مطالعه نشان داد که در مردانی که در دوران دبیرستان فوتبال آمریکایی انجام داده اند مشکلات مربوط به سلامت مغز را در سنین میانسالی نسبت به همسالان خود که ورزش نمی کنند ، نشان نمی دهند. با این حال ، بازیکنان سابق فوتبال احتمالاً مشکلات خواب را تجربه کرده و برای درد مزمن در اواسط زندگی به آنها دارو تجویز می کنند.
چند سال پس از روزهای حضورشان در شبکه ، مردان میانسالی که در دبیرستان فوتبال بازی می کردند در مقایسه با مردانی که فوتبال بازی نمی کردند ، مشکلات بیشتری در تمرکز ، حافظه یا افسردگی تجربه نمی کنند ، گزارش یک مطالعه در مجله بالینی پزشکی ورزشی.
مردانی که فوتبال دبیرستان بازی می کردند ، در مقایسه با افرادی که دیگر ورزش های تماسی ، ورزش های بدون تماس یا در دوران دبیرستان در ورزش ها شرکت نمی کردند ، سلامت مغز آنها بدتر گزارش نشد.
این مطالعه اطمینان خاطر نشان می دهد که بازی فوتبال در دبیرستان ، به خودی خود ، یک عامل خطر برای اختلالات شناختی یا خلقی یا سایر مشکلات نیست که با سابقه ضربه مغزی مکرر در بازیکنان حرفه ای فوتبال مرتبط است.
عدم افزایش مشکلات شناختی ، خلقی یا درد در فوتبالیست های دبیرستان
محققان پاسخ های یک نظرسنجی آنلاین را که توسط 407 مرد 35 تا 55 سال انجام شد ، تجزیه و تحلیل کردند. از این تعداد 123 نفر در دبیرستان فوتبال بازی کرده اند. در این مطالعه مردان مبتلا به ضربه مغزی اخیر یا افرادی که فوتبال نیمه حرفه ای بازی می کردند ، حذف شدند.
نرخ طیف وسیعی از مشکلات سلامت مغز برای بازیکنان سابق فوتبال ارزیابی شد ، در مقایسه با مردانی که سایر ورزش های تماسی ، غیر تماسی یا بدون ورزش را انجام می دهند. مردانی که ورزش های تماسی ، به ویژه فوتبال داشتند ، بیشتر از دو گروه دیگر ضربه مغزی داشتند: بیش از 80 درصد مردانی که فوتبال دبیرستان بازی می کردند ، حداقل یک ضربه مغزی را گزارش کردند.
به طور کلی ، بازیکنان سابق فوتبال احتمالاً در اواسط دهه سی تا اواسط دهه پنجاه با سلامت مغزی مشکلی ندارند. تجربه ورزش دبیرستان با مشکلات افسردگی ، اضطراب یا عصبانیت ارتباطی نداشت. مشکلات تمرکز یا حافظه ؛ یا سردرد ، میگرن ، گردن یا کمر درد ، یا درد مزمن. برای فوتبال و سایر ورزشهای تماسی ، میزان مشکلات بهداشت مغزی با سالها ورزش ارتباطی نداشت.
چند تفاوت قابل توجه بین گروه ها وجود داشت. مردانی که فوتبال دبیرستان بازی می کردند بیشتر احتمال دارد که مشکلات
خواب را گزارش کنند:
39 درصد در مقایسه با حدود 20 تا 30 درصد از گروه های دیگر. همچنین به احتمال زیاد برای بازیکنان فوتبال سابق داروهایی برای سردرد یا درد مزمن تجویز می شود.
(واحد سلامت خواب مرکز سلامت مغز دانا در موارد بی خوابی و سلامت خواب فعالیت می کند.)
این مطالعه چندین فاکتور را شناسایی کرده است که میزان مشکلات حافظه را افزایش می دهد ، از جمله مشکلات خواب ، اضطراب ، سابقه ضربه مغزی و احساس افسردگی. اگرچه برخی از این عوامل بیشتر در بین بازیکنان سابق فوتبال دیده می شد ، اما خود فوتبال نیز پیش بینی کننده قابل توجهی نبود.
گزارش های مربوط به ناهنجاری های عصبی طولانی مدت در بین بازیکنان سابق لیگ ملی فوتبال (NFL) نگرانی ها را در مورد سلامت مغز مردانی که در سطح دبیرستان ها فوتبال بازی می کردند ، ایجاد کرده است. مطالعات قبلی هیچ افزایشی در سلامت روان ، مشکلات شناختی یا خلقی در بازیکنان فوتبال دبیرستان سابق نشان نداده است. تحقیقات جدید – بخشی از آن توسط NFL پشتیبانی می شود – اولین تحقیق روی مردان میانسال است.
دکتر ایورسون و همکارانش تأکید می کنند ، “بدون هیچ سوال” ، برخی از مردانی که فوتبال دبیرستان بازی می کردند ، در اواخر
زندگی با مشکلات روانشناختی و عملکرد شناختی مواجه خواهند شد. با این حال ، “به نظر نمی رسد این خطرات بیشتر از میزان
مردانی باشد که فوتبال بازی نمی کردند.”
محققان متذکر می شوند که ارتباط شدیدی بین افسردگی و اضطراب ، سردرد و میگرن ، درد مزمن و مشکلات حافظه وجود دارد که معمولاً با هم اتفاق می افتند و “تقویت کننده متقابل” هستند. دکتر ایورسون و همکارانش نتیجه گرفتند : درمان مبتنی بر شواهد و توان بخشی برای این مشکلات می تواند به طور قابل توجهی علایم را کاهش دهد و عملکرد و کیفیت زندگی را بهبود بخشد.”
سید مهدی ساداتی هستم. عاشق مغز! داروساز و دانشجوی دکترای تخصصی علوم اعصاب. عضو تیم مرکز سلامت مغز دانا! از علاقه هام شناسوندن کارایی های هیجان انگیز مغز به زبان ساده به آدمهاست! جست و جو می کنم در افسردگی، داروهای موثر بر مغز و سایر بیماری های حوزه ی روان و البته نوروپلاستیسیتی!