می شوند:
- شروع دوران کودکی زمانی رخ می دهد که علائم اختلال سلوک قبل از 10 سالگی ظاهر شود.
- دومین نوع، در شروع نوجوانی زمانی رخ می دهد که علائم اختلال سلوک در سال های نوجوانی ظاهر شود.
- شروع نامشخص به این معنی است که سنی که برای اولین بار اختلال سلوک رخ می دهد ناشناخته است.
برخی از کودکان مبتلا به اختلال سلوک با عواطف اجتماعی محدود تشخیص داده می شوند. کودکان مبتلا به این اختلال رفتاری خاص اغلب به عنوان بی احساس و بی احساس توصیف می شوند.
علائم اختلال سلوک چیست؟
کنترل کودکانی که اختلال سلوک دارند اغلب سخت است و تمایلی به پیروی از قوانین ندارند. آنها بدون در نظر گرفتن عواقب اعمال خود به صورت تکانشی عمل می کنند.
آنها همچنین احساسات دیگران را در نظر نمی گیرند. اگر فرزند شما به طور مداوم یک یا چند مورد از رفتارهای زیر را نشان دهد، ممکن است اختلال سلوک داشته باشد:
- رفتار تهاجمی
- رفتار فریبکارانه
- نقض قوانین
- رفتار مخرب
رفتار پرخاشگرانه
این رفتار پرخاشگرانه ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- ترساندن یا قلدری نسب به دیگران
- تجاوز عمدی به افراد یا حیوانات
- مجبور کردن کسی به فعالیت جنسی
- ترساندن با استفاده از یک سلاح
رفتار فریبکارانه
این رفتار فریبکارانه ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- دروغ گویی
- شکستن و وارد شدن به حریم دیگران
- دزدی
- جعل
رفتار مخرب
این نوع رفتار مخرب ممکن است شامل آتش سوزی و سایر تخریب عمدی اموال باشد.
نقض قوانین
نقض قوانین ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- فرار از مدرسه
- فرار از خانه
- مصرف مواد مخدر و الکل
- رفتار جنسی در سنین بسیار پایین
پسرانی که اختلال سلوک دارند بیشتر از دختران رفتارهای پرخاشگرانه و مخرب نشان می دهند. دختران بیشتر مستعد رفتارهای فریبکارانه و قانون شکن هستند.
همچنین، علائم اختلال سلوک می تواند خفیف، متوسط یا شدید باشد:
خفیف
اگر کودک شما علائم خفیفی داشته باشد، به این معنی است که او مشکلات رفتاری کمی بیش از آنچه برای تشخیص لازم است نشان می دهد. مشکلات رفتاری باعث آسیب نسبتاً جزئی به دیگران می شود. مسائل رایج شامل دروغ گفتن، فرار از مدرسه و بیرون ماندن بعد از تاریکی بدون اجازه والدین است.
در حد متوسط
اگر کودک شما مشکلات رفتاری متعددی را نشان دهد، علائم متوسطی دارد. این مشکلات رفتاری ممکن است تأثیر خفیف تا شدید بر دیگران داشته باشد. مشکلات ممکن است شامل خرابکاری و دزدی باشد.
شدید
اگر کودک شما مشکلات رفتاری بالاتر از آنچه برای تشخیص لازم است نشان دهد، علائم شدیدی دارد. این مشکلات رفتاری باعث آسیب قابل توجهی به دیگران می شود. این مشکلات ممکن است شامل تجاوز جنسی، استفاده از سلاح یا شکستن و ورود باشد.
چه چیزی باعث اختلال سلوک می شود؟
عوامل ژنتیکی و محیطی ممکن است در ایجاد اختلال سلوک نقش داشته باشند.
علل ژنتیکی
آسیب به لوب پیشانی مغز با اختلال سلوک مرتبط است. لوب پیشانی بخشی از مغز شما است که مهارت های شناختی ضروری مانند حل مسئله، حافظه و بیان عاطفی را تنظیم می کند. همچنین خانه شخصیت شماست.
لوب فرونتال در یک فرد مبتلا به اختلال سلوک ممکن است به درستی کار نکند، که می تواند از جمله موارد زیر را ایجاد کند:
- عدم کنترل تکانه
- کاهش توانایی برای برنامه ریزی اقدامات آینده
- کاهش توانایی یادگیری از تجربیات منفی گذشته
آسیب لوب فرونتال ممکن است ژنتیکی یا ارثی باشد یا ممکن است در اثر آسیب مغزی به دلیل آسیب ایجاد شود. یک کودک همچنین ممکن است ویژگی های شخصیتی که معمولا در اختلال سلوک دیده می شود را به ارث ببرد.
فاکتورهای محیطی
عوامل محیطی مرتبط با اختلال سلوک عبارتند از:
- کودک آزاری
- یک خانواده ناکارآمد
- والدینی که مواد مخدر یا الکل مصرف می کنند
- فقر
چه کسانی در معرض خطر اختلال سلوک هستند؟
عوامل زیر ممکن است خطر ابتلا به اختلال سلوک را در کودک شما افزایش دهد:
- مرد بودن
- زندگی در محیط شهری
- زندگی در فقر
- داشتن سابقه خانوادگی اختلال سلوک
- داشتن سابقه خانوادگی بیماری روانی
- ابتلا به سایر اختلالات روانپزشکی
- داشتن والدینی که مواد مخدر یا الکل مصرف می کنند
- داشتن یک محیط خانه ناکارآمد
- سابقه تجربه وقایع آسیب زا
- مورد سوء استفاده یا نادیده گرفته شدن
اختلال سلوک چگونه تشخیص داده می شود؟
اگر کودک شما علائم اختلال رفتار یا سلوک را نشان می دهد، باید توسط یک متخصص سلامت روان ارزیابی شود. متخصص از شما و فرزندتان در مورد الگوهای رفتاری آنها برای تشخیص سؤال می پرسد.
برای تشخیص اختلال سلوک، فرزند شما باید حداقل سه رفتار مشترک در اختلال رفتار یا سلوکرا از خود نشان دهد.
فرزند شما نیز باید حداقل یکی از رفتارها را در 6 ماه گذشته نشان داده باشد. مشکلات رفتاری نیز باید به طور قابل توجهی فرزند شما را از نظر اجتماعی یا در مدرسه آسیب برساند.
اختلال سلوک چگونه درمان می شود؟
کودکان مبتلا به اختلال سلوک که در خانه‌های آزاردهنده زندگی می‌کنند ممکن است در خانه‌های دیگر قرار گیرند. اگر سوء استفاده وجود نداشته باشد، متخصص مراقبت از سلامت روان فرزند شما از رفتار یا گفتگو درمانی استفاده می کند تا به کودک شما کمک کند تا یاد بگیرد چگونه احساسات خود را به درستی ابراز یا کنترل کند.
متخصص مراقبت از سلامت روان نیز به شما یاد می دهد که چگونه رفتار فرزندتان را مدیریت کنید. اگر فرزند شما اختلالات روانی دیگری مانند افسردگی یا ADHD داشته باشد ، متخصص مراقبت از سلامت روان ممکن است داروهایی را برای درمان آن بیماری نیز تجویز کند.
از آنجایی که ایجاد نگرش ها و الگوهای رفتاری جدید به زمان نیاز دارد، کودکان مبتلا به اختلال رفتار معمولاً به درمان طولانی مدت نیاز دارند. با این حال، درمان زودهنگام ممکن است پیشرفت اختلال را کاهش دهد یا شدت رفتارهای منفی را کاهش دهد.
چشم انداز بلند مدت کودکان مبتلا به اختلال سلوک چیست؟
چشم انداز بلندمدت اختلال سلوک به شدت و فراوانی مشکلات رفتاری و عاطفی کودک شما بستگی دارد.
کودکانی که به طور مداوم رفتارهای بسیار پرخاشگرانه، فریبکارانه یا مخرب از خود نشان می دهند، دیدگاه ضعیف تری دارند. در صورت وجود سایر بیماری های روانی، چشم انداز بدتر می شود. با این حال، تشخیص سریع و دریافت درمان جامع می تواند به طور قابل توجهی دیدگاه کودک شما را بهبود بخشد.
پس از دریافت درمان برای اختلال سلوک و هر شرایط زمینه‌ای دیگر، فرزند شما شانس بسیار بیشتری برای بهبود قابل توجه و امید به آینده‌ای موفق‌تر خواهد داشت.
والدین و مراقبان نیز باید به دنبال درمان باشند. یادگیری نحوه مدیریت یک کودک اختلال رفتار می تواند برای کودک و نوجوان مفید باشد و استرس را در خانواده یا محیط اجتماعی کاهش دهد.
بدون درمان، کودک شما ممکن است مشکلات مداوم داشته باشد. آنها ممکن است نتوانند با خواسته های بزرگسالی سازگار شوند، که می تواند منجر به مشکلات روابط و ناتوانی در انجام شغل شود. آنها همچنین در معرض افزایش خطر سوء استفاده از مواد و مشکلات اجرای قانون هستند.
حتی ممکن است کودک شما زمانی که به بزرگسالی می رسد دچار اختلال شخصیتی مانند اختلال شخصیت ضد اجتماعی شود . به همین دلیل است که تشخیص و درمان به موقع بسیار مهم است. هر چه کودک شما زودتر تحت درمان قرار گیرد، چشم انداز بهتری نسبت به آینده دارد.
.منابع:
- اختلال رفتاری. (2018).
aacap.org/AACAP/Families_and_Youth/Facts_for_Families/FFF-Guide/Conduct-Disorder-033.aspx - اختلال رفتاری. (دوم).
hopkinsmedicine.org/health/conditions-and-diseases/conduct-disorder - Lillig M. (2018). اختلال سلوک: شناخت و مدیریت
aafp.org/afp/2018/1115/p584.html - اختلال سلوک چیست؟ (دوم).
childmind.org/article/اختلال-سلوک-چیست/
دانشجوی دکتری پژوهشی ارگونومی شناختی، عاشق یادگیری، عاشق خواب و مباحث مرتبط با آن و عاشق دانستن درباره عملکردهای شناختی انسان… خوشحالم که در این بستر، فرصت اشتراک اطلاعات با شما عزیزان را دارم.