اثربخشی داروهای ADHD: نشانه هایی که داروی بیش فعالی برایتان موثر نیست با هم بشنویم:
اثربخشی داروهای ADHD (اختلال نقص توجه-بیش فعالی) مانند ویوانس،آدرال، ریتالین و سایرین گاهی اوقات کافی نیست. درک نشانه ها و مراحل بعدی می تواند به کودک شما کمک کند تا حمایت لازم را برای بهترین عملکرد خود دریافت کند.
اثربخشی داروهای ADHD: نشانه هایی که داروهای ADHD برای کودک شما مفید نیستند
به منظور تعیین اینکه آیا داروی کودک شما مؤثر است یا خیر، مهم است که ابتدا مشخص کنید که دارو برای چه کاری در نظر گرفته شده است. داروهای ADHD اغلب برای کمک به کودکان در مدیریت رفتارهای تکانشی، تعادل سطح انرژی، بهبود توجه و تنظیم احساسات تجویز می شوند.
برخی از نشانه‌هایی که نشان می‌دهد ممکن است اثربخشی داروهای ADHD برای کودک شما کافی نباشد عبارتند از:
عوارض جانبی غیرقابل تحمل:
ممکن است متوجه شوید که دارو به کودک شما در توجه و رفتار کمک می کند، اما ممکن است منجر به عوارض جانبی شود که کودک شما نتواند آن را تحمل کند. چنین عوارض جانبی‌ای می تواند متفاوت باشد، اما ممکن است شامل تغییرات در اشتها، ناراحتی معده، حالت تهوع یا مشکلات خواب باشد.
عدم تغییر در علائم:
داروهای ADHD بر افراد متفاوت تأثیر می گذارد. برخی از داروها ممکن است به سرعت منجر به تغییر در رفتار، توجه و سطح انرژی شوند، در حالی که برخی از داروها ممکن است مدت بیشتری طول بکشد تا اثر داشته باشند. با این حال، اگر به نظر می رسد کودک شما تسکین کافی را تجربه نمی کند، ضروری است که با پزشک خود صحبت کنید.
عود یا بدتر شدن علائم:
در موارد دیگر، ممکن است متوجه شوید که یک دارو برای مدتی اثر می‌کند، اما به نظر می‌رسد با گذشت زمان اثربخشی خود را از دست می‌دهد. اگر به نظر می رسد علائم کودک شما در حال بازگشت یا بدتر شدن است، با پزشک او در مورد داروهای دیگری که کودک شما می تواند امتحان کند صحبت کنید.
انواع اثربخشی داروهای ADHD
داروهای اختلال نقص توجه/بیش فعالی (ADHD) می‌توانند بسیار مؤثر باشند و به بچه‌ها کمک می‌کنند در مدرسه توجه کنند، دوستی‌ها را حفظ کنند و زندگی را هدایت کنند.
یافتن دارو و دوز مناسب با کمترین عوارض جانبی می تواند دشوار باشد. با این حال، یک متخصص سلامت روان معمولاً می تواند برنامه ای را پیدا کند که پس از تنظیم دقیق کار کند. گزینه های دارویی زیادی برای ADHD وجود دارد، چه محرک و چه غیر محرک.
محرک ها
رایج ترین داروهای ADHD تجویزی محرک ها هستند. برخی از آنها مبتنی بر متیل فنیدیت هستند:
- ریتالین و ریتالین LA (متیل فنیدات)
- فوکالین و فوکالین XR (دکس متیل فنیدات)
- کنسرتا (متیل فنیدات)، یک قرص با رهش طولانی است که می توان یک بار در روز مصرف کرد
- Jornay PM (متیل فنیدیت)، که قبل از خواب داده می شود، بنابراین اثرات بالینی در صبح شروع می شود.
- Daytrana (متیل فنیدات)، یک چسب ترانس درمال که به مدت 9 ساعت استفاده می شود و سپس برداشته می شود
برخی دیگر بر پایه آمفتامین هستند:
- Adderall و Adderall XR (دکستروآمفتامین و آمفتامین)، نمک آمفتامین مخلوط
- دگزدرین و اسپانسول دکسدرین (دکستروآمفتامین)
- Vyvanse (لیزدگزامفتامین) که یک بار در روز مصرف می شود
- Mydayis (دکستروآمفتامین و آمفتامین)، یک فرم با رهش طولانی است که می تواند یک بار در روز نیز مصرف شود.
- Dyanavel XR (آمفتامین)، دارویی با رهش طولانی مدت یک بار در روز که به صورت سوسپانسیون یا قرص خوراکی برای کودکان شش سال به بالا در دسترس است.
تصور می شود که این محرک ها با افزایش سطح یک انتقال دهنده عصبی یا پیام رسان شیمیایی در مغز به نام دوپامین کار می کنند. دوپامین از جمله با انگیزه و توجه همراه است. برای بسیاری از افراد مبتلا به ADHD، داروهای محرک تمرکز را افزایش می دهند و در عین حال رفتارهای بیش فعالی و تکانشگری را مهار می کنند.
طبق دستورالعمل‌های درمان ADHD آکادمی اطفال آمریکا (AAP)، محرک‌ها برای کاهش علائم ADHD برای اکثر نوجوانان اثر می‌کنند.
داروهای غیر محرک
داروهای غیر محرک معمولاً زمانی در نظر گرفته می شوند که محرک ها به دلایلی مانند عوارض جانبی و بی اثر بودن قابل استفاده نباشند.
Strattera (اتوموکستین) گاهی اوقات یک گزینه برای کودکی است که داروی محرک را تحمل نمی کند. برخی از پزشکان Strattera را همراه با یک محرک تجویز می کنند تا دوز دوم را به اندازه ای کاهش دهند که دیگر عوارض جانبی ایجاد نکند.
سایر داروهای ADHD عبارتند از کاتاپرس (کلونیدین)، Tenex (گوانفاسین) و Qelbree (ویلوکسازین). اینها می توانند برای تکانشگری، بیش فعالی و اختلالات خواب موثر باشند.
اثربخشی داروهای ADHD: وقتی داروها اثر نمی کنند…
هنگامی که یک دارو مؤثر نیست یا عوارض جانبی غیرقابل تحملی ایجاد می کند، گزینه ها معمولاً تنظیم دوز یا تغییر به داروی دیگری است.
به عنوان مثال، اگر آدرال علائم کودک را تسکین نمی دهد یا باعث عوارض جانبی ناخواسته می شود، پزشک ممکن است دوز را کاهش دهد یا داروی محرک دیگری را تجویز کند.
با این حال، گاهی اوقات یک کودک به دو یا سه داروی محرک مختلف پاسخ نمی دهد و همچنان علائم دارد. در این مورد، انجمن اطفال آمریکا به پزشکان اطفال توصیه می‌کند که تشخیص کودک را مجدداً ارزیابی کنند تا مطمئن شوند که علائم از چیز دیگری سرچشمه نمی‌گیرد و از نظر بیماری‌های همراه مانند افسردگی، اختلال دوقطبی، ناتوانی‌های یادگیری و مشکلات رفتاری شخص را غربالگری کنند.
آنچه والدین می توانند انجام دهند…
اگر کودک مبتلا به ADHD دارید، آزمون و خطای داروها و دوزهای مختلف می تواند ناامید کننده باشد. از پزشک خود در مورد مواردی مانند اثربخشی و زمان بندی سوال بپرسید. گاهی اوقات تنظیم زمان مصرف دوز مناسب می تواند تفاوت زیادی ایجاد کند.
در مورد هر گونه عوارض جانبی که فکر می کنید با درمان فرزندتان مرتبط است، به پزشک اطلاع دهید. از تغییرات نترسید. گزینه های زیادی در دسترس است.
برخی از استراتژی‌های غیر دارویی می‌توانند به برخی از کودکان کمک کنند تا رفتار خود را مدیریت کنند. این گزینه ها اغلب در کنار داروها، از جمله رفتار درمانی، آموزش والدین، و مداخلات در مدرسه استفاده می شوند.
درمان های جدید بیش فعالی یا ADHD بدون دارو
نوروفیدبک
نوروفیدبک یک درمان غیر تهاجمی است که مغز را تشویق می‌کند تا الگوهای فعالیت سالم‌تری ایجاد کند. هدف درمان تنها تغییر طرز فکر و احساس شما نیست، بلکه تغییر مغز شما در سطح بیولوژیکی برای عملکرد بهتر است.
اگر علاقه مندید راجع به اینکه چگونه نوروفیدبک برای درمان بیش فعالی و نقص توجه بیش فعالی به کار می رود، بیشتر بدانید مطلب زیر را بخوانید: درمان بیش فعالی (ADHD) با نوروفیدبک در شیراز
واقعیت مجازی
شواهد اخیر نشان می‌دهد که واقعیت مجازی میتواند به تقویت برخی از چالش‌های اصلی درمان ADHD مانند توجه، حل مسئله و مدیریت رفتارهای تکانشی کمک کند. به عنوان مثال، استفاده از VR میتواند سناریوهای مجازی ایجاد کند که میتواند مهارت‌هایی مانند بازداری پاسخ و کنترل احساسی را تقویت و توانمند کند.
واقعیت مجازی محیط های همه جانبه ای را فراهم می کند. ایده این است که کاربر بتواند مانند زندگی واقعی ببیند، بشنود و احساس کند. در این حالت، محیط یک کلاس درس را با معلم شبیه‌سازی می‌کنند که در آن حواس‌پرتی‌های مختلفی ظاهر می‌شود. می‌توان عوامل حواسپرتی را در طول جلسات کنترل، افزایش و کاهش داد. هدف این است که کودکان را “تربیت” کنیم تا یاد بگیرند که آنها را نادیده بگیرند و بتوانند به راحتی آنها را تحت کنترل درآورند. هنگامی که بیمار به فعال شدن محرک های حواسپرتی عادت می کند، پاسخ های ذاتی به نوعی کاهش می یابد که به بیمار کمک می کند بر این اختلال غلبه کند.
تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال TMS
TMS از ارتباط بین مغناطیس و الکتریسیته برای تأثیرگذاری بر فعالیت الکتریکی در مغز به صورت غیر تهاجمی و بدون درد استفاده می کند. این را می توان در درمان ADHD با استفاده از امواج مغناطیسی برای تشویق تولید مقدار مناسب انتقال دهنده های عصبی مهار کرد.
این کار به روشی ملایم و تا حد زیادی بدون عوارض جانبی انجام می شود. در طول بسیاری از درمان‌ها طی چند هفته، TMS میتواند برای تغییر جهت تولید انتقال‌دهنده‌های عصبی و کمک به تعادل فعالیت الکتریکی در بخش‌های مناسب مغز مورد استفاده قرار گیرد.
برای دیدن مطلب کامل درمان بیش فعالی و نقص توجه ADHD با TMS، روی این لینک کلیک کنید: درمان جدید ADHD چیست؟ با تحریک مغناطیسی مغز یا TMS آشنا شوید
ا‌مروزه با پیشرفت علم تکنیک های مختلفی برای درمان اختلالات روانی ایجاد شده است که بسته به شرایط شما میتواند مورد استفاده قرار بگیرد. میتوانید از کارشناسان انستیتو سلامت مغز دانا کمک بگیرید تا بهترین و موثرترین درمان برای خود را بیابید. برای اطلاعات بیشتر با ما تماس بگیرید.
همین الان می توانید وقت ارزیابی خود را تعیین کنید! روی لینک زیر کلیک کنید:
برای درمان بیماری کودک شما هرگز دیر نیست، و ممکن است متوجه شوید که داروها و اصلاح شیوه زندگی می تواند به او کمک کند تا برخی از علائمی را که عملکرد روزمره و امور تحصیلی را دشوار می کند، مدیریت کند.
درباره نویسنده
موژان پارسا پژوهشگر ارشد توان‌بخشی شناختی دانشگاه شهید بهشتی و همکار قطب عصب روان‌شناسی شناختی کشور است. جریان اصلی تحقیقات وی اختلالات عصب تحولی و به طور خاص متمرکز بر اوتیسم می باشد.